جونی که کندمو چونه نمیزنم که دوباره بخرم

بوی پیراهن عارض به مشام میاد🔥

اُ اُ
شعر / رپكن: صفیر
آهنگساز: نجوا
میکس: سعید دهقان، نجوا
مسترینگ: سعید دهقان
طراح جلد: مهدی مومنی
ناشر: ملّی
تاریخ نشر : 11 فروردین 1402

OO
Rappers and Songwriters: @safirfarsi
Producer: @najwasizer
Mixing: Saeed Dehghan, Najwa
Mastering: @saeed-dehghan
Artwork: Mahdi Momeni
Publisher: Melli
Release Date: 31 March 2023

میگن صراط المُس برو نیاد اطل
نری غرامتش جُل و پلاسته
قلم بی حجاب هُلُف علاجشه؟
نمی دونی هُل و وَلاش داره چه کیفی
خیابون زنده ست تا قُل و زَنج پاره شه
حقیقت عادی نمیشه یا بولتن خارچشم
جابِجِ ایده تو شهر با چندتا شگرد
نمی رسه بگی گذشته کار از کار شعر
صحبتم رو نداره، آبرو داره بینُل
ولی تو تو حزب باد تار و پوداته ولو
بلف بلف بلف، آره نون داره بلف
میگی نمیفهمم اما وایب و داره که لودگی؟
اکیپی شدین رضایا تتل آرمین طعمه و تهی
غیرمستقیم تیکه ننداز تو که گهشو خوردی
ما مال هم نمیشیم تو روی دور تند کندی
نمیفهمیم! کردی از گوگل کُلّش رو کپی؟
میخورم حرف میشه کلمه شلیک سبب خیر
شعبه ت نمی خوره به شهرک اِک، بدل خیلیایی
با قلم چرک نویس معطل فِیم
اینم از اون کلمه هایی که تو دفترته
کی بدش میاد از نقدینگی؟
می بوسمش میذارم رو پیشونی تا نکنه غریبگی
تو زیرزمینا له شدم بین سنگای سخت
رو زمین تراش خوردم و الان جواهرم
اُ اُ میره لو بلفتون چشا گرده
اُ اُ میده لو قُلُوتون چشا گرده
اُ اُ میره لو بلفتون چشا گرده
اُ اُ میده لو قُلُوتون چشا گرده
هیکلت پوشیده بشه با هزاری هم
می کِشَتِت بیرون نیشم با سزارین
همش پی رویا تا مغزا خالی شن از مفاهیم
قند و آب کن تو آب که بازی نکردم بازیتون
کشتن نمیشه راه می کنم زنده گیریتون
اینم به مطربیِ می بُرَم اِلِ لیریکو
میگن خورشید از غرب طلوع کرده بکس تهرانپارس
عجب قیامتی شده سمت اکباتان

Safir - OO [Prod. Najwa]

"AZ ALAN" EP

Vocal & Lyrics : Taher
Music Producer : Kaen
Mix , Master & Finalize : Kaen , Sahand MZ , Farshad
Guest Artists : Bamdad , Veda , Refigh
Ex-Producer : Barkvt
Product & Performed at Studio Rman , Studio Farshad & Studio Gaam

SHAYAD (FEAT. BAMDAD)

خمیازه
آهنگساز، میکس و مسترینگ: فرشاد
جلد: هلّه
مدیر اجرایی: علی اسماعیلی
زمستان ۱۴۰۳
——-
بخش اول

