ناراشحال

پالت

خورشید

aramesh

🎧

با من خیال کن که نشستی کنار من
تو قصه گفته ای من قصه خوانده ام
با من خیال کن شب از سر گذشت و رفت
بیدار مانده ای بیدار مانده ام
در انزوای کوچه یکی ساز میزند
با من خیال کن که به آواز رفته ای
با من خیال کن که به پل های اصفهان
با من خیال کن که به شیراز رفته ای
با من خیال کن که به گیلان خانه ات
سبز و کبود و سرخ جنگل دمیده است
در کوچه های سرد و پریشان این دیار
دستی به دست یار امشب رسیده است
با من خیال کن که همه عاشقان شهر
دستی به جام باده و دستی به زلف یار
تا صبح سر خوش از آواز کولیان
با من خیال کن که به کام است این دیار
با من خیال کن که به اعجاز شاعران
شب ها به سر رسید طوفان نشست و رفت
در کوچه های شهر صدای نازی سر بهار
با من خیال کن زمستان شکست و رفت

Dream Away With Me - Single

با من خیال کن - پالت

Mastan Salamat Mikonand - Shams

bedahekhani alireza ghorbani بداهه خوانی علیرضا قربانی

آواز: محمدرضا شجریان
آهنگ‌ساز: پرویز مشکاتیان
تنظیم: کامبیز روشن‌روان
ویلن : منوچهر انصاری، رضا عالمی، همایون رحیمیان، ارسلان کامکار، رئیس فرشید
ویلن آلتو: نوروز یزدانی، سیاوش ظهیرالدینی، بهروز کافی، بهزاد بیرقی
ویلنسل : محسن تویسرکانی، کریم قربانی، عباس ظهیرالدینی
کنترباس : نادرمرتضی پور، علیرضا خورشیدفر
کمانچه : اردشیر کامکار
نی : جمشید عندلیبی
سنتور : بهنام مناهجی
تیمپانی : ارژنگ کامکار
دف : بیژن کامکار
مثلث: ارژنگ کامکار
تنبک : ارژنگ کامکار

دود عود

Soheil Peyghambari: Composer, Clarinet, Harmonium, Divan
Rouzbeh Mehr: Vocal
Kasra Ebrahimi: Percussions
Cover Photo: Sepehr Samadian

support this track

Autumnal delirium of the winds

"شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم

عروسک ساز من بیار سوزنت رو
بذار جای چشمام دکمه های پیرهنت رو
می خوام بوی دستات بره تو وجودم، تار و پودم
بیار پارچه هات رو لباسی تنم کن
یه فکری برای موهای سرم کن
عروسک ساز من کاش همیشه کنار تو بودم

شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم

عروسک ساز من بیار سوزنت رو
بذار جای چشمام دکمه های پیرهنت رو
می خوام بوی دستات بره تو وجودم، تار و پودم
اگرچه تن من همش پوش و کاهه
عروسک دروغ نیست نه این اشتباهه
نگاه کن عروسک تو آغوش تو جون پناهه

شاید باید دوتا دست بسازه برام، موهاشو نوازش کنم
شاید باید دو تا پا بسازه برام مثل سایه دنبالش کنم
شاید باید با دکمه ی پیرهنش برام چشم بسازه نگاهش کنم
شاید باید دو تا لب بدوزه برام اینارو ازش خواهش کنم


مثل سایه دنبالش کنم
اینارو ازش خواهش کنم
برام چشم بسازه نگاهش کنم
اینارو ازش خواهش کنم
مثل سایه دنبالش کنم
اینارو..."
کاوه صالحی

Music: Kaveh Salehi | ترانه سرا، خواننده و آهنگساز: کاوه صالحی
Video by Ehsan Gharib | ویدئو: احسان غریب
Live Sound Recording by Amanj Azarmi | ضبط زنده صدا: آمانج آزرمی

