5 sene once oturdugumuz bankta dinliyorum senin kulaklarinla

öyle

Ağaçkakan - Havadan Napalm Yağıyor

Why You Here ? 1.6758476
Why You Here ? 1.6758476
Why You Here ? 1.6758476
Why You Here ? 1.6758476
Why You Here ? 1.6758476
Why You Here ? 1.6758476

All Over 5

Somewhere Else

'nepenthe' is an ep that contains five alternative tracks. 

genre: alternative rap, poetic
release date: 07.06.2018
label: kozmonot
all the tracks are produced, arranged, mixed and mastered by kanove
vocals and lyrics: refte key, kanove
electronic guitar (track 01,02,03) recorded by kanove
artwork: emirhan toban and ali kokal

samples:
cura ut valeas (kafabindünya - kapanış konuşması)
bayrağı ölüm taşıyacak (nhor - patient hunter, patient night)
gregor samsa (violet cold - everything you can imagine is real)
eglaf alfabesi (3epkano - everybody is already down below)
aware (summer fades away - thank you)


soundcloud.com/kozmonot
twitter.com/kozmonotmusic

04. Ikinci Pencere - Eglaf Alfabesi

Altyapı: Enstrumentalist

v1 
İşlenilmesi ve affı muhakkak bir günah taşıyor sakallarımdan, ah! 
Yalnızım diyebilen şairler gördük, evli. 
Fanusu tıkayan bir kum tanesiyim, yok yerim. 
Dönemem yüzümü yarına 
Ellerim matah bir sırra tamah etti 
Hangi ismin eksik Allah'ım ? 

İnsanlar aynı anda konuşuyorlar, neden? 
İnsanlar aynı hazda kalabalık be hep. 
Her suçlamayı kabul eden bir yürek nasıl dayanır buna? 
Bakar durur yola, susup varır sona, gene de şakaklarına dayanır güneş. 

Kimine kardeş kimine kalleşlik eder, etsin, olsun. 
Batmışken diyorsun, tam olsun. 
Fakat bir kez olsun dostum onu bile tamamlayamıyorsun, 
bu son olsun! 

Çünkü ağlamak ciddiyet ister 
İhanete uğramak şans 
Ölmek? Ölmek pek çok şey isteyebilir 
ama en azından yaşamış olmak gerek. 
Duydun mu? 
Hadi, durma, sen de, dene. 

NAKARAT 
Vardık deryâya 
o kızıl vicdâna 
Kallavi tabutlarla 
Karıştık mânâlara 

v2 
Gülümsese de şimdilik yalanlara suratlar 
Herkes katil olacak bak, bayatlayacak kurallar 
Allah'ım beni iyileştir de hayat falan uzatma 
O bahsettiğin huzur var ya hayal kadar uzakta 

Kurduğumuz hayaller de beş dakikayı bulmaz 
Ne yani öldük diye enkaz mıyız burada? 
Söyledim ya, ölü bir adamı oynuyorum gezegende 
Arada güleceğim tutsa da tek yaptığım susmak 

Ölüme doğru binip gidin, hastaneler pek iyi değil 
O kadar kefenin içine siyah yakışmayacak dedik de mi? 
Dünyanız delik deşik, içinde birkaç garip kişi 
Bir de tutunamayan arkadaşlarımız var, tıpkı benim gibi 

Hayat senin olsun dostum, bol bol gül ve ağla 
Münasebetsiz beni hor gördüyse hatta 
Şimdi bu adam son dörtlükte patlar 
Ve ardından atlar on dördüncü kattan!

NAKARAT 
Vardık deryâya 
o kızıl vicdâna 
Kallavi tabutlarla 
Karıştık mânâlara

Seni Ben Alnından Sevinç Büsbütün

02- Ölemiyorum düet. Furkan

v1 
Kalk, perdeyi aç pencereden sark 
Güneşle yıka yüzünü, bir sigara yak 
Kaldırıp başını bak mavinin çalımına 
Bir mısra seçip oku tam şu ana uygun 
İçinde terk edilmiş şehirler ve gurbet olsun

Bizim harcımız değilse de yalnızlığa dil uzatmak 
Bazı sabahlara uyanmak görüyorsun ya zor azizim 
Hele de yoksa sıcak ekmek kokusu evi dolduran 
Vermiyor işte kalbe Kıbrıs'ta hayat huzur falan

