Remix

Yellow Claw - Amsterdamned (Drop 'n' Roll Remix)

Nie umiem spać,
patrzę w sufit, który oddycha szybciej ode mnie.
Coś się rusza w kącie,
ale kiedy zapalam światło
zostaje tylko cień i kurz.

Mam kieszenie pełne pustych słów,
które mówię ludziom, żeby się odczepili.
Śmieję się, żartuję,
robię z siebie film,
a potem wracam do domu
i gubię się w ciszy,
która wcale nie jest ciszą,
tylko chórem,
co śpiewa mi w głowie
o wszystkich porażkach.

Nie biorę, żeby się bawić.
biorę, żeby wyciszyć ten hałas,
żeby zamienić siebie w tapetę,
która nikogo nie interesuje.
Alkohol smakuje jak plaster,
który nie chce się trzymać rany.

Uczę się grać twardego,
tak mnie wychowali:
żadnych łez, żadnych słabości,
masz być jak cegła,
masz przetrwać cokolwiek.
Więc stoję wyprostowany,
ale w środku zapadam się
jak puste bloki z wielkiej płyty,
które udają, że jeszcze ktoś w nich mieszka.

I niby żyję,
ale każdy dzień jest bardziej przezroczysty.
Jak folia, która się rwie w rękach,
jak zdjęcie, które blaknie od patrzenia.

Czasem myślę,
że jedyne, co naprawdę istnieje,
to te parę sekund
gdy ciało jest ciężkie,
głowa pusta,
a świat wydaje się mniej wrogi.
I wtedy wierzę,
że da się przeżyć jeszcze jeden dzień.

Ale rano znowu patrzę w lustro,
i widzę kogoś, kto udaje,
że wie, jak to się robi.
A w oczach mam tylko to samo pytanie,
które nigdy nie dostaje odpowiedzi:
ile jeszcze można uciekać,
żeby naprawdę zniknąć?

Lil Peep x Sidewalks and Skeletons - absolute in doubt x goth (Drops n' Roll remix).mp3

Bardzo lubię Lorde i cały jej album Pure Heroine 

Lorde - Ribs (Drop n' Roll Remix).mp3

2010s śmietnik

Spoko piosenka, pozdrawiam Dawida, który lubi Podsiadło. Puść to jakiejś duperce na randce, albo coś fajnego 🤗😘

Dawid Podsiadło - Millenium (ale to remix typu house)

Nie mam w sobie nic stałego.
Każdy gest jest półprawdą,
każde słowo pęka zanim doleci do końca zdania.
Boję się ludzi — nie dlatego, że są źli,
tylko dlatego, że widzą za dużo.
Boję się, że odkryją, jak bardzo nie pasuję.

Kiedy ktoś się zbliża,
czuję jak wszystko we mnie zaczyna się psuć.
Jakby relacja była kwiatem,
a ja – kwasem, który ją podtruwa.
Nie wiem, jak to się dzieje,
ale zawsze kończy się tak samo:
zostaję sam, a oni idą dalej,
bardziej poukładani niż ja.

Czasem myślę, że jestem testem dla ludzi.
Takim etapem, po którym poznają,
czego nie chcą już nigdy więcej.
A ja zostaję w tym samym miejscu,
trochę bardziej zniszczony,
trochę mniej prawdziwy.

Nie potrafię już mówić, że wszystko będzie dobrze, bo wiem, że nie będzie.
W moim świecie wszystko działa chwilę,
a potem się rozpada — powoli, bez wybuchu,
aż zostaje tylko echo po rozmowie,
pusty kubek po kawie,
i to uczucie, że znowu spieprzyłem coś,
czego nawet nie zdążyłem zrozumieć.

Nie szukam już ludzi.
Nie chcę nikogo poznawać.
jestem jak pokój, w którym nikt nie powinien spać, pełen przeciągów,
zimny, z pęknięciami w ścianach,
których nie da się zaszpachlować.

Czasem chciałbym wierzyć, że to się da naprawić, ale prawda jest taka,
że jestem tylko chwilą w czyimś życiu.
Kimś, kto był „na moment”,
kimś, kogo się wspomina,
ale już bez emocji.

Osobą tymczasową.
Taką, co nie zostaje.
Bo jak zostaje,
to wszystko się psuje.

The Fate of Ophelia in Midnight City -Taylor Swift i M83 (Drop n' Roll remix)

CHARLI XCX - VON DUTCH (Drop n' Roll RAVE REMIX)

Misa Misa UwU TOP TIER POSTAĆ KIEDYKOLWIEK. MOJA WAIFU 

PASTEL GHOST ~ IRIS (DROP N' ROLL EDIT)

Znowu nie śpię,
znowu włączam stare wiadomości,
czytam, jakbyś była jeszcze tam.
Jakby nic się nie zmieniło,
tylko czas stał się cichszy.

Pamiętasz, jak mówiłaś, że boję się miłości?
Miałaś rację.
Boję się rzeczy, które mogą przeminąć,
a wszystko, co piękne,
przemija szybciej niż powinno.

Kiedyś chciałem być kimś lepszym,
teraz chcę po prostu przestać tęsknić.
Przestać analizować każdy gest,
każde słowo, które mogło znaczyć coś więcej.

Na zewnątrz świat się nie zatrzymał,
samochody, ludzie i reklamy w radiu.
Tylko we mnie coś pękło,
jakby zabrakło muzyki,
która trzymała mnie przy życiu.

A jednak jest w tym spokój.
Bo może tak właśnie miało być,
że uczymy się kochać ludzi,
żeby potem nauczyć się ich puszczać.
I w tym puszczaniu też jest jakaś forma miłości.