Does anyone know if this song has an instrumental version? I like the singing, but I really wanna listen to the instruments on their own!

Est-ce que vous avez une version instrumentale? J'aime cette chanson!! Je suis désolée—je parle un peu de français, mais je ne peux pas parler français bien 😭

Collaboration with Fivos Valachis who wrotes this marvellous piano piece after reading a poem "The City" by a Greek poet Konstantinos Kavafis. 

Composed by Fivos Valachis and Vicente Bueso

Piano: Fivos Valachis.
Keyboards stringed arrangments: Vicente Bueso.
Image: Juan Carlos Grande.

http://soundcloud.com/fivosvalachis

You can collaborate with Fivos in his open collab for "La città" here: 
http://soundcloud.com/fivosvalachis/sets/open-collab-for-la-citt-the/

-----------------------------

The City

[1.08] You said, "I will go to another land, I will go to another sea.
Another city will be found, better than this.
Every effort of mine is condemned by fate;
and my heart is -- like a corpse -- buried.
[1.45] How long in this wasteland will my mind remain.
Wherever I turn my eyes, wherever I may look
I see the black ruins of my life here,
where I spent so many years, and ruined and wasted."

[2.21] New lands you will not find, you will not find other seas.
The city will follow you. You will roam the same
streets. And you will age in the same neighborhoods;
in these same houses you will grow gray.
[4.53] Always you will arrive in this city. To another land -- do not hope --
there is no ship for you, there is no road.
As you have ruined your life here
in this little corner, you have destroyed it in the whole world.
-

La Città

Dicesti: "ad altra città andrò, ad altro mare.
altra città dev'esserci migliore di questa
dove ogni mio tentativo è destinato al fallimento,
e il mio cuore, quesi fossi morto, sepolto.

Fino a quando la mia mente in questo marasma giacerà?
ovunque volgo l'occhio, ovunque guardo
perduti ruderi della mia vita qui scorgo
ove tanti anni ho trascorso e guastato e sciupato."

Nuovi paesi non troverai, né altri mari, né altri mari.
la città, ti seguirà
per le stesse vie circolerai;
nei soliti quartieri andrai invecchiando;
sempre tra queste case ti farai bianco.

A questa città ognora giungerai
per quegli altri paesi, lascia ogni speranza
a te nave non c'è, non c'è nessuna strada.
Così come la tua vita rovinasti qui
in questo piccolo angolo,
su tutta la terra
-

La Ciudad

Dijiste: "Iré a otra ciudad, iré a otro mar.
Otra ciudad ha de hallarse mejor que ésta.
Todo esfuerzo mío es una condena escrita;
y está mi corazón - como un cadáver - sepultado.
Mi espíritu hasta cuándo permanecerá en este marasmo.
Donde mis ojos vuelvan, donde quiera que mire
oscuras ruinas de mi vida veo aquí,
donde tantos años pasé y destruí y perdí".

Nuevas tierras no hallarás, no hallarás otros mares.
La ciudad te seguirá. Vagarás
por las mismas calles. Y en los mismos barrios te harás viejo
y en estas mismas casas encanecerás.
Siempre llegarás a esta ciudad. Para otro lugar -no esperes-
no hay barco para ti, no hay camino.
Así como tu vida la arruinaste aquí
en este rincón pequeño, en toda tierra la destruiste.

-

Η Πόλις

Είπες "Θα πάγω σ`άλλη γη, θα πάγω σ`άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθειά μου μια καταδίκη είναι γραφτή
κ`είν`η καρδιά μου σαν νεκρός θαμμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μένει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα."

Καινούριους τόπους δε θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί.Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους.Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ`ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φτάνεις.Για τα αλλού μην ελπίζεις
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ`όλην την γη την χάλασες.

La Città (with Fivos Valachis)

Nino Rota - Romeo And Juliet

Modigliani - soundtrack

Avec son aimable autorisation voici une adaptation d'une chanson de Gérard Delassus (paroles de Marie Delassus) dont je suis tombé amoureux cet été. Je parle de la chanson, pas de Gérard ! Vous pouvez entendre la version originale (et bien d'autre pépites) sur la page SoundCloud de Gérard ici :
https://soundcloud.com/g-rard-delassus/les-gens-qui-passent

Paroles :

Dans les grands ciels très lents
Traînant, gris, bleus et blancs
Entre reflets de Loire
Et secrets des forêts 
Il m'arrive souvent
De voir passer le temps

C'est l'orage qui gronde...
Et l'éclair qui réveille
Une vitre là-bas,
Message sous la treille
Des hommes d'autrefois
Qui dormaient sous ce toit

C'est un chien qui aboie... 
Et très loin, tout là-bas,
Loin dans la nuit des temps,
Répond un chien errant
Qui suivait l'inconnu
Passant dans cette rue.

Une musique au loin...
Les fêtes et le vin,
Vendanges et moissons,
L'amour sur tous les tons
Faisait chanter les gens,
J'entends encore leurs chants.