Gir mutfağa kahveni koy sade, yudumla 
Hazırlan, çık kapıdan 
Düşünme bugünü yarınının tut kolundan 
Eğ başını yürü şimdi 
Dediği gibi İsmet Özel'in 
Bizim 'çün dokunaklı bir şarkı değil ki yaşamak

İşte durak, birazdan Lemar servisi 
Yaldızlı diplomalar, samimiyetsiz telaş 
Bir saat sohbet edecek kimse yoksa 
En arkaya oturup ki boşsa eğer kitap okumaya başla yavaş yavaş

Okulu geçelim, orası tam bir felaket 
Arkadaşlar da olmasa insana işletir cinayet 
Dersler biter nihayet, kurtuluruz 
Dönebiliriz artık inimize, ah, ne memnunuz!

Gece güneşi çağırır, bir beni-ademi düşler 
Oturup masa başına hadi bakalım geçir saatler 
Biraz Adam Hurst biraz Rimbaud ile lirikler 
Ve yatma vakti 
Sabah kalkıp bu şarkıyı yeniden yaşayacaksın

(Çünkü... ee... tarih tekerrürden. Felek de bu yüzden çember ya zaten.)

v2 
Sabah uyandım, çünkü kural varsa uyarsın 
Içim dışıma çıktı, belki şu anlık 
Bu yaşta saçım sakala karışmış, bi temizlik çabası 
Kahvaltıları sevmem çünkü kahve onun verilmiş sadakası

Yüksekte evim, çünkü sabah küfretmek iyi 
Arada düşünüyorum var mıdır hayatın zulmetmediği 
Birazcık gülümsesem şaşırıyorum cennette miyim diye 
Var mıdır bu zulme katlanan kuvvetli biri

Ah, neler geldi başıma, günlerdir uyuyorum 
Arada otobüsü kaçırıyorum, ürperti duyuyorum 
Duyan da sanacak ki sanki gülpembe yaşıyorum 
Bu dünya zenginlerin dünyası, biliyorum

Sadece yürümem için mi biçimlenmiş herbir yol? 
Peki dinlenen insanların niçin kendi derdi yok? 
Onlara birer birer izin vermiş sanki o 
Tembel miyim Allah'ım yoksa içimden mi gelmiyor?

Kimim ben ve nerede o aradığım tatlı huzur? 
Bütün yetilerimi çekip aldı benden sanki okul 
Sabah alarmla kalkacaksam akşam huzurlu yatmıyorum 
Kafamda hikâyeler dolanır, fakat artık yazmıyorum

Daha samimi geliyor bana kampüsteki köpekler, 
Yollardaki insanlardan, kahretsin, peki neden ben böyleyim? 
Inan bana bilmiyorum, 
Saat üç, hadi yat artık, yarın beni bekler...

(Neden mi ters yöne yürüyorum? Çünkü hayat o yönde akmıyor.)

13- Öz-günüm

v1
Bir sual beni diriltir:
Bizi nedir kırbaç, canavar ve zindandan habersiz
canavara kırbaç verip, üstelik esir 
ve hatta köle olmaktan memnun
böyle rezil bir halde eşreflikten uzak tutan?
Söylesenize utanmadan bize böylesine tuzak kuran
şehir bu haklara şeytanımsı bir suratla
hayaları buruşmuş 
muhakkak müthiş göbekli bir adamın 
ağzı gülmekten kulaklarına varsın diye sahip olmadı mı?
İşte uymak vazifesiyle gizli kurallara hepimiz
unuttuk nasıl da yakışırdı marşlara sesimiz
sade nefes almak şimdi tek maharetimiz bu 
bir darağacı da sorarım bre aynını yapmıyor mu?
Ekran, futbol, vitrin, moda ve kasıklarda ter 
kulağına fısıldarken "haydi uzatmadan gel" 
bu kurallar bizi sevindiren şey yüzünden 
dünyası cehenneme dönenenler var diyemezler 
Ve para gene para hep para olsun be para
İşte hakkında konuşulabildiklerimiz ancak bu kadar
Yazık ki ne din, ne bilim, ne sanat 
Tam da iktidarın işine gelen 
vasat beyinlerimiz çıldırtan sorular soramaz
Bu dünya böyle niçin, kimse bilmez nasıl içim
Ağladım senin yüzünden değil senin için 
Demeğe de dilim varmıyor ama 
Kabahatin çoğun senin ey şehrimin insanı canım kardeşim