دنبالِ آیام
لا بقایام
یا می‌شم گم‌تر
یا نمایان
جدام راضی‌ام، مُدام راهی‌ام
سوال باریدم
جواب نروئید
من موندم با زوایام
تو تکاپو تاوون داره فراسو
شک دارم هم به وزنه هم به ترازو
بیش از حد گم می‌شن همه‌ی دلیل‌ها
برا کی؟ بره کِی؟ اصلا خودِ برا کو!؟
زدم ضربه باز کرده در آشوب
میگه التماس کن ذره‌ای برا نور
ولی صلحِ درون یعنی نبینم هیچی
پس چیه فایده‌ی نور بره کور؟
پشتِ پنجره ایستاده آلتِ قتل حالتِ بعد می‌کنه یقه‌م برای من
آرامش و راحتِ تن
یعنی خونریزی نکردن با تنِ زخم
نه وطن دنیا نه دنیا وطنم
همینه طعمِ ته‌مزه‌ی دهنم
قبلِ اینکه فکر کنم تصمیم گرفتم
تصمیم گرفتم که فکر کنم
آسایش، التهاب شکنجه‌ست
تعلیق، انتخاب شکنجه‌ست
عمل کردن، انفعال شکنجه‌ست
ضربه یا حفظ گارد شکنجه‌ست
سکوت، حرف، ازدحام شکنجه‌ست
مرگ بر یا زنده‌باد شکنجه‌ست
ولی موج رو نسپار به دستِ لنگر

همخوان
تو آغوشِ تابوتِ زندگی عمیق کندم قبرِ مرگم رو
زمانِ من بریدنی نیست
پس از دستِ این لحظه در نرو
تو آغوشِ تابوتِ زندگی
همه چیز میخواست بشم گیج‌تر
شکوه ساختم از به هم ریختن
یه کم بیشتر، یه کم بیشتر
برق زدم
صدام اومد بعدا
من برق زدم چون
صدا اومد از قبلا

بخش دوم
صدای شکستن بلند شد
پنجره رو به بیرون شده بود خُرد
نمی‌شکست بغضم با اینکه درونم شده بود تُرد
خمیازه‌ی عظیم تو آسمون می‌چرخید
همه‌ی نِگاهش می‌کردن با دهنِ باز
با چشمهای سفید
روح محیط رو می‌بلعید
من دیدم آدمها هرز میرن
صداها محو میشن
توی رخوتِ جمعی
بی‌توجهی به این کسالتِ تحمیلی
یعنی درگیری با هر کثافتِ تزئینی
خمیازه پخشه با رضایتِ تسلیمی
خشکیدن با سرایتِ تضمینی
فرو نرفتن با جراحتِ سنگینی
زورِ زیاد میخواد و قرائتِ بد‌بینی
می‌پوسه مغز بیرونِ جمع
فقط وقتی که روش نظارتِ قلبی نی
باشکوهِ تنهایی
حتی وقتی با خودت تو دعوایی
این یعنی هنوزم دنبالِ معنایی
شکلت رو بشکن اگه طرحِ فرمِ فردایی
وقتی کامل خاکستر شدی
تازه باید با جفت دست‌هات شعله برداری
تنفسِ مرگ تو خمیازست
نفس زندست تو اوجِ ژرفایی که
همراهی یا تضاد شکنجه‌ست
باشی راویِ قصه‌هات شکنجه‌ست
باید برسه زودتر پات به مقصد
تا بفهمی مقصد و راه شکنجه‌ست
حرکتم خیلی بیشتر از موندنمه
هر قدمِ بزرگ تو حیات شکنجه‌ست
یه لحظه‌ست که میاد فریاد به دستم
می‌کِشم که خودِ فریاد شکنجه‌ست

همخوان
تو آغوشِ تابوتِ زندگی عمیق کندم قبرِ مرگم رو
زمانِ من بریدنی نیست
پس از دستِ این لحظه در نرو
تو آغوشِ تابوتِ زندگی
همه چیز میخواست بشم گیج‌تر
شکوه ساختم از به هم ریختن
یه کم بیشتر، یه کم بیشتر
برق زدم
صدام اومد بعدا
من برق زدم چون
صدا اومد از قبلا