C'est la cloche qui sonne
Au soleil de l'été,
D'un été oublié.
La foule endimanchée
S'en va se joindre aux ombres
Sous le grand porche sombre.

Et c'est la pluie qui tombe
Et le ciel qui se plombe...
J'entends les eaux qui montent,
Le pays qui s'enfonce,
Les hommes qu'elle tue,
La Loire des grandes crues.

C'est le glas qui s'égrenne...
Tant de joies, tant de peines...
Clameurs, gémissements,
Et rires des enfants...
Ils sont passés par là.
Ils ne reviendront pas

Dans les grands ciels très lents
Traînant, gris, bleus et blancs
Entre reflets de Loire
Et secrets des forêts
Il m'arrive souvent
De voir passer le temps

Refrain :
J'entends des fois
Passer des gens
Passés déjà
Depuis longtemps

Les gens qui passent (adaptation d'une chanson de Gérard Delassus)

Schubert's Serenade
Itzhak Perlman _ Violin
Rohan de Silva _ piano

Please Follow Us On Facebook
https://www.facebook.com/LetsListenToGoodMusic

Itzhak Perlman _ Schubert's Serenade

Bach  Marcello Adagio - Concerto In D Minor

Je crois entendre encore,
Caché sous les palmiers,
Sa voix tendre et sonore
Comme un chant de ramiers.
 
Ô, nuit enchanteresse,
Divin ravissement,
Ô, souvenir charmant,
Folle ivresse, doux rêve !
 
Aux clartés des étoiles,
Je crois encore la voir
Entrouvrir ses longs voiles
Aux vents tièdes du soir.
 
Ô, nuit enchanteresse,
Divin ravissement,
Ô, souvenir charmant,
Folle ivresse, doux rêve !
-------------------------------------------

English Translation
--------------------------
I think I still hear,
hidden under palm trees,
her voice soft and sound
like a song of wood pigeons.
 
Oh, enchanting night,
divine rapture,
oh, delightful memory,
mad euphoria, sweet dream!
 
In the clear starlight,
I think I still see her,
half drawing her long veil
in the tepid night breeze.
 
Oh, enchanting night,
divine rapture,
oh, delightful memory,
mad euphoria, sweet dream!

Alison Moyet - Je Crois Entendre Encore

Theme from Schindler's List | Violin & Piano

Violin: Lelie Cristea
Piano Accompaniment: Tamilla Guliyeva
Sound Recording by Arthur Jogerst

John Williams | Theme from Schindler's List for Violin & Piano

آرام خاچاتوریان زادهٔ ۶ ژوئن ۱۹۰۳ در تفلیس، گرجستان - یک آهنگ‌ساز و رهبر ارکستر، ارمنی در سال‌های حکومت اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی بود؛ که آثارش بیشتر تحت تأثیر موسیقی سنتی ارمنی بود. وی مدت‌ها مسئولیت اتحادیه آهنگ‌سازان شوروی را به عهده داشت.

