اجرای ترانه ی گیلکی کورِشیم با صدای پری زنگنه

پری زنگنه  ـ  کورِشیم

تصنیف دلم دیوانه شد - همایون شجریان

اجرای آهنگ "بوی جوی مولیان" در پاریس.- Les parfums du ruisseau Moulian
Concert de "La voix de la PAIX 2014" à Paris. 
Réalisé par l'Orchestre Philharmonique de Paris-Est et la Chorale de Bahar.

دوستان من, این ضبط زنده ائی از کنسرت امسال ما بوده .لطفا اشکالات فنی و تکنیکی را به بزرگی خودتون ببخشید. تمام سعیمون را خواهیم کرد که برنامه های بعدی کامل تر و با کیفیت بهتری برگزار گردند. 
(ازتون متشکریم (و متشکرم
آرش 

کلام: رودکی
آهنگسازی: روح الله خالقی	
تنظیم و رهبری : آرش فولادوند
Paroles : Rudaki
Composition : Rouhollah Khaleghi
Orchestration et la Direction de l'Orchestre: Arash Fouladvand
بوی جوی مولیان آید همی
یاد یار مهربان آید همی
ریگ آموی و درشتی راه او
زیر پایم پرنیان آید همی
آب جیحون از نشاط روی دوست
خنگ ما را تا میان آید همی
ای بخارا! شاد باش و دیر زی
میر زی تو شادمان آید همی
میر ماه است و بخارا آسمان
ماه سوی آسمان آید همی
میر سرو است و بخارا بوستان
سرو سوی بوستان آید همی

آرش فولادوند - بوی جوی مولیان Arash Fouladvand - Les parfums du ruisseau Moulian

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه
یعنی راستش مو ره نشئه مث افیون بکنه
هپروتم ببره، مست و غزلخــون بکنه
مین چخت آسمون ما ره دلنگون بکنه

فارغ از درد نـداری و غـم نـون بکنه

دیشو ازمو پسرم بره دندوناش خیار مخواست
دخترم گریــه مکرد دفتــر عکســدار مخواست
زنـم از مو بریه صبــح پــول نهـــار مخواست
مشه آیا که خدا مخلصه قارون بکنه

فارغ از درد نداری و غــم نون بکنه

بابای بی دندونم از مو خوراک سوپ مخه
ننه جونم سر پیری ز مو مینی‌ ژوپ مخه
دختـرم داد مزنــه حلقـه هولاهـــوپ مخه
مخه مو ره پسرم سنگ پلخمون بکنه

فـارغ از درد نـداری و غــم نـون بکنه

http://Khosousi.Com
https://fb.com/Khosousi
https://pluse.google.com/+KhosousiM

کو شرابی که مو ره میزون میزون بکنه - محمدرضا شجریان

آوای تنهایی 
دستگاه همایون, آواز بیات اصفهان


الهه- نه آوایی... نه رویایی... نه دنیایی بی تو مانده به جا ...

