"نسیان"
"بخش اول از مجموعه "عفونت

شعر/اجرا: عارض
ضربآهنگ: فرشاد، راسا، عارض
طراح جلد: علیمحمد تحصیلداری، عارض
تاریخ انتشار: زمستان ۱۴۰۳
:خرید و حمایت از زندانیان
www.MamadArez.com

Nesyan

"سرراست"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار : 1397

چرک کتونیم میکنه آسفالتو کثیف
پلیس عاصی ازم بسکه تو پاسگاه گوه زدیم 
چوب خریت ملت شده واس ما خوردنی
ملت هنوز تو درودیوار
 داروندارمون شده غارت اینا
هنوز نگرانن که یارانه ها ور میاد
 تو بزن فیلان شبکه به به تو ویلا هیکلو نیگاه
آه انگاری دادن به یه گله خر تیتاب
یه مشت گشنه تو خاک قحطی ها
معلوم نی عربیم یا از ایران میخوان با کلاس شیم عین غربی ها
دیگه هرجا ورود میزنم
کرکس ها تو باغمون خوب میچرن
خانوما علنی گوروپی میدن
هر عنی باهاشون میگوره معروف میشه اصلا
قدیم هرچی نبود خراب مرام بودن
عشق و جنم حالیشون بود که دخل عراق اومد
مردها الان همو خراب متا کنن مدال میگیرن
عمل هرکی بالاتره میشه برات علامه دهر
اه چی شد تا نوبت ما شد لولو برد ممه هاشو
پاشو ما باس بخوریم و داغه کفه قاشوق
ازین شیرینی ها حلواها برا ما شد
یه اتانول موند و آب فراموشی عذاب
اون هم بخوری با شلاق زوری طناب
میری دنیای پر حوری و شراب 
اوج جوونیم خورد به پست کوری عوام 
نه تا قسط هشتا تو دخل 
کل زندگیم هم بدوام به یه متر ازین مخروبه نمیرسم 
دختر ده پسر همچی تموم میخواد 
یه لاکچری ببینه که نمیکنه همون نگات 
دروغ و فساد کاسبی کساد زرنگ اونه که از پشت فرو کنه کارد
 خدارو برا بخشش گناه ها میخواست
 صدقه سر فقر ملت تو بردی برا منه باخت 
همخوان: 
بگن راه مزد بگیراست
 راست 
راست راستی شهر ته راست 
راست راست 
مسیر چپو من میرم یه راست 
 تا ببینم حقیقت کجاست
سرراست
میرم حتی اگه چپ رفتن خطاست

میرم حتی اگه بدم گردن تقاص
 بگو بیان یه راست منو بکنن خلاص
 که روزی صدبار برا من عزاست 
بگو چقدر گفتیم و خوندیم اثر نداشت 
چقدر به جرم ساختن شهر خونمونو کردن خراب
 از دید ضعیفم از زبون مودارم بگو حتما براش
 از رپ در نمیاد یه هزاری باس همه چیت هم بزاری
 آخرم به جرم حرف حق انفرادی
 تو هم برا شهرت یه خروار به خورد ملت فیس و افه دادی
 دایی هر وری پی باد میدویی تا بزنی تلمبه 
دمبه دمبه دو لپ قمبل قلمبه 
کل آرزوهاته چقرمه 
تو سبز لجنی و فقط دیدی تو قرمه
 من تو خوشه خوشه کلفت
 قپه تو پر
 پودر شد تو چپق 
سنگین چه تپل 
به مولا که تو زیر سه شماره تو حبسش سرفه تپق 
چک اولی و نخورده مقر میای و من انقده آب خنک خوردم قلپ قلپ 
که کویرم هم نمیکنه همینیکه روش میزنی تو اق عنق 
تو هنوز نوبنگی فرهنگ نی که پلنگه میسازی 
مخاطب پلشت اصلا به نفعته بتازی 
اگه سینه سوخته هست که میشنوه ازمن اعتراضی اگه...
 اگه بگن راه مزد بگیراست راست
 راست
 راستی شهر ته راست
 راست راست 
مسیر چپو من میرم یه راست
 تا ببینم حقیقت کجاست 
سرراست بگن راه مزد بگیراست
 راست
 راست راستی شهر ته راست 
راست راست مسیر چپو من میرم یه راست
 تا ببینم حقیقت کجاست

Sarrast

"آخرین رفیق"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1397

قسمت اول:
فقط بزار برو، نمیخواد هیچی بگی...
چشمات داد میزد خیلی وقته که برا من دیگه نی
به ما هرکی رسید نمک خورد و زد به رفیق
تو بزار برو من همه عمرمو موندم زیر تیغ
هنوز همون یلاقبام، هیچی ندارم اِلا مرام
دوباره تو چاه میوفتم اگه از این چاله درآم
منم و سرم و سقف خراب...
استرسامو ضعف عصاب
یه مرد خسته از راه
همه نقشه هاش نقش برآب
کندن کندن هرچی بود ملا کردن
هی پول رو پولشون اومد و من هنوز لنگتر از قبلم
خلاف مسیر گلم من خواب پریده از کلم
مجرم زیر ترکم، کبودم، بدتر از گردن تو
نمیدونی چی کشیدم که دستمالی نبینم تنتو
من از دست خودم پُرم نه از تن دست خورده ی تو
جیب من کفاف نداد به اون چیزی که دلتو می خواست
حق داری قصاب محلم به کسی مفتی دل نمیداد
پای منه ندار برو جوونیتو نزار
راه من آخرش میرسه به سر مزار
همه ثانیه هامو کشتم لا به لای داد و هوار
ولی خریدار نداره این شعرا نه نون میشه نه آب
من آینده ندارم تو هم با من خوش بخت نمیشی
دل من خودشو باخته، تو دلتو خوش کردی به چی؟
رو این دل پا گزاشتم تا تو با خیال تخت بپیچی
حیف توعه که بمونی کنار من زیر تیغ زخمی بشی
همخوان:
نمیخوام تا آخر عمر حسرت رو دلتو ببینم
دنیای قشتگتو با دست خودت کفن نکن
نمیخوام دردهای من اشکهای تورو دونه دونه بریزن
مقصر منم نه تو، تو دروغاتو دیگه قسم نخور
نمیخوام بشی مثل من که به ته خط تو جوونی رسیدم
بزار برو تلف نشو تو روزای خوبتو حدر نکن
خداحافظ خاطرات خداحافظ آخرین رفیق من
فسمت2:
زندگی که دوست داری از نگاه من فقط غریزست
اونی که تو میخوای نبودم و نیستم من همینم
دنیای تو قسنگه تو سالمی من مریضم
برو با اونا که بهت میان، نگاهاتون هم شبیه ان
یکی که جاش امنه پشتش به باباش گرمه
اگه یه روز قحطی اومد تو نفهمی نون و آب چنده
یکی که تنها غمش، غم دوری یار باشه
به تیپ و قیافش برسه اهل موزیک شاد باشه
یکی که بهت گیر نمیده تعصب نداره رو تو
کسی نگاه کرد تار موتو دعوا نشه نبره آبروتو
به همه پز بدی مرد منه، تورو جاهای خفن ببره
حرفای قشنگ بزنه، کادو های هفت رنگ بخره
عشق واسه مرفهاست به بی دردا که خوشن رواست
سفره ی خالی خونه که پر نمیشه با محبتات
من رامو عوضی رفتم منه تو هچل و چه به عشق
لعنت به این مرد زخمی که شده مچل دلش
خستم از ریه های سیامو رنگ و روی سفیدم
خستم از این روزگار بی رحم که منم عقده ای کرد
ازین شهر که میخوری زمین و جای دست عکستو میگیرن
هرشب از خدا میخوام خواب به خواب برم و نمیرم
شاید یه روزی بیاد که آدما همو فرصت ندیدن
کنار هم بودن از همدیگه سبقت نگیرن
شاید اونجا دوباره تورو مثل روز اول ببینم
شاید منم یه روزی طعم زندگی کردن و چشیدم
همخوان:
نمیخوام تا آخر عمر حسرت رو دلتو ببینم
دنیای قشتگتو با دست خودت کفن نکن
نمیخوام دردهای من اشکهای تورو دونه دونه بریزن
مقصر منم نه تو، تو دروغاتو دیگه قسم نخور
نمیخوام بشی مثل من که به ته خط تو جوونی رسیدم
بزار برو تلف نشو تو روزای خوبتو حدر نکن
خداحافظ خاطرات خداحافظ آخرین رفیق من

Akharin Refigh

"تماشاچی"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1397

قسمت اول:
تو ثروتمندترین سرزمینیم و...
نگرانیم کاسه گدایی دست نگیریم
بااین تومن پهن فحش نمیدن بهت
ما نشستیم به رویاهامون برینن بره
ره به ره به حساب خارج واریز شد از جیب ما
زیر پای اجنبی فرش و قالی ما
خودمون پابرهنه تو راه و نیمه راه
دردمون چیه یه سر برهنه ی بی حجاب!
گرونی و درآمد چس قرونی
همه ورشکسته پی یه لقمه نونیم
درد داشتیم و دوا شد هروئین
لبامون مثل کارون خشکه مدیر
چرا جنگیدیم؟ چرا کشته شدیم؟
دشمن نزد خوردیم از مشت خودی
حتی آب و برقو دشمن برد میدونی
چون ما پی آب و برق مفتی بودیم
ناموسمونو وسط شهر میزدن
ما غیرتی ها نگاه میکردیم فقط
دخترا لباسو راحت میکنن
چون ما دنبال عکسای لختی بودیم
اَه چقدر پر عقده بودیم
کجان دلاورایی که گفته بودین؟
کو اون فدایی که میوفته رو مین؟
همه چیو بردن چرا به تخممون نیست؟!
همخوان:
نیومدیم درد ببینیم
تا کی میخوای بخوابی؟ ها؟
برا جون ما اینجا هیچ ارزشی نیست
بگو تا کی میخوای بخوابی؟
جزء منو تو هیشکی نجاتمون نمیداد
یه روز خوب با پای خودش هیچکجا نمیاد
هرکی باشه سوارمونه تا خودمونو به خریت زدیم
بگو تا کی میخوای بخوابی؟
خدا ماهارو نساخته درد ببینیم
صبح شد
دیگه تا کی میخوای بخوابی؟ 
برا جون منو تو اینجا هیچ ارزشی نیست
ظلم شد
دیگه تا کی میخوای بخوابی؟
جزء منو توکسی به نجات ما نمیاد
یه روز خوب با پای خودش هیچکجا نمیاد
هرکی باشه سوارمونه تا خودمونو به خریت زدیم
بگو تا کی میخوای بخوابی؟
قسمت دوم:
علی گفت گناه ستم پذیری...
کمتر نیست از گناه ستمگری
سری خم نمیشد بالا میرفت سریع
همه تخمارو کشیدن به ما مرد نگید!
عقابو فروختن کلاغا
همه تماشا همه تماشا!!!
تا خونشو ریخت عبرت بشه
براما
عادیه زجه های مادرعزادار
دنیا خوشحال پی توسعه تولید
ما واسه جبران گناه قصه میخوردیم
نذریمون هم به گشنه ها نرسید
چون ما تو یخچالمون به زور میچپوندیم
اینا توئون آگاه نبودن ماست
اینا توئون تاریخ نخوندن ماست
ذلت ما گناه خارجیا نیست
گناه فکر نکرده ی کله ی ماست!
بانک ها علنی پس نمیدن پولارو
زلزله زده هنوز میلرزه تو چادر
پشت زندون دونه دونه کشتمون و
حواس ما به قر کمر دختره بود...
تشنه ی آزادی ایم و گول میخوریم
بعد من اونی که میسوزه تویی
پاشو فکر چاره واسه این خونه کنیم
نزار بنویسن تو تاریخ که ما چقدر بی عرضه بودیم

