GÖNÜLDEN GEÇENLER

Hymns

Tasavvuf

12619

Erzincan

Âsitâne-i Hazret-i Nureddin Cerrâhî'de, 10 Eylül 1984 tarihinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki meşk meclisinde okunmuşdur...

Nutuk : Yunus Emre Kuddise Sırruh
Beste : Es-Seyyid Eş-Şeyh Muzaffer Aşkiyyül Cerrâhiyyül Halvetî
Makam : Segah
Usul : Sofyan

Uyurken seyrimde kalkdım ağlayu
Hakk'ın dîvânına elim bağlayu
Şeyhime varsam ağlayu ağlayu
Yeşil alem ile gelir Muhammed
Allahümme salli alâ Muhammed

Yeşildir sancağı nûrdan alemi
Delîlsiz varılmaz yollar harâmî
Delîlim Kur'ân'dır Hakk'ın kelâmı
Yeşil alem ile gelir Muhammed
Allahümme  salli alâ Muhammed

Sancağın aldı da arşa yürüdü
Muhammed'in nûru arşı bürüdü
Yüreğimde yağ kalmadı eridi
Yeşil alem ile gelir Muhammed
Allahümme salli alâ Muhammed

Hurmadan nalini var ayağında
Tâze güller açmış al yanağında
Resûl'ü Allahım göster düşümde
Yeşil alem ile gelir Muhammed
Allahümme salli alâ Muhammed

Yunus Emre der ki dünyâ yalandır
Güvenme mâline mâlin talandır
Seherde âşıka uyku haramdır
Yeşil alem ile gelir Muhammed
Allahümme salli alâ Muhammed

Uyurken Seyrimde Kalkdım Ağlayu - Segah ilahi

قسمة يا حمل الله - أبونا اسطفانوس رزق

Bir kişi kim Hakk'a âşıkdır Hakk'a zâtî yâr olur 
Âşık-ı sâdık muhibb ü  tâlib-i dîdâr olur

Çün elest bezminde "lâ"yı ref' edüb "illâ" diyen 
Ahdine sabit-kademdir "sâdıkü'l ikrâr" olur

Mâl ü mülk ü devlet ü dünyâya vermez gönlünü
Bende-i "âl-i abâ" gencîne-i esrâr olur 

Cân ü dilden kim vücûdun râh-ı Hakk'a bezleder
Rûz-i mahşerde şefîi Hayder-i Kerrâr olur

Vâsıl-ı dîdâr-ı Hakk ol kişidir kim Hilmîyâ
Her nefesde câm-ı cem-i tecrîd  ile hüşyâr olur

Bir Kişi Kim Hakk'a Âşıkdır Hakk'a Zâtî Yâr Olur - Kaside - Sebilci Hüseyin Efendi

Resûl-i müctebâ 'ayn-i derde devâsın sen
Musahhar emrine 'âlem Muhammed Mustafâ'sın sen

Cihânı Hazret-i Allah yarattı zâtına mahsûs
Sana Allah bile 'âşık Habîb-i Kibriyâ'sın sen

Senin zât-ı şerîfindir bütün 'âlemlere rahmet
Garîb ü bîkese dermân bütün derde devâsın sen

Cihânı zulmet-i şirkden halâs ettin muhakkak ki
Karanlık kalblere nûr-i ilâhî zıyâsın sen

Şefî'a'l-müznibîn vasf-ı şerîfindir günâhkâra
Terahhum edip imdâd eden sâhibü'l vefâsın sen

Akar gözyaşlarım 'aşk-ı Resûlullah için her ân
Meded ya sâhibe'l-imdâd yetiş lutf-i Hudâ'sın sen

Büyükdür lutf u ihsânın kapın dârü'l-emândır
Garîb ü bîkese me'vâ sahiyyü'l-eshiyâsın sen

Terahhum eyleyip şâhım yetiş Fâhir günâhkâra
Bütün düşkünlere melce' 'ayn-i şifâsın sen

