MOKH

این همه کار میدم لاش یه دریل
گفتم شاید مخلصو بگیری
تورو مالید خانواده مث یه تیتیش
مارو گایید خانواده واس زندگی
میگن برنده شی خوبه
پوول چرکی اکفه دست بوده
اونکه گفت بد پیشه‌وو هدفش پوله
سعیش اینه فقط منو عوضش کنه
نه اینجوری نمیشه
لبه ی تیغ بودیم همیشه
وسطه گود خونه منیکه
هنرمندی میگن نونو اب نمیشه
مخ پای باغ بوده اریشه
دل مینوشت فقط عریضه
خون لخته میشه که  نریزه
په‌دنده‌چپوجامیدم‌توسینه‌که‌بمیره‌این‌دلم
سوزوندم صدبارو شیکوندم برم
اروم بمونو حرفاتو بزن
وگرنه این زیپ میده کار دست پسر
آمادست یه بند
مخ واسه بافتنِ کرده ها بهم
دست واسه کندن قبرهایی بعد
قراره چال کنه ایده‌هاشو یضرب
میده بوی کثافت شعر
دست به دست میدوون تا سه راه نعشه
تهرانم بیا بذار برامن چش
بگو ارواح مولیی یا جونه بچه
فرق نداره من دادم با چشم شِییر
میزنن مردم فقط پاچش‌ِ هم هی
کم مونده دیگه بکنن فتوسنتز
حاجی بسه ته خطه‌ کل ایران با زنو بچه
تا کی رپ میکنی ،ا...ه دم دستت یاکه دم لب 
کورس 
خیلی وقته ورقه بختمون برگشته
بیا
جنگه بحثه
ارپیجی نیس یا خمسه خمسه
بدون
خیلی وقته زمونه بدجوری ۷خطه
اگه ما خوب باشیم بد خطه
اگه تو بد باشی پشت بندت 
ورس دو 
بیت مورلاک جر میدم مخلصو بیگیری
طبخه این مغزِه 
شِعرشو میچشی
هرکی یه سبکه
هیپ هاپی دیریلی
توخ لاپاشونی
هیچکدوم میبینی
این فکا تو بیست سال 
ورورِ خاله زنکی حرفا تو دیس باز از کوکو گل سم
نشعه با ایهام میگه از شیروتَل
درکی نداره اهنرو تش خِرخِرو زِرزِِر په
نیستم تو این فِنتا
اگه لیریک پا داده به دیریل اینبار
باس توفیر کنه بااین تیریپ زیغا که
پر از داستان مث ورقه انشان اینور پوکیدفیسامون
ا تولید محتوی که سم دستشو فکر رفاهه مردم
چرب شده مث ته پیاله الکل
په مرثیه زیاده وصله درکل
ببین مرگ شد اینجا دوای هردرد
سرود عشق بعده ناله حمله ست
پیروزی جنبه ما دقیقه نود
اگه گیر بودی تیلیف کن همیشه هستم
فشار قبر مُس رو قلم دسته
اگه زنده ست اصالته هدفشم شعر
کله اش باد داره زخماشم چرک
مگه مرده ام میشه قهرمانه قصه
بده دو
تهش رسید دوروز دنیا
تا کی رخ بگیریم اَنقاب دزدا
تاکی طور کُشیم به امید قلاب
تاکی واس گا رفتن هزینه باس داد
بابا دستو دستو صبیه بازداشت
اینهمه دوییده وو میگه نتیجه کاش داشت
مهم نیست سلیقه داورو نتیجه بازیا
عشق خانوادس حتی با شکم ناشتاش 
کورس 
خیلی وقته ورقه بختمون برگشته
بیا
جنگه بحثه
ارپیجی نیس یا خمسه خمسه
بدون
خیلی وقته زمونه بدجوری ۷خطه
اگه ما خوب باشیم بد خطه
اگه تو بد باشی پشت بندت


1.Makhlas [prod.murloc beats]

مهم نگاه تو این عصرِانسانیه
هدف الزامیو مسیر احساسیه
حیاط اجباریو عدم اجباریه
نفس زندانی تو این نفس که زندانیه 