Khamiyaze

۱۴۰۳/۱۱/۱۳

گزاشتمت‌ رو چشم
که ، هی میگم کوشش
انگار که نمیری تو چشم
هی میگم کورم ! هی میگم کو چشم ؟
تو پوست تنتم میدری
و هی میگن کوشش؟پوشش!
دیگه نه چپ میبینم نه راست
با این جماعت زیر و رو کش/کصکش
حتی هرچی عمدی هم‌ اتفاقه
تو واسه خطر شدی مراقب
مهم نی چندتا دیوار تو اتاقه
عکس همچیت‌ روی هیچ قابه
تو نشستی و منه سرپا
باتو همهمه‌س‌ ، باهمه تنها
تا ابد باشیم ، کمه الان
بگو نه به امروز نه به فردا
منو خورشید بهونه ایم
این دیدن ، تورو باید
خودمو ترک میکنم یه روز حتما
اما نازنین تورو نشاید
جلوت دلم میره عقب
عین مرگ از اینم نمیگه نترس
از همین رشت تا نزدیکه کرج 
از دل نرود هرکه از دیده رود
وا کن چشماتو ، همه سک سکن الا تو
یه من یه تو یه ما رو هم
با همدیگه میشیم سه تا تو
کنار لب سرخ وجودت
یه زخمو‌ جوش دادن با زنجیر
تا شاید لهجه حقیقت شه عوض
تا شاید تغیر رو بدی تغیر
از هیبت اون قد کوتات
تا پهنا و اون عمق آرزوهات
تو میگی ادب و فهم و شعورت
من میگم موهات،موهات!
تو پی قصه های توی بادی
مثل یه برگ بی اختیار افتادی
اون زندونی‌ای‌ که نیست‌ پی آزادی
شد عاشق سرکوب رژیم چاقی
تو پی شعر و شاعری میگردی
من پی یه شعرم که بگرده دورت
من کل دنیارم‌ بدم‌ میگی کمه
میمونه چی پس؟ هی میگی خودت!

گنبد صورتت کنار مناره‌ی‌ گوش
پرچم موهات اون بالا میبره هی از هوش
منو،میگیرم میبوسم ضریح قفسه سینتو
شفا میخوام از بتِ حرم اون آغوش

میخوام تن بدم قبل اینکه تن بزنمت
سمت بدنت وگرنه رو تخت چخبره؟
جز اینکه یه روزی یه بچه بغلت
بگه دروغه خالق صاحب خلق اثره!
توی عرض و طول این کیهان
انگار تو خدایی و من همون شیطان
من سجده نمیکنم بهت ولی
اسم بچمونو‌ میزاریم انسان
تو میگی از هر ده نفر دو نفر فره
و دلم از هر ده نفر متنفره
و یا عاشق هر ده تاست متوجهِ
که هر زیبایی توجهان ازتو متولده
وگرنه کل من؛ تو و جز؛ به غیرت!
در بیاد کدوم جمله شکلت...
خودت بگو حالا هر طوره میلت
شر بشه باز صبح بخیرت...

هذیون‌میگم‌از تب بدنت
هرچقد بگم کمه هم کمه
چقد با طنابا‌ میجنگم‌ سره‌ گردنت
که حسودیش شد سر گردنه هم سرت
دلتو یکم راضی کن
عقلو‌ ولش ، خیال پردازی کن
دنیات مگه من نیستم؟
بامن بازی کن...
قهر لبه پنجره باز
حق بده پرت بشم دره
 نازتو سمت چشات
منو میکشه میبره
ارتش جاذبه محو نگات
تواین صحنه قشنگه که خط شه سکانس
با دنده لج بره قلبِ بگا با مزه‌ی شانس
پاییز تنها برگ برنده‌ی ماست
تو نفس بکشا !
اووف خیرم بهت تحت فشار
تو میزنی پلک هی پلک
انگار میکنه عطسه چشات

این منو بی من کن،ویرونش کن
عقلمو پودر دلمو بی خونش کن
دل نکرد اثر به تو شعر میده اثر مگه
این نخورده مستو ، دیوونش‌کن
من چی بودم قبل فراموشش کن
من سکوتم بعد تو،گوشش کن
تو روشنایی تو کورم از دورم
پس واسه دیدنت دنیامو خواموشش‌کن

