crazy

💖

Soundtrack

حسین علیزاده :آهنگساز
آوای مهر
موسیقی‌ محلی کردستان - کردی
Folk Music from Kurdistan - Kurdish/Kordi

موسیقی‌ متن فیلم "نیوه مانگ"/"نیمه ماه"
کارگردان: بهمن قبادی
آواز : پروین نمازی

حسین علیزاده - نیوه مانگ

دو چشمم درد چشمان ته چیناد
دلا دردی به چشمونت نشیناد
شنیدم رفتی و یاری گرفتی
اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

زعشقت آتشی در بوته دیرم
در آن آتش دل و جان سوته دیرم
سگت ار پا نهد بر چشمم ای دوست
بمژگون خاک پایش روته دیرم

خدایا خسته و و زارم ازین دل
شو و روزان در آزارم ازین دل
مو از دل نالم و دل نالد از مو
زمو بستان که بیزارم ازین دل

غم عشق ته مادر زاد دیرم
نه از آموزش استاد دیرم
بدان شادم که از یمن غم ته
خراب آباد دل آباد دیرم

اساتید مشکاتیان و شجریان - ساز و آواز دشتستانی منتشر نشده

قطعه لالایی مازندرانی
حسین علیزاده و گروه کر هم آوایان
from "Birthplace of Earth"

حسین علیزاده - قطعه لالایی مازندرانی

"The Fish Fall In Love"

لطفا در صفحه فیسبوک (موسیقی خوب بشنویم) همراه ما باشید
Please Fallow Us on Facebook
www.facebook.com/GoodMusicToHear

Ali Samadpoor_The Original Past Memories II

سید خلیل عالی نژاد at ترسم که اشک در غم ما پرده در شود

موسیقی متن فیلمِ آسمان زرد کم عمق

از آلبومِ ملکه
موسسه فرهنگی هنری نقطه تعریف

تنهایی _ اثر حسین علیزاده

استاد حسن زیرک در ۸ آذر ۱۳۰۰ (۲۹/۱۱/۱۹۲۱ میلادی) در محلهٔ قلعهٔ سردار شهر بوکان آذربایجان غربی در ایران به دنیا آمد. در پنج‌سالگی پدرش درگذشت و زندگی را در رنج گذراند. چندی در شهرهای ایران و عراق سپری کرد. یکی از شهرهایی که در آن مدت زیادی اقامت داشت، کرمانشاه بود. همکاری او در این شهر با هنرمندان برجستهٔ کرمانشاهی همچون مجتبی میرزاده، محمد عبدالصمدی، اکبر ایزدی، و بهمن پولکی سبب خلق آثار زیبایی شد (که برجسته‌ترین کارهای وی می‌باشد).
وقتی در عراق بود، در مسافرخانهٔ «فندق شمال» به شاگردی پرداخت. روزی هنگام نظافت، که مشغول زمزمهٔ یکی از ترانه‌هایش بود، مسافری به نام جلال طالبانی (رهبر اتحادیهٔ میهنی کوردستان عراق)، که در آنجا اقامت داشت، با شنیدن صدای حسن زیرک، او را به رادیو بغداد برد و زیرک در آنجا مشغول به کار می‌شود. مدتی در بخش کوردی رادیو بغداد همکاری کرد. از سال ۱۳۳۷، که بخش کوردی رادیو ایران در تهران گشایش یافت، همکاری خود را با این مرکز آغاز کرد. آثاری که حسن زیرک در رادیو تهران به ضبط رساند، اغلب با ساز استادانی همچون حسین یاحقی، حسن کسایی، جلیل شهناز، جهانگیر ملک، احمد عبادی، و با سرپرستی مشیر همایون شهردار همراه بود.