همخوان:
نیومدیم درد ببینیم
تا کی میخوای بخوابی؟ ها؟
برا جون ما اینجا هیچ ارزشی نیست
بگو تا کی میخوای بخوابی؟
جزء منو تو هیشکی نجاتمون نمیداد
یه روز خوب با پای خودش هیچکجا نمیاد
هرکی باشه سوارمونه تا خودمونو به خریت زدیم
بگو تا کی میخوای بخوابی؟
خدا ماهارو نساخته درد ببینیم
صبح شد
دیگه تا کی میخوای بخوابی؟ 
برا جون منو تو اینجا هیچ ارزشی نیست
ظلم شد
دیگه تا کی میخوای بخوابی؟
جزء منو توکسی به نجات ما نمیاد
یه روز خوب با پای خودش هیچکجا نمیاد
هرکی باشه سوارمونه تا خودمونو به خریت زدیم
بگو تا کی میخوای بخوابی؟

TamashaChi

"آفریده"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1397

با امشب یه سال دیگشو کشیدم
خودت بگو چقدر ببینم و بشینم؟
هنوز نفهمیدم که کیم و که چیم!
بسکه سروصدای کلیشه رو شنیدم
میگن همین چند وقت قدیم
خالق رحیم، بخشنده ترین
منو تا ابد محکوم کرد به زمین
به جرم چیدن از دشت برین
خودت بگو شیوه ی بخشندگی اینه؟
تقاصشو میده اونکه لب زده به میوه؟
تو بگو رسم مهمون نوازی چی بود؟
تشنه تا لبی تر کرد بندازی بیرون؟
عطش منو تو بده جوابی ساقی
منو بیدار کن ازاین عالم واهی
ممنوعه ولی راست میگه باده ی صافی
تو بریز تا بسوزم تو آتیش الهی
چه علتی بود که منو بسازی آدم؟
که بشم شاهد لاشی بازی عالم
و هیچ کاری بر نیاد ازم بگو چه کارم
چه حکمتیه بیهوده بسوزم، بسازم
بگو چرا گوساله آفریدی؟
وقتی خونش حلاله، تقدیرش تیغ قصاب
چرا اون سگُ آفریدی که شکنجش ثوابه
عاقبت میشه سنگسار
یه دل نازک زیر تیغ فولادی دادی
به دروغ گو مقام چوپانی دادی
زود رفتن اونا که خراب تو بودن
به کوته فکر چرا عمر طولانی دادی؟
لقمه ی چربُ به سیر دادی چرا؟
همه ی عذاب ها رو به فقیر دادی چرا؟
میگن آدمی اومده بچره بره
آخرتم قراره دوباره بریم به چرا
اینا شکم و زیرشُ میپرستن
از غضب و آتیش تو میترسن
اونی که نشست جای حق میپرستن
هنوز به آیین جهالت میپرستن
تو جدایی با این خدایی که ساختن
تورو محتاج پول و دعا شناختن
عجب دلال هایی چه دکون هایی ساختن
واسه رضای تو چه خون هایی راه انداختن
مگه من دمیده از وجودت نبودم؟
یا اون آتیشم که رونده شدم از خونت!
یا آب جاری ام که اسیر خاک شد
نمیدونم تو دل و با خودت آشناش کن
فاش کن اسرار ازلُ فاش کن
روحمُ از این بدن آلوده جداش کن
منو ببر اونجا که تو خدایی کنی
ظلمتُ تو با حقیقت جا به جاش کن 
بشری که دروغ لازمه برا بقاش
جز کینه دوزی اندیشه ای نداشت
دنیایی که دست زور نیازه براشُ
دست جـــلادِ اداره ی آدماش
اونجا جای تفکر عالمی نیست
امید نجات به هنر واقعی نیست
حق داری ما رو ول بکنی بری
تو جایی که خلایقی لایق خالقی نیست
نفس من میرسه به ختم کلام
ولی پایانی نداره جهل عوام
تا قیام مدام پی مقام بی دوام
سرانجامی نداره درد شبام
بگو
بگو مادری دیگه بچه نزاد
که مثل من نشه فراموش و طرد جهان
که اولین حقش نشه رویای محال و
شب تولد مرگشو از خدا نخواد

نمونه برداری ضربآهنگ
Franck Barré - Death & Rebirth

Afarideh

"تهران زالو"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1397

همخوان:
زالو ها تهران رو جوییدین چرا نمیرین چرا نمیشین سیر
من خود تهرانم سر میلاد رو بگیرین بمکین ***
تاوانشو ما میدیم با جیب خالی و گاریکی ها میشیم پیر
زالو ها با خون ما زنده این تن به هیچ حرکتی نمیدین سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون
سیکتیر
میکنی پولو پارو با فروش جون و ناموس
سیکتیر
سود و تجارت آسون تا پشتتونه قانون
سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون
قسمت اول:
حوش حوش
مازراتی و پورش سوراخ های فوری جلوش
پروتزی لبا درشت
صبح ها ویلا شب ها تو برج
قاتل پول بی زبون چسی ناشتا با مال دیگرون
ما از دهن گرگ بیرون میکشیم اون پولی که تو میکنی حروم
آ
هی من رو افسر زد هی من رو حبسم کرد
که تو در امن و امان مفتی بخوری بشی تن پرور تر
ارزوی من پرپر
بساط من لب جدول
عقب ترم از خونه اول
که تو شبا با اون پلنگا کوکولی بکنی خرج
نمیدونی تن لش
نداری خبر از پدری که زن و بچش ندارن نون شبا
دافی که پهلوته الان عاشق بوده یه زمان
عاشق یه پسری که زالویی مثه ددیت همه خونشو مکید
دزدی چاره شده علنی اینقدر کندین و زدین از فقیر و یتیم
که بنز و بکوبی دیوار
واسه ما قپی بیای
با پول ایرانیا واسه که لاتی میکنی بی مالیات
آ
جنگ من نیست با اوبیا برو چاقال اربابتو بیار
راست میگی باس بریم بمیریم اگه دزد نباشیم تو ایران
همخوان:
زالو ها تهران رو جوییدین چرا نمیرین چرا نمیشین سیر
من خود تهرانم سر میلاد رو بگیرین بمکین ***
تاوانشو ما میدیم با جیب خالی و گاریکی ها میشیم پیر
زالو ها با خون ما زنده این تن به هیچ حرکتی نمیدین سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون
سیکتیر
میکنی پولو پارو با فروش جون و ناموس
سیکتیر
سود و تجارت آسون تا پشتتونه قانون
سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون
قسمت دوم:
رپ ذلیل و خواره که تو بگوزی رو بیت گوش شنوا داره
تو رپ و فروختی به مایه توفیری نمیکنی با اون زالو زاده
لاشی ما الکی نشدیم اوینی بریزیم عرق تو بری برینی
پاریسی فیریکی حالیتون نی چیزی
جامعمون فرو پاشیده چی میگی
حراج سر سولاخ
کاسب کمیکال هله و هولان
خرج یه شبه لاین بازی تو مزد یه سال خفه خوناس
به تو هالو ها نمیرسم فتفای خیابون
برو واسه در دافیا بخون
کارشما الافی یا توی تبلیغات الواتیه زالو
تو چه بالایی با کمک بابایی
نخوردی کتک اگاهی
تار مو تو این بدن قاچاق
شیرینی تورو باید زد با چایی
کسر ضعیفه هارو زدن
عمو نگو بگو خاله زنک
تو باید سرت بندازی لچک
سولاخی اینجا میخوری ترک
از کاسبی نمیشه خبری باید تو عروسی بخونی عربی
تو تو گوش مگسم نزدی من با همتون طرفم اخوی
نازی بدو دنبال بازیت
تو شاخی ولی تو بازی مجازی
یه غازی از اون صد تا غاز حرفات همه تف سر بالاست
زالو ها تهران رو جوییدین چرا نمیرین چرا نمیشین سیر
من خود تهرانم سر میلاد رو بگیرین بمکین ***
تاوانشو ما میدیم با جیب خالی و گاریکی ها میشیم پیر
زالو ها با خون ما زنده این تن به هیچ حرکتی نمیدین سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون
سیکتیر
میکنی پولو پارو با فروش جون و ناموس
سیکتیر
سود و تجارت آسون تا پشتتونه قانون
سیکتیر
همونی همون زالو حتی با گنج قارون

Tehran Zaloo

"یغما"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1398

قسمت اول:
با این لالایی ها به یغما میرم خوابیدن حرومه به من تا اینم
مستی گناه بود و من پاتیلم من پی زندانو به تنم مالیدم
من صدای در گوش کرم باید همه آرزوهامو به گور ببرم
باید صد سال سیا جون بکنم و توی قبرستون هم بهم خونه ندن
عید ها میان و میرن خبر میدن که من هیچی از زندگی نفهمیدم
هنو تو این باتلاق لجن گیرم فردا باید فروتر از اینم برم...
پر فریبه دورم
تو وطن خودم غریبه شدم
وقتی دشمنمه رفیقه خودم باید دل پارَمو خودم بخیه کنم
باید زندگی کرد ولی شقایق نبود
واسم آبرو پیش خلایق نموند
اونی که پای لنگ منو دیده، بایدهم بره زیر ازما بهترون
دود تو ریه ام رو خاور هم نمیده هرچی میکشم یادهم نمیره
وقتی تن لشمو مادرم ببینه دِ باید آهِش به دامنم بگیره
وقتی شدیم خمار متا، در نمیاد بخاری ازما
وقتی گشنه بخوابی شبا به هیچی فکر نمیکنی الا غذا
اَه
حواس ما پرت چیه؟
مدل ماشین و قد سینه
با همینا سرمون هم گرمه دیگه این جامعه جام و به هرزه میده

