شجریان بنان

Good ones

taranehaye mandegar

گلچین

shajariyan <3

mehran

استاد

محمدرضا شجریان

دعای بیاد ماندنی و بی نظیر ربنا با نوای ملکوتی استاد محمدرضا شجریان


رَبَّنَا لاَ تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِن لَّدُنک رَحْمَةً إِنَّک أَنتَ الْوَهَّابُ

بارالها، دل های ما را به باطل میل مده پس از آنکه به حق هدایت فرمودی و به ما از لطف خویش اجر کامل عطا فرما که همانا تویی بخشنده بی عوض و منت.

Lord, do not cause our hearts to swerve after you have guided us. Grant us your mercy. You are the embracing giver.


إِنَّهُ کانَ فَرِیقٌ مِّنْ عِبَادِی یَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنتَ خَیْرُ الرَّاحِمِینَ

زیرا شمایید که چون طایفه ای از بندگان صالح من روی به من آورده و عرض می کردند بارالها ما به تو ایمان آوردیم، تو از گناهان ما درگذر و در حق ما لطف و مهربانی فرما که تو بهترین مهربانان هستی.

Among my worshipers there were a party who said: “lord, we believed. Forgive us and have mercy on us: you are the best of the merciful.”

إِذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلَى الْکهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا آتِنَا مِن لَّدُنک رَحْمَةً وَهَیِّئْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشَدًا

آنگاه‌ که آن جوانان کهف (از بیم دشمن) در غار کوه پنهان شدند از درگاه خدا مسئلت کردند بارالها تو در حق ما به لطف خاص خود رحمتی عطا فرما و بر ما وسیله رشد و هدایتی کامل مهیا ساز.

When the youths sought refuge in the cave, they said: “Lord give us from your mercy and furnish us with rectitude in our affair.”

وَلَمَّا بَرَزُواْ لِجَالُوتَ وَجُنُودِهِ قَالُواْ رَبَّنَا أَفْرِغْ عَلَیْنَا صَبْرًا وَثَبِّتْ أَقْدَامَنَا وَانصُرْنَا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرِینَ

چون آنها در میدان مبارزه جالوت و لشکریان او آمدند از خدا خواستند که بار پروردگارا به ما صبر و استواری بخش و ما را ثابت قدم دار و ما را بر شکست کافران یاری فرما.

When they appeared to goliath and his soldiers, they said: “Lord, pour upon us patience. Make us firm of foot and give us victory against the nation of unbelievers.”

-----------------------------------------------------------------------------------------------
آواز مثنوی افشاری
شعر:مولوی

این دهان ب‍ستی دهان‍ی باز ش‍د
این دهان ب‍ستی دهان‍ی باز ش‍د
تا خورن‍ده‌ی لق‍مه‌های راز ش‍د
لب فروب‍ند از طعام و از شراب
لب فروب‍ند از طعام و از شراب
سوی خوان آسمانی ک‍،‍ن شتاب

گر تو ای‍ن ان‍بان ز نان خالی کن‍ی
پر ز گوهرهای اج‍لالی کن‍ی

طفل جان از شیر شی‍طان باز ک‍ن
بعد از آن‍ش با مل‍ک انباز ک‍ن
بعد از آن‍ش با مل‍ک ان‍باز ک‍ن

چ‍ند خوردی چرب شی‍ری‍ن از طعام
امتحان ک‍ن چ‍ند روزی در صیام

چ‍ند شب‍ها خواب را گ‍شت‍ی اسی‍ر
یک شب‍ی بی‍دار ش‍و دول‍ت بگی‍ر

آواز مثنوی افشاری و دعای بی نظیر ربنا با نوای ملکوتی استاد محمدرضا شجریان

سه‌تار پرویز مشکاتیان و نی محمد موسوی

کاروان بنان - با صدای محمدرضا شجریان

آهنگساز : حسین علیزاده
آواز: محمدرضا شجریان


به کجا ها برد این امید ما را ، به کجا ها برد این امید ما را
به کجا ها برد ما را ، به کجا ها برد ما را

