فرامرز اصلانی

Faramarz Aslani

سى دى مولانا

فرامرز جانِ اصلانی

سوفی

Edith Piaf - Rien de Rien

خسته - فرامرز اصلانی


تنظیم : بابک سعیدی
ترانه : رها اعتمادی

Ebi & Googoosh - Nostalgia | ابی و گوگوش - نوستالژی

Chuni bi man. Homayoun Shajarian همایون شجریان چونی بی من

Faramarz Aslani - Sedayam Kon

Edith Piaf - La Boheme

Dariush & Faramarz Aslani - Ageh Yeh Rooz

توسط کانال ساند کلود پسرکبریت فروش.امیــد


فرامرز اصلانی ، زهــی عشق

فرامرز اصلانی آهنگساز، نوزانده (گیتار و سه‌تار) و خوانندهٔ موسیقی پاپ ایرانی است. اصلانی(متولد ۱۳۳۱) فارغ‌التحصیل رشته روزنامه‌نگاری از دانشگاه لندن است. او ترانه‌ها و موسیقی‌اش را عمدتآ خود می نویسد. و آن را به همراه سبک مخصوص گیتار و آوازش اجرا می‌کند. وی پس از پایان تحصیلات به روزنامه‌نگاری پرداخت و مقالات بسیاری را به زبان‌های انگلیسی و فارسی منتشر کرد. سپس به ایران بازگشت و فعالیت خود را یکی از دو روزنامه معتبر انگلیسی آن سال‌ها در ایران به نام Tehran Journal آغاز کرد. در سال ۱۹۷۷ او مورد توجه رئیس کمپانی CBS در تهران قرار گرفت و نخستین مجموعه از آثار موسیقی خود را تحت عنوان دلمشغولی‌ها به همراه کمپانی CBS منتشر کرد که به سرعت توانست جزو پرفروش‌ترین آثار موسیقی در آن سال قرار گیرد. پس از انقلاب سال ۱۹۷۹ او به همراه خانواده‌اش ایران را ترک کرد و در انگلستان سکنی گزید. در آنجا به طور هم‌زمان فعالیت‌های مطبوعاتی و موسیقایی‌اش را پی گرفت. هر دو فرزند او به نام‌های فدرا و رکسانا نیز مثل پدر در حوزه موسیقی فعالیت می‌کنند. یکی از مهم‌ترین آثار اصلانی که در ایران هم به شهرت فراوانی رسید آلبومروزهای ترانه و اندوه بود. صدا و تکنیک خوانندگی او از دیگر خواننده‌های هم‌نسل خود متفاوت است و صدایش از بخش درونی حنجره به نرمی ادا می‌شود که در آخر ممتد و لرزان می‌شود.همچنین گاهی فراز وفرودهایی به صدای خود می‌دهد.اصلانی این کار را به بهترین شکل انجام می‌دهد.


شاخه ای تکیده، گل ارکیده، با چشمای خسته، لبهای بسته
غم توی چشماش، آروم نشسته، شکوفه شادیش از هم گسسته، آه...
آشنای درده، خورشیدش سرده، تو قلب سردش غم لونه کرده
مهتاب عمرش در پشت پرده، هر ماه سالش پائیز سرده، آه...
دستای ظریفش تو دست مادر، پیکر نحیفش چون گل پرپر، از محنت و درد آروم نداره...
سایه سیاهی رو بخت شومش، ارکیده تنهاست زیر هجومش، طوفان درد... پایون نداره...
دست من و تو می تونه با هم، قصری بسازه با رنگ شبنم
شکوفه ای که غمگین و سرده، گل ارکیدست نمیره کم کم...
بیا نذاریم گل ارکیده، گلی که چهرش پاک و سپیده
که توی پائیز شاخه بیده، بهار ندیده، بمیره کم کم...
دستای ظریفش تو دست مادر، پیکر نحیفش چون گل پرپر، از محنت و درد آروم نداره...
سایه سیاهی رو بخت شومش، ارکیده تنهاست زیر هجومش، طوفان درد... پایون نداره..