Resûl-i Mücteba Ayn-ı Derde Devâsın Sen - Kasîde - Sebilci Hüseyin Efendi

Şâfi'-i rûz-i cezâ eşref-i sermed geldi
Gözleri Hakk'a açan şâfî-i ermed geldi
İrdi Hakk'dan o zaman bir hükm-i emed geldi
Semâva vâdîsine cezr ile bir med geldi
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

Beş yüz altmış dokuzu mîlâdın fil senesi
Söndü bin senelik putperest âteş-gedesi
Çökdü on dört şehneşîn kisrâlar emkinesi
Nûşirevân'ın bunda korkup kaçdı sinesi
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

Acîb bir rü'yâ gördü fârisdeki mübdân
Endîşeler eyleyip korkdu Nûşirevân 
Kâhinlere sordurdu ne şeylerdir bu olan
Sâve gölü de batdı yine aynı o zaman
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

Kâhinler dediler alâmetlerin tamâmı
Son peygamber geliyor enbiyâlar imâmı
Habîbullah Muhammed mürsellerin hümâmı
Bunda böyle dünyâda kurulur hak nizâmı
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

Putların yıkılması Ka'be'de korkunç oldu
Kâfirlerin benzi o an sarardı soldu
Âlem tebeddül etdi bir başka âlem oldu
Cihân yer gök nûrlarla doldu
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

O mürşid-i âlemdir beşer onun dervîşi
Ona muâdil olmaz tahkîk yok bir eşi
İsmi Muhammed Ahmed Arabî hem Kureyşî
Hâdî doldu âleme hidâyetin güneşi
Çünkü dünyâya güzel gökdeki Ahmed geldi
Allah'ın sevgilisi doğdu Muhammed geldi

Şâfi'-i Rûz-i Cezâ Eşref-i Sermed Geldi - Kasîde - Sebilci Hüseyin Efendi

Teşne lebler o gece kan ile galtân oldu
O gece arsageh-i kerb ü belâ kân oldu 
O gece ruh-ı Nebî hâzin ü giryân oldu 
Ki Hüseyn ibni Ali o gece kurbân oldu

Çâkiçâk eyledi furkânı gürûh-i a'dâ 
Pây-ı pürkîn-i hakâretle ezildi Tâhâ 
Bağrına taş vurarak ağladı rûh-i Zehrâ 
Ki ciğerpâresi mağdûr u perîşân oldu

Bir zaman dûş-i Muhammed'de gezerdi o vücûd 
Rûy-i gül-bûyini koklardı Cenâb-ı Mahmûd 
Şân-ı âlîsini tebcîl ederdi mâ'bûd
Öyle bir beyt-i Hudâ zulm ile vîrân oldu

Yüz tutup leşker-i a'dâya o Şâh-ı mazlûm,
Dedi ey dînini dünyâya veren kavm-i zalûm,
Daha dün terk-i cihan etti o Sultan-ı Ulûm
Ne çabuk sizde iğrâz nümâyân oldu 

Ceddimin dişlerini kırdınız ey kavm-i Yezîd 
Mâder-i muhtereme eylediniz zulm-i şedîd 
Ettiniz vâlid-i zîşânımı evvelce şehîd 
Bana mı şimdi aceb nevbet-i isyân oldu

Gerçi bir nefsim için arz-ı tehâyâ etmem
Ölürüm mürtekib-i küfre müdârâ etmem 
Âh kim teşne ciğer yavrularımdan geçmem 
Bakınız güllerimin lebleri atşân oldu

Hâşimîzâdelerin ekber-i âlî-şiyemi
Can verip ravza-i rıdvana basınca kademi
Dest-i a'dâda neler çekti enîs-i haremi
Darb-ı zencîr ile gülşenleri al kân oldu.