همخوان:
نخبه مون هم در میره صاف
غریبیم با هرچی کتاب
سقف آگاهی رفت زیر پا
جایی نیست برا اندیشه خواه
کی میدونه حقیقت چیه ها؟
به جُک میگی حرف حساب
حرف حساب یه بهشته از رنگ فساد!
این کلاه سَرِ ما اَلحق که به جاست

قسمت دوم:
کلاه برداری عرفِ یه عمری ما گوشت همو نشسته می خوردیم
گوشتو به گربه سپردیم حقمونه که از گشنگی مردیم
باید هم تو این حفره بیوفتیم دیگه عادیه لقمه ی دزدی
ماهم میتونستیم از دنبه ی مفت این سفره می بردیم
نرخ ها نداره کنتر هی میره بالا تن تن
موندم توی شک!
چرا همه صف ها پر شد برا جنس های بنجل
بایدهم پر بشه جیب مفت خور
چاره ی ما چم چاره شد
هی نوشتم هی پاره شد
داستان ما یه فیلم تلخه که باید هرروز ببینی تکرارشو...
هی ظلم دیدیمو هی ترسیدیم ما کلاه خودمونو سفت چسبیدیم
برا جون سگی تا کی بندگی توئون بزدلی رو تا کی پس بدیم
هروز خدا گریه زاری کی یه قطره برا یه لب تشنه بارید
برا یه تیکه نون هی گدایی هی فریاد زدم تا کی بخوابیم؟!
بابا این دیگه چه مدلشه قراره بعد این چطوری بشه
وقت ها تلف میشه جلوی چشمت
کی میتونه باپشت خالی یه گهی بشه
خودمونیا که یه کاره ای بشن کننده ها باید از بیکاری بکشن
باید سنگ بباره به شهری که توش این جاکشا ستاره بشن

همخوان:
زبونی به سرخی خون به تلخی بغض گلوم
کنار اومدی با ظلمی که بود باید تو آشفتگی موند
مدارا کنی یه عمری به زور یخ زده خورشیدمون
دیگه همه درها قفله به روم بایدهم منتظر معجزه موند

Yaghma

"نه"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انشار: 1402

نه
از هیچ لبی برنمیاد
نه لب چاقو ناقل نه لب ساطور
نقل قتل من لب نمیخواد
تابلوی سایه روشن به رنگ سیانور
خود فریادی به این طول و امتداد
گواهی میده به سقوطی از فاصله ای دور
این فریاد سینه ایه که از نفس افتاده
نه از لب پشت بوم نه از لب گور
نه کار تیر خلاص نه شلیک ایست
نه ضربه ی عشق نه سکته ی حاد
نه قتل زنجیری
نه قفلی به دریچه ی قلب شکسته وامیستاد
نه حرجی به حمله ی عصبی نیست
نه به شواهدی حاجت نه به اسناد
خود تابلوی ایست قلبی
به دیوار قلب آواره ی من وانمیستاد
نه با قاچاق و تقاص توبه شکن
نه با تجاوز و لواط و قصاص ریشه کن
منو به اتهام اندیشیدن
نبخشیدین نبخشیدن
نه زاری و ضجه ای نه ناله و شیون
زخم زبون و نیشو کنایه شنیدن
که چهارگوشمو به صلابه کشیدین
که چهار پایه از رو زیر پام کشیدن
قاتل من…
نه دستتنگی بود
نه دست درد دستبند سفتم
نه دستوری که کشته شدم به دستش
نه به دستی که جاش مونده رو خفتم
نه به دست سرنوشت
نه به دسته چاقویی که گذاشتین تو کتفم
خون من به هیچ دستی آلوده نیست
من خونم و خودم گردن گرفتم
قبل همه دست بالا بردم
من این بلارو سر خودم آوردم
خودم خاطره ام و از یاد آدما بردم
من خودم خودم و به یغما بردم
شدم قاتل رویا شدم قاتل امید
خودم جار زدم خودم آبرومو بردم
قبل اینکه قربونی خیراتم کنید
من خودم گلوم و بیخ چاقو بردم
خون فواره زد و قداره جوییدم
موندم تا نفس آهن برید
باید یه دفعه بی قلاده میدویدم
قبل از اینکه اسیر خاکم کنید
من باید فریاد میزدم
نه
قبل از اینکه بکوبینم زمین
باید به وجودم پی میبردم
قبل اینکه وجودم و ازبین ببرین
زات من نبود حقیر و خوردم کنن
واسه یه بخور و نمیر تو کثافت و دود
راه مدرسه تا زندون تا پادگان تا گورستون
حق این پای پیاده نبود
چه زخم و زیلی و چه سیاه و کبود
باید  اندازه کفش بابام میشد زود
باید قبل بچگی پیر میشدم
که بزرگ محله بچه خور بود
یقه جردادمو گلوم و پاره کردم
که این کفش جرواجر و نگهدارم
دم به دم داغ دلم و تازه کردم
که خاکستر جنازه ام و نگهدارم
واسه عبور از همین پله اول
تموم زندگیم و زمین خوردم
بعد یه عمری جون کندن مثل سگ
باید مثل آدم میمردم
من اشرف خلقت رب العالمینم
من شرافت آسمونم آبروی زمینم
من شرفم و خواستم و زدینم
میخواستم رو پام واستم و زدینم
من سرشتم و نوشتم
اگه رونده شدم از بهشتم به جهنم
من از خیر این دنیا گذشتم
که فقط فریاد بزنم
نه
آب و نون تو خاک خون
نه
نفس کشیدن با خفه خون
نه
به زور قانون
نه
به راه چوپون
نه
تا ارتفاع خشم و جنون
نه
با طاقت طاق موندم زیر تیغ
سر به دار دادم و به گریبون
نه
من واسه چراغ رفتم جلو تیر
خشاب خشاب خالی شدو خیابون
نه

"قوم لوط"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انشار: 1402

همخوان:
گلاب میون کلام بوق و سوت
عمو نشستی رو نوک "الموت"
داشتی میگفتی...
تو صوتی "گِرمی" "تنی"...
بَرنده "گِرمی" "تونی".... 
همه رو زدی تو هَپروت
عَجق وجق
تق و لق
بوجور
نوک هِرم
نوک کله شق
بوجور
تلق تولوق و
دست به نقد بوجور
اِفاده ها طبق طبق
بوجور بوجور

قسمت اول:
کرور کرور "گوت" برنز و بور
"کیلو کیلو" تگری عوارض بوخور
زندانی فراری با جواز عبور 
بنجل اصل "دوران اُمُل ظهور"
یکه بزن بوق!
آروغ رو دوغ!
مَجلس گرم کن های
سور و سات سوت و کور
عرضم به حضور
آلاخی که شما باشی
لنگ هوری و لندهور
تو بمیری در و تخته جور
خریدار  دنبه ی لخت عور
فت فراوون به وفور
مدال "ابول مالی" بوجور
داشاق بولوری بجور
بوجور
فیگور "مُدل گیپوری" بوجور
ضد گلوله ی توری بوجور
ژست و دکور یوزی بوجور 
"کِره گوزی" بوجور
گوزو!
باطل وضوت!
باطل وضوت!!!
تو سجود...
این بوقا جایز نی
که تو سوت زدی بی وجود
اینجا باید سوار کنی...
که ترافیک جاده "قوم لوط"
حالا بزنم تو راه گوزت؟
جای آبعلی بخوری کف سکوت؟
سهم این
سهم اون
سهام کلون
 عرض اندام
عرض ستون
ارزونیتون
از قِبال این وَبال اون
تو مَبال عیون
"تِررند" سِنده پسند
ارزونیتون
مال یامفت...
کلفت...
حریف سیفون
فیت در خودته!
میزون درز ایشون
بریز و بپاش معامله ی همایونی
"حواله حامل" بکن تخم حرومتون

قسمت دوم:
حق؟
حق با اونِ که پشت به پشت سلطه
تو رشد ...
دمپایی اش و جفت میکنی جلوش
حق؟
حق با اون "ببوگلابی"
که اثر انگشت جا گذاشت
رو آلتِ یاغی کش
حق؟
حق با سرابِ
که با فریب تشنه لبا
چشمه ها رو کشونده به برهوت خشک
حق کاسه لیسی
میرسه به توئه سولاخ درشت!
 چطور خوش خوش
هنو پایین میره آب خوش؟
حق با توئه
که فحش میدی به خورد
تمدن شعر و شعوری که فوت شد
حق با توئه...
که قد نخود
ارزشی قائل نشدی
واسه گوش شنوای قُدقُد
توکه آدما رو به "دلار" و "درهم" شِمردی
تو که پی صفر جلو رقم رکوردی
توکه قمپز اومدی رو بردی و بز آوردی
تو که خیلی گوه زیادی خوردی
دِ اونی رو برده که رو جاکشا بست
اونی برده که خوابتون برد و بارش و بست
اون که برد حق وفا تو
برده حق حیا تو
حق تو جیب برندست
حق با برندست
"بالش" و پرقو
زیر سر ناکسی
که پر پروازو کند و
"بالش" و شکست
تا بود و هست...
دست بالا دست
میرسه به لمس تاریخ دستمالی
"پری بلنده" ی "قلعه" ست!
این جاده ای که تو پاتو گذاشتی
نیم گلاج و ویراژ
میخوره به گاراژ اوراقیاش
برنده سر تا پاش
نمیخوره به تو "لاش وگاش"
اگه شباهتی داشتی که تا حالاش
هفت کفنو پوسونده بودی "آرکاداش"