نشد این عاشق سرگشته صبور

نشد این عاشق سرگشته صبور
نشد این مرغک پر بسته رها
به کجا می روم یارا ، به کجا می برد ما را

ره این چاره ندانم به خدا ، به خدا
نشود دل نفسی از تو جدا به خدا
به هوایت همه جا در همه حال
به امیدی بگشایم شب و روز پر و بال
غم عشقت دل ما را
غم عشقت دل ما را به کجا ها برد یارا

محمدرضا شجریان ؛ به کجا ها برد این امید ما را

تصنیف یاد ایام، ساخته محمدرضا شجریان
 غزل رهی معیری
تار داریوش پیرنیاکان
نی جمشید عندلیبی
تنبک همایون شجریان
صدابردار صحنه: سیامک شجریان

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم 
در میان لاله و گل ، آشیانی داشتم 
گرد آن شمع طرب می سوختم پروانه وار
پای آن سرو روان ، اشک روانی داشتم
آتشم برجان ولی از شکوه لب خاموش بود 
عشق را از اشک حسرت ، ترجمانی داشتم
چون سرشک از شوق بودم خاک بوس در گهی
چون غبار از شکر ، سر بر آستا نی داشتم 
در خزان با سرو و نسرینم ، بهاری تازه بود 
در زمین با ماه و پروین ، آسمانی دا شتم 
درد بی عشقی زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا نی دا شتم 
بلبل طبعم « رهی» باشد زتنهایی خموش 
نغمه ها بودی مرا ، تا همزبانی داشت

Mohammadreza Shajarian - Yade Ayam یاد ایام-محمد رضا شجریان

Shajariyan, Bebar Ey Baron Bebar.MP3

 آهنگ از محمدرضا شجریان به نام مرغ سحر همراه متن ترانه 
مرغ سحر ناله سر کن
داغ مرا تازه‌تر کن
زآه شرربار این قفس را
برشکن و زیر و زبر کن
بلبل پربسته! ز کنج قفس درآ
نغمه‌ی آزادی نوع بشر سرا
وز نفسی عرصه‌ی این خاک توده را
پر شرر کن
ظلم ظالم، جور صیاد
آشیانم داده بر باد
ای خدا! ای فلک! ای طبیعت!
شام تاریک ما را سحر کن
نوبهار است، گل به بار است
ابر چشمم ژاله‌بار است
این قفس چون دلم تنگ و تار است
شعله فکن در قفس، ای آه آتشین!
دست طبیعت! گل عمر مرا مچین
جانب عاشق، نگه ای تازه گل! از این
بیشتر کن
مرغ بیدل! شرح هجران مختصر، مختصر، مختصر کن
عمر حقیقت به سر شد
عهد و وفا پی‌سپر شد
ناله‌ی عاشق، ناز معشوق
هر دو دروغ و بی‌اثر شد
راستی و مهر و محبت فسانه شد
قول و شرافت همگی از میانه شد
از پی دزدی وطن و دین بهانه شد
دیده تر شد
ظلم مالک، جور ارباب
زارع از غم گشته بی‌تاب
ساغر اغنیا پر می ناب
جام ما پر ز خون جگر شد
ای دل تنگ! ناله سر کن
از قویدستان حذر کن
از مساوات صرفنظر کن
ساقی گلچهره! بده آب آتشین
پرده‌ی دلکش بزن، ای یار دلنشین!
ناله برآر از قفس، ای بلبل حزین!
کز غم تو، سینه‌ی من پرشرر شد
کز غم تو سینه‌ی من پرشرر، پرشرر، پرشرر شد 
سروده  ملک‌الشعرای بهار