Kumlu çöllerde benim âilemi yakmayınız 
Kesiniz bari beni anları ağlatmayınız
Bu yanık sînelere tîr-i belâ atmayınız 
Çünkü bu nazlı melekler size mihmân oldu

Böyle söyler iken ol gonce-i Mahbûb-i Hudâ 
Remh-i şimşir ile hücûm etdi gürûh-i a'dâ 
Aldılar orta yere sultân-ı zamânı hayfâ 
Ol zaman Kerb ü belâ sâha-yı tuğyân oldu

Yetmiş üç nîze vurup server-i dînin tenine 
Kan içirtti o denî Âl-i Nebî serverine 
Lutf-i ümmet bu mudur zâde-i peygamberine 
Hangi peygambere bu meretebe isyân oldu 

Şimr-i mel'ûn dayayıp gerdenine hançerini 
Kıymadan kesti o ferzend-i Resûl'ün serini 
Deşt-i gurbette kefensiz bırakıp peykerini
Ehl-i Beytin başına âteş-i hicrân oldu

Bûsegâh-ı leb-i Zehrâ idi ruhsâr-ı Hüseyn 
Lem'a-i nûr-i hüveydâ idi dîdâr-ı Hüseyn 
Nerdesin nerde eyâ vâlid-i Kerrâr-ı Hüseyn 
Bak senin nazlı Hüseyn'in nice kurbân oldu

Baş açık yalın ayak teşne dil nâlefezâ
Kaldı pîş-i esâretde yetîmân-ı vegâ
Bir içim su diye feryâd ediyorken zu'afâ 
Şimdi de âteş-i hicrân ile sûzân oldu

Nâle-i vâ ebetâ vâ emetâ vâ ecedâ 
Her taraftan mün'akis oluyor arş-ı Hudâ 
“Akrebu habl-i verîd”i yakıyorken bu sadâ 
Yine ol kavm-i denî zulm ile pûyân oldu

Kimini nâkeler üstünde ururdu a'dâ
Kimini hâk-i mezellette ederlerdi ezâ 
Kimisi hayme-i ismette edildi imhâ 
Cümle evlâd-ı Nebi hâk ile yeksân oldu.

Emr-i takdîr diye bu mel'anete bazı avâm
Atf-ı zulmetmekte Allah'a ederler ibrâm 
Cây-ı inkâr mı bu ey kavm-i cehûl ü zallâm
“I’delû” âyeti her mü'mine seyyân oldu

Hâlık-ı hayr ü şer Allah ise kul kâsibdir
İhtiyâr ile kişi hayr ü şerre tâlibdir 
Şerri tercih edene Zât-ı Hudâ gâlibdir 
Dîn-i İslâm bu esâs üstüne bünyân oldu

Yıktılar kıble-i islâmı gürûh-i ekfer 
Rûh-i peygamberi nâlân ü hâzin eylediler 
Mâhasal tâze civânân-ı Muhammed yekser 
Hedef-i neşter-i zâde-i Süfyân oldu

Hubb-i Rahman gibidir Âl-i Muhammed hevesi
Sabit ol emr-i muhabbetde bırak pîş ü pesi 
Hânedan-ı Nebevî uğruna cân ver Şemsî 
Ki bize irs-i Nebî ıtret-i Kur'ân oldu




Teşne Lebler O Gece Kân İle Galtân Oldu - Mersiye - Sebilci Hüseyin Efendi

Döküldü masum kanı Kerbela yazısına
Çekildi okla kılıç Peygamber kuzusuna
Hangi müslüman dayanır bu yürek sızısına
Eser seher yelleri sanki matem havası
Ciğerleri sızlatır kuzuların yarası

Fâtıma ana uyanmış Hüseynim diye ağlar
Abbas Abbas diyerek melekler kara bağlar
Kasım’ın sinesine saplanmış zalim oklar
Eser seher yelleri sanki matem havası
Ciğerleri sızlatır kuzuların yarası

