روی ماه توووووووو نوستالژیک

sonati

نه دیگه این واسه ما دل نمی‌شه - بیژن مفید

شیدا و مسعود جاهد، گل خزان ندیده

برداشتی از تصنیف رویای هستی
خواننده: غلامحسین بنان
تنظیم برای ارکستر: کیهان کلهر 
 اجرا: ارکستر فیلارمونیک پراگ 
..........................
آهنگساز رویای هستی: حسین‌علی ملاح
شاعر: اسماعیل نواب‌صفا


هستی چه بُوَد، قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته‌خیالی
ای هستی من و مستی تو، افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی 

ز هستی، نصیبم بود درد بی نهایت
چنان نی، ندارم سر شکوه و شکایت

چرایی غمین، اقامت گزین به درگاه می‌فروشان
گریز از مِحَن(محنت‌ها)، چو من ساغری بزن، ساغری بنوشان

هستی چه بود؟ قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی

ای دل، چه ز جانم خواهی؟ ای غم، ز چه جانم کاهی؟
ترسم که جهانی سوزد، از دل چو برآرم آهی
به دلم نه هوس، نه تمنا باشد، چه کنم که جهان همه رویا باشد
بگذر ز جهان همچون من، افشان به جهانی دامن
بزمم سیه اما سازم جمع دگران را روشن

هستی چه بود؟ قصهٔ پر رنج و ملالی
کابوس پر از وحشتی، آشفته‌خیالی
ای هستی من و مستی تو، افسانه‌ای غم افزا
کو فرصتی که تا لذتی بریم از شب وصالی؟

غلامحسین بنان و کیهان کلهر: رویای هستی

www.HallMusicBand.com
خاطرات پراکنده
آواز محمد فکری
گیتار علیرضا جمالی
شاعر سید عبدالجواد موسوی
عکاس هدی رستمی
گرافیست رضا بهشتی پور
میکس و مستر هیربد حسینی
بر اساس ملودی کارلوس سانتانا
...
بردار مرا از خاک ای ماه پلنگ افکن
روشن بنما جانم با خاطره ای روشن
مویت شب و رویت روز طاقت ده و طاقت سوز
تلفیق مه و خورشید آمیزه ی جان و تن

تو می روی اما من، میبینم فردا را
نالی که دریغا تو... نالم که دریغا من...

هرگز نرود بیرون از خاطر پر دردم
تصویر غریبی از یک خاطره از یک زن
خالی شده ام از خود غیر تو نمی بینم
با خویش مدارا کن این آینه را مشکن...


تو می روی اما من، میبینم فردا را
نالی که دریغا تو... نالم که دریغا من

سید عبدالجواد موسوی 
...
Vocal: Mohammad Fekri
Guitar: Alireza Jamali
lyric: Seyed Abdol Javad Mousavi
Photo by Hoda Rostami
...
Translation By: Sara Farazi
# Scattered memories

Give me a hand 
my gorgeous moon
Lighten me up
With a vivid memory

Your hair, black as night
Your face, bright as light
Comforting while annoying

 Mixture of moon and sun
Combination of body and soul

You're leaving me alone
While I see the future

You regret
I regret

Will never forget
A weird image of a woman

Lost myself,
 seeing nobody but you

Come to terms with me
Do not break your mirror ...

You're leaving me alone
While I see the future

You regret
I regret

خاطرات پراکنده (Scattered Memories) Cover

I been in my zone, no stress
Phone blowin’ up, no text
Whole world movin’, I rest
She said I changed, that’s progress
New ice, same veins though
Still cool, never chase though
If it fade, let it fade slow
I just learn, then I lay low


I don’t trip, I just drift
Everything I lost, I flipped
She want love, I want peace
Ain’t the same, that’s the risk

Still got time, I don’t need to rush love
If it’s real, it’ll show up
Yeah, I’m good where I’m at right now
Still got time, I ain’t gotta grow up
Whole life, still a glow-up
And I’m cool if you fall back down
Still got time


