هرچندبار گوش میدم ، تازگی داره

ای بودنت مدارا با قلب بی پناهم

اه ای مسافر من ای رفته از کنارم ای بودنت مدارا با قلب بی پناهم بازآ که بی قرارم💙🌹

آهنگ: موسی معروفی
آواز : سولماز بدری
شعر : وحید دستگردی
ضبط : استودیو توکاتا - خرداد 93 

Mooseme Gol موسم گل

Melody : Nima Hashempanah
Lyrics : Amin Feizpour
Arrangement , Mix & Mastering : Omid Eskandar
Piano : Navid Eskandar 
setar : Nima Hashempanah
Bass guitar : Omid Eskandar
Photo and Design: Hamed Ali Asgari
Typography: Lida Shojaee
لینک دانلود:
http://www.myganja2music.com/726732/taher-ghoreyshi-mahboube-ziiba/

محبوب زیبا روایتی است از نافرجامیِ هجران
و تا ابد باقی خواهد ماند
همچنان که هجر...

محبوب زیبا - طاهر قریشی (mahboube ziba - taher ghoreyshi)

آسمون

تنظیم موسیقی: کامبیز روشن‌روان
پیانو: اردشیر روحانی
صدای: مینو جوان
 (کانون پرورش فکری ۱۳۵۵)
مو چطو از چوبِ خُشک نعنا بچینُم
مو چطو بی دلبرم تنها نشینُم
آسمون به اون گپی، گوشه‌ش نوشته
هرکی یارش خوشگله، جاش تو بهشته
آی شیرین جونم، آی شیرین عُمرُم
گر بخوای بوسُم ندی، به زور می‌سونُم
بلال‌و بلالُم سی خودت لیلی
کردی کبابُم سی خودت لیلی

ای خدا از قلبِ ما گر او خبر شه
ای خدا گر شام ما یک‌دم سحر شه
آسمون به اون گپی، گوشه‌ش نوشته
هرکی یارش خوشگله، جاش تو بهشته
آی شیرین جونم، آی شیرین عُمرُم
گر بخوای بوسُم ندی، به زور می‌سونُم
بلال‌و بلالُم سی خودت لیلی
کردی کبابُم سی خودت لیلی

Asemoon-آسمون

شقایق کمالی خواننده سوپرانو، در تهران به دنیا آمده است. او تحصیلات موسیقی خود را در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران آغاز نموده و سپس در آلمان و هلند به ادامه آن در رشته های آواز و تعلیم و تربیت موسیقی پرداخته است. او در کنار سیاوش بیضایی آهنگساز ایرانی از بنیان گذاران «گروه ترانه های محلی ایران» است که در سال1993 کار خود را برای معرفی و گسترش موسیقی محلی ایرا ن آغاز کرد. این گروه سپس با نام « آنسامل شهرزاد» با نوازندگان جدید (انوشا گلستانه: پیانو و اولریش پترمان: فلوت و کلارینت) به کار خود ادامه داد و تا به امروز کنسرتهای فراوانی در شهرهای اروپایی اجرا کرده است. شقایق کمالی هم اکنون در کنار حرفه خوانندگی به تدریس آواز و پیانو مشغول است.

سر اومد زمستون، شکفته بهارون
گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون
کوه‌ها لاله‌زارن، لاله‌ها بیدارن
تو کوه‌ها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن
توی کوهستون، دلش بیداره
تفنگ و گل و گندم، داره می‌آره
توی سینه‌اش جان جان جان
یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره
لبش خنده نور، دلش شعله شور
صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور
توی کوهستون ...

آفتابکاران جنگل که به سر اومد زمستون هم معروف است، نام یکی از سرودهای انقلابی ایران است که پس از انقلاب ۵۷ در مجموعه‌ای بنام «شراره‌های آفتاب» توسط سازمان چریک‌های فدایی خلق ایران منتشر و از معروفیت فراوانی برخوردار شد. این سرود به واقعه سیاهکل اشاره دارد.

