تم واریاسون بر اساس "گلچهره " از موسیقی فیلم دلشدگان - اثر حسین علیزاده
کمانچه آلتو : سیاوش ملاییان 
.
ضبط  و میکس: استدیو صبا - کاوه عابدین
. 
تهران - زمستان 99

Don't Ask

مپرس... (Don't Ask)

Soheil Peyghambari: Composer, Clarinet, Harmonium, Divan
Rouzbeh Mehr: Vocal
Kasra Ebrahimi: Percussions
Cover Photo: Sepehr Samadian

support this track

Autumnal delirium of the winds

در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو

به م. ب. حاجیانی
نام قطعه، خط اول است در روایتِ روانبد

‫در سرم مسگرانِ راسته‌ی حاج عبدالعزیز سکنا دارند و تو‬

Composition, Arrangement, Instruments, Recording, by me

آواز و ملودی آواز: علی ساکت یزدی
موسیقی: ماهان فرزاد
شعر: شهاب موسوی

Music: Mahan Farzad
Vocal and Melody: Ali Saket Yazdi
Lyrics: Shahab Mousavi
صدای مراسم و نوحه خوانی در این آهنگ، از عزاداری محرم 2 سال پیش (92) هیئت بعثت یزد است.

Blood's Spilled for God, Again | باز به نام خدا خون کسی شد روا (ft. Ali Saket Yazdi)

گروه جاده‌ی ابریشم
 کیهان کلهر، یو یو ما، ...‌
Colin Jacobsen :ساخته‌ی

Atashgah - Kayhan Kalhor | آتشگاه - کیهان کلهر

درآستانه- احمدشاملو
Mash Up and rework 4th of July

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان ِ دري كه كوبه ندارد ،
چرا كه اگر به گاه آمده باشي دربان به انتظار توست و
                                                               اگر بي گاه
به در كوفتن ات پاسخي نمي آيد .
كوتاه است در ،
پس آن به كه فروتن باشي .
آئينه اي نيك پرداخته تواني بود
                                    آنجا
تا آراستگي را
پيش از در آمدن
                  در خود نظري كني
هر چند كه غلغله ي ِ آن سوي ِ در زاده ي ِ توهم ِ توست
                                                     نه انبوهي ِ مهمانان
كه آنجا
       تو را
           كسي انتظاري نيست.
كه آن جا
       جنبش شايد
                   اما جنبنده اي در كار نيست
نه ارواح و نه اشباح و نه قديسان ِ كافورينه به كف
نه عفريتان ِ آتشين گاو سر به مشت
نه شيطان ِ بهتان خورده ي با كلاه ِ بوقي ِ منگوله دارش
نه ملغمه يِ بي قانون ِ مطلق هاي ِ متنافي .
تنها تو
       آنجا موجوديت ِ مطلقي ،
موجوديت ِ محض
چرا كه در غياب ِ خود ادامه مي يابي و غياب ات
حضور قاطع اعجاز است
گذارت از آستانه ي ِ ناگزير
فروچكيدن ِ قطره يِ قطراني ست در نامتناهي يِ ظلمات
‹ دريغا
       اي كاش اي كاش
                           قضاوتي قضاوتي قضاوتي
                                      در كار در كار در كار
                                                        مي بود ! ›
شايد اگرت توان ِ شنفتن بود
پژواك ِ آواز ِ فروچكيدن ِ خود را در تالار ِ خاموش ِ كهكشان هاي ِ بي خورشيد
چون هرَّست ِ آواز ِ دريغ
                     مي شنيدي:
‹ كاش كي كاش كي
                 داوري داوري داوري
                            در كار در كار در كار دركار ... ›
اما داوري آن سوي ِ در نشسته است ، بي رداي ِ شوم ِ قاضيان.
ذات اش درايت و انصاف
هيات اش زمان.
و خاطره ات تا جاودان ِ جاويدان در گذرگاه ِ ادوار داوري خواهد شد.
بدرود !
بدرود ! ( چنين گويد بامداد شاعر )
رقصان مي گذرم از آستانه ي ِ اجبار
شادمانه و شاكر
از بيرون به در آمدم
از منظر
       به نظّاره به ناظر
نه به هيات ِ گياهي نه به هيات ِ سنگي نه به هيات ِ بركه ئي
من به هيات ِ ‹ما› زاده شدم
                           به هيات ِ پر شكوه انسان
تا دربهار ِ گياه به تماشاي ِ رنگين كمان ِ پروانه بنشينم
غرور ِ كوه را دريابم و هيبت ِ دريا را بشنوم
تا شريطه ي ِ خود را باز بشناسم و جهان را به قدر ِ همت و فرصت ِ خويش معنا دهم
كه كارستاني از اين دست
از توان ِ درخت و پرنده و صخره و آبشار
                                              بيرون است
انسان زاده شدن تجسد ِ وظيفه بود
توان ِ دوست داشتن و دوست داشته شدن
توان ِ شنفتن
توان ِ ديدن و گفتن
توان ِ انده گين و شادمان شدن
توان ِ خنديدن به وسعت ِ دل ، توان ِ گريستن از سويداي ِ جان
توان ِ گردن به غرور برافراشتن در ارتفاع ِ شكوه ناك ِ فروتني
توان ِ جليل ِ به دوش بردن ِ بار ِ امانت
و توان ِ غم ناك ِ تحمل ِ تنهايي
تنهايي
تنهايي
تنهايي  عريان
انسان
دشواري ِ وظيفه است
دستان ِ بسته ام آزاد نبود تا هر چشم انداز را به جان در بر كشم
هر نغمه و هر چشمه و هر پرنده
هر بدر ِ كامل و هر پگاه ِ ديگر
هر قله و هر درخت و هر انسان ِ ديگر را
رخصت ِ زيستن را دست بسته و دهان بسته گذشتم
                                  دست و دهان بسته گذشتيم
و منظر ِ جهان را
              تنها
              از رخنه يِ تنگ چشمي ِ حصار ِ شرارت ديديم و
                                                                 اكنون
آنك ِ در ِ كوتاه ِ بي كوبه در برابر و
آنك اشارت ِ دربان ِ منتظر
دالان ِ تنگي را كه در نوشته ام
به وداع
        فرا پشت مي نگرم
فرصت كوتاه بود و سفر جان كاه بود
اما يگانه بود و هيچ كم نداشت
به جان منت پذيرم و حق گزارم !
چنين گفت بامداد ِ خسته