سه تا تو [ آهنگ.دلتا ]

"نسیان"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________

سایه ام رومیدیدم بدون تن
مثل فواره تو دل میدون
روی خاک مرده تو گورستون
کافور مثل برف زمستون
ویلون و سیلون، ول و حیرون
مثل گریه های ماهی پنهون
محاصره مرگ سمج 
بدون یه دونه روزنه مثل زندون
مثل خاکستری لای پنجه ی باد
گذشته بوی آینده میداد
!قنداقم کفن! گهوارم تابوت
آخه کی مرده به دنیا میاد؟
مجلس ختمه یا جشن میلاد؟
نقل قتل من لب نمیخواد
این جمله قبلا کجا خوندم؟
!یادم نمیاد! یادم نمیاد
مثل عطری که یادی رو زنده کنه که رویاشو دیدی
لحظه بعد گم و گور بشه انگار خاک اش و گلاب پاشیدی
مثل خوابی که نخوابیدی هنوز
خوابی که یه عمری تنها دیدی
اونجا هیچی رو مبهم نمی بینی
انگار با عینک خوابیدی
میدیدم لب پرتگاهم بند یه طناب باریک
زیر پام یه سیاه چال تا قعر جهنم تاریک
یه گودالی میدیدم... به عمق بی نهایت
!قد و قامت؟ هم قواره ی قیامت 
!زیر عقربهء ساعت! عقرب ساعت
زیر نیش یه گرداب تشنه به خویش
مثل دو آینه مقابل هم، مثل ابدیتی که دیدی اش
انگاری کمون آرش و با نیروی جاذبه کشیدی اش
...پاهام تلو تلو، سرم یهو گیج
!طناب فر خورد مثل ریش

!مثل افتادن تو مستی
!مثل طواف پله پیچ
!مثل طواف پله پیچ 
!پیچ
!طواف پله پیچ
!مثل افتادن تو تسبیح
!مثل طواف گرد هیچ
!مثل طواف گرد هیچ
!هیچ
!طواف گرد هیچ


یه سرآغاز سرنگون
دیگه خودت تا تهشو بخون
مثل حلقه ی آتش فشون
مثل اشکی که چکوندی به تشت خون
کشون کشون، گرد کهکشون
هفت جدم و جلو چشم کشوند
داغ گذشته رو بهم نشون داد
داغ تاریخ رو به دلم نشوند
میدیدم میگفتم سربدار
دهنم بد مزه زهر مار
بغضم عنقریب انتحار بود
اشکم بی اختیار
آدما زنجیره وار، دور سرم مثل خار
دور حلقم حلقهء دار
مثل چمبر ماری
که دمشو گزیده دور شکار
انگار وسط یه قومی که دورته به طمع مرده خوری
واسه دفع بلا رفع کُتی
گلوی بچه خودتو ببری
یه خون قربونی، پیشکشی
برای بتی با قلب بتنی
تا زخمی نشی با قمه ی خودی
درد منو و باور نمیکنی نه
بابا من دلم گرفت! پس کی میرسیم؟ اَه
چند دفعه دیگه تکرار این مرگ فجیع و ببینیم؟ اَه
انگار زور میزنی از خواب بیدارشی، ولی نمیشی نَه
انگار با خرخره ی بریده، بخوای فریاد بکشی نَه

مثل دورخیز پرتاب
!واسه پریدن خواب
!واسه پریدن خواب
!خواب
!واسه پریدن خواب
مثل قرص های اعصاب
!واسه ندیدن خواب
!واسه ندیدن خواب
!خواب
!واسه ندیدن خواب

انگار چشم ترسیده، دیگه خوابیدن رو توبه کرده
دیگه این چه خوابیدنیه که همه سمبل درده؟
کی خواب منو دیده؟
کی اینا که میگم و تجربه کرده؟
کی میدونه تعبیرش رو؟
به چه زبونی ترجمه کرده؟ ها؟

