Tanbour Improvisation by Reza Salehi
based Jang-e-ra maqam
بداهه نوازی تنبور
با الهام از مقام جنگه را
تنبور : رضا صالحی

Tanbour Improvisation

▨ نام شعر: کجا دنبالِ مفهومی برای عشق می‌گردی
▨ شاعر: محمدعلی بهمنی
▨ با صدای: محمدعلی بهمنی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
تو را گم می‌کنم هر روز و پیدا می‌کنم هر شب
و این‌سان خواب‌ها را با تو زیبا می‌کنم هر شب
{و صبحِ خواب‌ها را با تو زیبا می‌کنم هر شب}

تبی این کاه را چون کوه سنگین می‌کند آنگاه
چه آتش‌ها که در این کوه برپا می‌کنم هر شب

تماشایی‌ست پیچ و تابِ آتش‌ها... خوشا بر من
که پیچ و تابِ آتش را تماشا می‌کنم هر شب

مرا یک شب تحمل کن که تا باور کنی ای دوست!
چگونه با جنون خود مدارا می‌کنم هر شب

چنان دستم تهی گردیده از گرمای دستِ تو
که این یخ‌کرده را از بی‌کسی «ها» می‌کنم هر شب

تمام سایه‌ها را می‌کشم بر روزن مهتاب
حضورم را ز چشم شهر حاشا می‌کنم هر شب

دلم فریاد می‌خواهد ولی در انزوای خویش
چه بی‌آزار با دیوار نجوا می‌کنم هر شب

کجا دنبالِ مفهومی برای عشق می‌گردی؟
که من این واژه را تا صبح معنا می‌کنم هر شب
▨
محمدعلی بهمنی
از دفتر شعر «گاهی دلم برای خودم تنگ می‌شود»
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

محمدعلی بهمنی | کجا دنبالِ مفهومی برای عشق می‌گردی

 -- از کفم رها --
حجاز - ابوعطا

سه تار و آواز : محمد رضا لطفی
تنبک :‌ محمد قوی حلم
غزل : عارف قزوینی

اجرا : پاریس (کنسرت) سال ۲۰۰۰
آلبوم :‌ خموشانه
------------------------------------

از کفم رها شد قرار دل
نیست دست من اختیار دل

هیز و هرزه گرد ضد اهل درد
گشته زین در آن در مدار دل

بس که هر کجا رفت و برنگشت
دیده شد سفید ز انتظار دل

افتخار مرد در درستی است
وز شکستگی است اعتبار دل

عارف اینقدر لاف تا بکی
شیر عاجز است از شکار دل


Az Kafam Raha

▨ نام شعر: آخرین دیدار
▨ شاعر: حسین منزوی
▨ با صدای: حسین منزوی
▨ موسیقی: برف روی کاج‌ها از کارن همایونفر
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ــــــــــــــــ
این شعر، غزلی است که حسین منزوی، برای برادر کوچک‌ترش سروده است. برادرش حسن منزوی، به دلیل فعالیت سیاسی، در سوم آذرماه ۱۳۶۰ تیرباران شد و به ضرب چهار گلوله، از این جهان پر کشید. در این شعر، منزوی با توجه به رد شدن گلوله از پیکر برادر و خونین شدن هر دو سوی پیراهن او، آن چهار زخم را، هشت گل دانسته است.
 منزوی در چندین شعر دیگر هم به این غم بزرگ اشاره کرده؛ از جمله در غزل «ای دوست» که آن هم با صدای شاعر موجود است و می‌توانید بشنوید.
ــــــــــــــــ
خاکِ باران‌خورده آغشته‌ست با بویِ تنت
باد، بوی آشنا می‌آورد از مَدفنت

زنده‌ای در هر گیاهِ سبز {تازه}، کز خاکت دَمَد
گر چه می‌دانم که ذره‌ذره می‌پوسد تنت

عصرِ تلخی بود، عصرِ آخرین دیدارمان
آخرین باری که دستم حلقه شد بر گردنت

مهربان بودی و آن ایمانِ دریایی هنوز
موج می‌زد، در «خدا پشت و پناهت» گفتنت

«آخرین دیدار» گفتم؟ عذر می‌خواهم، عزیز!
آخرین باری که دیدم، غرق خون دیدم منت

با دهانِ نیم‌باز، انگار می‌خواندی هنوز
خیره در آفاقِ خونین، چشمِ بازِ روشنت

صبح بود اما هوا دلگیر و بغض‌آلود بود
آسمان گویی سیه پوشیده بود، از مردنت

گل به سوکت جامه‌ی جان تا به دامان می‌درید
باد در مرگ تو می‌زارید و می‌زد شیونت

بی‌خزان است آن بهارِ سرخ تو در خاطرم
آن که از خون هَشت گل رویاند بر پیراهنت
{آن که از خون هِشت، گل رویاند بر پیراهنت}