Ali Asgar susuzdur uyku girmez gözüne
Uymuş asi insanlar bir Yezid'in  sözüne
Bunlar nasıl bakacak Muhammed’in yüzüne
Eser seher yelleri sanki matem havası
Ciğerleri sızlatır kuzuların yarası

Ümmü Gülsüm oturmuş şehidlerin başına
Ali Ekber daha girmemiş yirmi yaşına
Zâlim oklar saplanmış onun hilâl kaşına 
Eser seher yelleri sanki matem havası
Ciğerleri sızlatır kuzuların yarası



Döküldü Masum Kanı Kerbela Yazısına - Mersiye - Sebilci Hüseyin Efendi

اليوم علق على خشبة الذي علق الأرض على المياة 
إكليل من شوك وضع على هامة ملك الملائكة 
برفيرا كاذبًا تسربل 
الذي وشح السماء بالغيوم 
قبل لطمة الذي أعتق أدم في الأردن 
ختن البيعة سمر بالمسامير
و إبن العذراء طعن بحربة
نسجد لألامك أيها المسيح 
فأرنا قيامتك المجيدة

اليوم علق علي خشبة -ترانيم الالام - فيروز

المسيح قام - فيروز

Amma düşündün, bey baba! Eğer bana bir şey uzatacaksan, veren Hak'tır sen memursun. Yok eğer benden bir şey saklayacaksan, vermeyen Hak'tır sen mazursun.

http://umutrehberi.com/2015/01/08/ver-de-ki-versin/

Şey'en lillah

Âsitâne-i Hazret-i Nureddin Cerrâhî'de, 3 Eylül 1984 tarihinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki meşk meclisinde okunmuşdur.

Nutuk : Yûnus Emre Kuddise Sırruh
Beste : Belirsiz
Makam : Hüseyni
Usul : Sofyan

Severim ben seni cândan içeru
Yolun vardır bu erkândan içeru

Şerî‘at tarîkat yoldur varana
Hakîkat ma‘rifet andan içeru

Dînin terk idenin küfürdür işi
Bu ne küfürdür îmândan içeru

Beni sorman bana ben ben değilem
Bir ben vardır bende benden içeru

Süleymân kuş dili bilir dediler
Süleymân var Süleymân'dan içeru

Sülûk seyir eden aşkın erine
Nice mezheb olur dînden içeru

Yûnus'un sözleri hûndur ateşdir
Kapında kul var sultandan içeru

Seni Ben Severim Candan İçeru - Hüseyni ilahi

Âsitâne-i Nureddin Cerrâhî'de, 3 Eylül 1984 tarihinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki meşk meclisinde okunmuşdur.
 
Nutuk : Niyâzî Mısrî Kuddise Sırruh
Beste : Belirsiz
Makam : Hüseyni
Usul : Sofyan

Dermân arardım derdime derdim bana dermân imiş
Bürhân sorardım aslıma aslım bana bürhân imiş

Sağ u solum gözler idim dost yüzünü görsem deyü
Ben taşrada arar idim ol cân içinde cân imiş

Öyle sanırdım ayrıyem dost gayrıdır ben gayrıyem
Benden görüp işiteni bildim ki ol cânân imiş

Savm u sâlât u hac ile sanma biter zâhid işin
"İnsân‐ı Kâmil" olmaya lâzım olan irfân imiş

Kande gelir yolun senin ya kande varır menzilin
Nerden gelip gittiğini anlamayan hayvân imiş

Mürşid gerektir bildire Hakk’ı sana "hakka'l‐yakîn"
Mürşidi olmayanların bildikleri gümân imiş

Her mürşide dil verme kim yolun sarpa uğratır
Mürşidi kâmil olanın gâyet yolu âsân imiş

Anla hemen bir söz durur yokuş değildir düz durur
Âlem kamû bir yüz dürür gören anı hayrân imiş

İşit Niyâzî’nin sözün bir nesne örtmez Hakk yüzün
Hakk’dan ayân bir nesne yok gözsüzlere pinhân imiş