Late night, windows half-cracked
New flame, still don’t match that
Every move, I detach fast
Peace first, yeah, I learned that
Every L put me on game
New city, still the same name
Now they act like they all came
But I built this with my pain


I don’t trip, I just drift
Everything I lost, I flipped
She want love, I want peace
Ain’t the same, that’s the risk


Still got time, I don’t need to rush love
If it’s real, it’ll show up
Yeah, I’m good where I’m at right now
Still got time, I ain’t gotta grow up
Whole life, still a glow-up
And I’m cool if you fall back down
Still got time

Still got time… yeah
Still got time

STILL GOT TIME

ساری گلین
آلبوم: وکاپلا
گروه آوازی تهران 

ساری گلین - گروه‌ آوازی تهران

Dele-zaram

Musicema.com

سپنتا مجتهدزاده _ زِ من می گریزی

تو ای ماه زیبای رویای من
عزیز تمام غزل های من
خیال قشنگ تو تابان شده
شب غربتم نقره باران شده
چه آرام از من گذر میکنی
جهان مرا تازه ‌تر میکنی
چراغ شب تار .. یادت بخیر
تو ای نازنین یار .. یادت بخیر
چراغ شب تار یادت بخیر
تو ای نازنین یار یادت بخیر

تکست آهنگ امید نعمتی ترن
گل من پس از سال ها رفتنت
چه خوشبو شده بوی پیراهنت
گل مریم من که زیبای شدی
تو در شام آخر شکوفا شدی
گل ناز یادت شکوفا شده
زمستان من با تو زیبا شده
زمستان من با یعنی بهار
عبور ترن از دل پنبه زار
زمستان من با یعنی بهار
عبور تِرن از دل پنبه زار
چه آرام از من گذر میکنی
جهان مرا تازه ‌تر میکنی
چراغ شب تار .. یادت بخیر
تو ای نازنین یار .. یادت بخیر
چراغ شب تار یادت بخیر
تو ای نازنین یار یادت بخیر

امید نعمتی_ترن

محمد صالح‌علا و بُمرانی | بندرِ تهران، از این طرف
|
کاری از حامد طاری
دانلود: https://t.me/haataarii/6
|
در "بندرِ تهران، از این طرف " محمد صالح‌علا شعری از خودش را روی موسیقی‌ای از مهرداد مهدی و آسو کُهزادی (که کمی تغییر داده شده) می‌خواند و در ادامه گروه بمرانی آهنگ "بندر تهران" را با شعری از سجاد افشاریان می‌خواند
|
جایی، یک دوست این داستان را نوشته بود:

شبی که فقط مختصری شب بود؛ در خانه «محمد صالح‌علاء» میهمان بودم. آقای صالح‌علاء ترانه جدیدشان را برایم خواند:

در جاده هراز | رودی پر از خروش | دشتی پر از علف
بر مرکبی سوار | گم کرده راه خویش | تنها و بی‌هدف 

دیدم کنار راه | جایی نوشته بود | تهران از این طرف 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 

دیدم پرنده‌ای‌ | وک می‌زند به برف | با کوه گفت‌وگو | با قله‌ها به حرف 
پر زد پرک‌پرک | با بال‌های سرد | از شمشک و دیزین | تا دره‌ی اوین 

یادت بهانه شد‌ | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف 
هر ساله نوبهار | در عالم خیال | رفتم سر قرار 

پایین لاله‌زار | میدان مولوی‌ | بالاتر از بهار 
یادت بهانه شد | کم‌کم ترانه شد | تهران از این طرف» 

از او پرسیدم کی و در چه حالی این ترانه را نوشتی؟ گفت یک‌بار که از شمال به تهران می‌آمدم، عبارت «تهران از این طرف» را در جاده دیدم و یک‌باره ترانه الهام شد.

در شبی که خیلی شب بود، در هتل نشسته‌ام. به ترانه فکر می‌کنم. تهران فقط عبارت تهران نیست. هر جایی که تو را به خلق ِشعر و عشق بکشاند تهران است. از پنجره اتاق هتل، به زمین چمن فوتبال نگاه می‌کنم. تنها هستم.