NAKARAT
Şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin 
Kaypak ilgilerin insanı, zarif ihanetlerin 
Şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin 
Bozuk paraların insanı, sivilcelerin 
Şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin 
Pahalı zevklerin insanı, ucuz cesaretlerin 
Şehrin insanı, şehrin insanı, şehrin…


v2
Yaklaş, anlatacaklarım var
Sonra kaç kaçabilirsen
Bilmenin esaretiyle ve yalnızlığa taş taşıyaraktan
Uyanırsın bu ucuz büyüden ya da tıkarsın kulaklarını
Duyunca benden kaltak şehri ve onun aşksız çocuklarını

Onlar ki önce hırslı olmayı sonra ölümü unutmayı öğrenir günde on sekiz saat
Çünkü ölüm panzehirdir hırsa
Kâr yapar, taksit öder ve kart edinir boyuna
Sonunda insan vazgeçtiği anda kahpeleşir dünya

Ve paylaşmadıklarıyla böbürlenir şehrin insanı
Paylaştıkları kirlidir, kendini en temiz sanar
Artık vasat ve gıybetin gelir kapısı var
Artık eşkıyaların bile birer veri tabanı var

Ah kapitalisttir şehrin insanı, fakat bilmez kapital ne
Siyasi bulur bu şeyleri ona dinden bahsedersen
Pahalı cümleler ve kıyafetler vurur can evinden
Protokoldekileri sever, uyar onlar ne dediyse

Kendisini kandırdığı gün insanlara da güveni bitti
Asla dolmadı o içindeki boşluk,
Hep bir ihtiyaçla yanıp tutuştu, içki, kadın, din ve izdihamla 
Önce kendisine köle oldu, sonra iktidara

Şimdi daha da yaklaş şehrin insanı, şehrin 
Ceplerin külçelerle dolu ve çıkmak istiyorsun yokuşu 
Kendin ol biraz, at şu maskeni, geçsin, 
yaşam denen ince sızı, haklı ve korkusuz.


NAKARAT 


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: İsmet Özel “Üç Firenk Havası”

Çılgına Çevirmeliyiz Canavarı

05- Şehrin İnsanı

v1
Varsa sığmayan yüreği bedenine 
Göğün altında bile kapkara semtler 
Tenekeden ve çileden çatılmış evler 
Biz devletin üvey evlatlarıyız

İşte tam da burada dövülecek çelik 
Sıkılacak yumruk açıkça anarşi 
Eşitleyecek rezidansları tam da kıçımızın kenarına

Kalk, çat kaşlarını karayağız gardaşım 
Bir şeyi olmayan gözlerinde kan taşır 
Ölmeden dirilmek yaraşır bize 
Biz mülksüzler değil miyiz?

Ölümü unutturdu kapitalizm bu çağa 
Halkın boğazına dayadı bıçağı 
Parayla birlikte 
o güzelim kitapları da kahrolası bankalar bastı

Kaçalım göz yummaktan ve susmaktan 
Kan kusmakta sultanlar, reisler ve başkanlar, 
Fesli şapşallar 
Kafamızı siktiler yıllarca

Sakın ha yakınıp amaca mani olacak 
şeylere fırsat verme 
Ne sağ ne sol vardır Türkiye'de 
Tek millettir yoksullar

Ve din; o saray ve bezirgan avukatı
Ve bir sihirbazlar ordusu dolu
Vekil seçtiğimiz kravatlı katil 
Vakit çok geç değil hiç bir zaman

Allah bizden umut kesmedi henüz 
Ezilen ve yoksul gelecek başa 
Almak için değil dağıtmak için 
Öyleyse korkmamalı yaşamaktan


NAKARAT
Koyun beni hak aşkına yanayım
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan
Yolumdan dönüp mahrum mu kalayım
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Kadılar müftüler fetva yazarsa
İşte kemend, işte boynum asarsa
İşte hançer, işte kellem keserse
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Ulu mahşer günü olur divan kurulur
Suçlu, suçsuz gelir orada dirilir
Piri olmayanlar anda bilinir
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan

Pir Sultan'ım arşa çıkar ünümüz
O da bizim ulumuzdur pirimiz
Hakka teslim olsun garip canımız
Dönen dönsün ben dönmezem yolumdan


v2
Mezhebi geniş, meşrebi hafif bir ülke burası
Her yeri hapis 
Bizse sokaktaki en cepleri delik kimseleriz 
Biz serserileriz

Almışken hegemonya devleti esir
Bizden başka kim zapt edebilir bu sokakları 
Bizden başka kim, söyle,
Bu halka sevgiyle renk verebilir?

