آغوش

کریستینا پری روسی، شاعر و قصه‌نویس بزرگ اروگوئه‌ای در سال ۱۹۴۱ در مونته‌ویدئو به دنیا آمد. از وقتی ادبیات آمریکای لاتین، پا به پای انقلاب‌هایش، غریو هویت و استقلال بلند کرد، کریستینا به عنوان یکی از موثرترین چهره‌های این جریانِ «بوم» یا «غریو»، بی‌خستگی قلم زد و نقشی نازدودنی در خلق «واقعیتی دیگر» برای جهان زخمیِ ما ایفا کرد. در همان جوانی، به عنوان عضو مستقل به جنبش چریکی توپاماروس پیوست که همچون خواهران و برادران انقلابی‌اش در آمریکای لاتین یک جریان چپ با گرایش مارکسیست‌- لنینیست بود: البته با قرائتی بومی. شعار جنبش این بود: «کلمات جدایمان می‌کنند، اما عمل‌است که ما را متحد می‌کند.» جوانانِ این جنبش، به بانک‌ها حمله می‌کردند، به نظامیان و دیپلمات‌های فاسد. پس از استقرار دیکتاتوری نظامی در اوروگوئه، اعضای جنبش یا کشته شدند، یا زندانی و یا به تبعید رفتند. از اعضای توپاماروس،‌ احتمالا در ایران، بسیاری با فیگور خوزه موخیکا آشنایند که به فقیرترین رئیس‌جمهور جهان شهرت داشت. کریستینا، مثل بسیاری دیگر از همقطارانش به تبعید رفت. مدتی کوتاه در فرانسه زیست و در نهایت ساکن اسپانیا شد.

کتاب «ایالت تبعید»، دفتر شعری‌ست که در آنتولوژی‌های مختلف، تاریخ‌های انتشار متفاوتی را به خود دیده است. شعرها، بیشتر در همان سال‌های نخست تبعید نوشته شدند: یعنی چیزی بین ۱۹۷۲ تا ۱۹۷۴، بخشی در پاریس و بخشی در اسپانیا. در همین سال‌های نخست، دوست نزدیک کریستینا، خولیو کورتازار، به او کمک کرد تا ساکن ایالت تبعید شود. نسخه‌ای که در این دفتر می‌خوانید، از روایت چاپ سال ۲۰۰۳ این دفتر ترجمه شده است. ترجمه‌ی این شعرها، مرا به سفری برد در زبان فارسی که آسان نبود. نخست از این جهت که نوع شعریت من و کریستینا از یک جنس نیست. وجه روایی شعرهای کریستینا، با تجربه‌ی روایت در شعر من متفاوت است. از طرف دیگر، در زبان اسپانیایی، بین زبان محاوره و مکتوب مغاکی از ان دست وجود ندارد که در زبان فارسی هست. با یک چرخش قلم، شعر از ساحت محاوره به ساحت مکتوب می‌رسد و از این رو، دشوار است که بتوان همان ریتم و جنس زبان را در فارسی اجرا کرد که حتی افعال در دو وجه زبان، متفاوت از هم صرف می‌شوند. نوع زبان محاوره‌ی کریستینا، از اشکال استروتیپیکال و منقح زبان در شاملو و دیگران عمیقا جداست. زبان، قصد خودنمایی ندارد. بلاغت‌اش را فریاد نمی‌زند. تظاهر نمی‌کند.

نکته‌ی مهم دیگری که باید درباره‌ی این کتاب توضیح بدهم، به نوع تغزل شعرها بر می‌گردد. کریستینا، هم‌جنس‌گراست. حتی در سال‌های دشوار دهه‌ی هفتاد، این واقعیت را پنهان نکرد و البته هزینه‌اش را با انزوا و گاه طردشدگی پرداخت. بخش زیادی از مقالاتش به مسئله‌ی جنسیت، توحش پدرسالاری و نهادهای مربوطه‌ بر می‌گردد. کریستینا، این مسائل را در زبان می‌کاود، در تاریخ استعمار، در زیبایی‌شناسی‌های آن و استروتایپ‌ها. در بعضی از شعرهای این کتاب، باید این نکته را در نظر آورد. شاعر، نه فقط «زن» که «همجنس‌گرا» هم هست. در این کتاب، با چند وجه هویت تن تبعیدی روبروئیم: یک مبارز چپ، یک زن، یک هم‌جنس‌گرا، یک آمریکای لاتینی و یک فرد فقیر. فی‌المثل، او ساکن محله‌ی فقیر مهاجران بود. روزی در تلویزیون ظاهر می‌شود و فردا تمام محله طردش می‌کند، چون بر این باورند که هرکه تصویرش در تلویزیون در می‌آید‌، لاجرم پولدار است و روایت فقرش دروغین.