مرغ سحر ناله سر کن... محمد رضا شجریان

آشوبم 
تنها ؛ تویی تو که می تپی به نبض این رهایی
تو فارق از وفور سایه هایی
باز آ که جز تو جهان من حقیقتی ندارد
تو می روی که ابر غم ببارد
به سمت ماندن ات راهی نمیشوی چرا
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
سحر اضافه کن به فهم آسمام
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
بیا که بی تو من غم تو صد خزانم
بگذار بگویم که از سراب این آب بریدم
من از عطش ترانه آفریدم
به سمت ماندنت راهی نمی شوی چرا
گاهی ستاره هدیه کن به مشت پوچ شب ها
شمرده تر بگو با من حروف رفتنت
تا من بگیرم از دلت همه بهانه ها را
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
سحر اضافه کن به فهم آسمانم
آشوبم آرامشم تویی
به هر ترانه ای سر میکشم تویی
بیا که بی تو من غم تو صد خزانم


آشوبم - چارتار / آلبوم باران تویی

کلام: مولانا | آهنگساز: سهراب پورناظری | آلبوم: آرایش غلیظ

www.facebook.com/delnavazan.playlist
‎
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد
که هر تخته فروریزد ز گردش‌های گوناگون
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را
چنان دریای بی‌پایان شود بی‌آب چون هامون
چو این تبدیل‌ها آمد نه هامون ماند و نه دریا
چه دانم من دگر چون شد که چون غرق است در بی‌چون
چه دانم‌های بسیار است لیکن من نمی‌دانم
که خوردم از دهان بندی در این دریا کفی افیون

چه دانستم | همایون شجریان

جان جهان دوش کجابوده ای

می غلطم در دل ما بوده ای

آه که من دوش چه سان بوده ام

آه که تو دوش که را بوده ی

رشک برم کاش قبا بودمی

چون که در آغوش قبا بوده ای

زهره ندارم که بگویم تو را

بی من بیچاره کجا بوده ای

آینه ای عکس تو رنگ کسیست

تو زهمه رنگ جدا بوده ای

رنگ رخ خوب تو آخر گواست

در حرم لطف خدا بوده ای

استاد شجریان- مولوی - جانِ  جهان دوش کجا بوده ای

همنوازی پیانو و تار

سیمین غانم - مرد من


در این سرای بی کسی ، کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند 
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند 
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند 
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار 
دریغ که از شبی چنین سپیده سر نمی زند 
گذر گهی ست پر ستم که اندر او به غیر غم 
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند 
دل خراب من دگر خراب تر نمی شود 
که خنجر غمت ازین خراب تر نمی زند 
چه چشم پاسخ است ازین دریچه های بسته ات ؟ 
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند 
نه سایه دارم و نه بر ، بیفکنندم و سزاست 
اگر نه بر درخت تر کسی تبر نمی زند

Dar in saraye bi kasi - Shajariyan

قســـم خـــوردی بــر مــا کـــه عـــاشق تـــرینــی..!!

شـــام ِ مهتــاب - داریــوش

مرغ سحر نام تصنیف مشهوری است که نخستین بار با صدای ملوک ضرابی و بعد با صدای قمرالملوک وزیری اجرا شد. شعر تصنیف مرغ سحر را ملک‌الشعرای بهار سرود و آهنگ آن، در دستگاه ماهور، از مرتضی نی‌داوود است. یکی از محبوب‌ترین اجراهای این تصنیف از محمدرضا شجریان است که اغلب به خواست مردم در کنسرت‌های شجریان به گوش می‌رسد.

