گروه‌ شمس- گیان گیان

تفنگت را زمين بگذار
که من بيزارم از ديدار اين خونبارِ ناهنجار
تفنگِ دست تو يعني زبان آتش و آهن
من اما پيش اين اهريمني ابزار بنيان کن
ندارم جز زبانِ دل -دلي لبريزِ مهر تو-
تو اي با دوستي دشمن.

زبان آتش و آهن
زبان خشم و خونريزي ست
زبان قهر چنگيزي ست
بيا، بنشين، بگو، بشنو سخن، شايد
فروغ آدميت راه در قلب تو بگشايد.

برادر! گر که مي خواني مرا، بنشين برادروار
تفنگت را زمين بگذار
تفنگت را زمين بگذار تا از جسم تو
اين ديو انسان کش برون آيد.

تو از آيين انساني چه مي داني؟
اگر جان را خدا داده ست
چرا بايد تو بستاني؟
چرا بايد که با يک لحظه غفلت، اين برادر را
به خاک و خون بغلطاني؟

گرفتم در همه احوال حق گويي و حق جويي
و حق با توست
ولي حق را -برادر جان-
به زور اين زبان نافهم آتشبار
نبايد جست…

اگر اين بار شد وجدان خواب آلوده ات بيدار
تفنگت را زمين بگذار…

شعر: فريدون مشيري |‌ آهنگساز: مجيد درخشاني | خواننده: محمدرضا شجريان

زبان آتش | محمدرضا شجريان

Final

Final - Saeb Kakavand

هان ماهِ ماهان کجایی؟
خورشید اینَک برآید
تنها تو با او برآیی

برای خرید آلبوم در ایران به اینجا مراحعه فرمایید:
http://on.fb.me/1Gp0mVZ

http://Khosousi.com
https://fb.com/Khosousi
https://plus.google.com/+KhosousiM

خورشید - افسانه رثایی و علی صمدپور

Abdolhossein Mokhtabad-Tafsif Ghame Yar

امید عشق؛ به کجاها برد این امید ما را _محمدرضا شجریان

درخت 
آهنگساز : امیر اسلامی
شعر: سیاوش کسرایی
آواز: سولماز بدری
سوپرانو:آیدا شهیدی، سولماز بدری
آلتو: آیدا شهیدی، سولماز بدری
تنور: پژمان پروندی، بهرنگ نوعی پور
باس: حامی حقیقی، بهرنگ نوعی پور
ضبط: حامی حقیقی  -1380   

Derakht(Amir Eslami)

تصنیف قفل و کیلید - استاد شجریان
بسیار خالتوری

Tasnif Ghofl o kilid - Mohammadreza Shajarian

تصنیف قفل و کیلیت - محمدرضا شجریان

کلام: حضرت سعدی؛
آهنگ‌ساز: محمدجواد ضرابیان؛
آواز: همایون شجریان؛
"آلبوم "شوق دوست
---
سرپرست گروه :	محمد جواد ضرابیان
محمد جواد ضرابیان:	سنتور
شهرام میرجلالی:	تار
بهروز الوندی پور:	نی
کامبیز گنجه ای: تنبک و دایره
سینا جهان آبادی:	 کمانچه
حمید خبازی: تاروتارباس
عرفان گنجه‌ای:	تار
فرامرز گرم‌رودی:	عود
همایون شجریان:	کمانچه
نوازنده میهمان:	 
اردشیر کامکار:	کمانچه
---
اگر مراد تو ای دوست بی مرادی ماست
مراد خویش دگرباره من نخواهم خواست
اگر قبول کنی ور برانی از بر خویش
خلاف رای تو کردن خلاف مذهب ماست
میان عیب و هنر پیش دوستان کریم
تفاوتی نکند چون نظر به عین رضاست
عنایتی که تو را بود اگر مبدل شد
خلل پذیر نباشد ارادتی که مراست
مرا به هر چه کنی دل نخواهی آزردن
که هر چه دوست پسندد به جای دوست رواست
اگر عداوت و جنگست در میان عرب
میان لیلی و مجنون محبتست و صفاست
هزار دشمنی افتد به قول بدگویان
میان عاشق و معشوق دوستی برجاست
غلام قامت آن لعبت قباپوشم
که در محبت رویش هزار جامه قباست
نمی‌توانم بی او نشست یک ساعت
چرا که از سر جان بر نمی‌توانم خاست
جمال در نظر و شوق همچنان باقی
گدا اگر همه عالم بدو دهند گداست
مرا به عشق تو اندیشه از ملامت نیست
و گر کنند ملامت نه بر من تنهاست
هر آدمی که چنین شخص دلستان بیند
ضرورتست که گوید به سرو ماند راست
به روی خوبان گفتی نظر خطا باشد
خطا نباشد دیگر مگو چنین که خطاست
خوشست با غم هجران دوست سعدی را
که گر چه رنج به جان می‌رسد امید دواست
بلا و زحمت امروز بر دل درویش
از آن خوشست که امید رحمت فرداست
 


Abdolhossein Mokhtabad-Tafsif Ghame Yar

KAMTKP