وطن ، میهن و کشک خانگی

گاهی خودشان سر می‌رسند؛ به سفارشی یا پیشنهادی شاید و بعد دست‌آویز می‌شوند همین از خودرسیده‌ها!ـ
ماجرا همین بود؛ سفارش بازنویسی و بازخوانی ترانه‌ای شناس و قدیمی٬ از کارلوس اِلِتا آلماران. بی هیچ و خودش فقط.ـ
اصل‌ِ ترانه٬ حکایت عشقی از دست رفته است. حکایت معشوقی که رفته به مرگ.ـ
و همین مانده؛ـ 
حکایت رفته‌ها و مانده‌ها.ـ
گیرم به مرگ
یا به چمدان
گیرم از خود یا به٬ـ 
رفته یا مانده ...ـ

روایت یک عشق | Historia De Un Amor

وطن! وطن!
نظر فکن به من که من
به هر کجا، غریب‌وار، که زیر آسمان دیگری، غنوده‌ام
همیشه با تو بوده‌ام،
همیشه با تو بوده‌ام، همیشه با تو بوده‌ام
---
اگر که حال پرسی ام، تو نیک میشناسی ‌ام
من از درون غصه ‌ها و قصه‌ ها برآمدم
---
حکایت هزار شاه با گدا
حدیث عشق ناتمام آن شبان به دختر سیاه چشم کدخدا
ز پشت دود کشت‌های سوخته درون کومه های سیاه
ز پیش شعله‌های کوره‌ها و کارگاه
تنم ز رنج، عطر و بو گرفته است
رخم به سیلی زمانه خو گرفته است
اگر چه در نگاه اعتنای کس نبوده‌ام
یکی ز چهره‌های بی‌شمار توده‌ام
---
چه غمگنانه سال‌ ها که بال ها زدم به روی بحر بی‌کناره‌ات
که در خروش آمدی، به جنب و جوش آمدی
به جنب و جوش آمدی
---
به اوج رفت موج های تو
که یاد باد اوج های تو

در آن میان که جز خطر نبود
مرا به تخته‌پاره‌ها نظر نبود
نبودم از کسان که رنگ و آب دل ربودشان
به گودهای هول
بسی صدف گشوده‌ام
گهر ز کام مرگ در ربوده‌ام
بدان امید تا که تو دهان و دست را رها کنی
دری ز عشق بر بهشت این زمین دل فسرده واکنی
به بند مانده‌ام شکنجه دیده‌ام
سپیده هر سپیده جان سپرده‌ام
هزار تهمت و دروغ و ناروا شنوده‌ام
اگر تو پوششی پلید یافتی
ستایش من از پلید پیرهن نبود
نه جامه، جان پاک انقلاب را ستوده‌ام
---
کنون گر ز خنجری، میان کتف خسته‌ام
اگر که ایستاده‌ام و یا ز پا فتاده‌ام
برای تو، به راه تو، شکسته‌ام
برای تو، به راه تو، شکسته‌ام
---
اگر میان سنگ‌های آسیا چو دانه‌های سوده‌ام
ولی هنوز گندمم غذا و قوت مردمم
همانم آن یگانه‌ای که بوده‌ام
---
سپاه عشق در پی است
 شرار و شور کار ساز با وی است

دریچه‌های قلب باز کن
 سرود شب شکاف آن
 ز چار سوی این جهان
---
کنون به گوش می ‌رسد
کنون به گوش می رسد
من این سرود ناشنیده را، به خون خود سروده‌ام

نبود و بود برزگر را چه باک اگر برآید از زمین
هر آنچ او به سالیان فشانده یا نشانده است
---

وطن! وطن! تو سبز جاودان بمان

 که من،
پرنده‌ای مهاجرم، که از فراز باغ با صفای تو
به دوردست مه گرفته پر گشوده‌ام

وطن! وطن! وطن! وطن!
 تو سبز جاودان بمان
تو سبز جاودان بمان


تصنیف وطن همایون شجریان

شعر: دکتر رضا براهنی
ملودی: محسن نامجو
 
اجرای زنده در برنامه‌ی نوروزی ۹۳

Mohsen Namjoo - Iraneh Khanom | محسن نامجو - ایرانه خانم

ای وطن ساخته‌ی کلنل علینقی وزیری در آواز دشتی است و شعرِ آن از عبدالعظیم قریب است. نخستین اجرای ای وطن با صدای روح‌انگیز و ارکستر به رهبری کلنل وزیری در سال ۱۳۰۶ اجرا شده است. تکنواز ویولن در این اجرا  ابوالحسن صباست. این اجرا اولین صدای ضبط شده از ساز صباست که بین دو بند، قطعه‌ی زرد ملیجه را با ویولن می‌نوازد