بی خوابی 

چه فرق می کرد زندانی در چشم انداز باشد
یا دانشگاهی؟
اگر که رویا تنها احتلامی بود بازی گوشانه
تشنج پوستم را که میشنوم
سوزن سوزن که میشود کف پا
علامت این است که چیزی خراب میشود
دمی که یک کلمه هم زیادی ست
درخت و سنگ و سار و سنگسار و دار
سایه دستی ست که می پندارد
دنیا را باید از چیزهایی پاک کرد
چقدر باید در این دو متر جا ماند تا تحلیل جسم حد زبان را رعایت کند؟
چه تازیانه کف پا خورده باشد
چه از فشار خونی موروث در رنج بوده باشی
قرار جایش را می سپارد به بی قراری
که وقت و بی وقت
سایه به سایه
رگ به رگ
دنبالت کرده است تا این خواب
...
تظاهرات تورم را طی می کنم در گذر دلالان
سر چهار راه صدای درشت میپرسد
ویدئو مخرب تر است یا بمب اتم؟؟؟
مسیح هم که بیاید انگار صلیبش را باید حراج کند
صدای زنگ فلز در دندانهای طلا
وخارش کپک در لاله های گوش
نصیب نسلی که خیلی دیر رسیده است
نه سینما و نه مهمانی در تاریخ
هجوم کاشفانی با تاخیر حضور
هزار کس می آیند و هزار کس میروند
و هیچ کس هیچ کس را به خاطر نمی آورد
صدا همان که میشنوی نیست
سگ از سکوت به وجد می آید و دزد بر سر بام بلند سماع میکند با ماه
زبان عزیز تر است اکنون یا دهان؟
که سنگ راه دهان را هزار بار تمرین کرده است
صدا که میشکند
حرف که چرک میکند
جمله ها که نقطه چین میشوند
پیری یا بچه ای که خود را می کشد
تازه معنا روشن میشود
سگی که می افتاد در نمکزار و...این نمک که خود افتاده است
خلاف رای اوللالباب نیست که ماه رنگ عوض کرده باشد
یا شب مثل آزادی زنگ زند
گچ سفید جای سرت را نشان میدهد
که چند سالی انگار در اینجا می نشسته ای
و رد انکارت افتاده است
بر دیوار
یا شاید نقشی مانده است از تسلیمت
گذاری اصلا نا تمام
و تازه این بی تابی که هیچ چیز آرامش نمی کند
در التهاب درهایی که باز میشوند و درهایی که بسته میشوند
کتابهایی که باز میشوند و دستهایی که بسته میشوند
دستهایی که سنگها را میپرانند
و سارهایی که از درختها میپرند
درختهایی که دار میشوند
دهان هایی که کج میشوند
زبانهایی که لال مانی میگیرند
صدای گنگ و چشم انداز گنگ و خواب گنگ
و همهمه
که می انبوهد
می ترکد
رویا که تکه تکه میپراکند
دانشگاهی که حل میشود در زندانی و چشم اندازی که از هم میپاشد
خوابی که میشکند در چشم و چشم که میخ میشود در نقطه ای
ونقطه
که می ماند منگ در گوشه ای از کاسه سر
که همچنان غلت میخورد
غلت میخورد
غلت میخورد

محمد مختاری 

‫بی خوابی _  محمد مختاری

حمید مصدق-رود باید شد و رفت-دکلمه اشعار با صدای خود شاعر

خواننده: محمدرضا شجریان و همایون شجریان
محمد فیروزی: بربط
سعید فرجپوری: کمانچه
بهزاد فروهری: نی
بهروز همتی: تار
جواد بطحائی: سنتور
همایون شجریان: تنبک

تصنیف شب وصل
آهنگ از درویش خان، شعر از ملک الشعرای بهار

به ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
‫ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷدم
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﺣﺎﻝ ﻣﻦ ﻧﮕﺮ دلبر دلبر ﺯﺍﺭ ﻭ ﻧﺰﺍﺭﻡ، جانا زار و نزارم

ﺷﻴﺪﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﺗﺎﺝ ﺳﺮﻡ ﺑﻴﺎ ﺑﻪ ﺳﺮﻡ
ﺭﺳﻮﺍﻱ ﺗﻮﺍﻡ ﭼﺸﻢ ﺗﺮﻡ ﺑﻨﺸﻴﻦ ﺑﻪ ﺑﺮﻡ
ﻋﺎﺷﻘﻢ ﻛﺮﺩﻱ ﺟﺎﻧﺎ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﻱ
ﺑﻪ ﺯﻟﻒ ﺳﺮﻛﺠﺖ دلبر دلبر ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﺩﻟﻢ، جانا گم شده دلم
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ، جانا حل کن مشکلم

ﺑﻪ ﺷﺐ ﻭﺻﻠﺖ، جانا دیواﻧﻪ ﺷﺪﻡ
ﺑﻪ ﺷﻤﻊ ﺭﻭﻳﺖ، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم، جانا ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﺷﺪم
ﺑﻪ ﻣﻪ ﺭﻭﻱ ﺗﻮ ﻣﻦ، جانا ﺣﻴﺮﺍﻥ ﻭ ﻣﺎﺗﻢ
ﺯ ﻏﻢ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﺷﺪ، جانا ﺻﺒﺮ ﻭ ﺛﺒﺎﺗﻢ
ﺑﻪ ﻣﺎﻩ ﻋﺎﺭﺿﺖ دلبر دلبر ﺣﻞ ﻛﻦ ﻣﺸﻜﻠﻢ
جانا حل کن مشکلم، جانا حل کن مشکلم