قسمت سوم:
حالا که بال تبعیدِ و پر تو قفس
صحنه در بست اختیار "شبپره"
با تردستی "خرمگس"
نچسب!
بی کفنا سپر نداشتن نچسب
این "حَنا"  که رنگی نداره...
خونِ دختر مزرعه ست
تشنه به خون و قصاص
برچسب رو اعتراض
و این قاچاقی که بهش مینازیتو
رسم و رسوم "حرمله" ست
کی درجه دارِ؟
اونی که کیسه اش و
با شکنجه بست! 
کی رو تخم لق شکسته؟
کیسه...
کی؟
سه ضرب شصت!
بیلاخ!
سیکیم خیاری بالا او اومدی
زیر سندی اومدی...
زیر آبی ...
بیلاخ!
ریدی به پاچه ای که میمالیدی
رخِ "سرابی" میگیری "سیرابی"
بیا اینم
بیلاخ ثلث!
رپ فارس و کردین حله حله یوس
"کار و دوا" تو پاتوقا "گله گله" تُقس
تو که ندیده میکنی تته پته پفیوز
تری که تو زدی و نمیشه شست...
"مُغل" رو سفید پیش تو فکل
یه قل دوقل...
اُقل و منقل...
آخور و آغل...
چُپق ما طوری چاقِ
که با دو پک...
تُپقی میزنی که دیگه نمیکشه نُتق
اُنق!
دوزاری بازاری
سزار سکه یه پول
با یه لول دو لول
نمیفهمی چیه سلول
کاسبی زیرزمین آنتن نمیده
یه بامبول دیگه واسه لَرز پات بجور
این پس لرزه بود قبل فوران باروت
فرار کن تا نپاچیده به آبروت
جای بوق و سوت سیکتیر کن با "قوم لوط" 
تا "زنده به گور" تو "هدایت" نکرده تو تابوت

توضیحات و یاداشت ها:
بوجور: بالا ( در زبان گیلکی)
تونی: تو هستی(در زبان لری)
گوت: کون: (در زبانی آذری)
دوران اُمُل ظهور:دوران پیدایش افکار و عقاید پوسیده
مُدل گیپوری: مانکن های لباس زیر
ابول مالی: خایه مالی
کِره گوزی: گنده گوزی
تِررند: ترکیب کلمه تِر + تِرند
حواله حامل: حواله کرد در وجه حامل
لاش وگاش: لاس وگاس با گویش معتاد، لاشی
کارو دوا: شیشه و هروئین
گله گله : بسته بسته

Qome Lot

"گذشت"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1403

بعد غروب خدا
بعد سکوت رنگین کمون
بعد کفن و دفن رویا
واسه شادی روح ما فاتحه نخون
بعد اون همه خون
بعد اون همه لعنت و آه
بعد مرگ اون همه پیر و جوون
من حق ندارم خودم و بزنم به اون راه
اونجا که به آخر میرسه دنیا
اونه راه ام اونه جاده ام
اون دمادم
که هیشکی نمیرسه به داد آدم
جای پای پیاده امِ
پای پیاده ام
اونجا که آماده ای برا حکم ابد
خبر بد بعد خبر بد
حتی بعد دقیقه نود
تو حق نداری خودت ببازی محمد
لعنت به دلی که وحشتی بکنه با شاخه و شونه
قبر اون آرامش و قرین رحمتی که این خونه رو به عزا بشونه
جای من تو همین کهکشونه
که شونه به شونه جنازه میکشونه
جایی که نشونه سمت آشیونه
جای من رو به رو شونه
نه روی شونه نه روی شونه
محکم و سرپا
وسط معرکه تو بلوا 
هان؟ ... 
خیرات حلوا باشه واسه بعد دعوا
گیرم مردنم علاجِ گیرم
دردهام ساکت بشه گیرم شفا بگیرم
قبل تسویه حساب خون بهام
من حق ندارم بمیرم


گذشتم
گذشتم
ازخیر وفاتم گذشتم
از ختم کلماتم گذشتم
از خلاصی قید حیاتم گذشتم
از خفه خون درد  و ماتم گذشتم
از خاکسپاری خاطراتم گذشتم
از خدافظی با مبارزاتم گذشتم
از تنها آرزویی که داشتم
گذشتم
گذشتم

دِین این جوهر مادرزاد و ادا میکنم و هرچی باد آباد
هردفعه سکوتِ آه و غم باد
خیانتِ به گلوی لبالب فریاد
غیر نوشتن حق موثق
چیه حاصل و ثمر سرگذشتم؟
بگو به غیر گل و لای مطلق
چی میمونه ازم بعد درگذشتم؟
غیر آبی که از سر گذشته 
غیر روزگاری که در به در گذشت 
غیر یادگاری زخم گذشته
 غیر خطری که بیخ دردسر گذشت
کی میدونه چی به من گذشته؟
 کی میدونه چی به ما گذشت؟
ببین هنوزم سویی به چشم هست
برای گذشت برای گذشت
ببین برا حمل این جنازه ی هشیار
باز استخون نشکسته دارم ببین
برا زخم های بیرحم روزگار
هنوز جا داره تن تیکه پاره ام ببین
مفت باختن و مرگ آسون
پایمال خونِ پایمال خون
اشکی که به خاک حیات رواست
حروم به قبرستون
خونِ دلم خون
اشکی نمونده به چشم خونه
که بریزه به حساب مرثیه خون
تا زمین و زمون تشنه به خونِ
فاتحه ی دنیا رو تو چشم بخون
آخ  تا دنیا دنیاست یه چشم اشکِ و یه چشم خون
تا اشک و خون آسیاب و میچرخونه
تو بچر خون و تو نون بچرخون

گذشتم
گذشتم
از خیر اموات هم گذشتم
از آخرین تیر تجات هم گذشتم
از تلفات همه لحظات هم گذشتم
از تقاص تموم تصدمات هم گذشتم
از همین یه کفن سنوات هم گذشتم
الفاتحه مع صلوات هم گذشتم
از آخرین حقی که داشتم
گذشتم
گذشتم

Gozasht

" تو بمون "
شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
نرو بمون
کسی نمونده تو بمون
اگه پشت ما خالی نمی میوند
کی خنجر و تا ریشه می چپوند؟
عزاب این عزای اون ...
داغ یه خوشی به دل تو موند
 اشک روون بارون خون
چیکه چیکه چشم تو چلوند
آشوب روان پریشون
کارتو به روانکاوی کشوند
هرکی خودش و به دل تو نشوند
تا عهد قولنامه اش و شکوند
دلی که با جرواجری دوختی به کسی که تا درد دل تو فروخت
به فردایی که جهنمِ پیش دیروزی که سوخت
واسه این دو روزی که مفت گرونه یه عمر خون دل خوردی
پشت به پشت مرده ای آرزو به این خاک سپردی
آبرو تو که بی پولی برد
زالو که نون تو خون خورد
که به همین یه خورده بخور نمیری
ناکام و مزه نخورده مردی
حلقه ی دار و دیدی به گلوی فریاد کمک؟
پت پت شمعِ چراغ و دیدی زیر باد کتک؟
تیغ سیارگ؟
جیغ سیاتیک؟
خونِ آفتاب و دیدی کفِ آسفالت تاریک؟
خس خس آژیر و دیدی تو ترافیک؟
دیدی و قدم گذاشتی به زمونه ی ستم
تو کم صدمه ندیدی و چشم تو هم نزدی یه دم
تو با مشت خونی مالی حفاظت کردی شعله ی شمع و
تو با این دست و بال خالی در افتادی با اون همه قلع و قمع

آهای تلنبار ماتم
بی همه کس عالم
تو میدونی چی مینالم
چرا خونآبه بالا میارم
آره پاره پاره م
در اومده درمار روزگارم
زهرمار شب بی ستاره م
تومار آوار کوله بارم
دستم و رو شونه ی کی بزارم؟

تو با این دست چرک و سیاهی
که نمیدم به بال کبریایی
باید یه خال دل بیاری 
تو تودل ماجرای ضحاک روزگاری
 یه عمری تلافی نسیه داری
تو یه روز خوب و به چشات بدهکاری
تویی که مسافر چاهی
آشنا با چاله چوله ی راهی
محروم حقوق ابتدایی
یار دبستانی، راهنمایی
تو آبدیده ای، تو صلاحی
تو داغ دیده ای، تو نگاهی
واقع بینی خصلت نگاه توئه که خو گرفته به سیاهی
چندین ماهه که ماه پیشونی
بی نام و نشونی
اسیر شب سیاهی که میدونی
پشت ماه خالی تر از اونیِ که میدونی
زخم سیاهی کاری تر اونیِ که میدونی
تو با هر تپشی سکوتِ جهان و میتکونی
قلب تو کوبنده تر از اونیِ که میدونی
سر لاله ها رو چیدن
تو باید شکوفا باشی
پر و بال مون و چیدن
تو باید فرو پاشی فرود ما باشی
گوش های تو که خدا خدا رو شنیدن
منتظر جواب دعا یا چی؟
تو باید بگی من کنارتم
تو باید خدا باشی

تلنبار ماتم
بی همه کس عالم
تو میدونی چی مینالم
چرا پر داد و بیدادم
آهای بنی آدم
در اومده آه نهادم
آهی نمونده به بساطم
تو هوای نفسِ بریده نباشی
کی برسه به داد آدم؟

To Bemoon

"نسیان"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________

سایه ام رومیدیدم بدون تن
مثل فواره تو دل میدون
روی خاک مرده تو گورستون
کافور مثل برف زمستون
ویلون و سیلون، ول و حیرون
مثل گریه های ماهی پنهون
محاصره مرگ سمج 
بدون یه دونه روزنه مثل زندون
مثل خاکستری لای پنجه ی باد
گذشته بوی آینده میداد
!قنداقم کفن! گهوارم تابوت
آخه کی مرده به دنیا میاد؟
مجلس ختمه یا جشن میلاد؟
نقل قتل من لب نمیخواد
این جمله قبلا کجا خوندم؟
!یادم نمیاد! یادم نمیاد
مثل عطری که یادی رو زنده کنه که رویاشو دیدی
لحظه بعد گم و گور بشه انگار خاک اش و گلاب پاشیدی
مثل خوابی که نخوابیدی هنوز
خوابی که یه عمری تنها دیدی
اونجا هیچی رو مبهم نمی بینی
انگار با عینک خوابیدی
میدیدم لب پرتگاهم بند یه طناب باریک
زیر پام یه سیاه چال تا قعر جهنم تاریک
یه گودالی میدیدم... به عمق بی نهایت
!قد و قامت؟ هم قواره ی قیامت 
!زیر عقربهء ساعت! عقرب ساعت
زیر نیش یه گرداب تشنه به خویش
مثل دو آینه مقابل هم، مثل ابدیتی که دیدی اش
انگاری کمون آرش و با نیروی جاذبه کشیدی اش
...پاهام تلو تلو، سرم یهو گیج
!طناب فر خورد مثل ریش