کتاب تقدیم می‌شود به مادران خاوران و مبارزه‌ی بی‌امانشان

Cristina Peri Rossi | Estado de exilio | Mohsen Emadi

قاصدک، نام آلبومی است با صدای محمدرضا شجریان و آهنگسازی و نوازندگی سنتور پرویز مشکاتیان، که در دستگاه ماهور اجرا شد. این آلبوم هرگز به صورت رسمی و با کیفیت مناسب ارائه نشد. در این اثر که آخرین همکاری مشترک شجریان و مشکاتیان بود، همایون شجریان تمبک می‌زند.
سایت شب‌زنده‌ها با همکاری علاقمندان موسیقی سنتی ایران اقدام به پالایش و بهبود کیفیت این آلبوم کردند که می‌توانید بصورت مستقیم از لینک زیر آلبوم را دریافت کنید.
http://j.mp/ghasedak

عشق در دل ماند و یار از دست رفت
دوستان! دستی، که کار از دست رفت
ای عجب گر من رسم در کام دل!
کی رسم؟ چون روزگار از دست رفت
بخت و رای و زور و زر بودم، دریغ!
کاندر این غم، هر چهار از دست رفت
عشق و سودا و هوس در سر بماند
صبر و آرام و قرار از دست رفت
گر من از پای اندرآیم گو درآی
بهتر از من صدهزار از دست رفت!
مرکب سودا جهانیدن چه سود؟
چون زمام اختیار از دست رفت

Mohammad Reza Shajarian & Parviz Meshkatian - Avaaz Eshgh Dar Del Mand

Hejrat

شهرام ناظری ؛ از آلبوم " یادگار دوست " ؛ تصنیف راک عبدالله --- شعر : مولانا جلال الدین محمد بلخی
 . تصنیفهای درآمد، داد، خاوران
آواز: شهرام ناظری
آهنگ و تنظیم برای ارکستر: کامبیز روشن روان
اجرا: ارکستر سمفونیک
تکنوازان:
حمید متبسم: تار و سه تار
محمد کیانی نژاد: نی

مجتبی میرزاده: کمانچه

ضبط: استودیو بل

صدابردار: ایرج حقیقی

اندر دل بی وفا غم و ماتم باد
آنرا که وفا نیست ز عالم کم باد
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد
جز غم که هزار آفرین بر غم باد

در عشق توام نصیحت و پند چه سود
زهراب چشیده ام مرا قند چه سود
گویند مرا که بند بر پاش نهید
دیوانه دل است پای بر بند چه سود

من ذره و خورشید لقایی تو مرا
بیمار غمم، عین دوایی تو مرا
بی بال و پرم در پی تو می پُرم
من که شده ام چو کهربایی تو مرا


شهرام ناظری...یادگار دوست

(Salaraghili, AmirMashup)
گر جان عاشق دم زند، آتش در این عالم زند
وین عالم بی‌اصل را چون ذره‌ها برهم زند
عالم همه دریا شود، دریا ز هیبت لا شود
آدم نماند و آدمی گر خویش با آدم زند
دودی برآید از فلک، نی خلق ماند نی ملَک
زان دود ناگه آتشی بر گنبد اعظم زند

مولانا

جان عاشق

دل شیدا
آواز و دوتار: استاد غلامعلی پورعطایی
شعر: جامی

از خم زلفت دل شیدا شکست
شیشه می در شب یلدا شکست

خال لبت زنده کند مرده را
رونق بازار مسیحا شکست

پیرهن عصمت یوسف درید
از غم آن پشت زلیخا شکست

کشتی ما بر لب دریا رسید
خیر نبیند که دل ما شکست

قیس به صحرای جنون جان بداد
وحش بیابان خم دلها شکست

بس که زدم ریگ بیابان به پای
خار مغیلان به کف پا شکست

بس که جفا دید ز اغیار تو
عهد تو را جامی شیدا شکست

دل شیدا - غلامعلی پورعطایی - Gholamali Pooratayi

پریشان خاطران. سید خلیل عالی نژاد

سنتور: سیامک آقایی. آواز: همایون شجریان. تنبک: آیین مشکاتیان
بر اساس ساخته های سیامک آقایی و پرویز مشکاتیان


همایون شجریان...ساز و آواز, دلبرعیار

شب رحلت هم از بستر روم در قصر حورالعین
اگر در وقت جان دادن تو باشی شمع بالینم

Hamneshin Del

حدیث آرزومندی

برای دیدن ویدیو ی این آواز بر روی لینک زیر کلیک کنید
https://youtu.be/QoVvdykB3v8

چندان که گفتم غم با طبیبان 
درمان نکردند مسکین غریبان

آن گل که هر دم در دست بادیست
گو شرم بادش از عندلیبان

یا رب امان ده تا بازبیند
چشم محبان روی حبیبان

درج محبت بر مهر خود نیست
یا رب مبادا کام رقیبان

ای منعم آخر بر خوان جودت
تا چند باشیم از بی نصیبان

حافظ نگشتی شیدای گیتی
گر می‌شنیدی پند ادیبان

همایون شجریان...ساز و آواز, دلبرعیار

یوسفین کامران تهران Iran