Fadaei - Diss Ho3ein ( free style)

Sakhte Iran

سهم من بوسه گل نیست

سهم من زخم یه خاره

سهم من کجا نسیمه

سهم من موج و غباره

کسی در منه که غمگینه همیشه

دلی که تنها باشه

جز این نمیشه

فتح کردی تن منو
از پیشم اصلاً نرو

مثلاً تو بودی داف سبزه‌ی من
مرجان سخته یه دم دور بودنت

لحظه‌ای پس، از پیشم نرو
پِی‌ت اومدم از تهران تا لندنو

رد پات، همه‌جا بود ولی‌
رفت به باد، هر چی‌ پول‌مول وقتی‌

هر چی‌ مولکول داشتم تقدیــــــــــم کردم
اما، نمــــــــــی‌فهمم بوسیدن لبات

واسه مــــــــــن عادت شده؟؛
راه دوستی‌ت‌ راستش الان

تازه مــــــــــن دارم یادش
می‌گیرم. اصلاً نخواه ترک‌ت کنم

چون می‌خوام فقط رو خودت باشم
نه قرص و هر چرند دیگه‌ای‌

نپرس تو از پرنده بی‌‌دلیل
چرا پرواز می‌کنه؟؛

حتماً تویــــــــــی بــــــــــاش
چی‌؟ چرا درخواست می‌کنم؟؛

حتماً خوبــــــــــی‌ کــــــــــاش
از پیشم نری، تا بیشتر از این

نسخ‌ت نباشم و نشم عزیزم
اگه دیدی خندیدن، نئشه‌ن، مریضن

کسی‌ نیــــــــــست سر روی شونه‌ام بذاره
شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره
کسی‌ نیــــــــــست که بشکنه تــــــــــنهاییمو
پا میون آشیونه‌ام بذاره
خیلی‌ تنهام، خیلی‌ تنهام چه کنم؟؛
ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟؛

Anyone who knows me knows we roll together
You’re something that I hold close forever
And just in case you didn’t know babes I wrote this letter
Together more than years now still wanna know you better
My green eyed lady, mellowed out and changed me
from back in the days, on the estate I was crazy
I didn’t know you, you were holed up with some next fellas
I’d see you rolling with the olders and I’d get jealous
like fam I want that, damn I’m on that
I couldn’t reach you I had to plan the contact
like I know a man who knows a man who said he knows you
like good things in life you were hard to get close to
Started to know you better and better
that’s when I noticed you got fresher and wetter
I, took you home and started wrapping my own grams
and now I know you better than the back of my own hand
Never rush when I touch you, rough but gentle
and every time our lips brush its just so special
When I met you I had to tap my lungs for breath
You went straight out you were probably unimpressed
but I changed that soon put the flame back
Gave you space never mixed your flavors in the same sack
I had to open my heart and let it all pour out
I gotta go I gotta go I hear you calling me now

کسی‌ نیــــــــــست سر روی شونه‌ام بذاره
شاخه‌ای گل توی خونه‌ام بیاره
کسی‌ نیــــــــــست که بشکنه تــــــــــنهاییمو
پا میون آشیونه‌ام بذاره
خیلی‌ تنهام، خیلی‌ تنهام چه کنم؟؛
ای خدا با کوه غمهام چه کنم؟؛

Ziro Bame Zirzamin

Quf - Marjan (feat. Reveal)

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
مرتیکه پوپولیست
به ما نمی‌چسبه توده‌ای و کمونیست

هوچی‌گری کارته
تو آخر خطی، ملتفت دایره
زیر می‌گیری ما رو درنره تایرت
هشتادوسه فائزه چقدر داده بود مایه بت؟
فکر می‌کنه کعبه‌ست ولی امام‌زاده طاهره
یه نخاله بودی قاتی ماها
نباشیم که به خودت می‌زنی لایی با کات
بالاخره کاسه‌ی داغی یا آش؟
روباه پیر، پیشرو رو که دور زدی تو مالزی
تو همه رفیقاتو دادی لا کار
ما رو کردی زیر انگ روحانی و نایاک
صورتت رنگ بورانی، می‌لرزه پاهات
جزو مراسم کالته، خونتو می‌خوریم جای آب انار
راست بگو، هنوز عکس نمی‌گیری با زنا؟
شورت سفیدت رو بنده می‌زنی گیره بهش
آزاده از کمپ اومده با دوتا کیسه برنج
فیلم بازی نکن، قاسمی قبل ما ریده بهت
تو که رپری، قدرتو از دیکتاتورم می‌شه گرفت
بساز ارتش سایبری بکن تخریب
مسلمون بودن سخت نیست
می‌ذاری صفحه پشت ما؟ لو دادی چیریکو
رئیس مخبرا، باید به تو می‌دادیم بیلیطو
خودتو خاکی می‌کردی بشینی جای بُت
قسم به ماه پُر
تو فرقه‌مون توبه مرگه
آقای لشکری کجا می‌ری؟
تا ابد توی گله گیره پای گرگ