Kapkara zehir yayılır saraydan 
Muktedir için çalınır sirenler 
Bizi bekler geceleri zevk perileri 
Ansızın sokaklarda sesleri gelir

Bekleyin bizi
Denk gelebilirsiniz her an her yerde cismimiz ile 
Biz terk edilmişizdir, es geçilmişizdir 
Yine de pes etmemiş, cenk etmişizdir

Pek tedirginsiniz mülk edinmişler!
Bankalar içindeki kör beyinsizler.
Ölmeden ölenler, ölmeden dirilin 
Ve tüm öcünüzü alın o "söz verenler"den

Fakat henüz mahallede karanlık pusmadı 
Salyalarını akıtır tahakküm kurtları 
En haklı isyan celâli hortladı 
Ağzındaki taşlar ile ebâbil kuşları

Pekâlâ susmayız belalar gelirse 
Üstümüze o aşağılık ekâbir beyinlerden 
Kalk ve al hakkını o kâfir cebinden 
Vefasız heriften, tasasız meclisten

Şaşırma kardeşim, o korkak bakanın yüzünden asılır onlarca adam 
Yurtlar yıkılır 
Ve zenginler elbet birbirlerinin suç ortaklarıdır.


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Pir Sultan Abdal “Dönen Dönsün Ben Dönmezem Yolumdan”

09- Dönmezem Yolumdan

Ah biz ağlamaklı, salya sümük akıtan biz
Habire mızmızlanan, habire ah eden biz
Bizi böyle sızlatan bir aşüfte mi
Yoksa esir düştük de haberimiz mi yok?

Sahi nedir bu meyusiyetin müsebbibi? Şöyle söyliyim:
Ufacık bir dünyamız var, bencil ve pek tekin değil
Misal: sütü bozuk bir kızı mutlu etmek hayaliyle
Ya da tuttuğumuz o takımın kombine biletleriyle yaşıyoruz

Fakat biz inatla bunları tekrar ederken,
O takım başkanının bizden sorulacak her rezilliği
Ya da Hacca gidip finans sağlayacağız bir monarşiğe,
Gidip Taylandlı bebelere kaysın diye

Ve o kız için girip durduğumuz kozmetik yeri
Biraz daha arttıracak yeryüzünde kapitalizmini
Yahut verdiğin verginin saraylarda bir akşam yemeği,
Olmasına yine çıkartmayacağız seslerimizi?

"Sesini Kaybeden Şehir" demişti Nâzım Hikmet
Onun hayaliyle elbet değişti bazı şeyler
Fakat o bile yapamadı, karşı gelmek şöyle dursun,
Sovyet denen işgalcilere razı geldi

Zira onlar tehdit etmeseydi bu ülkeyi işgalle
Girmeyecektik asla NATO denen emperyal birliğe
Ve en büyük ihracatçı olacaktık pek çok şeyde
Şimdiyse biz neredeyiz, Sovyet nerede?

Biz, mütedeyyin kesim, zaten biliyorduk böyle olacağını
Bu yüzden hiçbir zaman sevemedik onu
Dilimizden düşmedi hiç vatan, millet, Sakarya
Sonra gittik hırsızlara oy verdik, hani bir gün akar ya,

devlet denen o musluktan bizim de ceplerimize
Sonra baktık devir değişti, iktidardı seslerimizi duyan o kitle
Böylece Sovyet bayrağını biz reddettik
Seçtik bu kez BOP EŞBAŞKANI'nı

Seçtik çünkü kapımızı çaldı milletvekilleri
Seçtik çünkü cebimiz gördü üç beş kuruş para
Sonra jiplere biner olduk yandaş adamlarla
Her birimiz iphone aldık, en son model hem de

Fakat o telefon bile köle bir işçinin emeğinden
Bizim gibiler hiç emin olabilir mi ki ne dediğinden?
Biz ağlamaklılar, mızmız halk, töre beyinler!
Derebeyler, köle 'bey'ler, körebeler! (Haydi, artık)

Başka yol yok! Artık fabrikalar kuruldu Çin'de
Tayland'da kerhaneler ve Amerika'nın içinde bankalar
Öyleyse ne bekliyorsunuz donmuş biçimde
Siz de kapın yakanızı, yaka kartınızı ve sonra:

Sabah sekiz akşam on sekiz vardiya
Hafta sonu pub ya da bar ve seviş doyasıya
Geberip gidince de şeriata göre tafsilat yaptırırız mirasımızı,
Aferin ulan!