!مثل افتادن تو مستی
!مثل طواف پله پیچ
!مثل طواف پله پیچ 
!پیچ
!طواف پله پیچ
!مثل افتادن تو تسبیح
!مثل طواف گرد هیچ
!مثل طواف گرد هیچ
!هیچ
!طواف گرد هیچ


یه سرآغاز سرنگون
دیگه خودت تا تهشو بخون
مثل حلقه ی آتش فشون
مثل اشکی که چکوندی به تشت خون
کشون کشون، گرد کهکشون
هفت جدم و جلو چشم کشوند
داغ گذشته رو بهم نشون داد
داغ تاریخ رو به دلم نشوند
میدیدم میگفتم سربدار
دهنم بد مزه زهر مار
بغضم عنقریب انتحار بود
اشکم بی اختیار
آدما زنجیره وار، دور سرم مثل خار
دور حلقم حلقهء دار
مثل چمبر ماری
که دمشو گزیده دور شکار
انگار وسط یه قومی که دورته به طمع مرده خوری
واسه دفع بلا رفع کُتی
گلوی بچه خودتو ببری
یه خون قربونی، پیشکشی
برای بتی با قلب بتنی
تا زخمی نشی با قمه ی خودی
درد منو و باور نمیکنی نه
بابا من دلم گرفت! پس کی میرسیم؟ اَه
چند دفعه دیگه تکرار این مرگ فجیع و ببینیم؟ اَه
انگار زور میزنی از خواب بیدارشی، ولی نمیشی نَه
انگار با خرخره ی بریده، بخوای فریاد بکشی نَه

مثل دورخیز پرتاب
!واسه پریدن خواب
!واسه پریدن خواب
!خواب
!واسه پریدن خواب
مثل قرص های اعصاب
!واسه ندیدن خواب
!واسه ندیدن خواب
!خواب
!واسه ندیدن خواب

انگار چشم ترسیده، دیگه خوابیدن رو توبه کرده
دیگه این چه خوابیدنیه که همه سمبل درده؟
کی خواب منو دیده؟
کی اینا که میگم و تجربه کرده؟
کی میدونه تعبیرش رو؟
به چه زبونی ترجمه کرده؟ ها؟

"مبادا برگردی زمین"

شعر/اجرا: عارض
ضربآهنگ: فرشاد
میکس و مسترینگ: فرشاد
طراح جلد: عارض
__________________________________________________________________


اندوه، تردید
چشم بسه میشه ترس و دید
زمین تا هسته گندیده
اینو میشه با مشام بسته فهمید
مبادا برگردی زمین
خواب خاک سرسبز و نبین
چند تا جین دیگه نعش جنین
مونده تا برسی به سر زمین یقین
حیف اون همه شلاق
حیف تحمل تیغ سلّاخ
اشرفی که عالم و به سجده انداخت
شرفشو زده سرسیخ و سنجاق 
خدای فردا ناخدای دریا
بنده بتی که از بت شکن ساخت
با ذهن خلاق و منطق و اخلاق
!بمب ساخت سر زن و بچه انداخت! آخ
این بود اون روح جاوید؟
لایق سجود ناهید؟
قابیل پرید به جون هابیل
از سفره برادر نون می قاپید
ما خو گرفتیم با زجه با جیغ
قصه به خورده ما رفته تا بیخ
یکی مون به چارمیخ و الباقی میخ
عین آمار عین همیشه تاریخ
مرد و به نیزه زدیم، زن و سیخ
ما فراری جنگیم و ترس و توبیخ
تیرو تباری که تخم کرد و گریخت
اونی که باقی بود تخم مرگ و ریخت
یه مشتی میخ، زیر چکش
دنیا خراب بشه، حال من خوش
بیانم فحش، مرامم خشک
زاد ولد همون برادرکش
گور خودمون و کندیم
خود کرده رو تدبیر نیست
قل و زنجیرها پاره بشه گیریم
دست ما ول کنه زنجیر نیست
افتادیم به دام خود
خاک اجنبی شد بلاد کفر 
گردن هم و زدیم به نام تو
که به کدوم زبون بگیم الهی شکر
بچه رو هم زمین زدیم بده جون
ما رحم نکردیم، تو رحم نکن بهمون
ایمان ما بنده به نون
بزار بسوزیم که واسه تو هم نسوخته دلمون
بزار بسوزیم به دادمون نرس
نبخش ما رو، نجاتمون نده
تن خشک ما مال سوختنه
تو جهنمی که ساختیم آبمون نده
همه پی بهشت برینیم
سجده کردیم به عشق پری
گفتن اطاعت کن برشته نشی
اونی که نمیکنه تو آتیش اش میزنی
من که دیگه ول معطلم
آفت دنیای نکبت منم
قد چشمای ملت زدنم
عبرت عالم خلقت منم
من یه سرم بدون بدن
داغم به دل خون ننه ام
اگه امتحانه که رفوزه منم
باید تو آتیش بسوزه تنم
به بارون بگو، بگو که نزنه
بگو آدم تشنه به خون و لجنه
د بگو خاک مرده، بی ثمرِ
بگو آب پا درخت سوخته، هدرِ
همه ی نیست و هستم بی دلیل
دیدنیه مرگم، دیدنی
شطرنجی ام، شرمنده ترین
ببینی، خودت سنگ اول و میزنی
به ازای هر گردن یه صلیب
صد رحمت به قدیم
واسه خاک ما خواب سر سبزی نبین
مبادا برگردی زمین

Mabada Bargardi Zamin

"نه (نسخه مجموعه)"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________

نه
یاد آدم نمیاد
نه مجلس ختم و نه جشن میلاد
زبون مادری ترجمه نمیخواد
نه لهجه ظلمه، نه لحن بیداد
نه حتی به این زبون سرخی
که سر سبز و تحویل حلقه میداد
نه به زبون آتیش، نه به زبون قفل
نه به زبون کفش پابرهنه میاد 
نه
از هیچ لبی برنمیاد
نه لب چاقو ناقِل نه لب ساطور
نقل قتل من لب نمیخواد
تابلوی سایه روشن به رنگ سیانور
خود فریادی به این طول و امتداد
گواهی میده به سقوطی از فاصله ای دور
این فریاد سینه ایه که از نفس افتاده
نه از لب پشت بوم نه از لب گور
نه کار تیر خلاص نه شلیک ایست
نه ضربه ی عشق نه سکته ی حاد
نه قتل زنجیری
نه قفلی به دریچه ی قلب شکسته وامیستاد
نه حرجی به حمله ی عصبی نیست
نه به شواهدی حاجت نه به اسناد
خود تابلوی ایست قلبی
به دیوار قلب آواره ی من وانمیستاد
نه با قاچاق و تقاص توبه شکن
نه با تجاوز و لواط و قصاص ریشه کن
منو به اتهام اندیشیدن
نبخشیدین نبخشیدن
نه زاری و ضجه، نه ناله و شیون
زخم زبون و نیش و کنایه شنیدن
که چهارگوشم و به صلابه کشیدین
که چهار پایه رو از زیر پام کشیدن
قاتل من… نه دستتنگی بود
نه دست درد دستبند سفتم
نه دستوری که کشته شدم به دستش
نه به دستی که جاش مونده رو خفتم
نه به دست سرنوشت
نه به دسته چاقویی که گذاشتین تو کتفم
خون من به هیچ دستی آلوده نیست
من خونمو خودم گردن گرفتم
قبل همتون دست بالا بردم
من این بلارو سر خودم آوردم
خودم خاطره ام و از یاد آدما بردم
من خودم، خودمو به یغما بردم
شدم قاتل رویا، شدم قاتل امید
خودم جار زدم، خودم آبرومو بردم
قبل اینکه قربونی خیراتم کنید
من خودم گلوم و بیخ چاقو بردم
خون فواره زد و قداره جوییدم
موندم تا نفس آهن برید
باید یه دفعه بی قلاده میدویدم
قبل از اینکه اسیر خاکم کنید
من باید فریاد میزدم نه
قبل از اینکه بکوبینم زمین
باید به وجودم پی میبردم
قبل اینکه وجودم و ازبین ببرین
زات من نبود حقیر و خوردم کنن
واسه یه بخور و نمیر تو کثافت و دود
راه مدرسه تا زندون تا پادگان تا گورستون
حق این پای پیاده نبود
چه زخم و زیلی و چه سیاه و کبود
باید اندازه کفش بابام میشد زود
باید قبل بچگی پیر میشدم
که بزرگ محله بچه خور بود
یقه جر دادم و گلوم و پاره کردم
که این کفش جرواجر و نگهدارم
دم به دم داغ دلم و تازه کردم
که خاکستر جنازه ام و نگهدارم
واسه عبور از همین پله اول
تموم زندگیم و زمین خوردم
بعد یه عمری جون کندن مثل سگ
باید مثل آدم میمردم
من اشرف خلقت رب العالمینم
من شرافت آسمونم آبروی زمینم
من شرفم و خواستم و زدینم
میخواستم رو پام واستم و زدینم
من سرشتم و نوشتم
اگه رونده شدم از بهشتم به جهنم
من از خیر این دنیا گذشتم
که فقط فریاد بزنم نه

آب و نون تو خاک خون نه
نفس کشیدن با خفه خون نه
به زور قانون نه، به راه چوپون نه
تا ارتفاع خشم و جنون نه
با طاقت طاق موندم زیر تیغ
سر به دار دادم به گریبون نه
من واسه چراغ رفتم جلو تیر
خشاب خشاب خالی شد و خیابون نه

واسه همین مصرعی که نخوندم
واسه ترانه هایی که شنیده نشد
واسه همون رفیق هایی که نموندن
واسه ربان سیاهی که هدیه نشد
واسه عمری که به ثمری نرسوندم
که نرسیده پلاسیده شد و چیده نشد
واسه مردی که به خاطر نیاوردم
یاد و خاطرش هم زنده نشد
به خاطر خاطره ای که نساختم
به خاطر خاطراتی ننوشتیم
به خاطر تویی که خاطرتو میخواستم
به خاطر عکسی با هم نگرفتیم
به خاطر کاغذهای که هنوز نسوختن
که ما ذره ذره سوختم و ساختیم
به خاطر چشمی که به یاری ندوختم
به خاطر شبایی که خودمون و نباختیم
خودمونبه خاطر خودمون
برگرد بیا کسی نمونده تو بمون
درد من درد تو درد اون
بعد من عارضِ به خود تو بدون
بعد من تو با آبروداری برون
بعد من تو قدر شرافتت و بدون
بعد من تو سربه داری کن
بعد من تو داد بزن بعد من تو بخون