از ویژگی‌های موسیقی خاچاتوریان سازبندی نغمه‌ای و متنوع و ضرب آهنگ‌های ویژه‌است.
خاچاتوریان از همان آغاز مجذوب موسیقی سنتی ارمنی شد که در محیط زندگی‌اش می‌شنید. در دورهٔ تحصیل در مدرسه نواختن هورن را آموخت و با آموختن دقیق زبان روسی در سن ۱۹سالگی به مسکو رفت تا در آنجا در دانشگاه دولتی در رشتهٔ زیست‌شناسی تحصیل کند. چند ماه نگذشت که خاچاتوریان رشتهٔ خود را عوض کرده و در مؤسسه آموزش موسیقی کالج موسیقی دولتی گنسین در رشتهٔ ساز ویلونسل نام‌نویسی کرد.
خاچاتوریان سه سال بعد وارد کلاس آهنگ‌سازی و یک سال پس از آن وارد کنسرواتوار چایکوفسکی مسکو شد. وی در آن‌جا تحت نظر استادانی هم‌چون نیکولای میاسکوفسکی و میخائیل گنسین آموزش دید.
آرام خاچاتوریان در این کنسوراتوار به همراه سرگئی پروکوفیف و دمیتری شوستاکوویچ به عنوان یکی از محبوب‌ترین و موفق‌ترین آهنگ‌سازان دورهٔ شوروی شناخته شد.
او در سال ۱۹۳۳ تحصیل خود را به پایان رساند و با هم‌دانشگاهی خود نینا ماکاروا ازدواج کرد.
نخستین اثر و سمفونی بزرگ او پایان‌نامه تحصیلی او بود. خاچاتوریان با نخستین کنسرتو پیانوی خود (۱۹۳۷) در سطح بین‌المللی شناخته شد و این معروفیت با اجرای کنسرتوی ویولن او در سال ۱۹۴۰ بیشتر شد. خاچاتوریان این کنسرتوی ویولن را برای داوید اویستراخ نوشته‌بود.
آثار موسیقایی آرام خاچاتوریان متأثر از موسیقی فرانسوی، قفقاز و سنن فرهنگی روسیه جنونی و شرقی بود. با کنسرتو پیانو، کنسرتو ویلن و رقص شمشیر که برگزیده‌ای از بالهٔ گایانه بود، پیش و پس از جنگ جهانی دوم در سراسر اروپا شهرت یافت.
کارهای اصلی او عبارتند از ۳ باله، موسیقی صحنه و فیلم، یک (سرود استالین) برای کر و ارکستر، ۲ سنفونی، کنسرتوهایی برای پیانو، ویلن، ویلنسل، ویلن و ویلنسل، یک سونات.
او همچنین آهنگ‌هایی برای ویلن و پیانو، آثاری برای پیانو ساخت و تنظیم‌هایی برای رقص‌های عامیانه، قطعاتی برای بالالایکا، مارش، سروده‌های عامیانه و سرودهای میهنی داشت.
او به تدریج تغییر مسیر داد و به قالب‌های گسترده‌تر موسیقی پرداخت. در سال ۱۹۳۲ یک قطعه توکاتا برای پیانو ساخت که توجه زیادی را برانگیخت و یک سال بعد اثر جدیدی به نام سوئیت رقص را برای ارکستر سمفونی ساخت.
پس از آن او کار بر روی موسیقی نمایش‌نامه‌های مختلف را آغاز نمود، از مهم‌ترین آثار او در این ژانر می‌توان به بیوه والنسیایی در سال ۱۹۴۰ و نقاب‌بازی در ۱۹۴۱ اشاره کرد. در سال ۱۹۴۴ سرود ملی ارمنستان را تصنیف کرد. خاچاتوریان از سینما نیز غافل نماند و آثار مهمی در این زمینه ارائه نموده که فیلم‌های پپو و زنگزور بارزترین آنها به شمار می‌آیند.

رقص شمشیر اثر خاچاتوریان یکی از برجسته‌ترین آثار موسیقایی سدهٔ بیستم به شمار می‌آید. بسیاری از منتقدان هنری و صاحب نظران عرصه موسیقی یکی از دلایل بی عیب و نقص بودن اجرا و نحوه ضبط رقص شمشیر را مربوط به این می‌دانند که خاچاطوریان علاوه بر آهنگ‌سازی، خود رهبر ارکستر نیز بوده‌است. خاچاتوریان چند سال پیش از مرگش، دربارهٔ این اثر اظهار داشته: «بسیار خرسندم که رقص شمشیر با استقبال قشرها مختلف روبرو شده و از زمان ساخت آن در سال ۱۹۴۲ تا به امروز هنوز زنده‌است، امیدوارم در دهه‌های آینده نیز از این اثر یاد شود و کماکان زنده باقی بماند.» و این چنین نیز شد، نه تنها رقص شمشیر هنوز به عنوان اثری ماندگار باقی است، بلکه توسط نوازندگان بزرگ جاز نیز اجرا شده‌است.

فعالیت او در مقام رهبر ارکستر در تاریخ ۱۰ فوریه سال ۱۹۵۰ بود و در تابستان همان سال او قرارداد رهبری ۱۵ کنسرت در شهرهای بزرگ روسیه را به امضا رساند. بسیاری از بزرگان موسیقی او را یکی از کم‌نظیرترین رهبران ارکستر جهان به شمار آورده‌اند؛ ویکتور پیکازیان نوازنده صاحب نام ویولن، همکاری با این هنرمند بزرگ را اینگونه توصیف می‌کند: «نوازندگی تحت رهبری خاچاطوریان بسیار راحت و لذت بخش بود. او با تبحر خارق‌العاده اش حداکثر توانایی‌های اعضای ارکستر و تک نوازان را به کار می‌گرفت و به کلیه مراحل کار خود اشراف کامل داشت و شنوندگان را به شدت تحت تأثیر قرار می‌داد.»

آرام خاچاتوریان موسیقی باله اسپارتاکوس را در سال ۱۹۵۴ ساخت. سوژه باله دربارهٔ شورش برده‌ها به رهبری اسپارتاکوس در روم قدیم در سال ۷۱ پیش از .
میلاد است



منبع:سایت ویکی پدیا

Aram Khachaturian - Lullaby (from Gayane)

Eugen Doga - Gramofon

Ochi chernye- Dark eyes

Anglo-French composer / songwriter / singer / smiler, also contains lanolin. Happy to provide music, lyrics, vocals, drinks ... Thanks for popping in :-)

Les gens qui passent (adaptation d'une chanson de Gérard Delassus)

Jean-Michel GEORGE

Recent comments

Jimmy Sabarros

User 511640798

hamid seyfi

Snort

Related tracks