ترانه از زنده یاد حسین منزوی ست

Kourosh Yaghmaei - Parandeye mohajer

Toro Yadam Nemireh- Martik  تورو یادم نمیره - مارتیک

فریدون فرخزاد، ای شرقی غمگین

می‌بینم صورتمو تو آینه،
با لبی خسته می‌پرسم از خودم :
این غریبه کیه ؟ از من چی می‌خواد ؟
اون به من یا من به اون خیره شدم ؟

باورم نمیشه هر چی می بینم ،
چشامو یه لحظه رو هم می ذارم ،
به خودم می‌گم که این صورتکه ،
می‌تونم از صورتم ورش دارم!

می‌کشم دست‌ام‌و روی صورت‌ام،
هر چی باید بدونم دست‌ام می‌گه،
من‌و توی آینه نشون می‌ده،
می‌گه: این تو ای، نه هیچ کس دیگه!

جای پاهای تموم قصه‌ها،
رنگ غربت تو تموم لحظه‌ها،
مونده روی صورت‌ات تا بدونی
حالا امروز چی ازت مونده به جا!

*

آینه می‌گه: تو همون ای که یه روز
می‌خواستی خورشیدو با دست بگیری،
ولی امروز شهر شب خونه‌ت شده،
داری بی‌صدا تو قلب‌ات می‌میری!

می‌شکنم آینه رو تا دوباره
نخواد از گذشته‌ها حرف بزنه!
آینه می‌شکنه هزار تیکه می‌شه،
اما باز تو هر تیکه‌ش عکس من ئه!

عکسا با دهن‌کجی به‌ام می‌گن:
چشم امید و ببر از آسمون!
روزا با هم دیگه فرقی ندارن،
بوی کهنه‌گی می‌دن تموم‌شون!

آینه فرهاد مهراد

Mehran Modiri - Dorehami | مهران مدیری - دورهمی

همواره عشق؛ بی خبر از راه می‌رسد
چونان مسافری که به ناگاه می‌رسد
وا می‌نهم به اشک و به مژگان تدارکش
چون وقت آب و جاروی این راه می‌رسد
ای کمین گرفته پلنگانه در دلم
آهوی تو؛ کی به کمینگاه می‌رسد
هنگام وصل ماست؛ به باغ بزرگ شب
وقتی که سیب نقره‌ای ماه می‌رسد
با دیگران نمی‌نهدت دل به دامنت
چندان که دست خواهش کوتاه می‌رسد
اینت زهی شکوه که نزدت سلام من
با موکب نسیم سحرگاه می‌رسد
ای کمین گرفته پلنگانه در دلم
آهوی تو؛ کی به کمینگاه می‌رسد
هنگام وصل ماست؛ به باغ بزرگ شب
وقتی که سیب نقره‌ای ماه می‌رسد