نه
آب و نون تو خاک خون نه
نفس کشیدن با خفه خون نه
به زور قانون نه به راه چوپون نه
تا ارتفاع خشم و جنون نه
با طاقت طاق موندم زیر تیغ
سر به دار دادم به گریبون نه
من واسه چراغ رفتم جلو تیر
خشاب خشاب خالی شد و خیابون نه

Na (Album Version)

"سربدار (فوران)"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________

آتیشم زدی تا آب و اجداد
خاکستر تو به بادم داد
آتیش دنیا به جونم افتاد
نفرین سلول تنم تا بنیاد
چنان داغی نشونم دادی 
که بدم میاد از خودم و هرچی آدمیزاد
طوری بزنم زیر فریاد 
تا جد و آبادت به لرزه در بیاد
به یاد اجساد، به یاد مویرگ
گر میگیرم به یاد سوختن گلبرگ
به یاد گوله ی تگرگ و رگبار
آتیش میگیرم به یاد مادر جوون مرگ
به یاد خطر
به یاد خبری که نیومد از سحر
به یاد زندگی هدر به حکم قضاقدر
به یاد سلام نهال، به یاد جواب تبر
به یاد هر چیزی که نزاشتی واسم
چی نبردی؟ چی دیگه مونده که ببازم؟
زخم روان و زمین و زمان
خنجری نمونده که نخورده جنازم
حیاطم دود، وفاتم دود
آب و خاک و هوا مسدود
پناه میبردی به تنور جهنم
اگه آهی تو بساطم بود
اگه خونی بود لخته دیدم
اگه داغی بود لحظه به لحظه دیدم
دیدم، دیگه بسه دیدم
تلنبار ماتم و درد سینه ام 
من کاسم پره به لب رسیدم
دیگه به تنگ اومده حلق سیرم
زار ممد تنگسیریم
گردنم بره حق ام و میگیرم

آتیشه آتیشه زبونم
سینه سینه فریاد درونم
من خواب بهمن و میپرونم
خواب بهمن و میپرونم
شده معنی جوونی رو ندونم
شده باقی شو تو تاریکی بگذرونم
پلک خوابیدنم و میپرونم
فریاد قفس سینه ام و میپرونم
دست و پا میزنم میدونم
ببین ولی خودم تخته پاره ام و میرونم
منتظر باد خدایی نمیمونم
منتظر بادبان ناخدایی نمیمونم
فوران داغ، فوران خونم
وفاره آتیش به جونم
شبتو به داغ تاریخ میشونم
دودمان ظلمات آتیش میکشونم
به آتیش میکشونم

تتمه ورق های سرنوشت و
رقم میزنم با جوهر تنم
به هیچ خنجری تقاصم و نمیسپارم
الا این استخون قلم
آب خوش قبل ساطور نمیخوام
خواب راحت و غیر تو گور نمیخوام
از ما گذشته دیگه کاری برام نذاشتی
به غیر سرود قیام
میبینی چی اومده به روزم؟
یادته همون قله ی دیروزم
شده لب چشمه لب تشنه بسوزم
چشمی به مرداب تو نمیدوزم
شده شقه شقه رنده بشم
منت مرهم تو نمی کشم
شده آتیش ابدی بمونه بیخ ریشم
خاکستری که تو میخوای نمیشم

(همخوان):
وسط لالمونی و اشک و زاری
تو این بهبهه ی شبای زهرماری
ماییم و نوای سربداری
ماییم و نوای سربداری
تو رسته کاری ما نیست رستگاری
کار ما برخواستن با زخم کاری
ماییم و نوای سربداری
ماییم و نوای سربداری

Sar Be Daar (Favaran)

"تشدید"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________
(همخوان):
بپا کنار بینم 
سر خر و کج کن بزا رویامو ببینم 
واسه دیدن رویا که دیگه لازم نکرده اجازه بگیرم؟ 
سر راه وانستا بینم 
دنیا رو به رو من واسته میرم 
رویاهامو باس ببینم 
قلبم واسته میرم
ساعتا بماسه میرم 

خیل خوب پوزتو ببند 
مشت من حساس رو بوی ستم
موی دماغ ما نشو که موزرتم
رو به رو باشی تو دلتم، کوه باشی تونلتم
فرار و بغل کن، بزن بقل
اگه عجله نداری برا ملاقات عجل
جلو پاتو تو بپا نتلی بابا
ما تو معرکه بار اومدیم، وسط هچل
اونجا که شیشه خورده بود و زهر افعی
پای ما رو دم شیره بود و تله مخفی
کفش آهنی ازپا در میومد 
تو قوزک پای ما بودی در میرفتی
عمر ما پشت میله ها سر اومد
تو حوصله ی ما بود سر میرفتی
ملخ ها خوردن، تخمش ور اومد
تو ملخ هم میشدی... ور میرفتی
ناهار ما تیزی بود و شبا چوب پاسبون
آب خنک، بعد تیلیت خاک و خون
کتک قانون، صلواتی خیابون
پرم زمین و زمون، از تو، از این و اون
پرم از این پرز طناب
پرم از این پرسش بیجواب
پرم از این پری خشاب
پرم از این پلیس و حجاب
پرم از پری بچاب بچاپ
از این چرتکه ی تقسیم آب
که به یکی چشمه برسه، بقیه منجلاب
یه عمری تو سری، یه دنیا اضطراب
به اضافه خدمت و کسری خواب
برا درس ضرب شصت، بزن رو ماشین حساب
میگه مساوی نیستی، تو درجه داری جناب
میگه برو تا وا نشدی مثل لای کتاب
میگه من اومدم برا تسویه حساب

(همخوان)x2

ببین دیگه قفل و قفس و اینا 
خوف نمیدازه تو جون بی تعارف 
جای تهدید و زر مفت 
یه دفعه به یه صرافتی بیوفت 
که من همه عمرم دری وری شنفتم 
من زیر اره و تبر شکفتم 
من جر دادم آسفالتو یالا گفتم 
دوزاریت بیوفته در نمیرم در میوفتم 
جراحت و خونریزی شدید 
شدت تنش و پرش افکار 
فرار یادت میره زیر تشدید 
فرار میشه چی ؟ میشه فرّار 
ما کوه هارو جا به جا میکردیم 
تو نگفتی صوتی گرمی یا خروار 
با معیار ما که بسنجی 
عیار میشه چی؟ میشه عیّار 
کرما پیله میکنن آدما کفن 
کرما از آدما بی محابا ترن 
ترک تشنگی چاله ام و بکنه 
لب تر نمیکنیم به لای و لجن 
دنبه اش و که بُردن 
واسه ما گوشت خر داغ کردن ذغالی میپزن 
بینم تو اینارو میدونی اصلا 
پس ورم نکن خودت و به لاتی نزن 
تو با ارفاق و تشویقی و کرم 
خیلی ورم کنی تش بشی یه ورم 
بپا نگیری به شمشیری لبم 
تورم هم باشی نشتی میدی بَبَم 
بزار مارک تن تو بمونه تن ما تاناک 
تو پاک باشی ما خس و خشاک 
والا سوز کولاک ... 
خودت میدونی و سوزش سوزاک 
پس قبل گرد و خاک بزن به چاک 

(همخوان)x3

Tashdid

"عفونت"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________
پرته
نه اربابی پیروزه نه بَرده
پیروزی بعد نبرده
گذر عمر ما عین هو برقه
با یه فرقی که وقتی بره... برنمیگرده
پس قبل اینکه عجل بارت و ببنده
باید بفهمی راهت به کدوم طرفی پابنده
بالاخره یا خدا بودی، یا بنده
پیروز اون جوینده ایه که شده یابنده
نبرد کهن، نبرد کهنه، همون نبرد ابدی، نبرد کنونی
نبرد با مرض و زخم عفونی
نبرد حقیقی درونیه، نه برونی
طرف دعوا نه غریبه، نه دیگرون
طرف دعوا نه تیر، نه کمون، نه اینه، نه اون
طرف دعوا درون تک تکمونه
رفتگان زمین، نیومدگان زمون
اوه ... همون رفتگانی که
فقط گند و تغفن جنازه هاشون به یادگاری موند
مایی که رد میشیم از کنار جنازه ها
با دستمالی به دماغ سربالا آویزون
نیومدگانی که قراره بیان و ادامه بدن
به این چرخه ی تکراریمون
طرف دعوا درون تک تکمونه
ماهایی که خاک میشیم قبل بیداریمون
هر زشتی ای که دیدی به رخ جهان کریه
حاصل اعمال همینان که زیبا اند و شبیه
اینا که ترجیح میدن آمرزیده شن و
درد صلیب و بسپرن به دوش مسیح
اونی که خودش عاقله، بقیه دیوونه
اونی که همیشه پی عفونت بیرونه
خونه ی امن عفونت سینه ی اونیه
که خودش و پاک و بیرون و عفونی میدونه

(همخوان):
به خاطر بیار، خودتو یادت بیار
برا دل بیا دلیل و شاهد بیار
بیا ساکت میخوابه آب جامد بیا 
بیا تو یه جنبشی به آب راکد بیار
بیا دووم بیار، کوه رو به ستوه بیار
بیا طاقتی ورای دووم کوه بیار
بیا به روم بیار ایراد و، هجوم بیار
بیا موجودی به شکوه خدا وجود بیار

روز و شب میکنی به فراهم نیاز
شبا خواب همون نیاز هارو میبینی باز
غیر خواست بقیه چی میخواستی؟ 
دنیا رو بخیل دیدی یا دست دل باز؟
جایی که تنها میخورده هر کی سیره
قرضی میده با اسکونت پس میگیره
!لابد خوشبتی رو به تو دستی میده
اینا عوارض عفونت همه گیره
این عفونت مار آشوبه، نیش شو دیدی؟
اگه ندیدی بلاخره ایشون و میبینی
شاید تو کودکی، شاید تو پیری
بالاخره یا داغ تو و میبینن یا داغ شونو میبینی
اصلا یکی از علائم این بیماری
اینکه اصلی کاری و به یاد نمیاری
باورت میشه ابزار ریالی
خودتو راحت تر از یه هزاری جا میزاری
شیکاری
از همه عالم و آدم شیکاری
بعدش هم میزنی به بیخیالی و بی عاری
به جایی میرسه که از تاریکی و بیزاری
به مسخره کردن ستاره رو میاری
سر سپرده به زنجیر
...میخوری به کفگیر و
به این بی همتی میگی تقدیر
لابد چون بیآزاری یابی تاثیر
نه گناهی به گردنته نه تقصیر
خوش باورهای جماعت خوش بین
این امیدی که میگین و خود شما کشتین
شما امید تو معرکه تنها گذاشتین
شما همدست تبرین مانع رشدین
تو چی عمل میکنی یا خنثی ایی
همرنگ جماعتی یا رسوایی
بلاخره عفونتی یا ضد عفونی
 تصمیمتو بگیر جای کبرا صغرا نی

