دو چشمم درد چشمان ته چیناد
دلا دردی به چشمونت نشیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

زعشقت آتشی در بوته دیرم
در آن آتش دل و جان سوته دیرم
سگت ار پا نهد بر چشمم ای دوست
بمژگون خاک پایش روته دیرم

خدایا خسته و و زارم ازین دل
شو و روزان در آزارم ازین دل
مو از دل نالم و دل نالد از مو
زمو بستان که بیزارم ازین دل

غم عشق ته مادر زاد دیرم
نه از آموزش استاد دیرم
بدان شادم که از یمن غم ته
خراب آباد دل آباد دیرم

اساتید مشکاتیان و شجریان - ساز و آواز دشتستانی منتشر نشده

آن که مست آمد و دستی به دل ما زد و رفت 
در این خانه ندانم به چه سودا زد و رفت 
خواست تنهایی ما را به رخ ما بکشد 
تنه ای بر در این خانه ی تنها زد و رفت 
دل تنگش سر گل چیدن ازین باغ نداشت 
قدمی چند به آهنگ تماشا زد و رفت 
چه هوایی به سرش بود که با دست تهی 
پشت پا بر هوس دولت دنیا زد و رفت 
درد بی عشقی ما دید و دریغش آمد 
آتش شوق درین جان شکیبا زد و رفت
همنوای دل من بود به تنگام قفس 
ناله ای در غم مرغان هم آوا زد و رفت

هوشنگ ابتهاج

آن که مست آمد - علی قمصری

نه قدرت که با وی نشینم
نه طاقت که جز وی ببینم
شدست آفت عقل و دینم
ای دلارا، سرو بالا
کار عشقم چه بالا گرفته
در سر من جنون جا گرفته
جای عقل، عشقت یک جا گرفته
خانه‌ی دل به یغما گرفته
آفت تن، فتنه‌ی جان
رهزن دین، دزد ایمان
ترک چشمت، نی ز پنهان
آشکارا، ای نگارا
خانه‌ی دل به یغما گرفته
بر سر من جنون جا گرفته
سوزم از سوز دل ریش
خندم از بخت بد خویش
گریم از دست بداندیش
خواهمش بینم کم و بیش
گریه راه تماشا گرفته
جای عقل عشقت یک جا گرفته
خانه‌ی دل به یغما گرفته
بر دل ریشم مزن نیش
ز آه مظلومان بیندیش
کن حذر از آه درویش
گوئیت دل ای جفاکیش
آتش فتنه بالا گرفته
سختی از سنگ خارا گرفته

آهنگساز: عارف قزوینی
صدا: شجریان
آلبوم: آرام جان

همنوازان گروه آوا :

داریوش پیرنیاکان تار
محمد فیروزی: بربط
سعید فرج‌پوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تمبک و کمانچه آلتو

نه قدرت که با وی نشینم (آرام جان)/ محمدرضا شجریان

اسمهان - كان لي امل

Quiescence | خاموشی

Oud & music: Arash Aghaie
Vocal: Ahmad Nonahal
عود و موسیقی: آرش آقائی
آواز: احمد نونهال

Oud solo

استاد شجریان - آلبوم دلشدگان - کمان ابرو


Shajarian-KamanAbroo

تصنیف  شورانگیز استاد محمدرضا شجریان با آهنگی از کیوان ساکت و شعر زیبای هوشنگ ابتهاج

ای شادی آزادی - محمدرضا شجریان

شجریان. شجریان.  آی شجریان. 
شجریان برای من حافظ بود وقتی می‌خواند «ای که مهجوری عشاق روا می‌داری...» یا که می‌خواند «خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم او شمع انجمن باشد». شجریان سعدی من بود آن‌زمان که می‌خواند «بگذار تا مقابل روی تو بگذریم/دزدیده در شمایل خوب تو بنگریم» یا که می‌خواند «دل عارفان ربودند و قرار پارسایان/ همه شاهدان به صورت٬ تو به صورت و معانی». شجریان مولوی من هم بود. هم او بود که می‌خواند «جان جهان دوش کجا بوده‌ای؟» و شجریان خیام من بود. آنگاه خیام‌وار شوخ و شنگ می‌خواند این قافله عمر عجب می‌گذرد/ دریاب دمی که با طرب می‌گذرد.» 
شجریان حافظ و سعدی و مولوی و خیام من بود. شجریان رنگ روح زندگی٬ آهنگ گذر روزهای سختی و شب‌های دلتنگی‌ام بود. 
آه شجریان. ای کاش که جای آرمیدن بودی. 
۱۲/۱۰/۲۰۲۰

م.ر. شجریان،  بنال بلبل اگر با من‌ات سرِِ یاری‌ست

تصنیف بی نظیر دشتی با نام مرا رها کن با صدای استاد محمدرضا شجریان و اجرای گروه آوا در کنسرت سلیمانیه عراق

تصنیف مرا رها کن

همه عمر برندارم. با صدای استاد بنان

تصنیف گلشن دل
دستگاه ماهور
آواز :  استاد غلامحسین بنان
شعرِ ترانه : ابوالقاسم حالت 
آهنگساز   : نصرالله زرین پنجه 

همه عمر برندارم. با صدای استاد بنان

Mahdi Eshraqi