تو اگه ما نباشیم
می‌شی نوچه‌ی مریم
تو اگه ما نباشیم
جَلد می‌شی مثل کفتر
یعنی آخراشه گند زدی دم رفتن
رو اسمت می‌خوره یه ضربدر
تو اگه ما نباشیم یعنی اخراجی
لشکری دم دفتر

ویترینت شیشه‌ایه، مشت ما فلزی
کامیونو با سه‌تا لاستیک میارم من از برزیل
پاکسازی می‌کنیم
ملتفت زده تو کار اصلاح ژنتیک
ت ت ت ت می‌افتی مثل کِنِدی
سرنوشت آزاده می‌شه بدتر از دایانا
کله‌ی عظیمعلی رو می‌ذاریم رو کاتانا
سوالی که برام پیش اومده اینه:
شب پاتختی رابطه چگونه بوده بین مامانا؟
هنوز همونه همون قدرت‌طلب
آویزونه که از یه‌جا ساپورت بشه
مدرکام از همیشه محکم‌ترن
حالا برو به آزاده بگو راپورت بده
از ما یادگاری می‌مونه برات یه کبودی
اوج تو اون موقع بود که نبودی
بِیتا میاد افقی عمودی
مرتیکه دگوری راست بگو
چندتا مجاهد اومده بودن شب عروسیت؟
هنوز مستم
انگار هالووینه، از تو می‌سوزی کدو تنبل
ما رفاقتو سِک می‌ریم بالا
تو صندلیت همیشه پهلو مزه‌س
آقاجانی نبود الان سی‌دی‌فروش بودی کف گلوبندک
ضربت رو نوش کردی شب قدر
تو شغالی نه سگ زرد
این‌همه جورتو کشیدم من خر
له می‌شه زیر برف سر کبک
فامیلات سارق لفظامن، سر خم قدغن

تو اگه ما نباشیم
می‌شی نوچه‌ی مریم
تو اگه ما نباشیم
جَلد می‌شی مثل کفتر
یعنی آخراشه گند زدی دم رفتن
رو اسمت می‌خوره یه ضربدر
تو اگه ما نباشیم یعنی اخراجی
لشکری دم دفتر

جهیزیه‌ی سازمانی‌تون رو گاییدم باو

Fadaei - Yadegari

کلام: فدائی، داریوش
بیت: حکمت 
‌تدوین۲
‌
‌
متن آهنگ:
به فروپاشی سِلَت بنگر دولت با یه لت
کل مال و اموالم رو بُنَک دار ببر
خوب آگاهم وصله مال ات
به جانت نکنید کاری
که کاروان را کافر هدایت خواهند
اعدامم تا برسم به معراجم
بالاخره بند بیاد این مغز وِراجّم
راستی اینو بدون بچه های خیابونات
اهل شعرامن
صفر بیس یکشم یه جورایی
بکشن ازم یک شب یه بو هایی
کلی مار توو آستین ، مار توو آستین خود
زهرآگینی قبل این که متوجه شی کبری کی بود
کِرِه عروسک کهنه های کنج کمد
شدی تو هم افتادی دور
یار از سفر برنگشته سوغاتی کو؟
آن مرد برای همیشه تو بهداری موند
می‌طلبه مولایی دود
بچه محلم عمرشو داد به شما
صلواتی خرمایی شد میطلبه مولایی دود
بسه مرام مرا رها بگذار و نگذار
نمیدهی نامه ای یا نارسانا نامه رسان
شک و چنان چکه کنان ازگواه
نرسیده تاس جفتی به ما از قمار
بزار چی بشماریم تعدادی هزاری دوهزاری
چرا تو چنین چون چهار پایی ، دو پایی نهایتم
توو دهاتتون  کدخدایی
خدایی تو کودتا شدی
کو تا کودتا کنی؟
کوله بار کنی آخر هم کوله بار کنی
من که مشبه شمایلم، تو شبکه دلقک بلکه
بادکم نشه تلکه دکونت از لنگ تنکم کرور کرورت
کمتر پستی هامو روی نوک کوهتون کمپن
اگه بودیم کمرنگ
ببخش به جیغی رنگت که
کردی جیرینگی خرجت با جیبی که تنگه
تیغی که لبش لمیده به لبش نگیره
اسلحت رو دقیقا بزار مرکز شقیقه
مهلت تده دقیقه و
به تماشای تولد پدیده تو تقویمت
سرگرم باش اصلا داش
من مال این سیاره نبودم از اول
الانم روحم کنار کالبد کپیده
منتظر سفینه
‌
فدائی:

