گلهای رنگارنگ برنامه شماره 553

زمان برنامه :۲۴:۳۰ دقیقه 


شعر ابتدا : 

آهنگ :همایون فریدون حافظی 

آب بقا کجا و لب نوش او کجا

آتش کجا و گرمی آغوش او کجا

سیمین و تابناک بود روی مه ولی 

سیمین مه کجا و بنا گوش او کجا

دارد لبی که مستی جاوید میدهد

مینای می کجا و لب نوش او کجا 

خواننده تصنیف :هایده 

خواننده آواز :ایرج 

گوینده :آذر پژوهش

شاعر :ترانه هما میر افشار / رهی معیری / سایه / غزل آواز علیرضا تبریزی /

مطلع تصنیف :

میان جمعی دل من از چه تنهائی 

مطلع آواز :

الا ای قطره اشکی که بر مژگانم آویزی

همکاری :لطف الله مجد / فریدون حافظی / محمد موسوی / جهانگیر ملک

------------------------------
میان جمعی دل من از چه تنهایی 

دیوانگی های تو هم شد تماشایی 

گرفته کارمن وتو رنگ رسوایی 

به کجا بریم 

شکسته بال وپر من 

چکند ،شررت به مشت خاکستر من 

عمری ای دل اسیر غمها بودی 

شمع جمع و همیشه تنها بودی 

مگو دگر تو دلا حکایتی ز وفا ،حکایتی ز وفا 

بگذر ز آرزویی که دگر هرگز ثمر ندارد

چکنم که ناله های شب مستی هم اثر ندارد

دلهای ما بند بلا نهاده هستی 

بود پناه ومن و تو سکوت ومستی

مکش به صحرای جنون مرا تو ای دل 

مکش به صحرای جنون مرا تو ای دل


Golhaye Rangarang 553  Hayedeh-Iraj

  آرشیتکت  هنرمند ودوستار موسیقی ملی وکلاسیک

پرده پرده،آنقدر از هم دریدم خویش را
تا که تصویری ورای خویش دیدم خویش را

خویشِ خویشِ من،همینک از در صلح آمدست
بس که گوش از غیر بستم،تا شنیدم خویش را

بَرده داران زمان ها چوب حراجم زدند
دستِ اول تا برآمد خود خریدم خویش را

بزم سازان جهان مِی از سبوی پُر خورند
من تهی پیمانه بودم،سَرکشیدم خویش را

                              ((معینی کرمانشاهی))


Golhaye Rangarang 553 Hayedeh-Iraj

Hayedeh_golha