که درد اشتیاقم قصد جان کرد

نوای باد گرم تیر، هنوز هم قصهٔ روزهایی را زمزمه می‌کند که دل، در تمنای دیدار بود.
تابستان هزار و چهارصد و چهار، هجده‌ام روز
🪔

موسیقی سنتی

نوایی از خدا و فرشتگانش

سپیده رئیس سادات - باز آر مرا به آسمان ها

آهنگساز : هوشنگ کامکار
آواز بیژن کامکار
دکلمه ؛ خسرو شکیبایی
شعر ؛ نیما یوشیج


بیژن کامکار؛هنگام که گریه می دهد ساز

 آهنگ از محمدرضا شجریان به نام مرغ سحر همراه متن ترانه 
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرربار این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن
بلبل پربسته! ز کنج قفس درآ
نغمه‌ی آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصه‌ی این خاک توده را
پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!
شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است، گل به بار است
ابر چشمم ژاله‌بار است
این قفس چون دلم تنگ و تار است
شعله فکن در قفس، ای آه آتشین!
دست طبیعت! گل عمر مرا مچین
جانب عاشق، نگه ای تازه گل! از این
بیشتر کن
مرغ بیدل! شرح هجران مختصر، مختصر، مختصر کن
عمر حقیقت به سر شد
عهد و وفا پی‌سپر شد
ناله‌ی عاشق، ناز معشوق
هر دو دروغ و بی‌اثر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی وطن و دین بهانه شد
دیده تر شد
ظلم مالک، جور ارباب
زارع از غم گشته بی‌تاب
ساغر اغنیا پر می ناب
جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ! ناله سر کن
از قویدستان حذر کن
از مساوات صرفنظر کن
ساقی گلچهره! بده آب آتشین
پرده‌ی دلکش بزن، ای یار دلنشین!
ناله برآر از قفس، ای بلبل حزین!
کز غم تو، سینه‌ی من پرشرر شد
کز غم تو سینه‌ی من پرشرر، پرشرر، پرشرر شد 
سروده  ملک‌الشعرای بهار

مرغ سحر ناله سر کن... محمد رضا شجریان

یاوران مَسِم

همه می‌پرسند:
چیست در زمزمۀ مبهم آب؟
چیست در همهمۀ دلکش برگ؟
چیست در بازی آن ابر سپید، 
روی این آبی آرام بلند،
که تو را می‌برد این‌گونه به ژرفای خیال؟

چیست در خلوت خاموش کبوترها؟
چیست در کوشش بی‌حاصل موج؟
چیست در خندۀ جام؟
که تو چندین ساعت، 
مات و مبهوت به آن می‌نگری!؟

ـ نه به ابر،
نه به آب،
نه به برگ،
نه به این آبی آرام بلند،
نه به این آتش سوزنده که لغزیده به جام،
من به این جمله نمی‌اندیشم.

من مناجات درختان را، هنگام سحر
رقص عطر گل یخ را با باد،
نفس پاک شقایق را در سینۀ کوه،
صحبت چلچله‌ها را با صبح،
نبض پایندۀ هستی را در گندم‌زار،
گردش رنگ و طراوت را در گونۀ گل،
همه را می‌شنوم
می‌بینم.
من به این جمله نمی‌اندیشم!

به تو می‌اندیشم
ای سراپا همه خوبی،
تک و تنها به تو می‌اندیشم.
همه وقت
همه جا
من به هر حال که باشم به تو می‌اندیشم.
تو بدان این را، تنها تو بدان!
تو بیا
تو بمان با من، تنها تو بمان!

جای مهتاب به تاریکی شب‌ها تو بتاب
من فدای تو، به جای همه گل‌ها تو بخند.
اینک این من که به پای تو درافتادم باز
ریسمانی کن از آن موی دراز،
تو بگیر،
تو ببند!

تو بخواه
پاسخ چلچله‌ها را، تو بگو!
قصۀ ابر هوا را، تو بخوان!
تو بمان با من، تنها تو بمان!

در دل ساغر هستی تو بجوش،
من همین یک نفس از جرعۀ جانم باقی‌ست،
آخرین جرعۀ این جام تهی را تو بنوش!

فریدون مشیری
از مجموعۀ «بهار را باور کن»

شعر و دکلمه  آخرین جرعه ی این جام- فریدون مشیری

یکی از تصنیف های بیاد ماندنی از عارف، تصنیف گریه کن است که عارف این تصنیف را در غم از دست دادن دوست عزیزش کلنل محمدتقی خان پسیان سرود

بنان و خالقی هر دو این تصنیف را با هنرمندی بسیاری به ثبت رساندند. برای اولین بار بنان در برنامه ی گلهای رنگارنگ برنامه شماره 250 و بعد تر روحالله خالقی این تصنیف را با سوز صدایش هر چه بیشتر ماندگار کرد.. ؛
یاد و نامشان جاوید

خواننده: روح الله خالقی 
 

گریه کن که گر، سیل خون گری ثمر ندارد

ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد

هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد

دل ز دست غم مفر ندارد                  دیده غیر اشک تر ندارد

این محرم و صفر ندارد                   این محرم و صفر ندارد

گر زنیم چاک              جیب جان چه باک             مَرد و جز هلاک

هیچ چاره ی دگر ندارد                   زندگی دگر ثمر ندارد

Ruhollah Khaleghi -Geryeh Kon / روح الله خالقی - گریه کن

جزای آن که نگفتیم شکر روز وصال
شب فراق نخفتیم لاجرم ز خیال
جماعتی که نظر را حرام می‌گویند
نظر حرام بکردند و خون خلق حلال
غزال اگر به کمند اوفتد عجب نبود
عجب فتادن مردست در کمند غزال
تو بر کنار فراتی ندانی این معنی
به راه بادیه دانند قدر آب زلال
اگر مراد نصیحت کنان ما اینست
که ترک دوست بگویم تصوریست محال
به خاک پای تو داند که تا سرم نرود
ز سر به درنرود همچنان امید وصال
حدیث عشق چه حاجت که بر زبان آری
به آب دیده خونین نبشته صورت حال
سخن دراز کشیدیم و همچنان باقیست
که ذکر دوست نیارد به هیچ گونه ملال
به ناله کار میسر نمی‌شود سعدی
ولیک ناله بیچارگان خوشست بنال

جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال

آهنگساز:حسین علیزاده شور انگیز:حسین علیزاده آواز:رها
 نی:سیامک جهانگیری
سه تار:علی بوستان


آواز مثنوی/حسین علیزاده | live concert in belgium/2014

ناز لیلی(نهانخانه دل) - محمد رضا شجریان

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم
همراز عشق و همنفس جام باده ایم

ما سرخوشان مست دل از دست داده ایم 
همراز عشق و همنفس جام باده ایم

بر ما بسی کمان ملامت کشیده اند
تا کار خود ز ابروی جانان گشاده ایم

چون لاله مِی مبین و قدح در میان کار
این داغ بین که بر دل خونین نهاده ایم

چشمه نوش- استاد محمد رضا شجریان

آلبوم: شب های پاییزی
شهرام ناظری
شعر: عارف قزونی در سوگ از دست دادن کلنل محمد تقی خان پسیان 

گریه کن که گر سیل خون گری ثمر ندارد
ناله ای که ناید ز نای دل اثر ندارد
هر کسی که نیست اهل دل ز دل خبر ندارد
دل ز دست غم مفر ندارد
دیده غیر اشک تر ندارد
(این محرم و صفر ندارد)
(این محرم وصفر ندارد)
گرزنیم چاک جیب جان چه باک
مرد وجز هلاک
هیچ چاره ی دگر ندارد
زندگی دگر ثمر ندارد

شهرام ناظری - گریه کن

اثری که فرهنگ شریف در این کلیپ مینوازد ساختۀ استاد «حسن کسائی» است که در ایام قدیم آرم برنامۀ صبحگاهی رادیو ایران بود
این قطعه در مایۀ "سه گاه" میباشد.

Tar - 3Gah تار فرهنگ شریف

دردت چیست ؟
شمبلیله ، شمبلیله ، رازیانه ، شاهی و گیشنیز ، اهل آویشن ، نبیذ سرخ شورانگیز
سینه ام دکان عطاری است
دردت چیست ؟
تو ، تو اگر جسمت بهاران است ؟

تو اگر جسمت بهاران است ؟
اما جان تو پاییز
عازم مسجد سلیمانی ولیکن می رسی تبریز
عاشقی تو
عاشقی تو

سینه ام دکان عطاری است
دردت چیست
من باری عاشق بی کس
من برای عاشق بی کس
برای عاشق بی چیز

راه رفتن ، گریه کردن زیر باران می کنم تجویز
نازبوها
بوی نعناع
بوی یاس
پیرهن چاکی
درآمیدن لباس

سینه ام دکان عطاری است
دردت چیست
من برای دشمن عاشق
من برای دشمن عاشق
سنگ سرمه ، سیب حوا ، صبر زرد و نیش زنبور می کنم تجویز

سینه ام دکان عطاری است
سینه ام دکان عطاری است
دردت چیست ؟

دکلمه - محمد صالح علا - سینه ام دکان عطاریست  | Mohammad Saleh Ala

ساز و آواز ابوعطا از آلبوم پیام نسیم
گوشه دیلمان

آواز محمد رضا شجریان
تار داریوش پیرنیاکان 
نی جمشید عندلیبی

غزل حافظ

دل از من برد و روی از من نهان کرد /           خدا را با که این بازی توان کرد

شب تنهاییم در قصد جان بود         /                خیالش لطف‌های بی‌کران کرد

چرا چون لاله خونین دل نباشم        /              که با ما نرگس او سرگران کرد

که را گویم که با این درد جان سوز  /               طبیبم قصد جان ناتوان کرد

بدان سان سوخت چون شمعم که بر من   /          صراحی گریه و بربط فغان کرد

صبا گر چاره داری وقت وقت است  /             که درد اشتیاقم قصد جان کرد

میان مهربانان کی توان گفت              /         که یار ما چنین گفت و چنان کرد

عدو با جان حافظ آن نکردی           /            که تیر چشم آن ابروکمان کرد

پیام نسیم-دل از من برد و روی از من نهان کرد

کلام: سعدی | آهنگساز: مجید درخشانی | آلبوم: در خیال

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
سر آن ندارد امشب که برآید آفتابی
چه خیال‌ها گذر کرد و گذر نکرد خوابی
نفس خروس بگرفت که نوبتی بخواند
همه بلبلان بمردند و نماند جز غرابی
دل همچو سنگت ای دوست به آب چشم سعدی
عجبست اگر نگردد که بگردد آسیابی
برو ای گدای مسکین و دری دگر طلب کن
که هزار بار گفتی و نیامدت جوابی

دیده بی خواب | محمدرضا شجریان

تصنیف پیمانه عشق در دستگاه سه گاه
از مجموعه دلشدگان

پیام نسیم-دل از من برد و روی از من نهان کرد

Kāvän

Recent comments

Ramtin Khani

dorsa

Zahra Moosavi

Ali Mehrsoroush

Related tracks