_يا_أيتها_النفس_المطمئنة_ارجعي_إلى_ربك_راضية_مرضية_مقطع_رائع_جداً.mp3

شد ز غمت خانه سودا دلم
در طلبت رفت به هر جا دلم
در طلب زهره رخ ماه رو
می نگرد جانب بالا دلم
فرش غمش گشتم و آخر ز بخت
رفت بر این سقف مصفا دلم
آه که امروز دلم را چه شد
دوش چه گفته است کسی با دلم
از طلب گوهر گویای عشق
موج زند موج چو دریا دلم
روز شد و چادر شب می درد
در پی آن عیش و تماشا دلم
از دل تو در دل من نکته‌هاست
آه چه ره است از دل تو تا دلم
گر نکنی بر دل من رحمتی
وای دلم وای دلم وا دلم
ای تبریز از هوس شمس دین
چند رود سوی ثریا دلم
-----------------------------------------------------------------
غزل شماره 1771 دیوان شمس مولوی
برگرفته از آلبوم «حیرانی» با صدای شهرام ناظری

Jewel Of Love - Shahram Nazeri

دل من رای تو دارد سر سودای تو دارد
رخ فرسوده زردم غم صفرای تو دارد
سر من مست جمالت دل من دام
خیالت گهر دیده نثار کف دریای تو دارد
ز تو هر هدیه که بردم به خیال تو سپردم
که خیال شکرینت فر و سیمای تو دارد
غلطم گر چه خیالت به خیالات نماند
همه خوبی و ملاحت ز عطاهای تو دارد
گل صدبرگ به پیش تو فروریخت ز خجلت
که گمان برد که او هم رخ رعنای تو دارد

اگرم در نگشایی ز ره بام درآیم
که زهی جان لطیفی که تماشای تو دارد
به دو صد بام برآیم به دو صد دام درآیم
چه کنم آهوی جانم سر صحرای تو دارد
خمش ای عاشق مجنون بمگو شعر و بخور خون
که جهان ذره به ذره غم غوغای تو دارد
-----------------------
غزل شماره 759 دیوان شمس
با اجرای شهرام ناظری و نوازندگی استاد ذوالفنون از آلبوم «گل صد برگ»

گل صد برگ

بگو بگو 
که چه کارت کنم بگو 
که چه کارت کنم ز گریه جویم و دل را 

بگو بگو 
که شکارت کنم بگو 
که شکارت کنم به غمزه مویم و آه 

ببین ببین 
که فغانت کنم ببین 
که فغانت کنم ز خنده چینم و لب را 

ببین ببین 
که نشانت کنم ببین 
که نشانت کنم ز فتنه کینم و آه 


نماز شام غریبان چو گریه آغازم 
به مویه‌های غریبانه قصه پردازم 
به یاد یار و دیار آن چنان بگریم زار 
که از جهان ره و رسم سفر براندازم 
من از دیار حبیبم نه از بلاد غریب 
مهیمنا به رفیقان خود رسان بازم 
خدای را مددی ای رفیق ره تا من 
به کوی میکده دیگر علم برافرازم 

بیا بیا 
که نگارت شوم بیا 
که نگارت شوم به طرفه سایم و تن را 

بیا بیا 
به زیارت شوم بیا 
به زیارت شوم چو خسته‌ پایم و آه 

همای اوج سعادت به دام ما افتد 
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد 
حباب وار براندازم از نشاط کلاه 
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد 
به ناامیدی از این در مرو بزن فالی 
بود که قرعه‌ی دولت به نام ما افتد 

شکن شکن 
که شیارت کنم شکن 
که شیارت کنم ز شرح شاهد و شور آه 

شکن شکن 
چه شرارت کنم شکن 
چه شرارت کنم ز شمس شاهد و شور 

بیا بیا 
که نگارت شوم بیا 
که نگارت شوم به طرفه سایم و تن را 

بیا بیا 
به زیارت شوم بیا 
به زیارت شوم چو خسته ‌پایم و آه 

ببین ببین 
که فغانت کنم ببین 
که فغانت کنم ز خنده چینم و لب را 

ببین ببین 
که نشانت کنم ببین 
که نشانت کنم ز فتتنه کین‌م و آه 

بیا و کشتی ما در شط شراب انداز 
خروش و ولوله در جان شیخ و شاب انداز 
به نیمه‌شب اگرت آفتاب می‌باید 
ز روی دختر گل‌چهر رز نقاب انداز 
به ناامیدی از این در مرو بزن فالی 
بود که قرعه دولت به نام ما افتد 

بگو بگو 
که چه کارت کنم بگو 
که چه کارت کنم ز گریه جویم و دل را 

بگو بگو 
که شکارت کنم بگو 
که شکارت کنم به غمزه مویم و آه 


نماز شام غریبان چو گریه آغازم 
به مویه‌های غریبانه قصه پردازم 
به نیمه‌شب اگرت آفتاب می‌باید 
ز روی دختر گل‌چهر رز نقاب انداز 
همای اوج سعادت به دام ما افتد 
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد 
حباب وار براندازم از نشاط کلاه 
اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد 
به ناامیدی از این در مرو بزن فالی 
بود که قرعه دولت به نام ما افتد

بگو بگو ...

غزل 268 سعدی: 
ای ساربان آهسته رو کآرام جانم می‌رود
وآن دل که با خود داشتم با دلستانم می‌رود
من مانده‌ام مهجور از او بیچاره و رنجور از او
گویی که نیشی دور از او در استخوانم می‌رود
گفتم به نیرنگ و فسون پنهان کنم ریش درون
پنهان نمی‌ماند که خون بر آستانم می‌رود
محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم می‌رود
او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان
دیگر مپرس از من نشان کز دل نشانم می‌رود
برگشت یار سرکشم بگذاشت عیش ناخوشم
چون مجمری پرآتشم کز سر دخانم می‌رود
با آن همه بیداد او وین عهد بی‌بنیاد او
در سینه دارم یاد او یا بر زبانم می‌رود
بازآی و بر چشمم نشین ای دلستان نازنین
کآشوب و فریاد از زمین بر آسمانم می‌رود
شب تا سحر می‌نغنوم و اندرز کس می‌نشنوم
وین ره نه قاصد می‌روم کز کف عنانم می‌رود
گفتم بگریم تا ابل چون خر فروماند به گل
وین نیز نتوانم که دل با کاروانم می‌رود
صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
سعدی فغان از دست ما لایق نبود ای بی‌وفا
طاقت نمیارم جفا کار از فغانم می‌رود


او می‌رود دامن کشان من زهر تنهایی چشان

بسوز ای دل که امروز اربعین است، نوحه با صدای حسین فخری

Javad Nickpayam

Popular tracks