    بند اول

مرغ سحر ناله سرکن، داغ مرا تازه تر کن

ز آه شرربار این قفس را بَرشِکَنُ و زیر و زِبَر کن


بلبل پَر بسته ز کنج قفس درآ، نغمهٔ آزادی نوع بشر سُرا

وَز نفسی عرصهٔ این خاک توده را پر شرر کن


ظلم ظالم، جور صیاد آشیانم داده بر باد

ای خدا، ای فـلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن


نوبهار است، گل به بار است، ابر چشمم، ژاله‌بار است

این قفس، چون دلم، تنگ و تار است


شعله فکن در قفس ای آه آتشین

دست طبیعت گل عمر مرا مچین


جانب عاشق نِگَه‌ ای تازه گل از این، بیشتر کن

مرغ بیدل شرح هجران مختصر، مختصر کن


    بند دوم

عمر حقیقت به سر شد، عهد و وفا بی اثر شد

ناله عاشق، ناز معشوق، هر دو دروغ و بی ثمر شد


راستی و مهر و محبت فسانه شد

قول و شرافت همگی از میانه شد


از پی دزدی، وطن و دین بهانه شد

دیده تر کن!


جور مالک، ظلم ارباب، زارع از غم گشته بی تاب

ساغر اغنیا پر می‌ناب، جام ما پر ز خون جگر شد


ای دل تنگ ناله سر کن، از مساوات صرف نظر کن

ساقی گلچهره بده آب آتشین، پردهٔ دلکش بزن ای یار دلنشین


ناله بر آر از قفس ای بلبل حزین

کز غم تو، سینه من، پر شرر شد، پر شرر شد

1-Shajariyan Homayoon-Morghe Sahar

https://www.Facebook.com/Persian.Highlife

فرامرز اصلانی - قلعه تنهایی

آپلود شده توسط پیج نوای دلنشین فیسبوک 

استاد شجریان -  ببار ای بارون

نوا- مرکب خوانی

آواز: محمدرضا شجریان
آهنگ: پرویز مشکاتیان
شعر: سعدی

نوا-مرکب خوانی، محمدرضا شجریان

سیــاوش قمیــشی - رســواترین عــاشق

سیاوش قمیـشی - بی خیــال

ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هديتنا وهب لنا من لدنك رحمة انك انت الوهاب

ربنای استاد شجریان

shajariyan. Tasnif. Bahare delkash

کلام: حافظ | آهنگساز: محمدرضا شجریان | آلبوم: دل مجنون

www.facebook.com/delnavazan.playlist 
‎ 
ناگهان پرده برانداخته‌ای یعنی چه
مست از خانه برون تاخته‌ای یعنی چه
زلف در دست صبا گوش به فرمان رقیب
این چنین با همه درساخته‌ای یعنی چه
شاه خوبانی و منظور گدایان شده‌ای
قدر این مرتبه نشناخته‌ای یعنی چه
سخنت رمز دهان گفت و کمر سر میان
و از میان تیغ به ما آخته‌ای یعنی چه

یعنی چه | محمدرضا شجریان

خواهم کــــــــــــــــــــه بـــــــر زلفت ، 
هر دم زنم شانه ، هر دم زنم شانه
 ترسم پریشـــــــــان کند بســــــی،
حال هرکســــــــی، چشم نرگست
مستانه مستانه ،
خواهم بر ابرویت ،
هر دم کشم وسمه ،
ترسم که مجنون کند بســــی،
مثل من کسی، چشم نرگست دیوانه دیوانه ،
خواهم کــــــــــــه بــــــر چشمت ،
هــــــــــر دم کشم سرمــــــــــــه ،
ترسم پریشان کند بســــــــــــی،
حال هر کســـی، چشم نرگست
 مستانه مستانه ،
خواهم که بر رویت ،
هـــر دم زنم بوســـــــــــه ،
ترسم کــــــه نالان کند بســـــــــــی،
 مثل من کســـی، چشم نرگست ،جانانه جانانه ،
یک شب بیا منزل مــــــــا!
حل کن دو صد مشکل ما!
ای دلبر خوشگل مــــــــــا!
دردت به جــــــان مـا شد!
روح و روان مــــــــــــا شد!

