شعر از: سید مهدی موسوی

خواستم داد شوم... گرچه لبم دوخته است
خودم و جدّم و جدّ پدرم سوخته است
خواستم جیغ شوم، گریه ی بی شرط شوم
خواستم از همه ی مرحله ها پرت شوم
کسی از گوشی مشغول، به من می خندید
آخر مرحله شد، غول به من می خندید!
یک نفر، از وسط کوچه صدا کرد مرا
بازی مسخره ای بود... رها کرد مرا!
با خودم، با همه، با ترس تو مخلوط شدم
شوت بودم! که به بازی بدی شوت شدم!!
آنچه می رفت و نمی رفت فرو... من بودم!
حافظ ِ اینهمه اسرار ِ مگو، من بودم
از تحمّل که گذشتم به تحمّل خوردم
دردم این بود که از یار ِ خودی گل خوردم!
حرفی از عقل ِ بداندیش به یک مست زدند
باختیم! آخر بازی، همگی دست زدند

از تو آغاز شدم تا که به پایان برسم
رفتم از کوچه که شاید به خیابان برسم
بوی زن دادم و زن داد به موی فـَشِنم!!
راه رفتم که به بیراهه ی خود، مطمئنم
خسته از بودن تو، خسته تر از رفتن تو
خسته از «مولوی» و «شوش» به «راه آهن» تو
خسته از آنچه که بود و به خدا هیچ نبود
خسته از منظره ی خسته ی تهران در دود

مرده بودی و کسی در نفس ِ من جان داشت
مرده بودی و کسی باز به تو ایمان داشت!
کشتمت! تن زده در ورطه ی خون رقصیدم
پشت هر میکروفون از فرط جنون رقصیدم
از گذشته شب تو تا به هنوزم آمد
مست کردم که نفهمم چه به روزم آمد!
به خودم زنگ زدم توی شبی پاییزی
دود سیگار شدم تا که نبینم چیزی

«خسته» با صدای: «امیر عظیمی»

افسرده از این عشق رسوا میروم دلخسته از این بار غمها میروم
تنها شدم تنهای تنها میروم
ای با دل دیوانه من آشنا ای از من و افسانه های من جدا
تنها شدم تنهای تنها میروم
ای همه خواب و خیالم خواهم که بازآیی کنارم
روشن کنی شبهای تارم
بیتو من کسی ندارم بیا دگر که بیقرارم
دور از تو امیدی ندارم

چشم مرا از گریه دریا میکنی با آشنا بیگانگیها میکنی
با من چرا امروز و فردا میکنی
از زندگی سیرم مکن ای بی وفا آتش مزن قلب پر از عشق مرا
با من چرا امروز و فردا میکنی
ای همه خواب و خیالم خواهم که بازآیی کنارم
روشن کنی شبهای تارم
بیتو من کسی ندارم بیا دگر که بیقرارم
دور از تو امیدی ندارم

بی تو من کسی ندارم - رامش

اون روزا ما دلی داشتیم واسه بردن جونی داشتیم واسه مردن کسی بودیم کاری داشتیم پاییز و بهاری داشتیم تو سرا ما سری داشتیم عشقی و دلبری داشتیم اون روزا ما دلی داشتیم واسه بردن جونی داشتیم واسه مردن کسی بودیم کاری داشتیم پاییز و بهاری داشتیم تو سرا ما سری داشتیم عشقی و دلبری داشتیم کسی آمد که حرف عشق را با ما زد دل ترسوی ما هم دل به دریا زد به یک دریای توفانی دل ما رفته مهمانی چه دور ساحلش از دور پیدا نیست یک عمری راه و در قدرت ما نیست

OUN ROOZA

از تو
به آسمان شکایت خواهم برد
چگونه توانسته‌ ای
چگونه
که در خود خلاصه کنی
تمامی زنان
روی زمین را
 