سر اومد زمستون - شقایق کمالی

Rastak Band - Gole Pamchal
گروه رستاک - گل پامچال
|
خرید آلبوم بهار: https://bit.ly/2l2AmLX
آلبوم بهار اثر جدید گروه رستاک است. این گروه پیش‌تر آلبوم رنگواره‌های کهن را منتشر کرده بود. قطعات آلبوم حاضر اکثرا ترانه‌های محلی و شاد هستند و حال و هوایی بهاری دارند. گروه رستاک این آلبوم را به زنان سرزمین ایران تقدیم کرده‌اند.
|
درباره ی ترانه ی گل پامچال:
نویسنده: سید جعفر مهرداد

این ترانه اولین بار در جشن باشکوهی در«حزب ایران» رشت در آستانه ی نوروز 1330 خوانده شد و مورد استقبال زیاد قرار گرفت. این جشن به مناسبت تأیید «ملی شدن نفت در سراسر کشور» از طرف مجلسین شورا و سنا برگزار شده بود.

در سال 1355 (2535 شاهنشاهی) به مناسبت سی و هفتمین سال رادیو، نوارهایی از طرف این سازمان با قید نام ترانه، آهنگساز، شاعر، و خواننده هر نوار انتشار یافت. درمورد ترانه ی گل پامچال آهنگساز (محلی)، شاعر (ایرج دهقان)، خواننده (روح بخش) اعلام شده بود. بنا به توصیه ی دوستان و تأکید دوست هنردوست جناب آقای اسماعیل گلشنی لازم دیدم که طی نامه ای به مدیریت هماهنگی برنامه های سازمان رادیو تلویزیون، موضوع را پی گیری کنم. فتوکپی این نامه ضمیمه است. از طرف مدیریت هماهنگی با وجود مراجعه ی مکرر جوابی دریافت نکردم. ظاهراٌ به بعضی از متصدیان، دستگاه نمی خواست با ارسال جواب برای من ایجاد «حقوقی» کند.

احتمالا اشتباه در اعلام نام (ایرج دهقان) از آنجا ناشی شده بود که خواننده ترانه یک بار در دنبال اجرای آن چند بیت شعر از ایشان را به آواز خوانده بود. آقای ایرج دهقان از شعرای باذوق ایران و اهل شیراز است و کارشان ارتباطی با ترانه و آهنگ گیلکی ندارد. با کمال تأسف ایشان هم مسأله را مسکوت گذاشتند و دلیل این سکوت هنوز هم بر من معلو

شعر:
1

گل پامچال، گل پامچال،

بیرون بیا، بیرون بیا،

فصل بهارا، فصل بهارا

شکوفان، شکوفان،

غنچه واکوده، غنچه واکوده،

بلبل سردارا، بلبل سردارا

عزیز فصل بهارا، تی چومان گوشه دارا،

تره خال مزه دارا، الان موقع کارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

2

ما تاب شبان، ما تاب شبان،

آیما آیم، آیما آیم،

آیم تی کوتی ور، آیم تی کوتی ور

تره قربان، تره قربان،

تی چما حیران، تی چما حیران،

تی بلا به می سر، تی بلا به می سر،

بشم قربان دلبر، بلاگردان دلبر،

می هم پیمان دلبر، می عزیز جان یارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

3

آفتاب گله ، آفتاب گله ،

بیرون بامو ،بیرون بامو،

ده ویری ویری کر، ده ویری ویری کر،

جه خروسان ، جه خروسان،

می آرام جان، می آرام جان،

گردم تی خانه دور، گردم تی خانه دور،

ویری می آرام جانا، بنازم تی نرگسانا،

تی زلفان بنفشه مانا، بره می تاب و قرارا

ویریز کاول اوسانیم، دانه واشانیم، امی تو مبجارا

ترجمه ی فارسی

1

گل پامچال، بیرون بیا، فصل بهار است.

شکوفه ها غنچه باز کرده و بلبل بر روی درخت است.

عزیز فصل بهار است، چشمان تو گوشه دار است.

برای تو خال برازنده است، الان موقع کار است

برخیز، خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم

2

در شب های مهتابی، به طرف انبار برنج خانه ات (کوتی) می آییم.

قربان توام، سرگشته ی چشمان توام، بلای تو به جان من.

به قربان دلبر می روم، بلاگردان دلبرم،

هم پیمان دلبرم، ای یار عزیز چون جان من

برخیز خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم.

3

خورشید بیرون آمده است. ای دختر از خواب برخیز

از سپیده دم (خروس خوان)، ای آرام جان، به دور خانه ی تو می گردم

برخیز آرام جان من، نرگسان (چشمان) تو را بنازم،

زلف تو مانند بنفشه است، تاب و قرار مرا می برد

برخیز، خیش برداریم، در کشتزارمان دانه بکاریم.