شعر از شوریده شیرازی

چشم نرگـــس - محمدرضا شجریان

زبان آتش - استاد شجریان

Shajarian-chenan mastam

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه
خواهد که سرآید غم هجران تو یا نه
ای تیره غمت را دل عشاق نشانه
جمعی به تو مشغول و تو غایب زمیانه
رفتم به در صومعه عابد و زاهد
دیدم همه را پیش رخت راکع و ساجد
در میکده رهبانم و در صومعه عابد
گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که تو را می طلبم خانه به خانه
روزی که برفتند حریفان پی هر کار
زاهد سوی مسجد شد و من جانب خمار
من یار طلب کردم و او جلوه گه یار
حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار
او خانه همی جوید و من صاحب خانه
هر در که زنم صاحب آن خانه تویی تو
هر جا که روم پرتو کاشانه تویی تو
در میکده و دیر که جانانه تویی تو
مقصود من از کعبه و بتخانه تویی تو
مقصود تویی ...کعبه و بتخانه بهانه
بلبل به چمن زان گل رخسار نشان دید
پروانه در آتش شد و اسرار عیان دید
عارف صفت روی تو در پیر و جوان دید
یعنی همه جا عکس رخ یار توان دید
دیوانه منم ..من که روم خانه به خانه
عاقل به قوانین خرد راه تو پوید
دیوانه برون از همه آئین تو جوید
تا غنچهء بشکفتهء این باغ که بوید
هر کس به بهانی صفت حمد تو گوید
بلبل به غزل خوانی و قمری به ترانه
بیچاره بهایی که دلش زار غم توست
هر چند که عاصی است ز خیل خدم توست
امید وی از عاطفت دم به دم توست
تقصیر "خیالی" به امید کرم توست
یعنی که گنه را به از این نیست بهانه
"شیخ بهایی"

________________

A classic Persian song - in which the singer is describing his longing for and his devotion to his (spiritual) love.

The lyrics are by Iranian scientist, philosopher and poet Sheikh Bahaii (1546-~1620 A.D.)

Voice by Abdolhossein Mokhtabad (Iranian singer)

A translation of the lyrics (by M. Dilmaghani): -----

So long, in plead of unison with thee
my eyelids are drowned in the deluge of tear.
So long, in plead of unison with thee,
Thou, the sole beloved!

The arrow of thy sorrow pierced all lovers' heart...
For how long, how long shall we be kept apart?
We are countless, all occupied by thy thought
Helas! thou be'est concealed of our sight.
Thou, the sole beloved!

The bird found thy fine face in every turf
The butterfly enlightened in core of the flame
The mystic recognized thy essence
In every scene and each face.

It means that one can see thee at every glance,
In every instance.

It means that I am not mad that I knock every door, 
I knock every door.

In every sea I dive, thou be'est the sole host.
In every route I walk, thy shine is the lone light,
In the tavern and mosque thou be'est the only Lord,
Thou be'est the only Lord.

Thou be'est the destination, thou be'est the pledge.
The reason is thee when I wander drunk,
The reason is thee when I meet with the monk,
The reason is thee when I am praying in the mosque.
They are all pleas and thou be'est the pledge.
Thou be'est the sole pledge.

The reason is thee when I wander drunk,
The reason is thee when I meet with the monk,
The reason is thee when I am praying in the mosque.
They are all pleas and thou be'est the pledge.
Thou be'est the sole pledge.

عبدالحسین مختاباد - تا کی به تمنای وصال تو یگانه


رسوای زمانه
آهنگساز :استاد مهندس همایون خرم
مایه مخالف سه گاه
شعر آواز : مولانا خداوندگار
شعر ترانه : بهادر یگانه
آواز: علیرضا قربانی
تنظیم : بابک شهرکی


در غم ما روزها بیگاه شد
. روزها با سوزها همراه شد
. روزها گر رفت، گو رو باک نیست.
تو بمان ای آن که چون تو پاک نیست
مولانا جلال الدین