حسن منزوی


Koroush Yaghmaei - Sibe Noghreei

حرمت نگه دار
شاعر: حسین پناهی
با صدای: حسین پناهی
--------------------------
 
حرمت نگه دار
دلم
گلم
که این اشک ، خون بهای عمر رفته من است
میراث من!
نه به قید قرعه
نه به حکم عرف
یک جا سند زده ام همه را به حرمت چشمانت
به نام تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون!
کتیبه خوان خطوط قبایل دور
این ٬ این سرگذشت کودکی است
که به سرانگشت پا
هرگز دستش به شاخه هیچ آرزو یی نرسیده است
هرشب گرسنه می خوابید
چند و چرا نمی شناخت دلش
گرسنگی شرط بقا بود به آئین قبیله مهربانش
پس گریه کن مرا به طراوت
به دلی که میگریست بر اسب باژگون کتاب دروغ تاریخش
و آواز می خواند ریاضیات را
در سمفونی باشکوه جدول ضرب با همکلاسیها
دودوتا چارتا چارچارتا...
در یازده سالگی پا به دنیای شگفت کفش نهاد
با سرتراشیده و کت بلندی که از زانوانش می گذشت
با بوی کنده بدسوز و نفت و عرقهای کهنه
آری دلم
گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
دلم گلم
این اشکها خون بهای عمر رفته من است
میراث من
حکایت آدمی که جادوی کتاب مسخ و مسحورش کرده است
.تا بدانم و بدانم و بدانم
به وار
وانهادم مهر مادری ام را
گهواره ام را به تمامی
و سیاه شد در فراموشی ٬ سگ سفید امنیتم
و کبوترانم را از یاد بردم
و می رفتم و می رفتم و می رفتم
تا بدانم تا بدانم تا بدانم
از صفحه ای به صفحه ای
از چهره ای به چهره ای
از روزی به روزی
از شهری به شهری
زیر آسمان وطنی که در آن فقط
مرگ را به مساوات تقسیم میکردند
سند زده ام یک جا
همه را به حرمت چشمان تو
مهر و موم شده با آتش سیگار متبرک ملعون
که می ترکاند یکی یکی حفره های ریه هایم را
تا شمارش معکوس آغاز شده باشد
بر این مقصود بی مقصد
از کلامی به کلامی
و یکی یکی مَردم
بر این مقصود بی مقصد
کفایت می کرد مرا حرمت آویشن
مرا مهتاب
مرا لبخند
و آویشن حرمت چشمان تو بود ٬ نبود؟
پس دل گره زدم به ضریح اندیشه ای
که آویشن را می سرود
مسیح به جُلجُتا بر صلیب نمی شد!
و تیر باران نمی شد لورکا
در گرانادا
در شب های سبز کاجها و مهتاب
آری یکی یکی می مُردم به بیداری
از صفحه ای به صفحه ای
تا دل گره بزنم به ضریح هر اندیشه ای که آویشن را می سرود
پس رسوب کردم با جیب های پر از سنگ
به ته رودخانه "اوُوز" همراه با ویرجینیا وُولف
تا بار دیگر مرده باشم بر این مقصود بی مقصد
حرمت نگه دار دلم گلم
دلم
اشکهایی را که خونبهای عمر رفته ام بود.
داد خود را به بیدادگاه خود آورده ام ! همین
نه ٬ نه
به کفر من نترس
نترس کافر نمی شوم هرگز
زیرا به نمی دانم های خود ایمان دارم
انسان و بی تضاد؟!
خمره های منقوش در حجره های میراث
عرفان لایت با طعم نعنا
شک دارم به ترانه ای که
زندانی و زندانبان همزمان زمزمه میکنند!!
پس ادامه می دهم
سرگذشت مردی را که هیچ کس نبود
با این همه
تو گوئی اگر نمی بود
جهان قادر به حفظ تعادل خود نبود
چون آن درخت که زیر باران ایستاده است..
نگاهش کن
چون آن کلاغ
چون آن خانه
چون آن سایه
ما گلچین تقدیر و تصادفیم
استوای بود و نبود
به روزگار طوفان موج و نور و رنگ
در اشکال گرفتار آمدم
مستطیل های جادو
مربع های جادو
من در همین پنجره معصومیت آدم را گریه کرده ام
دیوانگی های دیگران را دیوانه شده ام
عرفات در استادیوم فوتبال
در کابینه شارون از جنون گاوی گفتم
در همین پنجره گَله به چرا بردم
پادشاهی کردم با سر تراشیده و قدرت اداره دو زن
سر شانه نکردم که عیالوار بودم و فقیر
زلف به چپ و راست خواباندم
تا دل ببرم از دختر عمویم
از دیوار راست بالا رفتم
به معجزه کودکی
با قورباغه ای در جیبم
حراج کردم همه رازهایم را یک جا
دلقک شدم با دماغ پینوکیو
و بوته گَونی به جای موهایم
آری گلم
دلم
حرمت نگه دار
که این اشکها خون بهای عمر رفته من است
سرگذشت کسی که هیچ کس نبود
و همیشه گریه می کرد
بی مجال اندیشه به بغض های خود
تا کی مرا گریه کند؟ تا کی ؟!
و به کدام مرام بمیرد
آری گلم
دلم
ورق بزن مرا
و به آفتاب فردا بیاندیش که برای تو طلوع می کند
با سلام
و عطر آویشن..

حسین پناهی

Hormat Negahdar - Hossein panahi

Fereydon Foroughi, Hamisheh ghayeb  فریدون فروغی ,همیشه غایب

Farhad mehrad_ Kodakane (Buye Eydi)  فرهاد مهراد _ کودکانه (بوی عیدی)

بي توخاموشم در اين شهرفرنگ 
توي غربت دل من بازشده تنگ 
كي ميشه باز دوباره شب برسه 
تاببينم خواب تهرون قشنگ 
ياد شهرم از دل پنهون نميشه 
به خدا هيچ كجا تهرون نميشه 
توهمه خوبي و مهري 
شهر شرقي نجيب 
آهنگ ظهروغروبت تو گوشم مي زنه زنگ 
واي اي شهر من اي شهر قشنگ 
صفاومهر تودر دل نپذيردهيچ رنگ 
ياد شهرم ازدل پنهون نميشه 
به خداهيچ كجا تهرون نمي شه 
يادتو همره هرخاطره اي
وقت غربت به دلم مي زنه چنگ 
غزل وشعروسرودت تو غم وشادي من 
به دلم مي زنه هر دم آهنگ 
تو همه خوبي و مهري شهر شرقي نجيب 
آهنگ ظهروغروبت تو گوشم مي زنه زنگ 
واي اي شهرمن اي شهرقشنگ 
صفاومهرتو در دل نپذيرد هيچ رنگ 
ياد شهرم از دل پنهون نمي شه 
به خدا هيچ كجا تهرون نميشه

Vigen ~ Be-Yade-Tehran

بوم بابا بوم بام ، بابی بابا ، بوم بام
بابی بابا بوم بام ، بی بابا بو با با با..
بوم بابا بوم بام ، بابی بابا ، بوم بام
بابی بابا بوم بام بام
*
تا از آشیانه ، سویت پر بگیرم
از بندم رها ساز ، تا از غم نمیرم

این آواز غم هاست بر روی ِ لب ِ من
یا آوازی تنهاست همگام ِ شب ِ من

به تمنای سخن تو ، سوی ِ تو می آیم به رَهَت باز
این چه سخن باشد که شکوفَد در دل ِ هر آواز

*
بوم بابا بوم بام ، بابی بابا ، بوم بام
بابی بابا بوم بام ، بابی بی با بو با بام
بوم بابا بوم بام ، بابی بابا ، بوم بام
بابی بابا بوم بام بام بام بام
*
تا از آشیانه ، سویت پر بگیرم
از بندم رها ساز ، تا از غم نمیرم

این آواز غم هاست بر روی ِ لب ِ من
یا آوازی تنهاست همگام ِ شب ِ من

به تمنای سخن تو ، سوی ِ تو می آیم به رَهَت باز
این چه سخن باشد که شکوفَد در دل ِ هر آواز

Koroush Yaghmaei - Sibe Noghreei

Farbod

Recent comments

Soroush Edalat

Soroush Edalat

Morteza Nejati

Related tracks