Bahar (@MusicKhane)

Rastak Band - Gole Pamchal | گروه رستاک - گل پامچال

خونه‌ی باهار
خواننده و اهنگساز : عليرضا پوراستاد
تنظيم : محمد مهر

Khone Bahar

آه ای مسافر من
ای رفته از کنارم
ای بودنت مدارا
با قلب بی پناهم
بازآ که بی قرارم

سازم شکسته خوشتر
آواز خسته خوشتر
در بند تو که باشم
با دست بسته خوشتر

ای شادی‌ات شرابم
پیراهنت کتابم
ای شاه خوبرویان
ای گردش نگاهت
فرمان انقلاب

باران زده به جانم
گل داده استخوانم
خلوت گزیده بازآ
ای گرمی نگاهت
خورشید آسمانم

سازم شکسته خوشتر
آواز خسته خوشتر
در بند تو که باشم
با دست بسته خوشتر

آه ای مسافر من
ای رفته از کنارم
ای بودنت مدارا
با قلب بی پناهم
بازآ که بی قرارم

مژگان شجریان، مسافر Mojgan Shajarian, Mosafer

to bia by Mitra...تو بیو تیمو بنشین:میترا

سر اومد زمستون، شکفته بهارون
 گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون 
کوهها لاله زارن، لاله‌ها بیدارن 
تو کوهها دارن گل گل گل آفتابو می‌کارن 
توی کوهستون، دلش بیداره تفنگ و گل گندم داره می‌آره 
توی سینه‌اش جان جان جان یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره
 سر اومد زمستون،شکفته بهارون گل سرخ خورشید باز اومد و شب شد گریزون
 لبش خنده نور دلش شعله شور صداش چشمه و یادش آهوی جنگل دور 
توی کوهستون، دلش بیداره تفنگ و گل گندم داره می‌اره 
توی سینه‌اش جان جان جان یه جنگل ستاره داره، جان جان، یه جنگل ستاره داره

Sar omad zemestoun - (سراومد زمستون (شقایق کمالی

Noori - Kahkeshane Eshgh

ريشه در خاک؛ شعر و صدای جاودان فريدون مشیری

 تو از این دشت خشک تشنه روزی کوچ خواهی کرد
و اشک من ترا بدرود خواهد گفت.
نگاهت تلخ و افسرده است.
دلت را خار خار نا امیدی سخت آزرده است.
غم این نابسامانی همه توش و توانت را ز تن برده است.
تو با خون و عرق این جنگل پژمرده را رنگ و رمق دادی.
تو با دست تهی با آن همه توفان بنیان کن در افتادی.
تو را کوچیدن از این خاک، دل بر کندن از جان است.
تو را با برگ برگ این چمن پیوند پنهان است.
تو را این ابر ظلمت گستر بی رحم بی باران،
تو را این خشکسالی های پی در پی،
تو را از نیمه ره بر گشتن یاران،
تو را تزویر غمخواران ز پا افکند.
تو را هنگامه شوم شغالان،
بانگ بی تعطیل زاغان،
در ستوه آورد.
تو با پیشانی پاک نجیب خویش،
که از آن سوی گندمزار
طلوع با شکوهش خوشتر از صد تاج خورشید است؛
تو با آن گونه های سوخته از آفتاب دشت،
تو با آن چهره افروخته از آتش غیرت،
که در چشمان من والاتر از صد جام جمشید است،
تو با چشمان غمباری،
که روزی چشمه جوشان شادی بود،
و اینک حسرت و افسوس بر آن سایه افکنده ست،
خواهی رفت.
و اشک من ترا بدروردخواهد گفت.
من اینجا ریشه در خاکم
من اینجا عاشق این خاک اگر آلوده یا پاکم.
من اینجا تا نفس باقیست می مانم.
من از اینجا چه می خواهم، نمی دانم.
امید روشنائی گر چه در این تیره گیها نیست؛
من اینجا باز در این دشت خشک تشنه می رانم.
من اینجا روزی آخر از دل این خاک با دست تهی،
گل بر می افشانم.
من اینجا روزی آخر از ستیغ کوه چون خورشید،
سرود فتح می خوانم.
و می دانم
تو روزی باز خواهی گشت....

مژگان شجریان، مسافر Mojgan Shajarian, Mosafer

Marieh Karimy

Recent comments

Maryam

Maryam

maryam

𝒔𝒂𝒓𝒂

Related tracks