شمع و پروانه منم مست میخانه منم
رسوای زمانه منم دیوانه منم
یار
پیمانه منم از خود بیگانه منم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
چون
باد صبا دربه درم با عشق و جنون هم سفرم
شمع
شب بی سحرم از خود نبود خبرم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
تو
ای خدای من شنو نوای من
زمین
و آسمان تو می لرزد به زیر پای من
مه
و ستاره بال تو می سوزد به ناله های من
رسوای
زمانه منم دیوانه منم
وای
از این شیدا دل من مست و بی پروا دل من
مجنون
هر صحرا دل من رسوا دل من
ناله
تنها دل من داغ حسرت‌ها دل من
سرمایه
سودا دل من رسوا دل من رسوا دل من
خاکستر
پروانه منم خون دل پیمانه منم
چو
شور ترانه توئی چون آه شبانه منم
رسوای
زمانه منم دیوانه منم


همایون خرم - رسوای زمانه

" از آلبوم "شب سکوت کویر

محمد رضا شجریان | کیهان کلهر | علی معلم دامغانی

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

ببار ای ابر بهار
با دلُم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار
ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

شجریان - ببار ای بارون ببار



ارغوان ــ. سايه ( هوشنگ ابتهاج ) 

شاخه ی هم خون جدا مانده ی من 

آسمان تو چه رنگ ست امروز ؟
 
آفتابی ست هوا ٬
 
یا گرفته ست هنوز ؟
 
من درین گوشه 

که از دنیا بیرون ست ٬
 
آسمانی به سرم نیست 

از بهاران خبرم نیست 

آنچه میبینم 

دیوار است 

آه 

این سخت سیاه 

آنچنان نزدیک ست 

که چو بر می کشم از سینه نفس 

نفسم را بر می گرداند 

ره چنان بسته 

که پرواز نگه 

در همین یک قدمی می ماند 

کور سویی ز چراغی رنجور 

قصه پرداز شب ظلمانی ست 

نفسم میگیرد 

که هوا هم اینجا زندانی ست 

هر چه با من اینجا ست 

رنگ رخ باخته است 

آفتابی هرگز 

گوشه ی چشمی هم 

بر فراموشی این دخمه نیانداخته است 

اندرین گوشه ی خاموش فراموش شده 

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده 

یاد رنگینی در خاطر من 

گریه می انگیزد 

ارغوانم آنجاست 

ارغوانم تنهاست 

ارغوانم دارد می گرید 

چون دل من که چنین خون آلود 

هر دم از دیده فرو میریزد 

ارغوان 

این چه رازیست که هر بار بهار ٬
 
با عزای دل ما می آید ؟
 
که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است ؟
 
اینچنین بر جگر سوختگان 

داغ بر داغ می افزاید 

ارغوان پنجه ی خونین زمین 

دامن صبح بگیر 

وز سواران خرامنده ی خورشید بپرس 

کی برین دره غم می گذرند ؟
 
ارغوان 

خوشه ی خون 

بامدادان که کبوترها 

بر لب پنجره ی باز سحر 

غلغله می آغازند 

 جان گلرنگ مرا 

بر سر دست بگیر 

به تماشا گه پرواز ببر 

آه بشتاب 

که هم پروازان 

نگران غم هم پروازند 

ارغوان 

بیرق گلگون بهار 

تو بر افراشته باش 

شعر خون بار منی 

یاد رنگین رفیقانم را 

بر زبان داشته باش 

تو بخوان نغمه نا خوانده ی من 

ارغوان 

شاخه ی هم خون جدا مانده من ......

::  هوشنگ ابتهاج (سایه) - محمد رضا لطفی - محمد قوی حلم کنسرت بال در بال:: آلمان- کلن ::1997 ...

Arghavan - Sayeh    هوشنگ ابتهاج  ارغوان -  سایه

شجریان: نوا

صفحه‌ هواداران کردی معین
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
www.facebook.com/AshqaniMoein
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬

Dar in saraye bi kasi - Shajariyan

matin_dj_composer