Derman Arardım Derdime - Hüseyni ilahi

Allah adın uludur
Emrin tutan kuludur
Mü'minlerin yoludur
Allah Allah, Kerim Allah
Rahim Allah, aman Allah
Allah Diyelim ya Hû

Allah adın analım
Rahmetine batalım
Bülbül gibi ötelim
Allah Allah, Kerim Allah
Rahim Allah, aman Allah
Allah Diyelim ya Hû

Allah adı dillerde
Sevgisi Gönüllerde
Şol korkulu yerlerde
Allah Allah, Kerim Allah
Rahim Allah, aman Allah
Allah Diyelim ya Hû

Ölüp kabre varınca 
Melek sual sorunca
Rabbin kimdir deyince
Allah Allah, Kerim Allah
Rahim Allah, aman Allah
Allah Diyelim ya Hû

Yunus söyler sözünü
Hakk'a bağlar özünü
Görmek ister yüzünü
Allah Allah, Kerim Allah
Rahim Allah, aman Allah
Allah Diyelim ya Hû

Allah Adın Uludur – (Ahmet Canip Efendi k.s.)

دعای مجیر - مرحوم سید جواد ذبیحی

UŞŞAK HAZER KIL

Bir korku düştü içime, aceb halim n'ola benim
Derman ararım derdime, aceb halim nola benim

Allah'tan emir gelecek, can gövdeden ayrılacak
Ahiret'e gel denecek, aceb halim nola benim

Dünya donların soyacak, yuyucular su koyacak
İletip kabre koyacak, aceb halim nola benim

Onlar gidip ben kalacak, meyyitim yalnız olacak
Münker'le Nekir gelecek, aceb halim nola benim

Yunus der düştüm derde, tutuşup yanarım od'a
Hak razı olduğu günde, aceb halim nola benim

nezih uzel - acep halim n'ola benim

1 Nisan 1979 tarihinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki bir meşk meclisinde okunmuşdur :

Nutuk : Yûnus Emre Kuddise Sırruh
Beste : Belirsiz
Makam : Sabâ
Usul : Düyek

Gelin ey âşıklar gelin 
Bu menzil uzağa benzer
Nazar kıldım şu dünyâya 
Kurulmuş tuzağa benzer

Bir pîrin eteğin tuttum 
Ana belî deyüp gittim
Nice yüz bin günâh ettim 
Her biri bir dağa benzer

Pîrim diyemedim ere 
Varamadım doğru yola
Günâhım çok yüzüm kâre 
Eller yüzü ağa benzer

Günâhım çok başım kaygu 
Terk etmedim fenâ huyu
Cümle âlem benden eyu
Benden kemter yoğa benzer

Çağla Dervîş Yûnus çağla 
Sen özünü Hakk’a bağla
Ağlar isen başına ağla 
Elden vefâ yoğa benzer

