شب شعر گوته

داستان "پاچه خیزک" از صادق چوبک

Pachekhizakپاچه خیزک/صادق چوبک.MP3

Iranian Tar 23 Khoozestan | تار ایرانی 23 خوزستان

Here's side B of that Tape (which i converted to digital format) and the magic of Farhang Sharif.

Farhang Sharif-Abu Ata

مجموعه ترانه سرودهای بهمن ۱ – رستاخيز سياهکل (بمناسبت ۱۹ بهمن ۴۹ سرآغاز جنبش نوين انقلابی ايران)؛
۰- اعلام اسامی
۱ –کارگر و سرمايه دار
۲ – ميهن
۳ – ۱۳ آبان
۴ – ۱۹ بهمن ( هماره ياد )؛
۵ – راه صمد
۶ – امپرياليزم
۷ – رنج و کار

کار: کارگاه هنر ايران

1 - Karegar - Va - Sarmaayedaar کارگر و سرمايه‌دار

شب اول از شب‌های نویسندگان و شاعران ایران در ۱۸ مهر ۱۳۵۶ با بیان‌نامه‌ی کانون نویسندگان ایران آغاز می‌شود که آن را رحمت‌الله مقدم مراغه‌ای، عضو هیات دبیران موقت کانون نویسندگان ایران می‌خواند. مجری‌گری شب اول را اسلام کاظمیه بر عهده دارد.

Ten Nights of Poetry 1

شب اول | بیان‌نامه‌ی کانون نویسندگان ایران | با صدای رحمت‌الله مقدم مراغه‌ای

در فایل دوم از شب اول هاینس بکر، مدیر انستیتو گوته در ایران از سوی خودش پیامی برای خوش‌آمدگویی به شرکت‌کننده‌گان می‌خواند. ابتدا به زبان آلمانی و سپس چنان‌که اسلام کاظمیه می‌گوید «با لحن شیرینی که فارسی حرف می‌زنند» به فارسی.

شب اول | خوش‌آمدگویی هاینس بکر | رییس انستیتو گوته

سیمین دانشور که اسلام کاظمیه او را چنین معرفی می‌کند: «هم خودش خانم سیمین دانشوره برای ما و هم یادگار جلال آل‌احمد» در شب اول با موضوع «مسائل هنر معاصر» سخنرانی می‌کند.

شب اول | سخنرانی سیمین دانشور | مسائل هنر معاصر

سیاوش مطهری اولین شاعر از میان شاعران است که در شب اول شعر می‌خواند. مطهری در این شب به ترتیب شعرهای «تو، ای بزرگ قبایل»، «با کاروان حُله»، «در این شرابسالی»، «در انتظار دیرترین میعاد» و «غزلک ۳» را می‌خواند. در کتاب ده شبِ ناصر موذن نام او به عنوان چهارمین شاعر شب اول ثبت شده، ترتیب شعرها رعایت نشده و علاوه بر شعرهایی که مطهری آنها را در شب اول خوانده شعری به نام «تو، عاشقانه‌ترین...» از او در این کتاب منتشر شده که مطهری آن را در شب‌های نویسندگان و شاعران ایران نخوانده است.

شب اول | شعرخوانی سیاوش مطهری

منصور اوجی، دومین شاعر شب اول را جلال سرفراز برای شعرخوانی دعوت می‌کند. اوجی هرچند در ابتدا اعلام می‌کند ده شعر کوتاه خواهد خواند، در نهایت هشت شعر را به نام‌های «منصور منم، منم منم، منصور»، «سرود عمر چه کوتاه است»، «در جوهر هر شراب شک کردیم»، «گفتند: تا شراب شبی سر کن»، «چه فاصله است بر این خاک؟»، «این رقص»، «هرچه شقایق است و گل» و «هوای باغ نکردیم» به ترتیب می‌خواند. نام او در کتاب ده شبِ ناصر موذن به عنوان سومین شاعر شب اول آمده است.

شب اول | شعرخوانی منصور اوجی

شب دوم شب‌های نویسندگان و شاعران ایران با سخنرانی منوچهر هزارخانی آغاز می‌شود. عنوان سخنرانی هزارخانی «قیم و مرشد آزادی» است.

شب دوم | سخنرانی منوچهر هزارخانی | قیم و مرشد آزادی

کاظم سادات اشکوری اولین شاعری است که در شب دوم شعرهایش را می‌خواند. شعرهای او به ترتیب «شیراز»، «رگبار آفتاب»، «ابر قیرگون» و «در رهگذار فصل» نام دارند. در کتاب ده شبِ ناصر موذن اشعار او به عنوان دومین شاعر درج شده‌اند.