گل ارکیده - فرامرز اصلانی

https://www.Facebook.com/Persian.Highlife

فرامرز اصلانی - قلعه تنهایی

[فرامرز اصلانی]
عشق به شکل پرواز پرنده‌ست
عشق خواب یک آهوی رمنده‌ست
من زائری تشنه زیر باران
عشق چشمه آبی اما کشنده‌ست

من می‌میرم از این آب مسموم
اما اون‌که مرده از عشق تا قیامت هر لحظه زنده‌ست
من می‌میرم از این آب مسموم
مرگ عاشق عین بودن اوج پرواز پرنده‌ست

[داریوش]
تو که معنای عشقی به‌من معنا بده! ای یار!
دروغ این صدا را به‌گور قصه‌ها بسپار
صدا کن اسممو از عمق شب از نقب دیوار

برای زنده‌بودن دلیل آخرینم باش
منم من بذر فریاد خاک خوب سرزمینم باش
طلوع صادق عصیان ِ من، بیداری‌ام باش

[فرامرز اصلانی]
عشق گذشتن از مرز وجوده
مرگ آغاز راه قصه بوده

[داریوش]
من راهی شدم نگو که زوده
اون‌کسی که سرسپرده مثل ما عاشق نبوده
اما اون‌که عاشقونه جون سپرده هرگز نمرده

داريوش، فرامرز اصلانی، ای عشق

ماييم که گه نهان و گه پيداييم
گه مومن و گه يهود و گه ترساييم

تا اين دل ما قالب هر دل گردد
هر روز به صورتي برونمي‌آييم


ماييم که گه نهان و گه پيداييم

ای با من و پنهان ..

خط سوم

خطاط سه گونه خط نوشتی:
یکی او خواندی، لا غیر .... 
یکی را هم او خواندی هم غیر او .... 
یکی نه او خواندی نه غیر او..
آن خط سوم منم!

من نه پیرم نه جوانم من نه پیدا نه نهانم
من نه گوشم نه زبانم من نه اینم و نه آنم

من نه از عالم هستی نه ز اوج و نه ز پستی
نه به هوشم نه به مستی چشم هوشیار جهانم

من نه از مردم خاکم نه پلیدم و نه پاکم…
نبض میلاد و هلاکم در درهای زمانم

من نه غیرم و نه خویشم نه به خوابم نه پریشم
از کی ام من ز چه کیسم مانده ام تا که بدانم

بال سویش چو کشیدم سنگ زد من نپریدم
درد بامش بخریدم داغ پرواز به جانم

تا صدایش بشنیدم قفل او گشت کلیدم
غیر از اون هیچ ندیدم هم خود و هم همگانم


فرامرز اصلانی -خط سوم

اي قوم به حج رفته، كجاييد كجاييد؟

معشوق همين جاست، بياييد بياييد

معشوق تو همسايه و ديوار به ديوار

در باديه سرگشته شما در چه هواييد؟

گر صورت بي‌صورت معشوق ببينيد

هم خواجه و هم خانه و هم كعبه شماييد

ده بار از آن راه بدان خانه برفتيد

يك بار از اين خانه بر اين بام برآييد

آن خانه لطيف است، نشانهاش بگفتيد

از خواجه‌ي آن خانه نشاني بنماييد

يك دسته‌ي گل كو، اگر آن باغ بديديد؟

يك گوهر جان كو اگر از بحر خداييد؟

با اين همه آن رنج شما گنج شما باد

افسوس كه بر گنج شما پرده شمائيد

آلبوم رومی-ای قوم به حج رفته کجایید کجایید؟

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو
پیش من جز سخن شمع و شکر هیچ مگو

سخن رنج مگوجز سخن گنج مگو
ور از این بی خبری رنج مبر هیچ مگو

دوش دیوانه شدم عشق مرا دید و بگفت
آمدم نعره مزن جامه مدر هیچ مگو

گفتم ای عشق من از چیز دگر می ترسم
گفت آن چیز دگر نیست دگر هیچ مگو

من به گوش تو سخن های نهان خواهم گفت
سر بجنبان که بلی جز که به سر هیچ مگو

گفتم این روی فرشته ست عجب یا بشر است
گفت این غیر فرشته ست و بشر هیچ مگو

گفتم این چیست بگو زیر و زبر خواهم شد
گفت می باش چنین زیر و زبر هیچ مگو

ای نشسته تو در این خانۀ پر نقش و خیال
خیز از این خانه برو رخت ببر هیچ مگو

فرامرز اصلانی -خط سوم

hoo121