fasililahi

Gelin Ey Âşıklar Gelin - Sabâ ilâhi

Hazer kıl kırma kalbin kimsenin cânını incitme
Esîr-i gurbet-i nâlân olan insânı incitme
Tarîk-i aşkda bî-çâre-yi hicrânı incitme
Sabır kıl her belâya hâne-yi Rahmân’ı incitme
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Elin çek meyl-i dünyâdan eğer âşık isen yâre
Muhabbet câmını nûş et asıl Mansûr gibi dâre
Misâfirsin felek bâğında bendin salma efkâre
Düşersen bir belâya sabır kıl Mevlâ verir çâre
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Bulaşma çarh-ı dünyâya vücûdun pâk u tâhirken
Güvenme mâl u mülk ü mansıbın efnâsı zâhirken
Nic’oldu mâlı Kârûn’un felek bâğında vâfirken
Nedir bu sendeki etvâr-ı derd gönlün misâfirken
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Hasîslikden elin çek sen cömerd ol kân-ı ihsân ol
Konuşma câhil-i nâdân ile gel ehl-i irfân ol
Hakîr ol âlem-i zâhirde sen ma’nâda sultân ol
Karıncanın dahî hâlin gözet dehre Süleymân ol
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Ben insânım diyen insâna düşmez şâd u handânlık
Düşen bî-çâreyi kaldırmadır âlemde insânlık
Hakîkat ehlinin hâlidürür dâim perîşânlık
Bir işi etme kim gelsin sana sonra peşîmânlık
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Ehl-i irfânım deyu her yerde bendin atma meydâna
El elden belki üstündür ne lâzım uyma şeytâna
Yakîn olmak dilersen Hazret-i Hallâk-ı ekvâna
Cihânda tatlı dilli olması lâzımdır insâna
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Celîs-i meclis-i ehl-i hakîkat ol firâr etme
Hevâ-yı nefsine tâbi’ olan yerde karâr etme
Tekebbürlük eden insâna aslâ i’tibâr etme
Sana cevr ü cefâ ederse bir kes inkisâr etme
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Vefâsı var mıdır gör kim sana bu çarh-ı devrânın
Eser yeller yerinde hani ya "Taht-ı Süleymân"ın
Yalınız adı kaldı âlem-i zâhirde Lokmân’ın
Geçer bir lahzada rü’yâ misâli ömrü insânın
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme
 
Sana bir fâide yokdur bilirsin halkı gıybetden
Gözün aç âlemi bir bir geçersin çeşm-i ibretden
Zarar gördüm diyen gördün mü sen ehl-i mehabbetden
Yeme kul hakkını korkar isen rûz-i kıyâmetden
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Hakîkat bahrinin gavvâsı ol terk-i mecâz eyle
Çıkar hâ alma mazlûmun âhın seni i’tiraz ile
Çekil "Semt-i Habîb"e ey gönül azm-i Hicâz ile
Yüzün tut hâk-i pâyine hemen arz-ı niyâz ile
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Gönül âyinesin silmek gerekdir kalb-i âgâhe
Muhabbet şemsi doğmuşken ne lâzım mihr ile mâhe
Ne müşkil hâcetin varsa hemân arzeyle Allah‘e
Der-i Mevlâ dururken bakma Lutfî başka dergâhe
Felekde hâsılı insân isen bir cânı incitme
Günâhkâr olma "Fahr-i Âlem-i Zî-şân"ı incitme

Hâce Muhammed Lutfî
Kuddise Sırruh

Hazer Kıl Kırma Kalbin Kimsenin Cânını İncitme - Huseyni ilahi

Âsitâne-i Hazret-i Nureddin Cerrâhî'de, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki bir zikir meclisinde okunmuşdur. Öne çıkan ses, Bekâr Bey (diğer adıyla Kâmil Efendi) Rıfâî Dergâhının son zâkirbaşısı merhûm Zühdü Bey'in sesidir.

Nutuk : Belirsiz
Beste : Belirsiz
Makam : Hüseyni
Usul : Müsemmen

İksîr-i a'zamdır nutk-i ehlullah
Tunça değse anı sîm ü zer eyler 
Yek nazâr eylese ârif-i billah 
Aslı kemhâreyi mücevher eyler

Bu ilâhi tarîk-i nakşiyyeden Erzurumlu Emrah'a atfedilen şu nutk-i şerîf ile de okunur :

İksîr–i a'zamdır nutk-i ehlullah
Bir nefesde hâki kimyâ ederler
Hakîkat sırrına onlardır âgâh
Velâkin sûretde ihfâ ederler

Bakma hakâretle dervîşânlara
Köhne abâ giymiş ârifânlara
Vâris–i enbiyâ denmiş onlara
Mürde gönülleri ihyâ ederler

Emrah'ım cehdeyle kâli hâl eyle
Kâl ehli olandan infisâl eyle
Erenleri bul da imtisâl eyle
Seni de vâsıl–ı Mevlâ ederler

kiyam-zikri-Mesk-tm-1980-se-54.mp3

İksîr-i A'zamdır Nutk-i Ehlullah - Hüseyni Nefes

11 Darb-ı Esma - Bahrine Askin - Ahmedim Ahmed - Ismail Rumi Asitanesi (1991 Zikrullah Kayıtları)

Emre Erdal'ın Kemençe taksiminin ardından Ahmed Şahin Hoca, Cevdet Çağla'nın nihavend şarkısını icra ediyor.