Nesyan

"نه (نسخه مجموعه)"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________

نه
یاد آدم نمیاد
نه مجلس ختم و نه جشن میلاد
زبون مادری ترجمه نمیخواد
نه لهجه ظلمه، نه لحن بیداد
نه حتی به این زبون سرخی
که سر سبز و تحویل حلقه میداد
نه به زبون آتیش، نه به زبون قفل
نه به زبون کفش پابرهنه میاد 
نه
از هیچ لبی برنمیاد
نه لب چاقو ناقِل نه لب ساطور
نقل قتل من لب نمیخواد
تابلوی سایه روشن به رنگ سیانور
خود فریادی به این طول و امتداد
گواهی میده به سقوطی از فاصله ای دور
این فریاد سینه ایه که از نفس افتاده
نه از لب پشت بوم نه از لب گور
نه کار تیر خلاص نه شلیک ایست
نه ضربه ی عشق نه سکته ی حاد
نه قتل زنجیری
نه قفلی به دریچه ی قلب شکسته وامیستاد
نه حرجی به حمله ی عصبی نیست
نه به شواهدی حاجت نه به اسناد
خود تابلوی ایست قلبی
به دیوار قلب آواره ی من وانمیستاد
نه با قاچاق و تقاص توبه شکن
نه با تجاوز و لواط و قصاص ریشه کن
منو به اتهام اندیشیدن
نبخشیدین نبخشیدن
نه زاری و ضجه، نه ناله و شیون
زخم زبون و نیش و کنایه شنیدن
که چهارگوشم و به صلابه کشیدین
که چهار پایه رو از زیر پام کشیدن
قاتل من… نه دستتنگی بود
نه دست درد دستبند سفتم
نه دستوری که کشته شدم به دستش
نه به دستی که جاش مونده رو خفتم
نه به دست سرنوشت
نه به دسته چاقویی که گذاشتین تو کتفم
خون من به هیچ دستی آلوده نیست
من خونمو خودم گردن گرفتم
قبل همتون دست بالا بردم
من این بلارو سر خودم آوردم
خودم خاطره ام و از یاد آدما بردم
من خودم، خودمو به یغما بردم
شدم قاتل رویا، شدم قاتل امید
خودم جار زدم، خودم آبرومو بردم
قبل اینکه قربونی خیراتم کنید
من خودم گلوم و بیخ چاقو بردم
خون فواره زد و قداره جوییدم
موندم تا نفس آهن برید
باید یه دفعه بی قلاده میدویدم
قبل از اینکه اسیر خاکم کنید
من باید فریاد میزدم نه
قبل از اینکه بکوبینم زمین
باید به وجودم پی میبردم
قبل اینکه وجودم و ازبین ببرین
زات من نبود حقیر و خوردم کنن
واسه یه بخور و نمیر تو کثافت و دود
راه مدرسه تا زندون تا پادگان تا گورستون
حق این پای پیاده نبود
چه زخم و زیلی و چه سیاه و کبود
باید اندازه کفش بابام میشد زود
باید قبل بچگی پیر میشدم
که بزرگ محله بچه خور بود
یقه جر دادم و گلوم و پاره کردم
که این کفش جرواجر و نگهدارم
دم به دم داغ دلم و تازه کردم
که خاکستر جنازه ام و نگهدارم
واسه عبور از همین پله اول
تموم زندگیم و زمین خوردم
بعد یه عمری جون کندن مثل سگ
باید مثل آدم میمردم
من اشرف خلقت رب العالمینم
من شرافت آسمونم آبروی زمینم
من شرفم و خواستم و زدینم
میخواستم رو پام واستم و زدینم
من سرشتم و نوشتم
اگه رونده شدم از بهشتم به جهنم
من از خیر این دنیا گذشتم
که فقط فریاد بزنم نه