شبانگاهان طاهرقریشی

Golshifteh Farahani - Shahzadeye royaye man گلشیفته فراهانی - شهزاده رویای من

سیمین غانم - گل گلدون من

سیمین بری ،گل پیکری آری
از ماه و گل زیبا تری آری
همچون پـری اَفسونگری آری
دیوانه ی رویت منم ،چه خواهی دگر از من
سرگشته ی کـُویـت منم ،نداری خبر از من
هر شب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هر شب که مه در آسمان
گردد عیان دامن کشان
گویم به او راز نهان
که با من چه ها کردی
به جانم چه ها کردی
هم جانو هم جانانه ای ،اَما
در دلبری اَفسانه ای ،اَما
اَما زمن بیگانه ای ،اَما
دیوانه ام خواهی چرا ،تو ای آفـَت دلها
آزورده ام خواهی چرا ،تو ای آفـَت جانها

سیمین بری گل پیکری آری

پوران و ویگن - کمتر زن شانه

پوران و ویگن - کمتر زن شانه (Pooran & Vigen - Kamtar Zan Shaneh)

خانه بر دوش
علیرضا افتخاری
از آلبوم هنگامه 
سال انتشار: 1377



آه ای صبا . . .
چون تو مدهوشم من
خود فراموشم من
خانه بر دوشم من
خانه بر دوش

من در پیش کو به کو افتادم
دل به عشقش دادم
حلقه در گوشم من
حلقه در گوش

گر در کویش برسی برسان
این پیام مرا
بی چراغ رویت
من ندارم دیگر
تاب این شبهای سرد و خاموش
هرگز هرگز باور نکنم
عهد و پیمان ما شد فراموش

ای جان من غرق سودای تو
بی تماشای تو
دل ندارد ذوق گفتگویی

بی جلوه ات آرزو بی حاصل
بی تو در باغ دل
خود نروید سرو آرزویی

شبها مرغ لب بسته منم
دل شکسته منم
تا سحر بیدارم
سر به زانو دارم
برنخیزد از من های و هویی
بی تو سیر گل را چه کنم
گل ندارد بی تو رنگ و بویی

Khane-bar-doosh_Eftekhari

تصنیف فوق العاده زیبای هوای گریه با صدای همایون شجریان

نبسته ام به کس دل، نبســـــته کس به من دل
چو تخــــته پــاره بـــر موج رهـــا رهـــا، رهـــا من
* * *
ز مــــن هر آنکــه او دور، چـو دل به سینه نزدیک
به مـــن هر آنکـه نزدیک، ازو جــــــدا، جــــدا من
* * *
نه چشــــم دل به ســـــویی، نه باده در سبویی
که تــــر کـــــنم گـلـــــــویی، به یاد آشنــــــا من
* * *
ســــــتاره هــــا نهـــــــفتم در آسمـــــان ابــــری
دلــــــم گرفته ای دوست، هـــــوای گریــه با من
* * *
نبسته ام به کس دل، نبســـــته کس به من دل
چو تخــــته پــاره بـــر موج رهـــا رهــــا، رهـــا من

خواننده : همایون شجریان
شاعر : سیمین بهبهانی
آهنگساز : محمد جواد ضرابیان
دستگاه : همایون

نبسته ام به کس دل

گلنار… گلنار… کجايی کز غمت ناله می کند عاشق وفادار

گلنار… گلنار… کجايی که بی ثو شد دل اسير غم ديده ام گهربار

گلنار… گلنار… دمی اولين شب آشناييو عشق ما به ياد آر

گلنار… گلنار… در آن شب تو بودی و عشق و عشرت و آرزوی بسيار

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

بود مرا در دل شب تار آرزوی ديدار

تا به کی پريشان تا به کی گرفتار

يا مده مرا وعده ی وفا راز خود نگه دار

يا به روی من خنده ها بزن قلب من بدست آر

چه ديدی از من حبيبم گلنار که دادی آخر فريبم گلنار

نيابی ای کاش نصيب از گردون که شد ناکامی نصيبم گلنار

نشدی عاشق… نشدی عاشق … ز کجا دانی چه کشد هر شب دل من گلنار

لب خود بگشا… لب خود بگشا… به سخن گلنار دل زارم را مشکن گلنار

بازخوانی شهرام ملک زاده
اصل اثر:
آواز داریوش رفیعی
آهنگساز: مجيد وفادار
ترانه سرا: كريم فكور
در مايه دشتي 
https://soundcloud.com/top-music-7/dariush-rafiee-golnar

Golnar-گلنار

نامت گل هزار بهار نیامده است.

بی تو من کسی ندارم - رامش

Javad Shakoori