Ahmed Şahin-Nihavend şarkı-Bana bir zalimi Leyla diye sevdirdi felek

الهی رحمتی کن دردمندم
الهی رحمتی کن دردمندم

بدین بی ساز و بی برگ و نوایی
به کویت آمدم امشب گدایی

خداوندا دلی روشن کرم کن
مرا فارغ ز قید بیش و کم کن

دلی ده محو اسرار جلالت
دلی مجنون آثار جمالت

دلی از شور عشقت مست و مدهوش
غم و درماندگی کرده فراموش

الهی بیاموز تا معرفت بدانیم
و چراغی برافروز تا در تاریکی نمانیم

مناجات بیات‌ترک - مرحوم سید جواد ذبیحی

icra: ahmet çalışır

saldım gönlümü gökyüzüne arşı dolansın
binbir ismini anda bir gün duysun ve ansın
çeşmimden yaşım döktüm yere yer suya kansın
bir ah çekeyim ta feleğe gün be gün yansın
nerde bulayım mevlam seni çünkü nihansın


attı kendini âşık olan bahr-i ateşe
ben de atayım aşk saçayım dağ ile taşa
kurban olayım hak yoluna koyulan başa
bir ah çekeyim ta feleğe gün be gün yansın
nerde bulayım mevlam seni çünkü nihansın

saldım gönlümü gökyüzüne

Âsitâne-i Hazret-i Nûreddîn Cerrâhî'de, 24 Eylül 1984 tarihinde, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki meşk meclisinde okunmuşdur.

Bu kadîm na't-ı şerîf eskiden dergâhlarda en çok Rast makâmındaki bu beste ile okunurdu. Bestenin kime âit olduğu belli olmamakla berâber mine'l-kadîm Hicaz'da okunan şeklinden mülhem olduğu bellidir.

الصُّبْحُ بدَا مِنْ طَلْعَتِهِ والليلُ دجا من وفرتهِ

Es-subhu bedâ min tal'atihî
Ve'l-leylü decâ min vefratihî

Sabah, nûrunu O’nun çehresinden almışdır, gece de karanlığını O’nun siyah saçlarından almışdır.

فاقَ الرُّسلا فضلاً وعلا أَهْدَى السُّبُلاَ لِدَلالَتِهِ

Fâka'r-rusulâ fadlen ve 'ulâ
Ehde's-sübülâ li delâletihî

O, fazîlet ve ulviyyet bakımından bütün resûllerden üstündür. Hidâyet yolunda en mükemmel rehber de O'dur.

كَنْزُ الْكَرَمِ مُوْلِي النِّعَمِ هادي الأممِ لشريعتهِ

Kenzü'l keremi mevle'n-ni'ami
Hâdi'l-ümemi li şerî'atihî

O, cömertliğin hazînesi, ihsânın sultânıdır. Şerî'atıyla insanları hidâyete erdiren de O'dur.

أذكى النسبِ أعلى الحسبِ كُلُّ العَرَبِ في خِدمَتِه

Ezke'n-nesebi a'le'l-hasebi
Küllü'l-'arabi fî hidmetihî

Soyu en temiz olan da, şerefi en yüksek olan da O'dur. Bütün Araplar hep onun hizmetindedir.

سَعَتِ الشَّجَرُ نَطَقَ الحَجَرُ شُقّ القَمَرُ بِإِشَارتِهِ

Sa'ati'ş-şeceru nataka'l-haceru
Şukka'l-kameru bi işâretihî

Ağaçlar O'nun mucizesi ile yürüdü, taşlar dile gelip konuştu. O’nun bir işâreti ile ay ikiye ayrıldı.