(DarAstaneh)تنها تو آنجا موجوديت ِ مطلقي

Dysprosody
playing along/with arpeggiator
Ma Jolie Pablo Picasso

حرف که می‌زنی گریه‌ام می‌گیرد که چرا حرف نمی‌توانی بزنی/ براهنی

آسمانْ ریسمانْ روی آرپژی‌ای‌تِر
یادگارِ ملالِ دو زمستان پیشتر

Dysprosody | حرف که می‌زنی گریه‌ام می‌گیرد که چرا حرف نمی‌توانی بزنی

@HAATAARI ساخته شده توسط حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataari/45
|
Shamloo and Hans Zimmer - Rumi
شاملو و هانس زیمر - مولانا
|

کاور اختصاصی موزیکخانه
|
اشعار:

نگفتمت مرو آن جا که آشنات منم
در این سراب فنا چشمه حیات منم

وگر به خشم روی صد هزار سال ز من
به عاقبت به من آیی که منتهات منم

نگفتمت که به نقش جهان مشو راضی
که نقش بند سراپرده رضات منم

نگفتمت که منم بحر و تو یکی ماهی
مرو به خشک که دریای باصفات منم

نگفتمت که چو مرغان به سوی دام مرو
بیا که قدرت پرواز و پرّ و پات منم

نگفتمت که تو را ره زنند و سرد کنند
که آتش و تبش و گرمی هوات منم

نگفتمت که صفت‌های زشت در تو نهند
که گم کنی که سر چشمه صفات منم

نگفتمت که مگو کار بنده از چه جهت
نظام گیرد خلاق بی‌جهات منم
|
ای یوسف خوش نام ما خوش می‌روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما ای بردریده دام ما

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می شود انگور ما

ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما

ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما

در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
وز آتش سودای دل ای وای دل ای وای ما

اگر چراغ دلی دان که راه خانه کجاست
وگر خداصفتی دان که کدخدات منم

(www.PlayMusic.Pro)

Shamloo and Hans Zimmer - Rumi | شاملو و هانس زیمر - مولانا

Music,Guitars,Dotar,Vocal:Abdi Behravanfar
Bass,Mixing & Mastering:Sina Momtahan
Lyrics:Unknown Folk Poet

Vele Mast    ول مست

تجربۀ «حضور» با تنبور | پوریا رئیسی
پوریا رئیسی موسیقی را با ساز دف در کودکی آغاز کرده و بعد از آن در سیزده سالگی با نواختن تنبور و دیوان ادامه داده و تا امروز شوق اصلی‌‌اش نسبت به تنبور، دوتار و سازهای هم‌خانوادۀ آن‌ها باقی مانده. پوریا در مسیرش سعی داشته تا تکنیک‌های مختلف این سازهای هم‌خانواده را با هم ترکیب کند و با تجربه‌های کسب شده در سفر، سوای موسیقی غرب ایران و خراسان، چاشنی موسیقی هند و علوی‌های ترکیه را در دل موسیقی خود جای دهد.
همین شیوۀ تجربه‌گرایی، رنگ تازه‌ای به موسیقی او می‌دهد. نوازندگی پوریا رئیسی همسو با زیستش، صدایی امروزی دارد و در عین حال از ریشه‌های فرهنگی کهن نیز بهره‌مند است. قطعه‌ای می‌شنویم تحت عنوان «حضور». اسمی که ریشه در کارکرد موسیقی و نواختن تنبور برای او دارد و تبدیل می‌شود به ابزاری برای بودن و ماندن در لحظه.

Pouriya Raisi - Huzûr

Design by Ahmadreza Schricker
قطعه ای بسیار زیبا از استاد لطفی در دستگاه اصفهان که من اول سعی کردم با سه تار برقی بزنم ولی حس کار در نمیومد برای همین فکر کنم باید یک قطعه برای سه تار برقی بسازم بر اساس این ملودی. در آخر این ضبط با سه تار آکوستیک به نظرم بهتر آمد. البته که ساز استاد یک صدای دیگری دارد ولی منم سعی کردم با حس خودم بزنم. در هر صورت پروسه‌ خیلی آموزنده ای بود تا اینجاش.

Acoustic Setar - Tribute to Master Lotfi

Mahmood Schricker

Recent comments

sajad wizard

Sadiq Munther

Melica Ghanbari

Arunprabhahar Rajarajen

Related tracks