Bright Nights- شبهای روشن

خیلی دور ، خیلی نزدیک
آهنگساز : محمد رضا علیقلی
https://www.facebook.com/mohammadreza.aligholi

Love Theme | عاشقانه

والس دشتی-استاد کیوان ساکت

-	 " راهه  " حديث نفسي تصويريست از روايت وصال و سكون  تا  فراق و جنون ، و در نهايت عزمي براي سفري بي بازگشت . 
داستاني كه براي بسياري از ما پيش آمده و اين روايت علي بهرامي است از اين داستان .
انگيزش اصلي ساخت اثر ، حاصل غور در  كتاب " سفر بي بازگشت " از كلود عداس درباره ابن عربيست

مجموعه  " راهه  "   توسط انتشارات نقطه تعريف منتشر شده است.
اين اثر در 9 بخش شامل قطعاتي براي تكنوازي ، دو نوازي و گروه نوازي سنتور است .
از ويژگي هاي اين مجموعه  ، استفاده از ساز هاي با گستره صوتي و صدادهي نامتعارف در كنار رويكردي متفاوت به موسيقي نواحي ايران است.
 


Farewell and rainfall -  The Pathway     وداع و باران - آلبوم : راهه

Just About Cinema

Absurdity of Death

MISE-EN is a collection of works that share a common sound ideal and conceptual instrumentation. Work on this collection began in 2018 while collaborating with the Ensemble MISE-EN in South Korea under the auspices of the Oil Tank Culture Park Global Network in Seoul.

The resulting work, MISE-EN Series I, is an electroacoustic work scored for Flute, Clarinet, Violin, Cello, Piano, Percussion, Ableton Live, and Acousmatic Sound. This work was meant to reflect the aesthetic agenda of Ensemble MISE-EN, whose name roughly translates from Korean to English as meaning “decorative beauty.”

To achieve this goal, I decided to write a work for chamber ensemble which would reflect a larger sonic landscape than what might be considered traditional chamber writing. I thus included live and prerecorded electronics in the scoring and composed with two divergent but complementary musical components: “sound tapestry” (“beautiful”), and ornamentation (“decorative”).

Series I is the first of a series of works based on this concept of “decorative beauty”. To simplify logistics, the Ableton Live part, which would otherwise be performed by a seventh ensemble player, can be mixed with the Acousmatic Sound recording. The World Premiere of MISE-EN, Series I in November 2018, was performed by the Ensemble MISE-EN with this alternative version.

It only occurred to me after completing this first work that I could expand and extend MISE-EN as a series of works. To implement this while retaining the underlying sound ideal of “decorative beauty” for all works of the series, I decided to pair electroacoustic devices with a different legacy or standard acoustic ensemble for each follow-on work. Thus, Series I is scored for a slightly modified “Pierrot” ensemble. Series II, this work, is scored for Amplified String Quartet and Acousmatic Sound. In 2021, the first Episode of Series II was selected by the Sirius Quartet for recording by PARMA to be released on the Navona Records label, CD and streaming audio. The opening Episode presents a tightly woven contrapuntal texture that is eventually painted against a contrasting broad and richly scored melodic line. The juxtaposition of this contrasting content awaits further exploration, as this first Episode ends with a question marked by the remnants of an ascending and fading contrapuntal cascade. The ornamentation of the contrapuntal texture frames the beauty expressed in the soaring cantabile, thus delineating a formal framework that harkens back to a bygone era, an era that nevertheless remains alive and essential in my creative work.

Playing on the Edge 3

Mise-En Series II, Episode 1

(تولد ۱۱ اسفند ۱۳۰۱، تهران)، فرزند مهندس محمد حنانه، موسس دبیرستان ایرانشهر، پس از پایان دورهٔ ابتدایی دبستان در هنرستان موسیقی به تحصیل مشغول شد. در آن زمان، هنرستان موسیقی ده نفر از موسیقیدانان را از چکسلواکی برای آموزش به هنر آموزان هنرستان استخدام کرده بود که مرتضی حنانه آموختن هورن را زیر نظر رودولف اوربانتس آغاز نمود.وی بعدها به عنوان «هورنیست» اول ارکستر سمفونیک تهران شناخته شد.

