Fogholadeh

گیتا - دختر گلفروش

شاعر : مولانا

ای روز برآ که ذره‌ها رقص کنند
آنکس که از او چرخ و هوا رقص کنند

جان‌ها ز خوشی بی سر و پا رقص کنند
در گوش تو گویم که کجا رقص کنند

هر ذره که در هوا و در هامون است
نیکو نگرش، که همچو ما مفتون است

هر ذره اگر خوش است، اگر محزون است
سرگشته خورشید خوش بی‌چون است

سالار عقیلی ـ رقص ذرات

Milad Rastad - Shahkar.mp3

محسن میرزاده و یلدا عباسی

12 Asheghan [Kolye Eshgh Album]

بهار بهاره امسال موقع کاره امسال
بجای جو و گندم کاشتن داره امسال
آه بهار بهاره امسال

یه خونه بی‌عزا نیست .. یه سفره توش غذا نیست
جز اونا که امیرند یه آدم رضا نیست
شعر و ترانه مردن .. شاعرا رو شمردن
شبی که عروسی داشتن .. به جشن گوله بردن
بهار بهاره امسال

ده به ده بچه‌هاشون بریده دست و پاشون
نصف شبا تو زندون درمیارند چشاشون
یه کوچه نیست ببینی داغ جوون ندارن
این همه عاشق اونجا نام و نشون ندارن
بهار بهاره امسال

از اون همه قشنگیا خبر نیست .. وطن نگو اونجا دیگه وطن نیست
وطن نگو اونجا دیگه وطن نیست
تو کوچه‌هاش چوبهٔ داره اونجا .. آدم‌کشی خودش یه کاره اونجا
بهار بهاره امسال

برابری برادری دروغه تو صف مردنم بری شلوغه
منبر و مسجد مثل قبله گاهه ارزش جون قیمت پر کاهه
هیشکی به فکر هیشکی نیست عجیبه
آدم تو آب و خاکشم غریبه
بهار بهاره امسال

قوم مغول اومده باز دوباره .. یخ زده مغز مردم بیچاره
آفت طاعون زده جالیزارو .. با نعش مردم می‌سازن دیوارو
نه راه پس داریم نه راه پیشی .. حرف بزنی همونجا کشته میشی
بهار بهاره امسال موقع کاره امسال
به جای جو و گندم کاشتن داره امسال
بهار بهاره امسال بهار بهاره امسال آه بهار بهاره امسال

سر پنجه به چشمانم بگرفتم و بستم چشم
پیشانی خود پنهان بر پنجهٔ خود کردم
تا داغ شکستم را از خلق کنم پنهان
اما تو که می‌بینی اما تو که می‌دانی تنهاترم از تنها ای یاور بی‌یاران
این دست من و .. این دست من و این تو بس کن دگر این بازی آخر به چه می‌نازی؟
خود می‌شکنی آسان هر چیز که می‌سازی
نه صبح جلا دارد نه سینه صفا دارد اندوه غروبی نیست امید به فردا چیست
امشب غم و فردا غم بی‌عشقم و بی‌عالم تنها ترم از تنها ای یاور بی‌یاران
اینک من و اینک تو داد دل من و بستان
از صفحه این گیتی محوم کن و پاکم کن
تا با تو در آمیزم تا با تو درآمیزم خردم کن و خاکم کن

خدایا کفر می‌گویم… پریشانم پریشانم…
چه می‌خواهی تو از جانم… نمی‌دانم نمی‌دانم…
مرا بی‌آنکه خود خواهم… اسیر زندگی کردی…
تو مسئولی خداوندا به این آغاز و پایانم…
من آن بازیچه‌ای هستم… که می‌رقصم به هر سازت…
تو می‌خندی از آن اول… به این چشمان گریانم
نه در مسجد نه میخانه… نه در دیری نه در کعبه…
من آن بیدم که می‌لرزم…
من آن بیدم که می‌لرزم، دگر بر مرگ ایمانم…
خدایی… ناخدایی… هرچه هستی غافلی یارب…
که من آن کشتی بشکسته‌ای در کام توفانم…
تویی قادر… تویی مطلق… نسوزان خشک و تر با هم…
که من فریاد نسلی عاصی و قومی پریشانم…
خداوندا تو مسئولی،
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است،
چه زجری می‌کشد آن کس که انسان است و از احساس سرشار است.
خداوندا تو تنهایی و من تنها…
تو یکتایی و بی‌همتا
ولیکن من نه یکتایم نه بی‌همتا
فقط تنهای تنهایم…

گیتا - دختر گلفروش

javdaneh