NAKARAT
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ölüm ha hışır gelmiş elyafı sûn'i yorganda
Adaam sen ne diyorsun, hata ediyorsun
Ha ıslık çalarak, idaresi örfî yağlı urganda


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: İsmet Özel “Sûrî Mantık”

10- Ağlamaklılar

v1
Vakit kara bir gece
keyifsiz yaşlı bir gemi 
Dalgalar ve deniz 
Bir tabutu taşıyor gibi 
İçimde garip bir his 
Yıldızların bizi takip eden birer minik narin peri olduğuna dair

Saçlarımı kokluyor rüzgar 
İnliyor gök, bir cigara parlatıyorum memleket karası
Yarası olanların rotasını ay ışıldatır 
Öyle gidelim ki bu kancık asır katiyen bulamasın bizi

Üçüncü sayfalardan komuoyu o gam yurdu 
Koca şehirde nefes alacak tek bir yer bulamıyordum
Babam soruyordu kim olmak istediğimi 
Ona öfkelendiren toplumsal cevaplar sıralıyordum

Korkuyordum çalışmaktan koca göbekli insanlar için 
Daha iyiydi çeliğe versem şekil elimde çekiç 
Yahut sallasam orak gün boyu buğday başları biçip 
Başımda güneş, güneşli başımdan geçirseydim yalnızca şiir

Türkiye'de düşleri gerçekleştirmek güç hep neden
Fikirlerini anlatsan insanlar gülüp geçer 
Bir sonumuz olduğunu bilmenin sesi gene de güven verir 
Yalnızsın, elde değil ki gücenmemek

Rimbaud gibi göç etmeden, yapamazsın dedi yüreğim 
Öyleyse sorma niçin şimdi bu gemideyim
Ölüm ne taraf söyleyin de dümeni o yöne çevireyim 
Vakit kara bir gece 
Dalgalar ve deniz


NAKARAT
Akşamlar / ağlatıyor! / Ağladım, / çok ağladım!

Akşamlar ağlatıyor! Ağladım, çok ağladım!
Ay ışığı insafsız, güneşim acımasız:
Buruk aşklar uğruna uyuşuk, esrik kaldım,
N’olur bu gemi batsın! Beni de alsın deniz!
Bilirim nasıl döğer kıyıları dalgalar,
Şafağın güvercinler gibi coştuğu anı,
Akıntı ne, hortum ne, gökler nasıl çatırdar,
Ben gerçekte yaşadım düşlerde yaşananı
Ala gözlü, cırlak kuşlar çığlıklar atarak,
Dışkı yağmurlarıyla ada yakın diyordu,
Boğulanları suda uykuya bırakarak
Yelkenleri şişirmiş, gemim ilerliyordu!

Gecenin içinde bir gemi süzülür
Geminin içinde bir adam görünür

v2
Gecenin ölüsündeyim, kamaramda bu şarkı çalıyor.
Böylece kafamın içindeki sesler beni uyarmış oluyor.
Korkunç şimşekler çaksa vicdanım susar mı sanıyon?
Gök karanlık, deniz zifiri, ben daha fazla karanlık arıyom.

Baktıkça beni iyice dibine çekiyor hırçın dalgalar.
Bu aynı ülkeme bakmak gibi bir şey, kızgın amcalar,
Bağırıp duruyorlar, asıl mühim olana çıt çıkartmadan.
Ve kolayca çekip gidebiliyorlar iz bırakmadan.