تُف به عُرف و کفگیر منفعت
لعنت به هفت‌ تیرِ مصلحت
ترافیکه ولی تقصیر افسره‌ ست
آقام درگیرِ منقَله‌ ــَست
بعد می‌گی چرا تَک‌ پَرم؟
چرا یهو پَر زدم 
بدون همیشه جواب توو خود مسئله‌ ــَست
کک لای زرورق ، شمشای بد تَقَل
که می‌فروشه بیشتر از اسلحه‌ ــَش
مهم کندنه‌ ــَس حالا معدن یا پوست کرگدن
دزدی رفتی در نزن بگو ضریحم
یا آرزومه یه روزی شهید شم
توو دلت بزن نیشخندِ کَریه‌ تر أ بنی‌ صدر
موزی‌ گری طریقه‌ ــَت، کیسه‌ دوزی وظیفَت
ما هم میریم شبا شکار روزی
مثِ چوب لا چرخِ نظام پولی
پیِ ثواب و خوبی با فسادِ روحی
حاجی پیاده می‌شه أ مرسدس دَرو با کونش وا می‌کنه
چون دستش دو تا سطله
پُره اسکلت
پُره هِق‌ هِق ملتی که باس واس دو هزار سکته کنه از استرس
بلندی شمشیره که توو سینه ذوب می‌شه
فاجعه نی، جزئییه
واسه دیه خودشو تو چاه هُل میده
جوونی که توو جهان سوم ماه میاد رو خورشیدش
آب أ سر ما گذشته یه عمریه
ماهی کوچولوی سیام لای ماهی سفیدا
می‌خوام آیینه چی‌کار
همه پا پیچِ ریال، می‌کنن فامیلو سیاه
تو ثانیه شیکار ، من از آتیه بی زار
مثِ دَم اعدامی از آخرین سیگار

داریوش:

بهش گفتم فحش به دولت نیست راه خوبی از خودکشی
در کمال صلح میخ در جوار تخته بود
تو چرا این وسط چکش شدی
از آخرین پرواز به آسمون قفس یاد گرفته بود
از بلبلی که بزنه چه‌چه رهایی
هرچی بیشتر در قفل کنی
به پایان می‌رسن افسانه ها
مگه گنده تر از ابوالهولی؟
سرباز رو دیدم بغل کلان بهم داد سلام نظامی
نداره جای تعجب عادتمه حماسه سازی
بیار با خودت حتما چتر چون می‌دونم تو هم هوام رو داری
خوش به حال شب که با ستاره خوابید
من تو فکر مقتولام
رو مترونوم ضرب جانی
گفت ما گونه ای از موجوداتیم
که عادت داریم به نشئه خواری و
بین رنگ ها شدیم با مشکلات حادی مواجه
تو شناختن رنگ یاری
بگو بهشون که وجهه واقعی جوان تو رسانه خنده دار نی
ما اصیل بودیم آق داریوش هفتاد و چهاری
خودت بهمون دنده رو دادی
جوونی که تخت گاز می‌ره
بهم بگه نظرش با نشت گاز چیه
می‌گم حتی اگه هدف مرگه پ
زندگی راه رسیدن
رو علف ها می‌دادیم خنده سر موقع چریدن
دیگه زده قید قر دادن قلمم توبه جمیله‌ست
من با منطقم وایستادم نوک قله غریضت
خرم و خرم و خر به خادمیش مفتخر
خر خط بزنه خطاط خط داره از خطیبش
خلط می‌اره آدمیزاد از تو این هوا دمیدن
یه گوشه ای از سرزمین آسمون خراش ها یه کلبه درویشی
از دل هایی که توشن ابریشمی
اما کفش فرشی نی پ
پر شده تو کله این شهر شیپیشک
پیروزی میگه فدایی عدل
قوی ترین مرد ایران سامورایی قرایی قتل
وقتی دوتا نقطه ت
آخر ملتفت رو می‌ذاری دقیقا
همون لحظه ای که می‌خورن قوانین خط
آگاهی ها پر می‌شه از بچه هایی نسل غفلت
وقتی ته موتور خونه ست جایگاه سردم
دارای نهضت فرهنگ و هنر کشور
من همون داستان هایی ام
که تو ذهن نویسنده ها بود
ولی هیچوقت تو کتاب ها ننوشتن
معلم زحمت کش گچ به دست درس عبرت
روی تخته مغز ملت
هی تو هم تنه به تنه نشو با درخت پیر جنگل
ساقه گل گلدون بحث من ریشست
مقربی به دربار ولیکن از سمت ملیجک
روی این دریای مواج ناخدای کشتی ام
یا همسفر طویله ام
می‌شم صاعقه
امید بارون تو دشت فهمیدن
چقدر زیباست تو آینه دق تصویر خندیدن