شب دوم | شعرخوانی کاظم سادات اشکوری

عمران صلاحی دومین شاعرِ شب دوم است. او ابتدا شعر بلند «من بچه‌ی جوادیه‌ام» را می‌خواند و سپس شعرهای «تو فقط خوبی» و «عصر یک جمعه» را. شعرهای صلاحی در کتاب ده شبِ ناصر موذن به عنوان سومین شاعر شبِ دوم آمده و ترتیب شعرها نیز رعایت نشده است. علاوه بر این شعر «من بچه‌ی جوادیه‌ام» در تمامی نسخه‌های موجود افتادگی‌های اساسی دارد. ما تلاش کردیم با استفاده از ترکیب فایلی که از این شعر در اختیار داشتیم و فایلی که از سایت «کتابخانه‌ی گویا» دانلود کرده بودیم، کامل‌ترین نسخه‌ی تاکنون ممکن را تهیه کنیم. با این وجود شاید در آینده بتوان به نسخه‌های کامل‌تری نیز دست یافت. متن کامل این شعر را در این لینک می‌توانید بخوانید:
https://bit.ly/3bR5Eyt

شب دوم | شعرخوانی عمران صلاحی

اولین شاعر شب پنجم بر اساس برنامه می‌باید اسماعیل شاهرودی باشد. هزارخانی با بیان این مطلب می‌گوید: «ولی اسماعیل شاهرودی، از پیشکسوتان شعرا و هم‌چنین کانون نویسندگان ایران که از سال ۱۳۲۳ تا به امروز شما با شعراش آشنا هستید اینک مریضه و بستری است. بنابراین اینجا حضور نداره. به جای او و به یاد او سیاوش کسرایی شعری از او می‌خونه.» کسرایی بعد از سخنانی پر شور شعر «تخم شراب» از اسماعیل شاهرودی (آینده) را می‌خواند؛ با این وجود در کتاب ده شب غیر از این شعر، دو شعر دیگر نیز از شاهرودی منتشر شده است. در انتهای این شعرخوانی کسرایی بدون هماهنگی با مجری برنامه سعید سلطان‌پور را برای شعرخوانی دعوت می‌کند. شرح این ناهماهنگی را می‌توانید در مطلب «رویای آن ده شب پاییزی» در مونتاژ دوم بخوانید.

Ten Nights of Poetry 8

شب پنجم | شعرهای اسماعیل شاهرودی | با صدای سیاوش کسرایی

اسلام کاظمیه می‌گوید: «آقای هوشنگ گلشیری در میان جمعیت هستن. بچه‌ها! خیلی ممنونیم. یک برخاستن و یک "برو بابا"ی شما هوشنگ گلشیری رو برگردوند... ما متکی هستیم به نیروی آری یا نه گفتن شما.» هوشنگ گلشیری که از پیش بنا بوده در مورد «جوانمرگی در نثر معاصر فارسی» در شب ششم حرف بزند پشت تریبون می‌آید. صدای گلشیری می‌آید که می‌گوید: «نمی‌شه». کاظمیه چندین‌بار تکرار می‌کند: «می‌شه، می‌شه، می‌شه» و بعد از گلشیری می‌خواهد که آب بخورد تا آرام شود. سپس می‌گوید: «دوستان قبل از این‌که این مرحومِ مغفورِ شازده احتجاب ما با شما صحبت کنه یک ضبط صوت کوچیک همراه با نوار و آماده برای ضبط مفقود شده خواهش می‌کنم هر کس پیدا کرد به کتاب‌فروش دم در بده... شازده بفرمایید... شازده بفرمایید... خواهش می‌کنم، آب بخور... هیچ هیچ هیچ... اجازه بدید عکاس می‌خواد عکس گلشیری رو بگیره.» گلشیری می‌گوید: «این آخرین عکس است.» و بعد با صدایی لرزان آغاز می‌کند: «ای فسانه خسانند آنان...»

شب ششم | سخنرانی هوشنگ گلشیری | جوانمرگی در نثر معاصر فارسی

شب هفتم نیز مانند شب سوم دو سخنران دارد و سخنران دوم داریوش آشوری است. آشوری را هم تنکابنی برای سخنرانی فرا می‌خواند و او با عنوان «شعر آزادی‌ست» سخنرانی می‌کند.

شب دوم | سخنرانی منوچهر هزارخانی | قیم و مرشد آزادی

khoroos

Related tracks