با تمام سروهایت دیده‌ام در بوستان
با تمام ارغوان‌ها دیده‌ام در گلشنت

نیستی، -بالابلند! اما چه خوش پیچیده است
در همه جنگل، طنینِ نعره‌ی شور افکنت

زنده‌ای و سیل خونت می‌کَنَد بیخ ستم
ای تو فرهادی دگر، با تیشه‌ی بنیان کَنت
▨
حسین منزوی
غزل ۷۳ از مجموعه اشعار حسین منزوی
ــــــــــــــــ
پی‌نوشت: متن شعر منطبق بر خوانش شاعر است و با نسخه‌ی چاپ شده در کتاب، تفاوت‌هایی دارد. شکل مکتوب شعر‌، در داخل آکولاد {} آمده است.

حسین منزوی | آخرین دیدار

Ali Ghamsari on Tar - Maktabe Tabriz

شهرام ناظری - حسین علیزاده - شفیعی کدکنی - پژمان حدادی

سرود سرخ اناالحق - آواز شهرام ناظری - ساز حسین علیزاده - شعر شفیعی کدکنی

الشيخ علي الحارث - أنعش النفس بالغناء ودعنى.

عیبی نباشد از تو که بر ما جفا رود
مجنون از آستانه لیلی کجا رود

گر سر فدای جان تو گردد دریغ نیست
بسیار سر که بر سر مهر و وفا رود

مشتاق گل از سرزنش خار نترسد
جویای رخ یار، ز اغیار نترسد

آنکس که چو منصور زند لاف أنا الحق
از طعنه نامحرم اسرار نترسد

سال‌ها پیروی مذهب رندان کردم
تا به فتوی خرد میل به زندان کردم

سایه‌ای بر دل ریشم فکن ای سرو روان
که من این خانه به سودای تو ویران کردم

من خود ای ساقی از این شوق که دارم مستم
تو به یک جرعه‌ی دیگر ببری از دستم

پیش از آب و گل من در دل من مهر تو بود	
با خود آوردم از آن جا نه به خود بربستم

به حق مهر و وفایی که میان من و توست	
که نه مهر از تو بریدم نه به کس پیوستم

سعدیا با تو نگفتم که مرو از پی دل	
نروم باز گر این بار که رفتم جستم

بود درد مو و درمانم از دوست
بود وصل مو و هجرونم از دوست

اگه قصابم از تن واکره پوست
جدا هرگز نگرده جانم از دوست

مرا نه سر نه سامان آفریدند
پریشانم پریشان آفریدند

پریشان خاطران رفتند در خاک
مرا از خاک ایشان آفریدند

بروی دلبری گر مایلستم
مکن منعم گرفتار دلستم

خدا را ساربان آهسته میران
که من واماندهٔ این قافلستم

دلا خوبان دل خونین پسندند
دلا خون شو که خوبان این پسندند

متاع کفر و دین بی‌مشتری نیست
گروهی آن گروهی این پسندند



ساز و آواز سه‌گاه - مرحوم سید‌خلیل عالی‌نژاد

دلم تو را می خواهد
دلم به سوی تو پرواز می کند
مثل کبو تری خسته
پر شکسته
به سوی آب
مثل گلی غمگین
تنها
که می روید در رویا
و می پیچد
می پیچد
می پیچد
در هاله ای زخون و خاکستر
ارام و بی هیاهو
تا مهتاب
دلم تو را می خواهد
ای بافته زآب و زابریشم
ای سخت
تو مثل صخره مرا می شکنی
من آبم
تو مثل آب های گریزانی
من گردآبم

چگونه با تو بگویم که بی تو غمگینم
حریق سوخته با آب در نمی گیرد
تو چشمه ی خنکی
من غروب خونینم
چگونه بی تو بخندم
چگونه بی تو بتابم
وقتی تو را نمی بینم
تو آفتابی و من آفتابگردانم

نازنینم
دلم تو را می خواهد
مثل گل و کبوتر
مثل درخت و آب
ای آب و ماهتاب من
ای صبح آفتاب

سعید سلطانپور

ترانه جویبار- سعید سلطانپور

سازو آواز محمد رضا لطفی

 Ey Asheghan

ساز و آواز آلبوم محمد رضا لطفی ای عاشقان

مقام مجنونی  بە روایت علیرضا فیض بشی پور و صدای شهرام ناظری

شهرام ناظری مقام مجنونی

markooo15@yahoo.com