فدائی:




Piroozi-Fadaei,Dariu$h Tabahkar| پیروزی-فدائئ، داریوش

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
سراغتون میام به نوبت
ملت که هیچی، آب می‌زنه زیرآب لیوانو
کبابتون می‌کنم رو آتیش صنوبر
فرو می‌رید تو صندلی مهدیار بذاره پاشو رو پدال پیانو
تو کاسه‌ی گدایی می‌گیری زیر آبروت
من رول هیندوکوشو آتیش می‌کنم تو وان خون
جون‌عزیز نگران نباش اگه کشتمت
آخه شعرای فدائی دوباره می‌ده به لاشه جون
بیت‌هامون داره حکم تیر
جا نمی‌شه جُرمام، می‌ذارم نقطه‌چین
کف آسفالتی انگار داره جوهر پس می‌ده رو دفترم خودنویس
دلسوزی نداره خائنی که کنج دیوار می‌شه گربه‌گیر
نصفم عزرائیله، نصف دیگه‌م جبرئیل
من دریای شعرم، شما خشکتون زده از تشنگی
ما رفاقتی می‌جنگیم نه واسه‌ی زندگی
شما واستادید رو نوک قله‌ی مادرجندگی
من از نفرت شماها می‌سازم یه طناب
گوشت خونواد‌ه‌تو می‌جوییم مثل لاویز
آدمای تشنه می‌بینن کویرو سراب
ولی تمام جنگلا هیزمه تو چشم آتیش
از باطلاق دروغاتون بیرون زده سرتون
تتو می‌شه بیت‌های ما روی تن تهران
فشار پام رو کله‌ته، دهنت رو لب جوب
لفظا می‌خوره تو سینه‌ت مثل سر زیدان

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

اون واسه نارفیقا بود و این واسه خائنا
دارن خرتون می‌کنن با بوی‌ گوشت
رنگتون می‌پره نیم‌کیلو بکنید جابه‌جا
شما کبریت نم‌گرفته‌اید و ملتفت کوه نور
شیر شکار می‌کنه کفتارا می‌رن ناهار
بیننده‌ها یکی‌ن فقط عوض می‌شه کانال
لاشخورا به شغالا می‌گن داداش
جوری همو می‌فروشن که انگار توله‌های حوا همه کالان
واسه هم قلاب می‌گیرن دم دیوار شرافت
سم می‌ریزن تو لیوان رفاقت
بی‌مرام اگه قول می‌دی که دیگه نبینمت این‌ورا
برات یه دربست می‌گیرم مهمون من کرایه‌ش
روسیاهی می‌مونه به شما مثل ذغال
تهش انگشتتون برسه به دل حباب
تو تو بنده‌ها دنبال یاری
من جای مشتم هنو مونده پای چش خدا
خون خائنو می‌ریزیم سلامتی خوبا
با کدخدا می‌جنگه ولی سفره‌دار موشاس
واسه بدخوای ما می‌کشیدن سوت و هورا
شاهدشون آیینه‌س و قسمشون دم روباه
می‌خوان دُر معرفتو بکنن بُزخری
جایزه‌بگیرای لیگ لمپنی بسه مفت‌بری
تهش جنس ما رو می‌زنید غیرمستقیم
خیالی نی، حاجیت فرقی نمی‌ذاره بین مشتری