روح انگیز ـ ای وطن  Rouhangiz- Ey Vatan

اینجا ایرانه یه گربه ی هفت هزارساله ، که زندست تاوقتی که نفت خام داره..
اینجا چهارفصله ولی تو دل مردمش ، فقط برف زمستونو سرمایه داره
اینجا آیینه ها تو رو به تو نشون نمیدن ، ببین گربه منو به کجا کشونده میگم
مردم همه توی رویاهاشون قدم میزنن ، تقدیرو واسه همدیگه رقم میزنن
اینجا چوبه ی داره تنبیه انحراف ، واژه ی تظاهره معنی احترام
اینجا آبرو سی دی تو دسته بچته ، چیزی که دستتو بگیره دست حسرته
اینجا دین من توجیه کثافت کاریه منه ، تو یه مجرمیو حکم اسارت دادی به تنت
چی دوست داری بشنوی از این بشر ، خواهر روسری سرت کن که من تحریک نشم ؟؟
اینجا صف اول نماز پست و مقامه ، علم و تجربه رو از بین برده روابط
اینجا ریش بذار یقه ببند کارت رو غلتکه ، خنجرو غلاف کن بشو وارد تو محلکه
اینجاگفتن حقیقتم جواز نداره ، اونقدر مشکل داری که واست حواس نذاره
اینجا بچه ی 10ساله قمه به دسته ، مرض غرب زدگیه حالا زده به نسله

اینجا خاک اجداد منه ایران من ، داره هر روز بازم میشه ویرانه تر
چرا عادت داری بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتی ستاره ای نداری تو شبهات آره
بنویس با خون مردم بی ستاره ، بنویس از جوونی که زندانو پیشه داره
بنویس عاقبت ماها در به درییه ، اینجا ایرانه گربه ی قلب زمینه

اینجا زندگی نمیکنن نفس میکشن ، طعم خون برادرو از رو هوس میچشن
اینجا مادربزرگامون قصه نمیگن ، آخه بچه ها دیگه ته قصه رسیدن
اینجا منتو به تلاش ترجیح میدن ، سر صندلی تو مترو هم درگیر میشن 
اینجا گوش های مردم شعار پرستن ، به هم میگن پیدا نمیکنی تو هارتر از من ! 
آخه تفریح سالم جوونا سیگاریه ، دخترو زمین زدن از روی بیکاریه 
اینجا ایرانه و از بالا خشگله همین ، توش که بیای یه چیزایی هست مشکله نگی
اینجا جای بحثای سیاسی فقط تو تاکسیه ، مهندس مملکتم پشت دخل واکسیه
اینجا نابغه هامون همشون بورسیه تو غربن ، نخوانم برن مجبورن راضی بشن قلبن
اینجا هرکی به خودش میگیره ژست سرباز ، حتی پرنده ها هم ندارن حس پرواز
اینجا واسه ی خودش داره هر کی قبله ای ، کسی فکر تو نیست تا وقتی زنده ای
کناره هر راه راست هزار تا بیراهه هستش ، آینده ای نداری چون ایران بیمار نسلش


تا بخوای بجنبی پشتیا زیرت میکنن ، خیلی راحت سختیا پیرت میکنن
چشمای منه بازم میشه از غم خیس ، قلمو میندازم توانی تو دستم نیست
فقط با رفتن راه میشه به جایی رسید ، اینجا واسه رسیدن راهی جز رفتن نیست

اینجا خاک اجداد منه ایران من ، داره هر روز بازم میشه ویرانه تر
چرا عادت داری بالاسرت شلاق باشه ؟ وقتی ستاره ای نداری تو شبهات آره
بنویس با خون مردم بی ستاره ، بنویس از جوونی که زندانو پیشه داره
بنویس عاقبت ماها در به درییه ، اینجا ایرانه گربه ی قلب زمینه ....
 

Bahram - Inja Irane

برچیده از گلهای رنگارنگ شماره ۵۵۸ - مرضیه 
ترانه از سیمین بهبهانی 

دستگاه: چهارگاه
شاعر: سيمين بهبهاني
آهنگساز: مهدي مفتاح
تنظيم: جواد معروفي

هر که را مهر وطن در سر نباشد کافر است
معني حب الوطن‌، فرموده ي پيغمبر است
هرکه ‌بهر پاسِ عِرض و مال و مسکن داد جان
چون شهيدان‌ از ميِ فخرش لبالب ساغر است
از خدا وز شاه وز ميهن دمي غافل مباش
زان که بي اين هر سه‌، مردم از بهائم کمتر است
قلب خود از ياد شاهنشه مکن هرگز تهي
خاصه‌ در ميدان که شاهنشاه قلب لشگر است

از تو بي آيين و بي سلطان نيايد هيچ کار
زان که آيين، روح و کشور، پيکر و سلطان، سر است
موبدِ والاگُهَر داني به فرزندان چه گفت‌؟
گفت حکم پادشاهان همچو حکم داور است
عيش کن گر دادت ايزد، پادشاهي دادگر
پادشا چون دادگر شد روز عيش کشور است

