Fani Alemde Baki Olmak

Dünya Hayatı Bir Emanettir:

İnsan bu dünyaya isteği dışında gelir ve sırtında bir emanet bulur. Gençlik, olgunluk, sağlık; her şey geçicidir ve sonunda kaybedilecektir.

Baki Bir İz Bırakmak:

Bu dünyada silinmeyen, unutulmayan bir iz bırakmak; arşı çınlatan ve feleği şenlendiren bir ün etmek gerekir. Bu fani alemde insan ancak bu şekilde bekaya mazhar olabilir ve hafızalarda kalabilir.

Bekaya Giden Yol:

Baki olma arzusuyla yaşayan insan, baki olma yollarını araştırıp bulmalıdır. Bu fani alemde bekanın yolu; hayatı istihkar edip dünyayı hafife almaya, Allah'ın yolunda yaşamaya bağlıdır.

Hz. Cafer (RA) ve Müte Savaşı:

Efendimiz (SAV), Bizans ordusuna karşı Zeyd bin Harise (RA) komutasında 3.000 kişilik bir ordu gönderir. Orduda Halid bin Velid (RA) ve Cafer bin Ebi Talip (RA) gibi isimler de bulunur. Efendimiz (SAV), bu seferde daha önce hiç yapmadığı bir şeyi yapar ve Zeyd bin Harise'yi (RA) komutan tayin eder. Ayrıca, Zeyd bin Harise'ye (RA) bir şey olursa sancağı Cafer bin Ebi Talip'in (RA), ona da bir şey olursa Abdullah bin Revaha'nın (RA) almasını söyler.

Şehitlerin Fedakarlığı:

Cafer bin Ebi Talip (RA), evine veda ederken aslında dünyaya da veda ediyordu. Abdullah bin Revaha (RA) ise Rabbi'nin huzuruna çıkacak sermayenin azlığından dolayı müteessirdi.

Efendimiz (SAV), Medine'den savaşı takip eder ve sahabelerine anlatır. Zeyd bin Harise (RA) şehit olunca, Cafer bin Ebi Talip (RA) bayrağı alır ve atından inerek düşmana saldırır. Sağ kolu, sonra sol kolu ve en sonunda da başı kesilir.

Abdullah bin Revaha (RA), Cafer bin Ebi Talip'in (RA) sesini duyar ve hemen yardıma koşar. Onun da kolu kesilir ve bayrağı yere düşürmemek için kolunu koparır.

Halid bin Velid (RA) ve Sancak:

Abdullah bin Revaha (RA) attan düşer ve bayrak ortada kalır. Efendimiz (SAV)'in rengi kaçar, sahabeler de endişelenir.  Ancak Efendimiz (SAV), Halid bin Velid'in (RA) bayrağı aldığını söyler.

Ana Fikir:

Bu dünya hayatı geçicidir ve insan bu dünyada baki bir iz bırakmak için Allah yolunda yaşamalı ve O'nun rızasını kazanmak için çaba göstermelidir. Allah yolunda canını verenler ise gerçek hayata kavuşmuş ve ebedi saadete ermişlerdir.

Minberden Yükselen Ses - 4 | M. Fethullah Gülen Hocaefendi

Rabbanîlerin Önemi

Hakiki insanlığa giden yol ahlaki değerler, iç derinlik ve ruhi hayattan geçer.  Günümüz insanını bunalımlardan kurtaracak olan da bu değerlerin hayata geçirilmesidir. Bu ise kendini düşünmeyen, kurtuluşunu başkalarının kurtuluşunda gören **Rabbanîler** sayesinde mümkündür. Allah nezdinde kurtuluş, kurtarıcı olma gayretiyle gerçekleşir. Başkaları için eriyip yok olmak, onlarla bütünleşmek ölümsüzlüğe ermenin yoludur.  İnsan kendini ve çevresini daha iyi anlamak için her şeye gönül gözüyle bakmalıdır. Ruh ve kalp saflığını koruyamayan kişi inandırıcı olamaz.  

Rabbanîlerin en büyük hayali her ruhu ebedi varoluşa taşımaktır.  Kendi bedenlerinin perişanlığına rağmen çevresindeki insanların mutluluğunu düşünürler.  Dünyayı saran kötülüklerle mücadele ederler.  Varlık ve hadiseler, tabiat ve toplum, herkesten ve her şeyden sorumludurlar. Bu sorumluluğun verdiği ızdırap, Allah katında insanı değerli kılar ve Rabb’in yakınlığını kazandırır.  Yaşatmak için kendilerini ihmal edenler, ruhumuzu emanet edeceğimiz hakiki mirasçılardır.  Onlar, güçlü bir cazibe merkezi gibidirler ve insanları kendilerine çekerler. Gelecek, bu önemli misyonu temsil edecek Rabbanîlerin eseri olacaktır. 

Ana Fikir: Rabbanîlerin önemini ve sorumluluk şuurunu vurguluyor.  Gerçek kurtuluşun başkalarını kurtarmakla mümkün olduğunu, Rabbanîlerin bu sorumluluğu en üst seviyede taşıdığını ve insanlığın onlara olan ihtiyacını anlatıyor. 


RUH MİMARLARI RABBÂNÎLER - M. Fethullah Gülen

Kaynak Pusulam

Related tracks