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

مهم نی کجای کاری، بیت‌ها میاد مثل موشک
انگار کور بوده از پیداش اجاق خالق
بالاخره تابلو می‌شه که کی بوده توزرد
انقدر ببویید که پیشتون ادیسونه الاغ باقر
خودتو می‌زنی به خواب هوا بشه تاریک
بی‌چش‌و‌روعن و جلو میان می‌گن چش مایی
نقابتون می‌افته رو زمین یه روز بالاخره
شما بی‌خبرید که دو تا چش داره «ت» تاریخ
رپکنا رو غیب می‌کنم، طلسمم
ما هیچ‌وقت نخواستیم باشیم آدم‌خوبه، جنده‌ها فرشته‌ن
خیابون راه‌بندونه، انقدر حالم خوبه
که فکر می‌کنم خون همه‌تون آب‌انگوره
ساعت کاریمون به وقت گرگاس
انقدر بیت وحشیه انگار حیوونه
ما زوزه می‌کشیم، شما خرناس
تشنه نمی‌مونیم کف مِیخونه
حل می‌شید تو اسید جُرمام
بیت‌ها پُر و پیمونه
دستمو کردم تا آرنج تو عسل، باز گرفتین گاز
مرامتون مُرده می‌ده بو جسد، می‌خورید به در باز
روتون زیاده، کمه شرفتون
سر که هیچی حتی خمه کمرتون
می‌خوان حکومت راه بندازن با تاج ما
تابوت هم‌دیگه رو پله می‌کنن خائنا
تو گذر زمون حل می‌شن این عوضیا
ولی فدائی ابدیه تو ادبیات

آدم چش‌سفید حقیقتو نمی‌بینه نه
کوه که با دو تا طوفان نمی‌ریزه نه
تیغو می‌کشم رو گردنت مثل آرشه‌ی ویولن
جونور خائن راحت نمی‌میره نه

Eshgh

Fadaei - Khaen

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
Photo: Hengameh Golestan
زن انگشتشو می‌ذاره روی ماشه‌ی حق
زندگی نوره، نمی‌ره زیر سایه‌ی ترس
آزادی از ما جدا نمی‌شه مثل پاره‌ی تن
بخیه‌های ایرانو ما یادمون نمی‌ره
شبایی که خون جای بارون 
می‌پاچید کف خیابون
تو روز روشن می‌دیدیم کابوس
تیر جنگی و ساچمه و باتوم
اندازه‌ی کوهه کینه‌هامون
ما یادمون نمی‌ره
هل می‌دادن جوونا رو لا به لای مین‌ها
حالا دیه می‌خوان قاتلای ایران
نیلوفر آبی داشتیم جای لاله‌های سیاه
تخت جمشید و شاعرای شیراز
ما یادمون نمی‌ره
پخش نمی‌شد تو شبکه دعای کمیل
قاطی نبود تو خلیج فارس بزاق دبی
روزی که کتاب آسمونیتون مچاله شده
برق می‌زنه تو آسمون دوباره سهیل
چه پناهجوهایی که خفه شدن تو سیاهی دریا
آب می‌بندن تو شبکه، لیوانیه بحثا
آسمون مصنوعیه، خیالیه ابرا
بس که شمرده خوب شده ریاضی جلاد
چشامونو کور کردید ولی هنوز می‌بینیم
مارمولکای عباپوش دُمتونو می‌چینیم
بلوچ، گیلکی، مازنی، بختیاری، آذری، لُر و کُرد 
با هم ایرانو پس می‌گیریم

خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
نه یادمون نمی‌ره

بچه‌هامون کف خیابون لای خون غوطه‌ور
تو چش مادرا آب می‌شد کوه یخ
ملت باتوم می‌خوردن به جای نون شب
تر می‌شد گلوی آقازاده با پول نفت
قاطی آژیرا چش جسدا سفیده، دل آینه‌ها سیاه
این دفعه شهر نمی‌بازه توی بازی مافیا
ما یادمون نمی‌ره 
نادر جهانبانی و شاهین آسیا
هرویین و شیشه مثل آجیله و خود نظام ساقی
خون می‌ریزه که نشه کُت سپاه خاکی
بیشتر از سرکوبه بُرش آزادی
تن خامنه‌ای می‌شه زیر لودر ما قالی
خنده‌های خاتمی و دروغای اصلاحات
جیگر جوونا سیخ می‌شد واسه افطارا
خانه‌ی اصفهان، دی، آبان، بچه‌های اکباتان
ما یادمون نمی‌ره
هزار تیکه می‌شم مثل قاصدک تنها
شاه زمستونم، عادت داره تاج من به سرما
تهش می‌رسه راه کج به صحرا
شاهنامه و عاقبت ضحاک
ما یادمون نمی‌ره
مثل پرواز ۷۵۲ آوارمون سفیده
لک روشنی با تاریکی نمی‌ره
سر زنده‌ایم، فریادمون تا آسمون رسیده
زن زندگی آزادی، ما یادمون نمی‌ره

خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
خونایی که چکیده، ما یادمون نمی‌ره
نه یادمون نمی‌ره

Fadaei - Ma Yademoon Nemire

Words: Shapur
Music: Mahdyar
مسیر لغو توسعه‌ی فکر تاریک
معمار لحظه‌های تامل‌برانگیز فرهنگ تازه

بازم کویره که
همه جویده جنس
نعشه کل صحنه جوری خالتور جمیله جر
ته رویاشون اینه بشن تو جریده ذکر
جمع کیر و ریش، می‌شه کرییرش
گرفتی؟ بپا نگیره بت
قبلی گفت سگش محکمه تش دید حلیمه که
کوچولو تو قمبلی، تشدید رقیبته
حوصله‌م سر بره لامپو می‌شکونم توی شقیقه رض
جوری می‌گام مجبوره یارو یه سال دیس بده
یکی به این توله‌بسیجی یه ساندیس بده
گفتم زدوبندو نبینم، ندیدم، بی‌خانواد‌ه‌ی ملیجک
برو پی جواب خواهر نجیبه‌ت
همه ضد و نقیضن
همه جیبا پر شمش و کنیزن
همه چرک و تمیزن
همه قوی ضعیفن
حقیقت تلخ‌تر از عرق سگی گرم
مثل جهنمی سرد
زنده‌ ولی درد
همه کاپ دارن ولی کاپ قاعدگی
همه هم می‌گن ما مستثنی از این قاعده‌ایم
بس کن، جنسی که می‌زنی ما کاسبشیم
حالا هی فاز زیرنگی بگیر، کاسه رو کاسه بچین
کاسه‌کوزه‌هاتون بد می‌شکنه 
چون همیشه واسه کوسه‌ها خون لذیذتره 
چون همیشه بی‌ناموسه آخوند
تش می‌زنه می‌سوزن همه
هم تو هم اونی که پول شدید زده

بپا نگیره بت
تشکلت منحله سگت جری بشه
هنوز خیلی مونده ملتفت جریمه شه
بشه تخممونه، ردیفه زمین جنس
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت
نبودم باز کل فرهنگ کویره که
بدخواه آچمز با مغز رو زمین سفت
خودش دیگه می‌گه الکیه، گچیه فکر
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت

بپرس از لاشخورایی که بودن درگیر بت
دونر می‌زنن الان برات با کفگیر چرک
بچه می‌زاد که ببینه دولت چند می‌ده بش
ته تبلیغش یه عکس اونم با زنجیر فیک
هنوز کله‌ش پر نوحه مثل ضریب سه
کلاغ همیشه مترسک صلیبشه
پدرسگ ندیده گرمی از نزدیک 
بعد چاقال تو رویاش می‌خواد قافعلی بشه
من تخممه، دافم به تخمکش
اسب و فیل و قلعه رو باختی
دیگه سربازو به رخ نکش
رخا جوری شطرنجی‌تر از شطرنجه
که پرونده غش کرده سرم زده
ترور بده
مگه اینکه جلوم کپه
فلوم تکه
می‌دونم مخت ارور زده
تازه این کار سه‌‌ربعمه
یه رول تهش
گفتم بت که به تخممه
اسکلا آویزون چس دلار رویالتی
واستادن بخرن آسمون‌خراش دو سانتی
کار نی عار ولی نگو داری جا الاغ شیر
خیابون جا گراز نی، می‌خوره پا کلات کیر
به گوز بنده مملکت
دست یه مشت گوسفند سگ‌پدر 
دیگه کلاً روز رفته سر به مرگ گذاشته 
مونده پوزخند تلخ شب
موشک بپا نگیره بت