(همخوان)x2

بیا با ما به سفر درونی
بیا تا جوونی حریف این پیر بی امونی
اگه نه پی پول کلون و اقبال عیونی
بدو عقب قافله جانمونی
ولی بدون همیشه همسانی، یه همزاد
محکوم حسرت و وحشت اجساد
حسرت چیزی به که به دست نمیاد
وحشت چیزی که باید به زودی از دست داد
تا هستی برده ی اون کسی
که وعده میده به خلاصی این حسرت و ترس
!تصمیم شما بردگی بوده پس
تا تو برده ای همیشه اربابی هست
همیشه گله چوپون میخواد و همینه که هست
اگه هنوز تو شبا سویی به دیدی هست
حاصل سوختن ستاره های دیرینه است
ما لایق ستایش ستاره بودیم
ما افتخار کیهان و نظاره بودیم
ما اینجا بودیم که راز تازه بدونیم
قرار ما نبود زار و بیچاره بمونیم
چرا کسی پی چاره ی تغییر نیست؟
چرا شیکم سیر و غم دل فقیر نیست؟
اگه کاسه لیسی، کاسه پلوخورش و بیلیس
مرداب کفتار، آبخور شیر نیست
بیا قد مهلتت، قد مجالم
زجر و ذلتی رو کم کنیم از عالم
بیا قد همتت، قد ارادم
قدر و قیمتی اضاقه کنیم به آدم
از من گذر کن به درون ما
وحشت و چشم ها داره نه شونه ها
لنگ شاخه نمونه ناخن ما
محکوم پروازن بی آشیونه ها بیا 

(همخوان)x3

Ofunat

"ابوالهوال" 

شعر/اجرا: عارض
ضربآهنگ: راسا، سمساز، عارض
طراح جلد: علیمحمد تحصیلداری
__________________________________________________________________
:میگه که
شرارتی، عصبی، کفری
!دروغه هر کسشعری راجع به من شنفتی
نمیدونم لطف داری؟ خوف داری؟ یا تعارف؟
اما من خیلی کفری ترم از این کفری که گفتی
همین کفری و که نگفته جسته به گلوت رو
درونی نابود کردم و بیرونی کبود
به رخ کشیدن عیب آدم شوخیه عمو
فحش تو یه مشت از خروار ویرونی ما نبود
رسیده به عصب، نرسیده به مطب
لجم میگیره میبینم عجم رو کنیز عرب
قلع و قمع قلم، تلفات بی رقم
کفری میکنه حالمو گر میگیره بدنم
زده به عصبم
نمیدونم عقبه ات به کی میخوره نسباً
اما اگه با آدم ها صنمی داشتی
نمیگفتی منو سننه
!منو سننه
!تو چه جک و جونوری؟ نمنه
!سر تا پا دقل و دروغ و حقه
رسم کدوم مسلکه؟ خوی کدوم خلقه؟
نطفه تون زیر کدوم بته ای به شخمه؟
این ثمر کدوم تخمه
که از آزادی میگرخه؟
ایل کی میوفته به جون حکیم و نخبه؟
فرار نکن بزدل
چی پیچیدی به کدوم نسخه؟
میبینی سفره لخته
چی میپیچونی حروم لقمه؟
میبینی که هنو سرخه
هنو پشت گوشم سرخه
میبینی خرخره قمه خورده
مرافعه، نعره بعد اربده
رنگ صداتو نعکره میکنه بالاخره
هنجره ای که غلاف خنجره
جیگر خراشه، نوای صحرای محشره
حالیته چه خبره یا نه؟
حایته آژیر خطره یا نه؟
!در نمیاد با کارد!
خون من تو جوبا جاریه تا ته
تو جریان باشی
خون،خونمو میخوره حالیته یانه؟

قرص اعصاب، مسکن اعتصاب
خشاب، خشاب
حالیته یا نه؟
از خود انقلاب تا همین منجلاب
تو قاپ میزدی ما رکاب
حالیته یانه؟
د بچاپ، د بچاپ
آبیاری میشی با لوله ی فاضلاب
حالیته یا نه؟
تا کله که بری زیر آب
دیگه چه با حجاب چه بی حجاب
حالیته یا نه؟
نه
نه
نه بی نون
نه بی آب
نه بچه یتیمی
!هیچی حالیتون نی
!تیتاب تیتاب
خوش خیالات طبقات ارباب
چه میفهمن تایتانیک داره میره زیر آب
به خیالت ما رو ساختن واسه باختن
تا تو مبادا بترسی از ندیدن پیروزی
درشکه ها شده لیموزین
شما هنو همون پفیوز دیروزین
اصلا ببین منو ساختن واسه غلبه به تمایل
به خیالت تو ساخته شدی برا تنوال
فیتیل پیچ و پل چپ و چُل
بچاپ و چپو و چپاول
برا تو امتیازه برا ما فل
تو پی تجملی ما پی تحول
تو توهم داری ما تخیل
نه هندلی لازمه نه حول
ازبابل تا کابل فهمیدن چقدر حولی تو ابول
اَه
آویزون هرچی کثافت و حواشی
جار میزنه چقدر ترسیدی مهم نباشی
جی جی باجی تون و به رخ ما نپاشی هم
تابلوئه ترسیدی تو تنهایی فناشی
تنهایی واسه من حکم آزادیه تو قفس
آزادی ازجماعت ابوالهول پرست
که یه بت ترس میخوان ویه ضعف حوسی
که خودش هم خبر نداره چقدر پپست
مارو باش با کیا طرفیم
هنو خیلی تو صفن پریدی وسط صف
تو نه مشرفی نه مشرف
نه شرفی داری نه شرف
نون و حدر میکنی وقت و طلف
غیر ضرر ضعفشو داری ضعف
تو شبا تو کف سرمایه
خواب هفت پادشاه دیدی
من خوابم پرید از سرمای کف
باز

قرص اعصاب، مسکن اعتصاب
خشاب، خشاب
حالیته یا نه؟
نه
از خود انقلاب تا همین منجلاب
تو قاپ میزدی ما رکاب
حالیته یانه؟
نه
د بچاپ، د بچاپ
آبیاری میشی با لوله ی فاضلاب
حالیته یا نه؟
نه
تا کله که بری زیرآب
دیگه چه با حجاب چه بی حجاب
حالیته یا نه؟

کیریتیکالی دوران کیرکگور
نیگا سر ما به وادی کی خورد
به این تاسی نمیشد اگه به واجبی میخورد
هنر و دانش و معرفت به گناه چی مرد؟
توبمیری خوکم ازین گها نمیخورد
نکنه تو عروس دریایی؟ عروس هلندی؟
عروس کدوم بندی نیفه تو شل میبندی؟
چشمتو وا کنی نیشتو میبندی
گورخر بودی گورتو گم میکردی
!سوار گاری تو خاکی میرونی
از ترک و تاول کف پا چی میدونی؟
یا ما کریم یا تو یاکریم
که تو گوشی که بریدی
به جا غزل خدافظی کری میخونی
تو چه جک و جنوری کدوم ایل و تباری
!که دل و جیگری پس سینه نداری
اصلا حالیته کیا خزونن که تو بهاری؟
حالیته کیا پیادن که تو سواری؟
سواری با درآمد خفگی افکار
با انداختن مادر شیرها به پای کفتار
با دخل فروش کفن زار
بگم با چی پرواری
میگن بلا نسبت لجن خوار
بگم چقدر بی رگی برمیخوره به جلبک
آب خنکی که میمکی قفله تو آبدزک
یکه مبال و دشک و فک زدن و جفتک
صد رحمت به خواص باقالی دم پختک
تابستونم کوتاهه، نه بالای برجک
زیر بقل آقا هوا چطوره تنبک؟
چپو کردی از خزانه تا قلهک
بزنم تو کلت پول نقد بشی قلک؟
اینارو ولش
ببین بگو کدوم ابرویی بزنم میونش
ببین تو بگو چه زنبوری بزنم به لونش
ببین بگو کجای شهری بزنم به کوچش
ببین بگو چشم

قرص اعصاب، مسکن اعتصاب
خشاب، خشاب
حالیته یا نه؟
نه
از خود انقلاب تا همین منجلاب
تو قاپ میزدی ما رکاب
حالیته یانه؟
نه
د بچاپ، د بچاپ
آبیاری میشی با لوله ی فاضلاب
حالیته یا نه؟
نه
تا کله که بری زیرآب
دیگه چه با حجاب چه بی حجاب
حالیته یا نه؟

Abolhol

"اسماعیل"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

__________________________________________________________________
قدم رنجه فرمودین عید قربونی خلق
همه چی جفت و جوره فقط یه چاقو مونده یه حلق
به شیرینی، مبارک حتما بریزه یه خون تلخ
بچرخه چرخ فلک تخم چشم ما زیر چرخ
!مارو که فداکردی واسه چشم و نظر فلک! ما به درک
دخترک کبود واسه چی فدا کردی؟ واسه سگک؟
عطش ترک و واسه ی چی؟ واسه خنده ی لب بزک؟
جذامی واسه چی؟ واسه نمک؟
سرطانی واسه چی؟ واسه محک؟
سر بی گناه
فدای حلقه ی گلوگاه
یه عمری حسرت و آه!
فدا یه ضربه ی نخاع؟ آه
هزار هزار سال و ماه!
فدا یه لحظه ی کوتاه؟
سفره ی دل آهو فدا رنگ سفره روباه؟ ها؟

قبله نمای نغمه کجاست؟
ابراهیم کعبه ها کو؟
کلید قفس گنجه کجاست؟
تیغ برش حلقه ها کو؟
غلاف شکنجه کجاست؟
سپر بلای بچه ها کو؟
من دلم خونه به شرط چاقو
پس چی شد ظامن مرگ آهو؟