جِبْرِيلُ أَتَى لَيْلَة َ أَسْرَى والرَّبُ دعاهُ لحضرتهِ

Cibrîlü etâ leylete esrâ
Ve'r-Rabbü deâhu li hazratihî

Mi'râc gecesi Cebrâil, Allah'ın O'nu huzûruna daveti ile geldi.

نالَ الشَّرَفَا والله عَفَا عما سلفا من أمتهِ

Nâle'ş-şerefâ vallâhü 'afâ
'Ammâ selafâ min ümmetihî

O, en yüksek rütbeye nâil oldu. Allah O’nun ümmetinin günâhlarını affetti.

فمحمدنا هوَ سيدنا فالعِزُّ لَنا لإِجَابتِهِ

Fe Muhammedünâ hüve seyyidünâ
Fe'l-'izzü lenâ li icâbetihî

Bizim Muhammedimiz, O'dur bizim efendimiz. O’na ümmet olmak şerefi, en büyük şerefimizdir...

Mesk1984-09-24-WV.mp3

Es-Subhu Bedâ Min Tal'atihî - Rast Şuğul

Âsitâne-i Hazret-i Nûreddîn Cerrâhî'de, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki bir zikir meclisinde okunmuşdur.

Nutuk : Seyyid Seyfullah Kuddise Sırruh
Beste* : Belirsiz
Makam : Segah
Usul : Frenkçin

Bağrımdaki biten başlar Muhammed'in aşkındandır
Şu gözümden akan yaşlar Muhammed'in aşkındandır

Her şâm u seher yandığım âlemlerden usandığım
Çarh urup semâ döndüğüm Muhammed'in aşkındandır

Sular gibi çağladığım ciğerimi dağladığım
Seherlerde ağladığım Muhammed'in aşkındandır

Dahledenler devrânıma ermediler seyrânıma
Kıydığım kendi cânıma Muhammed'in aşkındandır

Çün oldum ol şâhın kulu n'eylerem bu mülkü malı
Halk bana dediği deli Muhammed'in aşkındandır

Aşkın nârıyla pişdiğim deryâlar gibi coşduğum
Bir şeyh elin yapışdığım Muhammed'in aşkındandır

Görün Seyfullah'ın kasdın sever ol Allah'ın dostun
Sorarlarsa niçin mestsin Muhammed'in aşkındandır

* Aynı makâmdaki "Bu aşk bir bahr-i ummandır" ilâhsine giydirme sûretiyle okunmuşdur.

Zikrullah-tm33- GRN 1-1-WV.mp3

Bağrımdaki Biten Başlar Muhammed'in Aşkındandır - Segah İlahi

Âsitâne-i Hazret-i Nûreddîn Cerrâhî'de, Muzaffer Efendi Hazretlerinin riyâsetindeki bir zikir meclisinde okunmuşdur.

Ben dervîşem diyene bir ün idesim gelir 
Seğirdüben sesine varup yitesim gelir

Sırât kıldan incedir kılıçdan keskincedir
Varup anın üstüne evler yapasım gelir

Altında gayyâ vardır içi nâr ile pürdür 
Varup ol gölgelikde bir dem yatasım gelir

Dervîş Yûnus bu sözü eğri büğrü söyleme 
Seni sîgaya çeker bir Molla Kâsım gelir

Bu nutk-i şerîfi, bir lugatçe ve bazı açıklamalarla birlikte şurada yayınladık :
http://defter-i-ussak.blogspot.com/2016/11/ben-dervisem-diyene-bir-un-idesim-gelir.html

11 Darb-ı Esma - Bahrine Askin - Ahmedim Ahmed - Ismail Rumi Asitanesi (1991 Zikrullah Kayıtları)

Beklenensonlar