Hiçbir mankafa memnun kalamaz bu hayattan.
Mecbur olduğun şeyler menfur ya da pek siktiriboktan.
Hayat sana hiç ismini sormaz, hatta bilmez kim kimi kollar.
Bir sürü aptal it sürüsü var, kâdiri mutlak gaydırı gubbak (hoop)

Halimiz ortada yani aslanım, bari bu durumdan kendini kurtar.
Her biri kurtlarla yatıp kalkar, aklını kullan, kaç buralardan.
Tolstoy gibi, rembo gibi, leutremont ya da zerdüşt gibi.
Hayat bunlar gibi berduş bir tip, cennetse tabii bir düş gibi.

Hayat elbette keltoş biri, göbekli ve sarhoş, ama gel gör ki,
Hiç patron da değil, hatta gayet mâkul biri,
Şimdi bilemiyorum aslanım, sence de bu gemiden sarkmalı mı?

Yelkenlerim baston gibi, belki de bu gemide kaybolduğum içindir ki,
Şu an bilinmeyene doğru meylediyorum
Karanlığın dibini boylamalı mı? Şimdilik seyrediyorum
Epeyi geriyorum ortamı, meteliğimiz olmadığından
Özgürsek, içine girecek bi deliğimiz olmadığından mı? 


NAKARAT


Söz, prodüksiyon, altyapı: KvL
Nakarat: Arthur Rimbaud “Le Bateau Ivre”

12- Gemi

SUSMAK

Yarım kalmış şarkı, düş, kitap, sarı, gece, acı, heves, kavga ve direnç 
bütün bunların arasında bir ben ve gönül denen şu elem yurdu 
dönmekte dünya, dönmekte dünya üzerinde çirkin şeyler: 
apoletler meselâ, para, haber ve smokinler
ve patavatsız sarhoş müthiş ruhsuz et yığını
neyse ne, der içimden bir şerh elbet bu da bir şey
meselâ yalnız kalmak için kâfi, diş biletecek kadar taciz
ses etmeğe değer ama "Nasıl?" sorusuna arayış
vay bu kanayış bu içli yakarış bu kara kış ortasında
neye yarayacağını bilmeden
adımlarımdan daha tez, çok daha tez dağlara varmış 
anadan üryan bir haykırış koparmışım
sonrası çığ
sonra çığ 
son: çığ.

Susmak - İki el ve bütün gözlerimle susmak
Susmak - Bir yemini yerini getirircesine susmak
Susmak - Bir cenaze evinin ağırlığı ile susmak
Susmak - Suçlanan bir masumun onuruyla susmak
Susmak - Bir yoksul babanın keder ve acziyetiyle
Susmak - Bir yetimin yuttuğu ağlayışıyla
Susmak - O büyük çağrı gayrı işitilinceye
Susmak - Gerçeği sezip ona ulaşıncaya dek susmak
Susmak - Belki de susan olmadığı için susmak 
Susmak - Anlayan biri belki çıkar diyerek susmak
Susmak - Hem artık ne beklenebilir ki cümle laftan
Susmak - En iyi ihtimâl, en soğuk intikam
Susmak - Güle dair bir neden yok nasıl olsun
Susmak - Gül açar çünkü açar niyesi niye
Susmak - İşkencede işkenceciye susmak
Susmak - Giden dönüp bakmasın diye susmak
Susmak - Konuşuyorsan koşmuyorsun demektir
Susmak - Kime ne etti ki bana ne etsin
Susmak - Tövbeyi tazelemektir, emektir
Susmak - Daha gelmedi mi bana gelen üşüme sana
Susmak - Hak edilen bir şey değilse ya nedir
Susmak - Ebu Kubeys sırtalarına beklenen bu can a benim
Susmak - Tüm neslimin acısı ruhumda topyekün
Susmak - Hisset, düşün: Kün feyekün

Önce inandım kendime ama geç olmadı yetemediğimi görmem
Önce niyet ettiğim gitmek düşüncesi tatmin etmedi beni
Sonra yaşamı niye teptiğimi söyle dedim hadi söyle dedim hadi söyle
Böyle böyle aradım işte böyle böyle bulduğumu sandım

Bekledim şehre bir gelen olur, dudaklarıma da bir soran
Susmayı anlatacak ve susup kalacaktım hani yok yol tepen
Demek vay beni kendi yankısını dinlemek zorunda bırakan ses
Kesilsin, sussun o hâlde; ne söylenen olsun ne de söyleyen