ماهی های دل نهنگ بیرون نمیان مثل یونس
به قول "پناهی" خدا که میدونست، نمیدونست؟
مگه بدون ازن تو برگی افتاده تو خس و خس
به اِذن تو میتونست یه برگی بمونه زیر پونز، نمیتونست؟
یه برگ هم فدا پسری که از ناپدری فحش پدر خورد 
به ازای هر شکنجه چند دفعه باید چقدر مرد؟ 
مادر لگد خورد من هنو زنده ام، چطور؟ 
یه برادری کن منو تو چاه بنداز 
یه پدری کن گلوم و ببُر 
وقتی کال بودم پلاسیدم و نرسیدم هرچی دوییدم 
شدم سرفه چرک و خونی که 
سینه ی خراب و لو میدم 
من حکم لازمو بریدم 
زیر پتک زمونه پکیدم 
پاره کنی دلمو میبینی براده ی 
چاقو هایی رو که جوییدم 

قبله نمای نغمه کجاست؟ 
ابراهیم کعبه ها کو؟ 
کلید قفس گنجه کجاست؟ 
تیغ برش حلقه ها کو؟ 
غلاف شکنجه کجاست؟ 
سپر بلای بچه ها کو؟ 
من دلم خونه به شرط چاقو 
پس چی شد ظامن مرگ آهو؟ 

همه جملات و لغاتم
علنی جار میزنه که نخالم 
من همین علامت سوالم
که قلابه به لب لت و پارم 
سیاه ام، کبودم، ذغالم
محکوم به آتیش دوعالم 
همه اعضا و جوارحم گواهن 
دونه دونه شهادت میدن به گناهم 
خیالت راحت حقمه هرچی بیاری سرم 
جونی که می کندم و چونه نمیزنم که دوباره بخرم 
کم و کسری اضافی منم کممه هرچی بزننم 
بگو پوست سرم و بکنن 
که سرم زیادی میکنه به تنم 
بگو وصله ی ناجورم 
برا بخیه به یونیفرم 
خط خطی ام پاره پورم 
تنم شده صحنه جرم 
عمریه زیر ساطورم 
زیر تیغ زیر خط زیر حکم 
من عواقب سیانورم 
عاقبت ستیزه با ظلم

Ishmael

"دولی"

شعر/اجرا: عارض
ضربآهنگ: سمساز، عارض
جلد: عارض
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
با خبر زرد و حواشی
میپره بالا پایین
هی رو نِرو مخاطب ها چی؟
میپره بالا پایین
خُب حالا آینده اش چیه؟
هیچی میپره بالا پایین
به چه دردی میخوره؟
فایده اش چیه؟
میپره بالا پایین
هی کار و آب میکنه لا کتامین
میپره بالا پایین
هی پول و بگا میده راه به راه این
میپره بالا پایین
فاز سرّی میگیره با لیدوکائین
میپره بالا پایین
تلقین تونی رو آمفتامین
میپره بالا پایین، بالا پایین
خطر نکن نازنین
حرف های دری وری بیخطرن
بی وجودها میگن سیاسی نیستن
خطری و به جون نمیخرن
تو که شنیده میشی خفن
چرا نمیگی چه صداهایی خفن
تو که هی میگی گاییدی
چرا به جای تو مارو به گا میبرن؟
ببند نیش تو 
ک*ررر
یه چی بده بکشیم و 
ک*ررر
تا دیده میشه تو
 ک*ررر
چپو جلو،  پس و پیش تو 
ک*ررر
ک*ررر
 ببند نیش تو 
ک*ررر
همه فتیش تو 
ک*ررر
همواره همه همیشه تو 
ک*ررر
بلانسبت قوم و خویش تو 
ک*ررر
مخ ها تب؟
نه مخ ها تاب
پول رو پول؟
نه کپی رو چاپ
بادمجون ها دورچین قاب
رپر دولی 
Made in دولاب
دود ماله کشی 
بخار سوپاپ
چه توری سرته 
چه جوراب
بخیه میزنی به دوغاب 
دولی
بخیه میزنی به دوغاب
اهن و تلپ و عَرعَر نمیخواد
اَنر اَنر، عَنتر نمیخواد
خدم ،حشم
هفت سر نون خور
سر خر و سیاه لشکر نمیخواد
به وقت بیداد
جیک هیچ کدومتون در نمیاد
جامعه داد و نعره میخواد
زلخ سعله کفتر نمیخواد
حالا که تا ترمال تو ترندشی
چرا فریادی نمیکشی؟
نازهرچی هذیون تب
اگه تو شاه بیتشی
تو که این هذیون ها رو میگی
دیگه دراگ چی؟
واسه چی میکشی؟
تو که خیلی تو کفی واسه آقا
یه بازو بگیری دیده میشی
چی؟
به کدوم نسخه ای میپیچی؟
واسه کی نسخه میپیچی؟
چیه میخ شدی تو مخ ما که چی؟
تو که نخورده گیج و ویجی
نسخه ای که تو دیده شی
تابلوئه کی به کیه، چی به چی
چطور بگم حالی بشی
بینم، نکنه فارسی نمیکشی؟
خطر نکن نازنین
حرف های دری وری بیخطرن
بی وجودها میگن سیاسی نیستن
حرف یومیه نمیفهمن
تو که شنیده میشی خفن
چرا نمیگی چه صدا هایی خفن؟
توکه هی میگی گاییدی
چرا به جای تو مارو به گا میبرن؟
ببند نیش تو 
ک*ررر
یه چی بده بکشیم و 
ک*ررر
تا دیده میشه تو
ک*ررر
چپو جلو، پس و پیش تو 
ک*ررر
ک*ررر
ببند نیش تو 
ک*ررر
همه فتیش تو 
ک*ررر
همواره همه همیشه تو 
ک*ررر
بلانسبت قوم و خویش تو 
ک*ررر

هی خبر زرد و حواشی
میپره جا بنجامین
هی رو "نِرو" مخاطب ها چی؟
میپره بالا پایین
خُب حالا آینده اش چیه؟
هیچی میپره بالا پایین
به چه دردی میخوره؟ فایده اش چیه؟
میپره بالا پایین
هی کار و آب میکنه لا کتامین
میپره بالا پایین
هی پول و بگا میده پا ریتالین
میپره بالا پایین
فاز سری میگیره با لیدوکائین
میپره بالا پایین
تلقین تونی رو آمفتامین
میپره بالا پایین
بالا پایین

همون کابل و بگیر
بزن به نابینایی
واسه شما جاکش ها
نمیصرفه مارو به جا بیارین
آشنایی با شما
یعنی شناسایی با سگ های اداری
با یه فشاری واسه مشتلق ما
تخم دو زرده میزاری
هم طابع قانون
هم سیاسی نیستن
هم بلدین چادر بپوشین
هم پشت این چراغ ها خوب وایمیستین
این
دولی
دوگانه سوز
دو زیست
همیشه دوغابی میزیست
نظر تنگ ، نگاه هیز
عین این سگ های کنار ایست
سگدونیه محله
اینجا مارو نشناسن حله
به کوری چشم گله
نظری نداریم به نوک قلعه
حالا کاشف عمل اومده بله
فله فله، بلّه
با کله پا چشم دله 
ما هوسی نداریم غیر حمله
ببند نیش تو 
ک*ررر
یه چی بده بکشیم و 
ک*ررر
تا دیده میشه تو
 ک*ررر
چپو جلو، پس و پیش تو 
ک*ررر
ک*ررر
 ببند نیش تو 
ک*ررر
همه فتیش تو 
ک*ررر
همواره همه همیشه تو 
ک*ررر
بلانسبت قوم و خویش تو 
ک*ررر

Doli

"مالِ منه"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

تاریخ انتشار: 1397

قسمت اول:
خورشید درمیاد چون من سیام
چون سیبیلامو ندیدن دزد اصلی هاا
زیر مالِ من گندش میزاد
زمین مالِ منه بگو مشتری بیاد آه
دورم میگرده من مقصدشم
هی میچرخه که برسه به من ته خط
من از آخرش اولشم
دستمه چم و خمش هم بی من پنچره چرخ
مالِ منه شرق مالِ منه غرب
مالِ منه وجب وجب خاک سَر قبر
مالِ منه چرک های کف شهر
مالِ منه شب مالِ منه شک مالِ منه شرر
مالِ منه زخم های رفاقت
مالِ منه عمری که بگا رفت
مالِ منه آرزوی محال پرواز
تو کنج این اسارت
گردن منه جرم اندیشم
ایده ام سنگینی میکنه بیخِ ریشم
همه معماهایی که حل نمیشن مالِ منه
مالِ منه درد خماریش هم
این منم پُرِشکایت
من همین صدام که میماند
سَرم هم بزنی بازم صدام هست
بعد مرگم باز مالِ منه جسارت

همخوان:
آجر کاخ تو نون منه کارگرِ
جلو تو یه تنه دل لتو پاره منه
حق منه تو کیسته ننه قبه
این خونی که تو شیشته مالِ منه
مالِ منه مالِ منه مالِ منه
مالِ منه مالِ منه مالِ من
خونی که تو شیشته مالِ منه
این خونی که تو شیشته مالِ منه

قسمت دوم:
کلاه تو سَر کچل منه
رانتی که تو میخوری عرق تنه منه
تو جنگ داری و صدمه برا منه
تو سواری تا کمرِهمه خمه
بگو ننه قبه بگو سَرمو بزنه
صرقه سَر خرافات تو پرِ قمه زنه
جرم تو قانون تو عربده ی منه
موندی منم حکم من ابد و دهه
بدن رفتنیم مالِ تو
سود و تجارت معنوی مالِ تو
پری مالِ تو سروری مالِ تو
کل عشق و حالای کردنی مالِ تو
باتومِ زور بافور و لول
دروغ و سلول لعنتی مالِ تو
انقدر شیره مالیدی، اینا شدن بمالِ تو
دِ مالِ تو تا میتونی اماله کن
اینا گشنن تو بشی تپل تر
تن لش تو که تهش زیر خاکِ شُل مغز
ازرائیل خشک میزاره به کُنجت
اون سیبیلاش چرب نمیشه با دُنبت
اونجا منم پُرِ شکایت
من همون صدام که میماند
سَرم هم بزنی بازم صدام هست
بعد مرگ هم باز مالِ منه جسارت

همخوان:
آجر کاخ تو نون منه کارگرِ
جلو تو یه تنه دل لتو پاره منه
حق منه تو کیسته ننه قبه
این خونی که تو شیشته مالِ منه
مالِ منه مالِ منه مالِ منه
مالِ منه مالِ منه مالِ من
خونی که تو شیشته مالِ منه
این خونی که تو شیشته مالِ منه

Mamad Arez

Pinned to spotlight

Popular tracks