تشکلت منحله سگت جری بشه
هنوز خیلی مونده ملتفت جریمه شه
بشه تخممونه، ردیفه زمین جنس
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت
نبودم باز کل فرهنگ کویره که
بدخواه آچمز با مغز رو زمین سفت
خودش دیگه می‌گه الکیه، گچیه فکر
پس بپا نگیره بت، بپا نگیره بت

Shapur - Kavir

Words: Fadaei
Music: Mahdyar
معمولا‌ً تنهاییم
منم و اشکان و فدائی

ملتفت پایه‌گذار رپ خیابونیه، هنوز کف جیبا خونیه
از گرمی و جنس خوند 
وقتی تو حس‌ بود برات فقط مزه شیرا رو سینه
رپ فارسو روسیه‌ بگیر
حاجیت‌ هنوز بعد بیست سال پوتینه
از چپش تا راستش تو جیبه
ولی بدخواه سگ نمی‌شناختش بوزینه اگه ویدیو نداشتش
همه می‌دونن اداست فیک
سیبیل سیلیکون، لباش ژل
اما فدائی انگار جمع ‌جوهراست
بهش می‌گن جواهر
می‌گن بی‌ادب،‌ آره به اینم
واضحه جیگر، صاحب دینم
میاد روزی که خایه‌مالا رو کف خیابون پاره ببینم
برو بیینم فعلا‌ً تو نوبته خامنه‌ای جاشو بگیرم 
سدعلی پاشو ده بینم
قیافه‌ت جوریه انگار تا شده شیکم
اشکان نیست همجنسگرا ولی بکن پاسداره
از هر ملیتی که بخواد، اشاره بکنه پاس داره
دشمن نمی‌تونه، گیر کرده هی باس بکنه ماست‌مالش
جوابم به شر همیشه آره، انگار لوگوی راکستاره

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

به خیابون متعهد، به جرم مرتکب
از هنر متنفر به جز ملتفت
چشم‌های بدخواه که هنوز یه جفت ملتمس
روح و روان طبق معمول به کل ملتهب
اشکان شر داره ولی نمی‌گه شرمنده
سردسته‌ی دردسراست ولی نمی‌گه سردرده
بدخواه از مغز پاره ولی نمی‌گه سر هنگه
اسیر قدرت تهش درکه ولی نمی‌گه در بنده
مسعودو مثل انکیدو تو گیلگمش می‌گام
هی هذیون بزنه بگه تو تیم پزشک کیان؟ 
جا سرم سم نزنه؟ دکتره جاسوسی بهش میاد!
جاسم بگو زنگ بزنه دوباره با گونی برنج بیان!
فدائی فحش ک دار نمی‌ده کودنا
بایکوت کنید، کارمون کولاکه، بازم محبوبیم
بدیهیه با سم مسمومی
بدخواه فیک حتی موزاییکاش هم بد چوبی
نیازی نداریم به گوزای آفت‌معروفی
پشتمونن همه خوبای آدم‌معمولی

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

بدجنسم ولی هیچ وقت نبوده بد جنسم
بدفکر نه ولی راجع به آدما همیشه بده فکرم
بدشکلم مگه مهم باشه بیفته تو عکس بد شکلم؟
بدچهره‌م تو بگو اصلاً، باشه، ولی بد چهره‌م
بند دور گردن رپ، سر و تهش توی دستاش داش‌ت
تو که ریزی، حتی می‌ریزه کیوی پشماش با شعر 
بدخواه عادت داره هشتاد باشه
نمی‌دیم انعام ما بش ولی قمبل کرده بندری 
بهش می‌گن پنجاه با شیک
اشکان ادبش نون‌آور
نباشه، رپ انگل بوداده‌ست
فدائی تلفیقی از ریشه و تیشه
سعدی، ولی گولاخ‌تر
آثار به حدی ز باقی پویاتر
مخا ارور، برعکس گرفته رو را اخم
نمی‌خوان دراد روز، احسنت، مثنکه زور دارد
قبراق واستادم سر گردنه، بپا بازی سر گردنه
صورتو جوری می‌زنم بترکه نفهمی اصلاً سر گردنه
لب جدوله کله
انقدر می‌کوبم تا بگه طرف مگه جدول ضربه؟
نه مجله جبره، جدولش سخته

معمولاً کجام؟ معمولاً رو بام
اشکان معمولاً کجاست؟ معمولاً تو بانک
فدائی معمولاً کجاست؟ معمولاً رو کار
بدخواه معمولاً کجاست؟ معمولاً تو گا

Fadaei - Mamoolan

Mahdyar