Çünkü insan eşrefi mahlukattır demedi babam bana
Benden sonra başladı sigaraya ve benden sonra da bıraktı
Baktım sayfalar bomboş bomboş ve kapkara
Bir oğlan çocuğu işte yüzünü tükürmüş gidiyor yerlere

Ulusalcılar tanıdım, faşistlerden farksız
Faşistler tanıdım, komünistlerin aynı
Otorite karşıtları var bir de, kime neye karşılar belli değil
Bir dost tanıdım kimseye benzemiyor adı susmak neyleyeyim

İnsanlar mı, onlar mutlu olmanın aptalları
İnsanlar mı, onlar yürüyen kalın bağırsaklar
İnsanlar mı, onlar kim onlar, hani neredeler?
İnsanlar mı, şimdiye dek bir tane ekleyen oldu mu derde dert?

Sustum çünkü susmayı bir öç, bir karaşın söz bildim
Zaten bir şey diyen kimesne yok, sadece hayvan böğürtüleri
Çatsam devlet derslerine, çatsam öyle bir gemi direği
Varlığın ortasına dikilen bir zafer bayrağı gibi

Ve yükselse cümle derya, kopup bulsa tufan yolu
Geliyor gün, yakındır, yakınmamızın da elbet sonu
Yahut çekilse cümle sular ve hatırlansa o tek sual
“Bir sabah sular kurudu, kim getirebilir suyunuzu?”


Altyapı ve Prodüksiyon: kvl

Albümü indirmek için:
https://yadi.sk/d/gnB5cXVnnRpoAg

devletli nesnedir aşk

17- Susmak

kanove

kanove - lanet: birinci monolog

Zararlı bu, zararlı mevsim
Nüksediyor bugün bu nefsim
Dolandım toprağı en ince ayrıntısına dek,
zamandı sezdiğim.

Kaslı bir kol, nasırlı eller
bastırıyor, çelimsiz gövdem
Dayanamaz buna, var mı kurtulan?
Var mı bir yol, kaçıp diretsem?

Hayır, çoktan yazıldı kader
Değiştirmeye vakit mi var hem
Kısıtlı sürem, adım gibi biliyorum
Adımı yazabiliyorum: Yakînî Mahşer

Her eşrefin varmış saati
Benimkisi eşref saati
İnandım böceklere inandım
toprağa inandım o kadim suya; tabii

Ömür dedim bir of çekişe
Teşekkürler o nasırlı ele
Fazlası zarar olur, fazlası endişe
Fazlasıyla zarar o geçmişe:

Ey toprağın kamburları
Ey en yanlış doğru
Öldürüldünüz ama kan durmadı
Belki de tek kaldım, doğru

Kanınızla gövdemi suladım
Beni büyüttünüz, hep en yukarı!
Beni beslediniz, cinlerinizle
Size de inandım, ölmeye susadım!

İnandım, gene inanırım
Ne de güzel söyledin şiarını
Söz söyledin, şiir dinledim
Özledim onu. Öz’ledim o yuvamı

Oyalandım yıllarca bu toprakla
Dedim, bu toprağa bir de yük olmak var
Korkak olmak var, ki korkaklar
Her şeyden korkar, bir Hak’tan korkmaz

İnandım, ey gök! inandım işte
Bu toprağın içindeyim karanlık her yer
Yine de inandım, varsın ve oradasın
Yağmur senden, karanlık senden.

Kaderim buymuş dedim durdum
Annem toprak, babam çiftçi
Annemmiş meğer benim asıl yurdum
Gök’müş onu alanın ismi

Üstümde koca Gök, göğün altında
başka ağaçlar yaşar gidermiş
O ağaçlar ki ağlarmış doğum ânında
hüngür hüngür, sonra yaşar gidermiş

Yaşam bir dertmiş, ağaçlar ağlarmış
Bir süre sonra kurur ve yaş da kalmazmış
Bir yaştan sonra pınarlar kurur
Kurumazsa da gövdeni baltalar yararmış.

Ben ise daha doğmadım
Ben toprağın en ince ayrıntısıyım.
Bu hikâyeler bana hediyesi toprağın
Ben karanlık içinde kan kırmızıyım.