آب و نون تو خاک خون نه
نفس کشیدن با خفه خون نه
به زور قانون نه، به راه چوپون نه
تا ارتفاع خشم و جنون نه
با طاقت طاق موندم زیر تیغ
سر به دار دادم به گریبون نه
من واسه چراغ رفتم جلو تیر
خشاب خشاب خالی شد و خیابون نه

واسه همین مصرعی که نخوندم
واسه ترانه هایی که شنیده نشد
واسه همون رفیق هایی که نموندن
واسه ربان سیاهی که هدیه نشد
واسه عمری که به ثمری نرسوندم
که نرسیده پلاسیده شد و چیده نشد
واسه مردی که به خاطر نیاوردم
یاد و خاطرش هم زنده نشد
به خاطر خاطره ای که نساختم
به خاطر خاطراتی ننوشتیم
به خاطر تویی که خاطرتو میخواستم
به خاطر عکسی با هم نگرفتیم
به خاطر کاغذهای که هنوز نسوختن
که ما ذره ذره سوختم و ساختیم
به خاطر چشمی که به یاری ندوختم
به خاطر شبایی که خودمون و نباختیم
خودمونبه خاطر خودمون
برگرد بیا کسی نمونده تو بمون
درد من درد تو درد اون
بعد من عارضِ به خود تو بدون
بعد من تو با آبروداری برون
بعد من تو قدر شرافتت و بدون
بعد من تو سربه داری کن
بعد من تو داد بزن بعد من تو بخون

نه
آب و نون تو خاک خون نه
نفس کشیدن با خفه خون نه
به زور قانون نه به راه چوپون نه
تا ارتفاع خشم و جنون نه
با طاقت طاق موندم زیر تیغ
سر به دار دادم به گریبون نه
من واسه چراغ رفتم جلو تیر
خشاب خشاب خالی شد و خیابون نه

Na (Album Version)

"عفونت"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض
__________________________________________________________________
پرته
نه اربابی پیروزه نه بَرده
پیروزی بعد نبرده
گذر عمر ما عین هو برقه
با یه فرقی که وقتی بره... برنمیگرده
پس قبل اینکه عجل بارت و ببنده
باید بفهمی راهت به کدوم طرفی پابنده
بالاخره یا خدا بودی، یا بنده
پیروز اون جوینده ایه که شده یابنده
نبرد کهن، نبرد کهنه، همون نبرد ابدی، نبرد کنونی
نبرد با مرض و زخم عفونی
نبرد حقیقی درونیه، نه برونی
طرف دعوا نه غریبه، نه دیگرون
طرف دعوا نه تیر، نه کمون، نه اینه، نه اون
طرف دعوا درون تک تکمونه
رفتگان زمین، نیومدگان زمون
اوه ... همون رفتگانی که
فقط گند و تغفن جنازه هاشون به یادگاری موند
مایی که رد میشیم از کنار جنازه ها
با دستمالی به دماغ سربالا آویزون
نیومدگانی که قراره بیان و ادامه بدن
به این چرخه ی تکراریمون
طرف دعوا درون تک تکمونه
ماهایی که خاک میشیم قبل بیداریمون
هر زشتی ای که دیدی به رخ جهان کریه
حاصل اعمال همینان که زیبا اند و شبیه
اینا که ترجیح میدن آمرزیده شن و
درد صلیب و بسپرن به دوش مسیح
اونی که خودش عاقله، بقیه دیوونه
اونی که همیشه پی عفونت بیرونه
خونه ی امن عفونت سینه ی اونیه
که خودش و پاک و بیرون و عفونی میدونه

(همخوان):
به خاطر بیار، خودتو یادت بیار
برا دل بیا دلیل و شاهد بیار
بیا ساکت میخوابه آب جامد بیا 
بیا تو یه جنبشی به آب راکد بیار
بیا دووم بیار، کوه رو به ستوه بیار
بیا طاقتی ورای دووم کوه بیار
بیا به روم بیار ایراد و، هجوم بیار
بیا موجودی به شکوه خدا وجود بیار

