چه شود به چهره‌ی زرد من، نظری برای خدا کنی
که اگر کنی همه درد من، به یکی نظاره دوا کنی
تو شهی و کشور جان تو را، تو مهی و جان جهان تو را
ز ره کرم چه زیان تو را؟ که نظر به حال گدا کنی
ز تو گر تفقد و گر ستم، بود این عنایت و آن کرم
همه از تو خوش بود ای صنم، چه جفا کنی چه وفا کنی
تو کمان کشیده و در کمین، زنی ار به تیرم و من غمین
همه‌ی غمم بود از همین، که خدا نکرده خطا کنی
همه جا کشی می لاله‌گون، ز ایاغ مدعیان دون
شکنی پیاله‌ی ما که خون، به دل شکسته‌ی ما کنی
تو که هاتف از برش این زمان، روی از ملامت بیکران
قدمی نرفته ز کوی آن، زچه رو به سوی قفا کنی

چه شود به چهره زرد من، نظری برای خدا کنی - شجریان

من ز تو دوری نتوانم دگر 
کز تو صبوری نتوانم دگر

محمدرضا شجریان - بت چین

تصنیف یاد ایام، ساخته محمدرضا شجریان
 غزل رهی معیری
تار داریوش پیرنیاکان
نی جمشید عندلیبی
تنبک همایون شجریان
صدابردار صحنه: سیامک شجریان

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم 
در میان لاله و گل ، آشیانی داشتم 
گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار
پای آن سرو روان ، اشک روانی داشتم
آتشم برجان ولی از شکوه لب خاموش بود 
عشق را از اشک حسرت ، ترجمانی داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاک بوس در گهی
چون غبار از شکر ، سر بر آستا نی داشتم 
در خزان با سرو و نسرینم ، بهاری تازه بود 
در زمین با ماه و پروین ، آسمانی دا شتم 
درد بی عشقی زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا نی دا شتم 
بلبل طبعم « رهی» باشد زتنهایی خموش 
نغمه ها بودی مرا ، تا همزبانی داشت

Mohammadreza Shajarian - Yade Ayam یاد ایام-محمد رضا شجریان

آواز: محمدرضا شجریان
تار و آهنگساز: حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
تنبک: همایون شجریان
دستگاه: شور - آواز دشتی
شعر: مولانا
::::::::::::::::::::::::::::::::::::
رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن::ترک من خراب شب گرد مبتلا کن/
ماییم و موج سودا شب تا به روز تنها::خواهی بیا ببخشا خواهی برو جفا کن/
ماییم و آب دیده در کنج غم خزیده::بر آب دیده ما سد جای آسیا کن/
خیره کشی ست مارا دارد دلی چو خارا::بکشد کسش نگوید تدبیر خونبها کن/
از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی::بگزین ره سلامت ترک ره بلا کن

رو سر بنه به بالین - شجریان

تصنیف باران -استاد محمدرضا شجریان-آلبوم شب سکوت کویر

شعر و کلام از استاد سعدی شیرازی، خواننده استاد محمد رضا شجریان
مرا مگوی كه سعدی طریق عشق رها کن // سخن چه فایده گفتن، چو پند می‌ننیوشم -- به راه بادیه رفتن، به از نشستن باطل // که گر مراد نیابم، به قدر وسع بکوشم - 
شجریان در خوندش اشعارش کاملن حس و معنی شعر رو با لحن خوندن به شنونده القا می کنه. این حس رو تا حدی در بنان هم میشه پیدا کرد. ولی واقعن شجریان بی همتاست 

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم
نــبود بر سر آتش مـيسرم که نجـوشم

بـهوش بودم از اول که دل به کس نسـپارم
شمايل تو بديدم نه عقل ماند و نه هوشم

حـکايتي ز دهـانت به گـوش جــان آمد
دگر نصيحت مردم حکايتست به گوشم

مگر تو روي بپوشي و فتنه باز نشاني
که من قرار ندارم که ديده از تو بپوشم

من رميده دل آن به که در صباح نيايم
که گر ز پاي درآيم به در برند به دوشم

بـيا به صلح من امروز و در کنار من امــشب
که ديده خواب نکردست از انتظار تو دوشب

مــرا به هـيچ بدادي و مــن هــنوز برآنـم 
که از وجود تو مويي به عالمي نفروشم

مــرا بگوي که سعدي طـريق عشق رها کن
سخن چه فايده گفتن چو پند مي ننيوشند

به راه باديه رفتن به از نشستن باطل
که گر مراد نيابم به قدر وسع بکوشم

غزل سعدي

هزار جهد بکردم...محمد رضا شجریان

جان و جهان! دوش کجا بوده ای !

جان و جهان! دوش کجا بوده ای / نی غلطم، در دل ما بوده ای

دوش ز هجر تو جفا دیده ام / ای که تو سلطان وفا بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام/ آه که تو دوش کرا بوده ای!

رشک برم کاش قبا بودمی/ چونک در آغوش قبا بوده ای

زهره ندارم که بگویم ترا / بی من بیچاره چرا بوده ای؟

یار سبک روح! به وقت گریز/ ! تیزتر از باد صبا بوده ای

بیتو مرا رنج و بلا بند کرد/ باش که تو بنده بلا بوده ای

رنگ رخ خوب تو آخر گواست / در حرم لطف خدا بوده ای

رنگ تو داری، که زرنگ جهان / پاکی، و همرنگ بقا بوده ای

آینهی رنگ تو عکس کسیست / تو ز همه رنگ جدا بوده ای


جان جهان دوش کجا بوده ای...محمدرضاشجریان

تصنیف سخن عشق با صدای استاد محمدرضا شجریان و همراهی گروه آوا
مرداد 1386 تالار وزارت کشور



تصنیف سخن عشق

آلبوم بی تو بسر نمی‌شود
     محمدرضا شجریان: آواز
    حسین علیزاده: تار و آهنگساز
    کیهان کلهر: کمانچه
    همایون شجریان: هم‌خوان و تنبک

@lacouleurrouge

چون تو جانان منی/ محمدرضا شجریان، همایون شجریان

هُمایِ اوجِ سعادت به دام ما افتد 		اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب‌وار براندازم از نشاط کلاه 		اگر ز روی تو عکسی به جام ما افتد
شبی که ماهِ مُراد از افق شود طالع 		بُوَد که پرتو نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار 		کِی اتفاق مجال سلام ما افتد؟
چو جان فدای لبت شد خیال می‌بستم 		که قطره‌ای ز زلالش به کام ما افتد
خیال زلف تو گفتا که جان وسیله مساز 	کز این شکار فراوان به دام ما افتد
به ناامیدی از این در مرو؛ بزن فالی 		بُوَد که قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاک کوی تو هر گه که دم زند حافظ 	نسیم گلشن جان در مشام ما افتد

جان عشاق

زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز
یار اینجیه ا‌مشو مَخَن‌ آوازه موذن
تام‌، خادم مَچِد، در گلدسته مکن واز
از زلف کُتا ابروی پیوسته شو و روز
عمرُم رَ کُتا، رنجمَ پیوسته مکن واز
زلفای قجری رَ درهم و بشکسته مکن واز
درهای سلامت رَ به روم بسته مکن واز
گر ما رَ مِخِی‌ ها، نِمِخِی نه‌، دو کلیمه
اینبار مو رَ مثل همه بار خسته مکن واز

محمدرضا شجریان - بت چین

Mano Beshno 006