Seziyorum o vakti, seziyorum afakı
Vakit erişti mi, geliyor mu tan vakti?
Nasıl olur halim? Doğumum azami
Sabır doluyor, vakit buluyor akşamı

En kutlu doğumdur benim doğumum!
Çünkü sırtımda toprakla doğarım
Bir yüce şeyim ben, ben bir tohumum
Hüznü gövdemde taşır ve sorarım:

Ey ağaçlar, siz koca ağaçlar
İçleri kupkuru, dışarıdan yaşlar
Siz, el ve ayaklarınızı inkâr ettiniz
Damlarken Yukarıdan yaşlar.

Zararı bul, zararı hesapla
Yağmasa da kararlı hudutlar
Birleşecek sonunda bu dünya
Birleşecek tohumla bulutlar

ÇIKIŞ
Anladım farkı neden sonra
Tohumdan başka şeymiş bitki
Bu küçük deli fişekteki
Ne ki? Ağaç mı allı pullu
Yoksa ayrık mı, başak mı ki?

Kim bilecek… kapalı kutu
Ama bulut, yağmur bulutu
Gelir kararır nerdeyse
Tohum altta nefes nefese
Kulağı gök gürültüsünde.

Şiir: Melih Cevdet Anday “Tohum” ile “Teknenin Ölümü”

Belki Değil Mutlaka

C02- Tohum

gayrı görünmez kaybedenler aynalarda
kanım kaynar damarda, 
bi' bilsem hangi ölümsüzün son nefesiyim
yol verin aslına geçsin aklımın ucundan, aslında aksine gocunmam
uzak duruyorum aynalardan, sayfalardan, 
aymaz anlar halimden

aksiyim, aksi istikametlere tabiyim 
zaman zarflarına sahibim
nicedir halim, 
bi' nefesle hiç ettim ebabili, 
nedir zararım
yalnızım, yalnızlıktan nemalanıyorum bırak elimi bi' mezarımı seyredeyim
yalnızım, bırak elimi, 
kalabalıklara eğretiyim

hayaller öldü kuruntum var, 
salah bul ömre umudundan
ağlıyorum ama son değil, hem zor değil, 
buraları bana göre değil, gel bul beni
bırak hepsinin ahı yerinde kalsın, 
birazcık ölmek benim de hakkım
hem zor değil, 
kara kara gözlerin hepsinin gövdesi kırması ferforjenin
neyledi aşk bana, gel gör beni 
ben yollara hasret yol yorgunu
çok koşmuşum fark etmeden, 
affet beni 
vagonlar el sallar bana 
ben son yolcusu bu katarın
ama bu kadarı bana hiç gibi gelir, 
böylesi yorgunluk hangi asra denk gelir,
sorsan hiçbiri değil, 
çok sarhoşum


galiba her son bir yalnızlık 
cildine ait 
zaman kısa, zemin yokuş 
bu son sürünüşüm ölüme, kafi


kusurun apaçık 
pas tadı kaplıyor önyüzü, masalın yalan
azalıp hiç ol istiyorum 
gerisin geri gitmeyi bilmek bu baharda da 
kulağıma sancıdır içsesin 
istemek ölme'den ötedir seni 
başıbozuk yemini heceler dilim 
gitmeyi becerene dek buralardadır

kurtulmak mı griden 
mutsuzluğuma selamım en içten
meyvesi sabah, durmuyo' saat 
faydası hiçe yakın                                      
asmak bu güzel gündüzleri 
hassas tanıdım, 
en alasından bi' nefes verip de bir ömür gömmek kaza süsüm 
hayaldi hayalde kalsın 
ürkek bi' ruha mahmuz saplıyor 
ayrılıp gitmeye telkin o bedenden
kafesiyle meşk eden o kuşa bu azad 
korkusu lale durağı, ben gibi küskündür 
hüznünden kaçan harına bir kucak ateşler olsun
hoşnutum azabına 
aymak bu güzel gündüzleri 

emin değilim 
parçalasın baharı kış
kazası his
hasarı töz 
kalmasa bari bi' iz 
dilsiz yazıları sağır ediyor beni 
üzgün dur 
gömmek ölmeyi 
görmek bi' körün siyahını
izledi aslen gün gün bizi 
anmak bu güzel gündüzleri

jammah v rekkostal w. kanove - her son bir yalnızlık

SB - Yaşa ve öl feat Kanove(Produced by Radansa)

resmi hesap değildir, rahatça ve indirmeden dinleyebilmeniz için kurulmuştur.

12- Gemi

Kiliseler ve Liseler

Recent comments

holelottamuscle

Related tracks