تا اینجا یه کور بینور
ا جنگو شکار شنیدم دروغ
تو گفتی جریان قاتل خاطره بود
من جریان شدم بیرونه رود
گفته هات تو خاطرم موند
منوتو باده این فصلیم گذر
از اخرین نگاره‌ی هستی
من آنچنان وزیدم که مرگ پیشی گرفت
تو نسیم بمون 
برو پی طبیعت گردید
اگه مسیرم سخته ولی حاله من بدنی
اگه فاششون کردیمو به پامونه زنجیر
اگه
مست رفتیم به استقبال مرگ چون هزاربار بهتراز زندگی کردنِ
دیده ها در ادامه غرقه بهت 
هدف‌رسانه‌شدن‌امدح‌عقده 
اَحیاط موند چندتا بچه گربه
نفس مابین آوار حرف مفته
کاش شَعیقمو گلوله ات تو بچه گی میپخت
ما قاتل خاطره شدیم با فکرِآرزو 
به دنیا خیانت شد تو این هزارتو
اگه تکرارو درک کردی تبریک به تو
اگه نه تسلیمشوو
نژادمون زنده است
بزور عقل سَیاس
نقاب پاک خَیِیر روی عذابِ وجدان
منوتو پاره همیم چرا جداشدیم باز
تو کجاوو رندیه این جهان کجاست
برعکس اونکه ندیدهاشو کرد تو کرنا تو صاف بودی
هَرَس کن اریشه فکرو تا اینجا 
جونه تو خواب بودیم
بیداری صبر با کام تلخ میخواد
ترررک   له کردن ته سیگار
با استخون بندیه غول بیا
میزنت زمین اعتیاد
تو بیداریو عاجز من بی خوابمو حار کی
قرار اصلیمون لا مردم فاش شه
تو اینجایی توسینه‌ی یه شاعر
بیشه ی 
شییرای کهن سال عاشق
من فاتح گوشاتمو تو بازیگوش ثابق
میشناسیم همو کامل
جدا نی ا ایران کی
قراره شیرین شه کاممون
سیل زده غافله‌رو 
بپا نبره خوابمون
اینجا
نظره عاشقو میخوایم
هدفه قاتلو با یه نفسه کامل
ندی به بادش



2.Hezartoo [prod.ERF]

هلاهل کاممون تا شرفو پس زدیم
به خلفه هرقراری مرامو خط زدیم
ما کوتاه ترین دیوار با بلندترین روحیم اگه
نشون فلک بدیم عمری مردست زمین
جان میدریم میان طبیعت جاری
از هر هنر انتظار پدیده ای داریم
ما کامل ترین نقص جهانیم وقتی
تو بدو این جهنم نطفه ای میکاریم
وای به مقصد این نگرشه فاسد
به اندوهی که شده به کمی خوشی غالب
با نوری که سینه ی ظلمتو میشکافه میریم
به قعر هر نوعی فاجعه که باشه
کی رسیده به گوش باد ناله ی نسیم چه خوش
این صدا شد دادخواه بی کسی چه حیف 
شد بی ارزش ترین عمرادمی که تو این دو روز به همدیگه هی نارو میزنیم 

جز نقش نداریم چیزی رو زمین محو میشن همگان حتی بی وجودترین
تو بگو کجای این پهنا کیو دیدی که زمان نزده زمین
میون این دار فانی 
هیج موقع قاب هستی نمیمونه خالی
مهم نی کدوم وری باشی
نباشه سعادت یعنی انتهای تاریخ 
ما پشت فرهنگ پارسیمون جایی برای زنده پرستی نداریم
خواه کارآمدترین عشق
خواه بهترینه آیین 

دقیقا آغاز زندگیه بعد اتمامش
تا آگاهی گیریم تو این مسلخ غالب
بظاهر
یه چرخه جاریو حاکی  تکامل ولی راکد
شکله سنگیه که روی گورمون ایستاده
یه فاتحه
حاصل دمممه این کیهان از دریچه ی مطلق گم تو خاطره
یه پازله که تاریخ باقیشو حامله
یه شاعره مشاجره هم بند با معاشقه تو عصر معاصره
معلق
با باز دم دریچه مطلق
تموم میشه همین قدر ساده



6.Moalagh [prod.ERF]

man