به دیوارهای روشن نگاه می‌کنم. میز چوبی در اتاق می‌خواهد حرف بزند اما بغض کرده است. دو جفت دمپایی از بس خسته‌اند روی زمین خوابیده‌اند. رخت‌آویز به من خیره شده است. از پنجره باز، باد خنکی به صورتم می‌خورد. به کارگری فکر می‌کنم که این پنجره را سال‌ها پیش نصب کرده است. به کارگاه نجاری فکر می‌کنم که دیرزمانی، کارگرانش همین میز چوبی را مهیا کرده‌اند و لابد بعدش نشسته‌اند و استکان چای داغی خورده‌اند. 

حالا احساس می‌کنم همه اشیاء شعرند. همه اشیاء و نوشته‌های روی در و دیوار شعرند. حالا با یاد کارگرانی می‌خوابم که میز می‌ساختند؛ عرق می‌ریختند و غروب‌ها به نانوایی می‌رفتند. با نانی و میوه‌ای در دست، به خانه می‌رفتند تا لبخندی از زنان‌شان ببینند. همان لبخند، تمام خستگی‌ها را تمام می‌کرد. حالا لابد کارگران پیر شده‌اند. 

عرب‌ها معتقد بودند منبع شعر اجنه هستند. به نظرم منبع شعر اشیا هستند. میزها و صندلی‌ها و زمین چمن‌ها و دمپایی‌ها و دیوارها و شب‌ها و هتل‌ها کم‌کم ترانه می‌شوند، اگر لبخند گم بشود میزها و زمین چمن‌ها و صندلی‌ها در یک دم غایب می‌شوند. اشیاء و آدم بی‌عشق به راحتی گم می‌شوند که اگر گم بشوند با هزار آگهی پیدا نمی‌شوند.
آقای محمد صالح‌علاء! تهران از کدام طرف است؟ هرکسی، تهرانَش به یک طرف است. 
|
شعر کامل بندر تهران از سجاد افشاریان

در بندر دلگیر تهران به غروبــ هایِ بی تو نگاه می کنم 
به کشتی ها ، نفتــ کش ها ، زن ها و خیابان ها 
و مستیِ پنهان مردان بر روی عرشه هایِ گوشه گیری و انزوا 
موج تا لب آ لب میدان آزادی می آید و بر می گردد
و مرغان دریایی مهر آباد در پرواز 
کاش یکی شان سوارم کند
و بر بالِ خود آرام ، آرام مرا با خود ببرد به هر کجا که دلش خواستــ
بالا بالاترها از نفتــ کش میلاد
این حجمِ دلگیری بی تو خفه ام می کند 
وقتی به یاد می آورم لنگرگاه هایِ میدان آرژانتین و ترمینال جنوب را 
و جنوبـــ را 
و می روم از شهری که هر روزهِ شبــ
فرزندان مستــ بسیاری را به دنیا می آورد 
که پنهان می کنند 
عشق را و بوسه را در لابه لایِ شاتــ هایِ شیری ِ شان
این روزها تنها دلخوشی من این استــ 
که هنــوز بر این بندرِ دلگیر 
صدای آکاردئونی ها شنیده می شوند 
و خیال می کنم 
هستند هنوزها دخترانی که در خانه هاشان 
می چرخند وُ می رقصند وُ می رقصند وُ می رقصند
و ای کاش که تو یکی از آنها باشی 
در این بندرِ دلگیرِ تهــران ...
|

Haataari

محمد صالح‌ علا و بُمرانی | تهران از این طرف

جانا چرا با ناز و با آوا و لبخندی
به جانم آتش افکندی
مرا دیگر نخواهی...
امشب که باران غمت از دیده میبارد
دلم در سینه مینالد
مرا دیگر نخواهی
جانا
مرا دیگر نخواهی...
اشکی که ریزد زدیده ی من
آهی که خیزد زسینه ی من
رنگ تمنا ندارد...
تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
دیگر به دنیا ندارد...