روز و شب میکنی به فراهم نیاز
شبا خواب همون نیاز هارو میبینی باز
غیر خواست بقیه چی میخواستی؟ 
دنیا رو بخیل دیدی یا دست دل باز؟
جایی که تنها میخورده هر کی سیره
قرضی میده با اسکونت پس میگیره
!لابد خوشبتی رو به تو دستی میده
اینا عوارض عفونت همه گیره
این عفونت مار آشوبه، نیش شو دیدی؟
اگه ندیدی بلاخره ایشون و میبینی
شاید تو کودکی، شاید تو پیری
بالاخره یا داغ تو و میبینن یا داغ شونو میبینی
اصلا یکی از علائم این بیماری
اینکه اصلی کاری و به یاد نمیاری
باورت میشه ابزار ریالی
خودتو راحت تر از یه هزاری جا میزاری
شیکاری
از همه عالم و آدم شیکاری
بعدش هم میزنی به بیخیالی و بی عاری
به جایی میرسه که از تاریکی و بیزاری
به مسخره کردن ستاره رو میاری
سر سپرده به زنجیر
...میخوری به کفگیر و
به این بی همتی میگی تقدیر
لابد چون بیآزاری یابی تاثیر
نه گناهی به گردنته نه تقصیر
خوش باورهای جماعت خوش بین
این امیدی که میگین و خود شما کشتین
شما امید تو معرکه تنها گذاشتین
شما همدست تبرین مانع رشدین
تو چی عمل میکنی یا خنثی ایی
همرنگ جماعتی یا رسوایی
بلاخره عفونتی یا ضد عفونی
 تصمیمتو بگیر جای کبرا صغرا نی

(همخوان)x2

بیا با ما به سفر درونی
بیا تا جوونی حریف این پیر بی امونی
اگه نه پی پول کلون و اقبال عیونی
بدو عقب قافله جانمونی
ولی بدون همیشه همسانی، یه همزاد
محکوم حسرت و وحشت اجساد
حسرت چیزی به که به دست نمیاد
وحشت چیزی که باید به زودی از دست داد
تا هستی برده ی اون کسی
که وعده میده به خلاصی این حسرت و ترس
!تصمیم شما بردگی بوده پس
تا تو برده ای همیشه اربابی هست
همیشه گله چوپون میخواد و همینه که هست
اگه هنوز تو شبا سویی به دیدی هست
حاصل سوختن ستاره های دیرینه است
ما لایق ستایش ستاره بودیم
ما افتخار کیهان و نظاره بودیم
ما اینجا بودیم که راز تازه بدونیم
قرار ما نبود زار و بیچاره بمونیم
چرا کسی پی چاره ی تغییر نیست؟
چرا شیکم سیر و غم دل فقیر نیست؟
اگه کاسه لیسی، کاسه پلوخورش و بیلیس
مرداب کفتار، آبخور شیر نیست
بیا قد مهلتت، قد مجالم
زجر و ذلتی رو کم کنیم از عالم
بیا قد همتت، قد ارادم
قدر و قیمتی اضاقه کنیم به آدم
از من گذر کن به درون ما
وحشت و چشم ها داره نه شونه ها
لنگ شاخه نمونه ناخن ما
محکوم پروازن بی آشیونه ها بیا 

(همخوان)x3

Ofunat

"اسماعیل"

شعر، اجرا، ضربآهنگ و جلد: عارض

__________________________________________________________________
قدم رنجه فرمودین عید قربونی خلق
همه چی جفت و جوره فقط یه چاقو مونده یه حلق
به شیرینی، مبارک حتما بریزه یه خون تلخ
بچرخه چرخ فلک تخم چشم ما زیر چرخ
!مارو که فداکردی واسه چشم و نظر فلک! ما به درک
دخترک کبود واسه چی فدا کردی؟ واسه سگک؟
عطش ترک و واسه ی چی؟ واسه خنده ی لب بزک؟
جذامی واسه چی؟ واسه نمک؟
سرطانی واسه چی؟ واسه محک؟
سر بی گناه
فدای حلقه ی گلوگاه
یه عمری حسرت و آه!
فدا یه ضربه ی نخاع؟ آه
هزار هزار سال و ماه!
فدا یه لحظه ی کوتاه؟
سفره ی دل آهو فدا رنگ سفره روباه؟ ها؟