حسن زیرک گرچه به خاطر شرایط سخت زندگی از تحصیل بی‌بهره ماند، اما استعداد کم‌نظیری در سرودن شعر و آهنگسازی کردی داشت. این استعداد به همراه صدای منحصربه‌فرد، سبب شد که ترانه‌هایش در سرتاسر کوردستان محبوبیت یابد. صدای او همچنان در مناطق کوردنشین و در کوچه و خیابان و از خانه‌ها و مغازه‌ها به گوش می‌رسد.
حسن زیرک با خانم میدیا زندی، گویندهٔ بخش کوردی رادیو تهران، ازدواج کرد که حاصل آن ازدواج دو دختر به نام‌های مهتاب (آرزو) و مهناز (ساکار) بود. او چند ترانه نیز برای فرزندانش اجرا کرده‌است. حسن زیرک، نه در ایران و نه در عراق روی خوشی و راحتی و آزادی را ندید. رفتار دولت وقت ایران با حسن زیرک او را دچار مشکلات فراوانی کرد، به‌ویژه وقتی که دکتر شیخ عابد سراج‌الدینی، رئیس وقت برنامه‌های کردی رادیو تهران بود، به او اجازهٔ کار نداد و این کار سراج‌الدین چنان تأثیر منفیی بر دل لطیف حسن گذاشت که دیگر به رادیو برنگشت و با دلی شکسته باروبنهٔ خود را به سوی بغداد پیچید. در آنجا نیز او را دچار مشکل کردند. او را گرفتند و روانهٔ زندان کردند؛ در آنجا زیرک را به پنکهٔ سقفی بستند و شکنجه کردند. پس از رهایی از بغداد مجدداً به تهران برگشت؛ در تهران نیز ساواک او را گرفت و شکنجه داد که جریان شکنجه‌اش در ساواک را خودش در نوار گفته و با صدای او هنوز به یادگار مانده‌است. در سال‌های ۱۳۴۱ تا ۱۳۴۳ در کرمانشاه بود و با رادیو کرمانشاه همکاری داشت.

سال‌های پایانی زندگی حسن زیرک در تلخی و ناکامی گذشت و چندان به آوازخوانی نمی‌پرداخت. در منطقهٔ بوکان قهوه‌خانه‌ای دایر کرد و در میان مردمی که دوستشان می‏داشت و دوستش داشتند، آخرین نفس‌هایش را در رنج و بیماری کشید.استادحسن زیرک درهفتم مردادماه سال ۱۳۵۱، برابر با ۳۰/۷/۱۹۷۲در سن ۵۰ سالگی در بیمارستان بوکان به علت بیماری از بین رفتن کبد و ناراحتی‌های معده درگذشت و در دامنهٔ کوه نالشکینه به خاک سپرده شد.علت مرگ حسن زیرک ازبین رفتن کبد باخوردن براده آهن ومشروب بود،مردم میگن ماملی توی غذای حسن زیرک براده آهن ریخته وحسن زیرک براده آهن راخورده این براده آهن جگر حسن زیرک را از بین برده است. درهنگام مرگ استادحسن زیرک،رادیولندن ازبزرگواری اویادمی کندو می گوید:

یگانه هنرمند مردم کورد دربیمارستان بوکان درگذشت

حسن زيرك

دنیا کمالی - تنبور و آواز کردی

علي اكبر مرادي -مهجوري

توسط کانال ساند کلود پسرکبریت فروش.امیــد

فرهاد ،سوت جمعه

این شعر الیاس علوی تنها شعر الیاس علوی نیست، سرگذشت مردمی است که بخش تفکیک‌ناپذیری از تاریخش در گریز و مرزها شکل گرفته است. در کوه‌های بلند، در دره‌های عمیق، در کشتی‌ها، کامیون‌ها، اردوگاه‌ها. در تحقیر و مرارت مدامِ کشورهای همسایه، پاکستانی‌ها، ایرانی‌ها. آنها که تحصیل را برایشان ممنوع کردند، کار را برایشان ممنوع کردند، زندگی را برایشان ممنوع کردند. در اجازه‌ی تردد و حکم دیپورت. این شعر الیاس علوی، تنها شعر الیاس علوی نیست، سرگذشت بخشی از مردم افغانستان است، بخش بزرگی از مردم افغانستان.


برایم بخوان محمّد
می‌خواهم برگردم
از درّه سرازیر شوم
روبه‌رویم مزرعه‌ی گندم باشد
درختان زردآلو
و گل‌های خشخاش
پیرمرد شاهنامه بخواند
زن چراغ را از ایوان به اتاق بیاورد
و ما خیره به شعله...

_بس کن
این قصه کسی را به خواب هم نمی‌برد
باید جایی تفنگی سرفه کند
پایی پژمرده شود
مزرعه‌‌ای بسوزد
و ما شبانه بگریزیم
از "برغص" تا " قندهار"
از" کویته" تا "مشهد".
□
برایم بخوان محمّد
تا از یاد نبرم
محله‌ی غمگینمان را
که من از بردن نامش شرم داشتم
"ده‌متری ساختمان"
ده‌متری افغانی‌ها
کولی‌ها
بلوچ‌ها
ده‌متری قرض
اردوگاه
نامه‌ی تردّد

"هی افغانی
حواست کجاست؟"
این را کودکی گفت
که تازه زبان باز کرده بود
و من ترسیدم
از "گلشهر" تا "ورامین" ترسیدم
و کودکان به لهجه‌ام خندیدند.