جانا مرا دیوانه کردی
در عاشقی افسانه کردی
آخر کجایی...
رفتی غم و دردم ندیدی
این چهره زردم ندیدی
امشب کجایی...
اشکی که ریزد زدیده ی من
آهی که خیزد ز سینه ی من
رنگ تمنا ندارد...

تو آن گل مریم سپیدی
بی تو دلم شوری و امیدی
دیگر به دنیا ندارد
دیگر به دنیا ندارد...

همچون نسیم از برم بگذر
یک لحظه در دیده ام بنگر
شاید نشانی زمهر و وفا
گیرم به چشم تو بار دگر...

اشکی که ریزد ز دیده ی من
آهی که خیزد ز سینه ی من
رنگ تمنا ندارد...

Maryam Single

Gole maryam - Taher ghoreyshi

بی تو- محمد نوری

خلاصه بعد از پنج سال تونستیم "آشنایی ها" رو منتشر کنیم! از این بابت خیلی خوشحالم. امیدوارم به دلتون بنشینه و در صفحه ی روزگار به یادگار بمونه. 

لینک دانلود از سایت موزیک ما:
http://musicema.com/Taher-Ghoreyshi-Ashenaeiha

آهنگساز: امید اسکندر
ترانه‌سرا: زنده‌یاد حمید مصدق
تنظیم‌کننده: امید اسکندر ، نیما هاشم‌پناه
تهیه‌کننده و مدیر هنری: نوید اسکندر

سازهای کوبه‌ای: امیر خیری
ویولن‌سل: کوروش کشاورز
سه‌تار: نیما هاشم‌پناه
پیانو و میکس: نوید اسکندر
گیتار و مسترینگ: امید اسکندر
کاور آرت: حامد علی‌عسگری

متن ترانه:

هان چه حاصل از آشنایی ها
گر پس از آن بود جدایی ها

من و با تو,چه مهربانی ها
تو و با من چه بی وفایی ها

من و از عشق پوشیدن
تو و با عشوه خودنمایی ها

در دل سرد سنگ تو نگرفت
آتش این سخن سرایی ها

ای غمت یار بی نوایی ها)*
(با من از دیرت آشنایی ها

گفته بودم که دل به کس ندهم
تو ربودی به دلربایی ها

موی ما هر دو شد سپید و هنوز
تویی و عاشق ازمایی ها

شور عشقت شراب شیرین بود
ای خوشا شور آشنایی ها

*این بیت از کمال خجندی است


#Ashenaeiha #Taher-ghoreyshi #omid-eskandar #nima-hashempanah

آشنایی ها - طاهر قریشی (Ashenaeiha - taher ghoreyshi)

کلام: سعدی | آهنگساز: علی قمصری | آلبوم: نقش خیال

www.facebook.com/delnavazan.playlist

بیا بیا که مرا با تو ماجرایی هست
بگوی اگر گنهی رفت و گر خطایی هست
روا بُوَد که چنین بی‌حساب دل ببری
مکن که مظلمۀ خلق را جزایی هست
به کام دشمن و بیگانه رفت چندین روز
ز دوستان نشنیدم که آشنایی هست
کسی نماند که بر درد من نبخشاید
کسی نگفت که بیرون از این دوایی هست

گناه عشق | همایون شجریان

چه بی تابانه می خواهمت

ای دوریت آزمون تلخ زنده به گوری!

چه بی تابانه تو را طلب می کنم!

بر پشت سمندی

گویی، نو زین

که قرارش نیست

و فاصله

تجربه ئی بیهوده ست

بوی پیرهنت

این جا، واکنون...

کوه ها در فاصله

سردند

دست، در کوچه و بستر

حضور مانوس دست تو را می جوید

و به راه اندیشیدن

یاس را، رج می زند

بی نجوای انگشتانت

فقط...

و جهان از هر سلامی خالی است
شانه ات مجابم می کند

در بستری که عشق تشنگیست

زلال شانه هایت

همچنانم اتش می دهد

در بستری که

عشق

مجابش کرده است

 

شاملو


Dele-zaram

mandanalili

Recent comments

Mehdi Khadem

negar nakhli

User 212091474

منصور کریمی

Related tracks