Arousak Saz - Kaveh Salehi | عروسک ساز، کاوه صالحی

این‌ چند بیت گزیده ای از دو غزل هم‌وزن و هم‌قافیه‌ی ‫حافظ‬ است که چند روزی‌ست بی‌وقفه در ذهنم تکرار می‌شوند. بار ِ معنوی و بیان ادبیِ درخشان این ابیات به آنها رستاخیز و بکارتی جاودان بخشیده و آن را از ورطه‌ی هرگونه فرسودگی و روزمرگی ناشی از گذرِ زمان و تکرار در امان نگاه داشته. به‌ راستی تعریف واقعی انگیزش هنری را باید در اشعار حافظ جست و جو کرد.
-----------------------------------------
گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم اَلحُکم لله
ما را به رندی افسانه کردند
پیران جاهل شیخان گمراه
آیین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه
ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه
مهر تو عکسی بر ما نیفکند
آیینه رویا! آه از دلت آه
جانا چه گویم شرح فراقت
چشمی و صد نم، جانی و صد آه
حافظ چه نالی گر وصل خواهی
خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه
-----------------------------------------------
‫رضا براهنی‬ در مصاحبه ای درباره‌ی چیستیِ شعر به چند ویژگی درخشان در این ابیات اشاره میکند :
«"چخوف" می‌گوید: «اگر طولانی ترین ، بزرگترین و سریع ترین حرکات را در یک فضای خیلی خیلی کوچک داشته باشیم هنر بوجود می آید.»
برای بیان معنوی ممکن است کسی به هزار کلمه نیاز داشته باشد اما حافظ همان را به ساده ترین صورت و در فشرده ترین مجموعه ی کلمات بیان میکند : «حافظ چه نالی گر وصل خواهی/ خون بایدت خورد در گاه و بی‌گاه» او دیگر لازم نمی بیند که برای یک چنین مفهومی کتابی مفصل بنویسد. شاید فشردگی زبان مهم‌ترین خصیصه‌ی شعر باشد ....
«آیینه رویا! آه از دلت آه» به هیچ وجه نمی‌تواند به نثر یا به نظمی غیر از آنچه گفته شده برگردد، چرا که از یک هندسه و معماری خاص کلمات برخوردار است و دگرگونی می‌پذیرد. البته در اینجا اهمیت مسئله ی مفهوم هم هست. این جدا افتادگی و بی‌خانمانی چیست و بی‌وطنی حافظ را چگونه بیان میکند؟ شاعری که همیشه تو گویی به دنبال پناهگاهی است و این نیاز وحشتناک را نه تنها در خویش که در کل بشریت متجلی میکند، آن جریان را چگونه بیان می نماید.»
---------------------------------------------
و اما اجرای ناب و هنرمندانه ی ‫‏سیامک آقایی‬ در مراسم یادبود پرویز مشکاتیان در آبان ماهِ 1388 شاید مهم‌ترین دلیل وابستگی من به این ابیات است. 
مرورش خالی از لطف نیست ...

جانی و صد آه

یکی بود یکی نبود

می‌خواهم خوابِ اقاقیـاها را بمیـرم.
خیـال‌گونه
در نسیمی کوتاه
که به تردید می‌گذرد
خوابِ اقاقیـاها را
بمیرم.

□
می‌خواهم نفسِ سنگینِ اطلسی‌ها را پرواز گیرم.
در باغچه‌های تابستان،
خیس و گرم
به نخستین ساعاتِ عصر
نفسِ اطلسی‌ها را
پرواز گیرم.
□
حتا اگر
زنبقِ کبــودِ کارد
بر سینه‌ام
گُل دهد ــ
می‌خواهم خوابِ اقاقیاها را بمیرم در آخرین فرصتِ گُل،
و عبورِ سنگینِ اطلسی‌ها باشم
بر تالارِ ارسی
به ساعتِ هفتِ عصر.

" می‌خواهم خوابِ اقاقیـاها را بمیـرم "  از اینگونه مردن بامداد

لالایی که مادر برایم چنان خواند که با شنیدنت عاشقت شدم و به خوابت رفتم

داری خوابم می کنی

روایت ناتمام یک فصل معلق

روایت ناتمام یک فصل معلق - امید نعمتی گروه پالـــــت

در هضم‌ِ بَزم - سوُم /آن شبِ اردیبهشت 
هر کس خاطره را یک جور نگه می‌دارد برای خودش. برای من این جور است؛ ترانه‌هایی با یاد و در هضم‌ِ بَزم‌ها.ـ 
سوم٬ حکایت‌ِ بازی با نام‌ها بود و یادها؛ حکایت‌ِ آن شب‌ِ شیرین و آن حال‌ِ فرهاد؛ حکایت‌ِ آن شبِ اردیبهشت ...ـ


آن شبِ اردیبهشت

Ehtemalan Ghahremani Dar Kar Nist(احتمالا قهرمانی در کار نیست)

شتاب کردم که آفتاب بیاید،
نیامد.
به روی کاغذ و دیوار و سنگ نوشتم، که تا نوشته بخوانند، 
که آفتاب بیاید،
نیامد.
چو گرگ زوزه کشیدم، چو پوزه در شکم روزگار خویش دویدم، دریدم،
که آفتاب بیاید،
نیامد.
چه عهد شوم غریبی! زمانه صاحب سگ؛ من سگش،
چو راندم از در خانه ز پشتبام وفاداری درون خانه پریدم،
که آفتاب بیاید،
نیامد.
اگرچه هق هقم از خواب، خواب تلخ بر آشفت خواب خسته و شیرین بچه های جهان را
ولی گریستن نتوانستم،
نه پیش دوست، نه در حضور غریبه، نه کنج خلوت خود، گریستن نتوانستم،
که آفتاب بیاید،
نیامد.

This track is from the album Reaching You (Vasl-e To) and is available for purchase on CD Baby here: http://www.cdbaby.com/cd/hamednikpay2

Hamed Nikpay - Never Came (Nayamad)

Single

پالت حافظ

نامت گل هزار بهار نیامده است.

با من خیال کن - پالت

Javad Shakoori