Name: Boyer by Mahya Hamedi
Duration: 3 min 15 s
Description: Love at first sight deep in the Zagros Mountains with a contemporary spirit.

زیباترین آهنگی که این چند وقته شنیدم.... خانم محیا حامدی بهترینه😍😍😍🤍

چقد لطیف ‌این صدا و موسیقی😇😍

“خونه رو، خونه روِ، خونه رو”

DoBaRe

Safarnak - سَفَرناک

Tak Ahang'haye 10:10 Band

10:10 Band-Etefagh

|
بازخوانی "دریای انتظار" از گوگوش
ترانه‌سرا: محمد علی شیرازی
آهنگساز: سلیمان اکبری

Najvax ft Aydin - Daryaye Entezar | نجوا خبازیان - دریای انتظار

Watch: https://youtu.be/S0OZunAyTbg

Sina Salimi: Santur, Songwriter, composer

Sina Salimi live @Studio13

Royaha Koja Miravand?

تصنيف "زلف تو" 
پوستر: سلماز بهگام

Navid Arbabian - Zolf e to | نوید اربابیان - زلف تو

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Haataari

محمد صالح‌ علا و بُمرانی | تهران از این طرف

Mastom Mastom
Album: Nostalgi-Nameh
music & arrangement: Farzad Milani
مستم مستم(آلبوم نوستالژینامه)
موسیقی و تنظیم: فرزاد میلانی

Nostalgi-Nameh

Mastom Mastom (Album: Nostalginameh) / مستُم مستُم (آلبوم: نوستالژینامه)

Love at first sight deep in the Zagros Mountains with a contemporary spirit.

Music

Boyer

"هم آواز"
اثر گروه دال
بر اساس ملودی 
Zetuni Zar
arto tunçboyacıyan

با همراهی
شایان ریاحی: تنظیم درامز
مهرداد عالمی: ویلونسل
امیرحسین کیانپور: دودوک
امین عطایی: ویلن ۱، ویلن ۲
نگین گودرزی: هم خوان

میکس و مسترینگ: حامی حقیقی
صدابرداری: در استودیوی خانگی شایان شکرآبی، امین عطایی، مهرداد عالمی
طراح گرافیک: سولماز مالک

با تشکر از حسام ناصری، حسین امیدی

مدیر پروژه: علی رضوی
مدیر اجرایی: مهسا نعمت

Unanimous هم آواز

موسیقی: جمشید شیبانی
کلام: ابراهیم صفایی
تنظیم و اجرای پیانو: فرزاد میلانی

متن ترانه:
سيمين بري، گل پيكري آري
از ماه و گل زيباتري آري
همچون پري افسونگري آري
ديوانه رويت منم، چه خواهي دگر از من
سرگشته كويت منم، نداري خبر از من
هر شب كه مه در آسمان، گردد عيان دامن‌كشان، گويم به او راز نهان
كه با من چه ها كردي! به جانم جفا كردي

Simin Bar (Live at Radio Iran) / سیمین‌بر (اجرای زنده فرزاد میلانی در رادیو ایران)

روزگار سخت
خواننده فرزانه فقیهی
موزیک نوید اربابیان
کاور میلاد فکوریان

Boyer

Mahya Hamedi

Recent comments

Golnaz Ashrafpoor

قف۶۶۶۳

Maede Bg

mojdeh

Related tracks