به آینه نگاه کردم
به چشمان بادامی‌ام
که مرا از صف ِنان بیرون می‌کرد
و فاصله‌ام میان خانه تا مرز بود
چون یهودی‌ای که نامش
فاصله‌ی میان اردوگاه تا مرگ بود.
□
"بهار و یار و قلب بی‌قرارم"
آری بلند بخوان محمد
تا محبوبم از پشت سیمان‌ها و سیم‌های خاردار بشنود
ما در همان کوچه‌های تنگ عاشق شدیم
آرام قدم زدیم
آرام خندیدیم
و
آرام گم شدیم.
□
من ویزای پناهندگی بشردوستانه گرفتم
و به این جزیره‌ی دور آمدم
محمّد
گاهی فکر می‌کنم این خیابان‌ها را نمی‌شناسم
درخت‌های اوکالیپتوس مرا به یکدیگر نشان می‌دهند
و شب‌ها
پرنده‌ی ناشناسی به کلکین می‌کوبد
به آوازی محزون می‌گوید:
"بیگانه ... بیگانه".

می‌خواهم خودم را پیدا کنم
تو را پیدا کنم از میان گورهای دسته‌جمعی
محبوبم را از لای دیوارهای آوارگی
زنِ اولِ قصه از ایوان صدایم بزند
و من با تمام پاهایم بدوم

برایم بخوان محمّد. شعر و صدای الیاس علوی

بستنی کیم Kim ice cream

Christoph Rezaei - Kanaan (soundtrack)

Crazy Gnarles Barkley  Madilyn Bailey  Leroy Sanchez.mp3

Kayhan Kalhor : Shah Kaman
Ali Bahramifard : Bass Santour

Kayhan Kalhor & Ali Bahramifard | Where are you ?

" از آلبوم "شب سکوت کویر

محمد رضا شجریان | کیهان کلهر | علی معلم دامغانی

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

ببار ای ابر بهار
با دلُم به هوای زلف یار
داد و بیداد از این روزگار
ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
دلا خون شو خون ببار
بر كوه و دشت و هامون ببار
به سرخی لبای سرخ یار
به یاد عاشقای این دیار
به داغ عاشقای بی مزار ای بارون

ببار ای بارون ببار
با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

با دلُم گریه كن، خون ببار
در شبای تیره چون زلف یار
بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون

شجریان - ببار ای بارون ببار

پيانو مينيمال
به زمستان مهاجرت‌های بیشمار و به تنهایهایی که بی‌ حضور تو  گذشت

زمستان در تنهايی‌- Winter in lonliness

آهنگساز: محمدرضا علیقلی | آلبوم: خیلی دور خیلی نزدیک

www.facebook.com/delnavazan.playlist

موسیقى متن فیلم «خیلى دور، خیلى نزدیك» ساخته محمدرضا علیقلى برنده سیمرغ بلورین بهترین آهنگساز در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر و یكى از بهترین كارهاى چند سال اخیر سینماى ایران در زمینه آهنگسازى فیلم است. موسیقى اى كه برخلاف گفته كاراكتر روحانى فیلم نه تنها روى مغز و اعصاب تماشاچى راه نمى رود بلكه گوش و ذهن او را نوازش مى كند و به خوبى در خدمت داستان و فضاى فیلم قرار دارد. «خیلى دور، خیلى نزدیك» یك فیلم جاده اى و داراى یك شخصیت محورى است. دكتر عالم (مسعود رایگان) در طول گذر از كویر با آدم هایى روبه رو مى شود كه هر یك اثرى بر او مى گذارند و مى روند. فیلم به جز اینها دو شخصیت محورى دیگر دارد كه هیچ گاه دیده نمى شوند، اما در سراسر فیلم در ذهن تماشاگر حضور دارند، یكى سامان پسر دكتر عالم و دیگرى موسیقى فیلم! موسیقى در «خیلى دور، خیلى نزدیك» دقیقاً به مثابه یكى از كاراكترهاى فیلم ایفاى نقش مى كند، چرا كه موضوع و داستان فیلم متافیزیكى و معنوى است و كارگردان و آهنگساز با هوشمندى و ظرافت از این هنر آسمانى در صحنه هاى فیلم استفاده كرده اند.

به سوی سرنوشت | محمدرضا علیقلی

لای لاهن/ لحظاتی برای شادی و خوشحالی‌
آهنگساز: حسین علیزاده


علي اكبر مرادي -مهجوري

mir sino