با شروع جنگ جهانی دوم و کشیده شدن آتش آن به ایران، هنرستان موسیقی تعطیل گردید. اما حنانه با کمک علاقه مندان دیگر نظیر غلامحسین غریب و حسن شیروانی و فریدون فرزانه کنسرت هایی به طور آزاد در سالن‌های انجمن‌های فرهنگی و هنری برپا نمود و پس از چندی با پیوستن پرویز محمود به این جمع پایه ارکستر سمفونیک تهران گذاشته شد.

در سال ۱۳۳۲ که جشن هزاره بوعلی سینا برگزار گردید، حنانه توانست آثار خود را در حضور شرق شناسانی که برای شرکت در جشن دعوت شده بودند با هم‌سرایی و ارکستر سمفونیک اجرا نماید و این اجرا چنان مورد توجه حضار قرار گرفت که آقای چرولی سفیر وقت ایتالیا، بورس هنری آن کشور را در اختیار وی قرار داد و حنانه برای تکمیل تحصیلات و مطالعات خود در رشته‌های مختلف هنری، به خصوص موسیقی به آن کشور عزیمت نمود. مرتضی حنانه در مرکز عالی موسیقی واتیکان به تحصیل پرداخت و در خصوص موسیقی مذهبی مقدس ایتالیا تحقیق نمود.در همین زمان موسیقی متن فیلم عروس دجله ساخته نصرت الله محتشم را ساخت. در زمان تحصیل در رم به همراه حسین سرشار و پروین زرین پور به کار دوبله فیلم های ایتالیایی به زبان فارسی پرداخت.پس از بازگشت از ایتالیا در سال ۱۳۴۲، علاوه بر تدریس «ارکستراسیون» و اداره کلاس هورن در هنرستان عالی موسیقی، به عضویت شورای عالی موسیقی رادیو ایران در آمد و در همین زمان بود که ارکستر سمفونیک رادیو ایران را به نام ارکستر فارابی پایه گذاری کرد. این ارکستر توانست آثار آهنگسازان ایران را مانند خود مرتضی حنانه، خانم شهینا، فریدون ناصری، فریدون فرزانه، مصطفی کسروی و سیروس شهردار را اجرا و ضبط نماید. در سال های 1348 و 1349 وی سرپرستی و اجرای سلسله برنامه های آموزشی تئوریک موسیقی ایرانی در تلویزیون را تحت عنوان" شناسایی موسیقی اصیل ایرانی" به همراه فرهنگ شریف، مرتضی نی داوود و حسین قوامی به عهده گرفت.

حنانه در سال ۱۹۶۵ از طرف رادیوی ایران و بنا به دعوت یونسکو، به «تریبون انترناسیونال آهنگسازان رادیو و تلویزیون» اعزام شد و در آنجا قطعاتی از «اوراتوریو» اثر خود را اجرا کرد که از رادیوی ایرلند و سوییس پخش شد. پس از افتتاح تلویزیون ایران، حنانه در سمت مشاور سرپرستی اقدام به تاسیس کلاس‌هایی برای تعلیم فنی خوانندگان نمود و ارکستر سازهای ایرانی را تشکیل داد.

وی در جشنواره شیراز قطعه «کاکوتی» را با ارکستر مجلسی تلویزیون اجرا کرد که موفق به دریافت جایزهٔ «گراند مانسیون اسپسیال» گشت. در جشنواره دوم نیز، قطعه «کاپریس برای پیانو و ارکستر» او به رهبری فرهاد مشکوة اجرا شد و سال ۱۳۵۰ موفق به اخذ جایزه بهترین آهنگساز برای فیلم فرار از تله به کارگردانی جلال مقدم می‌گردد.
اثر «کاپریس برای پیانو و ارکستر» مهمترین اثر استاد مرتضی حنانه است که در طول سی سال و بر مبنای آخرین دست آوردهای ایشان روی پلی فونی موسیقی ایران نوشته شده است. این اثر با ارکستر سمفونیک تهران و رهبری فریدون ناصری در سال ۱۳۶۹ و ارکستر مجلسی تلوزیون ملی ایران در سال ۱۳۴۷، اجرا شد اما ضبط نگردید. در نهایت به دلیل اینکه اجراهای این اثر هیچ وقت مورد تایید ایشان قرار نگرفت ( به نقل از ایشان درد بزرگ تکنیک اجرایی مانع آن بود) آن را «کاپریس لعنتی» نام نهادند.

Peyman Yazdanian - Yek Shab

mdastgheib