قبله نمای نغمه کجاست؟
ابراهیم کعبه ها کو؟
کلید قفس گنجه کجاست؟
تیغ برش حلقه ها کو؟
غلاف شکنجه کجاست؟
سپر بلای بچه ها کو؟
من دلم خونه به شرط چاقو
پس چی شد ظامن مرگ آهو؟

ماهی های دل نهنگ بیرون نمیان مثل یونس
به قول "پناهی" خدا که میدونست، نمیدونست؟
مگه بدون ازن تو برگی افتاده تو خس و خس
به اِذن تو میتونست یه برگی بمونه زیر پونز، نمیتونست؟
یه برگ هم فدا پسری که از ناپدری فحش پدر خورد 
به ازای هر شکنجه چند دفعه باید چقدر مرد؟ 
مادر لگد خورد من هنو زنده ام، چطور؟ 
یه برادری کن منو تو چاه بنداز 
یه پدری کن گلوم و ببُر 
وقتی کال بودم پلاسیدم و نرسیدم هرچی دوییدم 
شدم سرفه چرک و خونی که 
سینه ی خراب و لو میدم 
من حکم لازمو بریدم 
زیر پتک زمونه پکیدم 
پاره کنی دلمو میبینی براده ی 
چاقو هایی رو که جوییدم 

قبله نمای نغمه کجاست؟ 
ابراهیم کعبه ها کو؟ 
کلید قفس گنجه کجاست؟ 
تیغ برش حلقه ها کو؟ 
غلاف شکنجه کجاست؟ 
سپر بلای بچه ها کو؟ 
من دلم خونه به شرط چاقو 
پس چی شد ظامن مرگ آهو؟ 

همه جملات و لغاتم
علنی جار میزنه که نخالم 
من همین علامت سوالم
که قلابه به لب لت و پارم 
سیاه ام، کبودم، ذغالم
محکوم به آتیش دوعالم 
همه اعضا و جوارحم گواهن 
دونه دونه شهادت میدن به گناهم 
خیالت راحت حقمه هرچی بیاری سرم 
جونی که می کندم و چونه نمیزنم که دوباره بخرم 
کم و کسری اضافی منم کممه هرچی بزننم 
بگو پوست سرم و بکنن 
که سرم زیادی میکنه به تنم 
بگو وصله ی ناجورم 
برا بخیه به یونیفرم 
خط خطی ام پاره پورم 
تنم شده صحنه جرم 
عمریه زیر ساطورم 
زیر تیغ زیر خط زیر حکم 
من عواقب سیانورم 
عاقبت ستیزه با ظلم

Ishmael

تسویه حساب - کابوس و تومور
صدابردار: اشکان آکای
بهمن ۱۴۰۳

Tasvie Hesab [Prod. 2MOR]

Kein Filter“ geht richtig hart rein: kompromisslos, roh und voller Wut. Die Stimmung ist düster, ungeschönt und aggressiv, genau wie es der Titel verspricht.
Hier ein kurzes Breakdown:
	•	Thematik: Wut auf das System, Ablehnung von Fake-Images und Mainstream-Hip-Hop, Loyalität zum eigenen “echten” Umfeld (2 2 4 als Symbol).
	•	Stil: Sehr direkt, keine Metaphern-Spielereien, sondern klare, brutale Sprache.
	•	Hook: Extrem einprägsam – der „Kein Filter“-Slogan wird zur Kampfansage und Lebensphilosophie.
	•	Vibe: Straßenrealität, kein Glamour, alles roh, kaputt, echt.

Ishmael

Mamad Arez

Recent comments

Ali Talebzadehfard

mirass

levOrant

levOrant

Related tracks