Shajarian ـ Shab e Vasl | شجریان ـ شب وصل

نفسی با تو - اجرای خصوصی #شجریان، #مشکاتیان و #موسوی

شعر از : #سعدی

مرا دو دیده به راه و دو گوش بر پیغام
تو مستریح (فارغی) و به افسوس می‌رود ایام
شبی نپرسی و روزی که دوستدارانم
چگونه شب به سحر می‌برند و روز به شام
ببردی از دل من مهر هر کجا صنمیست
مرا که قبله گرفتم چه کار با اصنام
به کام دل نفسی با تو التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام
مرا نه دولت وصل و نه احتمال فراق
نه پای رفتن از این ناحیت نه جای مقام
چه دشمنی تو که از عشق دست و شمشیرت
مطاوعت به گریزم نمی‌کنند اقدام
ملامتم نکند هر که معرفت دارد
که عشق می‌بستاند ز دست عقل زمام
مرا که با تو سخن گویم و سخن شنوم
نه گوش فهم بماند نه هوش استفهام
اگر زبان مرا روزگار دربندد
به عشق در سخن آیند ریزه‌های عظام
بر آتش غم سعدی کدام دل که نسوخت
گر این سخن برود در جهان نماند خام

به کام دل، نفسی با تو، التماس منست
بسا نفس که فرورفت و برنیامد کام


اجرای خصوصی شجریان/مشکاتیان/موسوی :: نفسی با تو

استاد شفیعی کدکنی می‌گویند، این غزل، آخرین غزل مولانا جلال‌الدین و در بستر بیماری و پیش از وصل است. رو سر بنه به بالین هم اشاره به فرزندش بود که سه شبانه روز نخوابیده بود. این غزل را مریدان مولانا نوشته‌اند. 

روز شنبه، چهارم جمادی الآخر 672 هـ / شانزدهم دسامبر 1273 میلادی، حال مولانا نسبتاً خوب شده بود. تا غروب با عیادت‌کنندگان صحبت کرد. سخنان او وصیت گونه بود. همدمِ صادق و محبوب او «حسام‌الدّین»، پسرش «بهاءالدّین سلطان ولد»، طبیبان و دوستان دیگر در کنارش بودند. «سلطان ولد» چندین شب نخوابیده بود. سپیده‌دم مولانا به چشمان اشک‌آلود فرزند نگاه کرد و با صدایی ضعیف گفت: «بهاءالدّین، من خوبم، تو برو کمی بخواب». «سلطان ولد» نتوانست طاقت آورد، امّا گریه را فرو خورد. از اتاق بیرون می‌آمد که مولانا نگاهی غم‌آلود به او انداخت و گفت:

رو سر بنه به بالین تنها مرا رها کن
ترکِ منِ خرابِ شب گردِ  مبتلا کن 

ماییم و موجِ سودا، شب تا به روز تنها
خواهی بیا ببخشا، خواهی برو جفا کن 

از من گریز تا تو هم در بلا نیفتی
بگزین رهِ سلامت، ترکِ رهِ بلا کن 

ماییم و آبِ دیده، در کنج غم خزیده
بر آب دیده ما صد جای آسیا کن 

خیره کُشی ست ما را، دارد دلی چو خارا
بکشد، کَسش نگوید تدبیر خونبها کن 

بر شاه خوب‌رویان، واجب وفا نباشد
ای زردروی عاشق، تو صبر کن وفا کن 

دردیست غیر مُردن، آن را دوا نباشد
پس من چگونه گویم کین در د را دوا کن؟
 

در خواب دوش پیری در کوی عشق دیدم
با دست اشارتم کرد که عزم سوی ما کن 

گر اژدهاست بر ره، عشقـست چون زُمرّد
از برقِ این زمرّد، هین دفعِ اژدها کن

 «حسام‌الدّین چلبی»، این غزل را با اشکِ چشم و خوناب دل بر صفحه کاغذ نقش کرده است .
مأخذ: مولانا جلال‌الدّین، زندگانی، فلسفه، آثار و گزیده‌ای از آنها؛ تألیف عبدالباقی گولپینارلی، ترجمه و توضیحات: دکتر توفیق سبحانی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی؛ چاپ سوم، تهران، 1375؛ ص. 227 ـ 220.

برگرفته از اینجا:
https://javabkoo.com/question/5a50b202f371764b23e8d925

قاصدک

... رو سر بنه به بالین

Shidi - Ba toam ey

خیال بحر کجا
این به گل نشسته کجا

حمید مصدق-رود باید شد و رفت-دکلمه اشعار با صدای خود شاعر

Masoud Afshin