دوباره غوغا به پا كند شور نغمه ي نكيسا
دوباره تا آسِمان رود بانگ شادِماني ما

دوباره پُر شد سينه ها
ز پاكي آينيه ها
به هر طرف اهل دلي نظر گشايد
شكوه ايرانِ كهن به خاطر آيد

گر به زبان ها اكنون نامي از ايران آيد
بار دگر در خاطر، ياد دِليران آيد
مهرِ فروزانِ آزادي، سر زده اين سامان
بوده نگهبان آزادي، پاكي اين دامان

تاريخ ايران را نام دِليران را
هر پير و هر برنا از بر دارد
فرمان آبادي منشور آزادي
شاهان ايران را در ياد آرد

فداي چَشم تو ساقيا
چو گشته دوران به كام ما
تو هم بيا دورِ باده را به نام ما كن
كنون كه گل كرده آرزو
شراب پيروزي از سبو
به ياد جمشيد و جام او به جام ما كن

گر به زبان ها اكنون نامي از ايران آيد
بار دگر در خاطر، ياد دِليران آيد

سند افتخار من
شده نام تو اي ميهن
به فلك تا مهر و مه باشد تابنده
همه كس گويد با من ايران پاينده

پاینده ایران - مرضیه - Marzieh

 وقتی در سال ۱۳۲۳ ایران تحت اشغال متفقین بود. بعد از ظهر یکی از روزهای تابستان در خیابان، شاهد حرکات دور از نزاکت بعضی از سربازان خارجی با مردم بودم و از ناراحتی نمی‌دانستم چه کنم، بی اختیار راه انجمن موسیقی را که تازه تأسیس شده بود، پیش گرفتم. وقتی خالقی مرا دید گفت: چرا ناراحتی؟ واقعه را برایش تعریف کردم. او گفت ناراحتی فایده‌ای ندارد بیا کاری کنیم و سرودی بسازیم. این بود که سرود ای ایران خلق گردید.

نخستین اجرای آن، در ۲۷ مهرماه ۱۳۲۳ در تالار دبستان نظامی دانشکدهٔ افسری در خیابان استانبول دو شب متوالی برگزار شد. سرود ای ایران آنقدر اثر کرد که شنوندگان تکرار آن را خواستار شدند و سه بار تجدید شد. استقبال و تاثیر این سرود باعث شد که وزیر فرهنگ وقت، هیئت نوازندگان را به مرکز پخش صدا دعوت کرد تا صفحه‌ای از آن ضبط و همه روزه از رادیو تهران پخش شود. اجرای اولیه این اثر ملی نایاب است. اجرای دیگر، مربوط به سال‌های ۱۳۳۷ تا ۱۳۴۲ در برنامه گلها است که غلامحسین بنان این سرود را خواند. در سال ۱۳۵۰ نیز اُپرای راديویی این سرود با همکاري ارکستر بزرگ راديو تلويزيون ملی ايران با رهبری فرهاد فخرالدینی و خوانندگی اسفندیار قره‌باغی انجام گرفت. دو اجرای دیگر از این اثر نیز یکی با صدای حسین سرشار و دیگری با صدای رشید وطن‌دوست موجود است.

بعد از انقلاب ۵۷ چند نفر به جرم همکاری در تهیه این سرود زندانی شدند و خواندن آن جرم به حساب آمد اما پس از مدتی از آن برای تهییج سربازان در جنگ ایران و عراق استفاده شد و خواندن آن آزاد گردید

اي ايران، اي مرز پرگهر

کر
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم


میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
به هر مجلس ، به هر زندان
به هر شادی ، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم
به هر مجلس ، به هر زندان
به هر شادی ، به هر ماتم
به هر حالت که بودم با تو بودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ای میهن ، میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
اگر مستم ، اگر هشیار
اگر خوابم ، اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم
به سوی تو بود روی سجودم
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
اگر مستم ، اگر هشیار
اگر خوابم ، اگر بیدار
به سوی تو بود روی سجودم
به سوی تو بود روی سجودم
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ای میهن

{محمد رضا شجریان}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن

{کر}
میهن ، ای میهن
میهن ، ای میهن

{محمد رضا شجریان}
تنیده یاد تو ، تنیده یاد تو در تار و پودم
بود لبریز از ، بود لبریز از عشقت وجودم

تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
تو بودم کردی از نابودی و با مهر پروردی
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم
فدای نام تو ، فدای نام تو بود و نبودم

{کر}
میهن ، ای میهن
میهن ، ای میهن

میهن ای میهن- محمدرضا شجريان

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است، وای گلگون است
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما، راه حق، راه بهروزی است
اتحاد، اتحاد، رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد
یادگار خون عاشقان، ای بهار
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد
هوشنگ ابتهاج
 تصنیف با صدای استاد شجریان/ محمدرضا لطفی(آهنگساز)



ایران‌ ای سرای امید...محمد رضا شجریان

Rana Farhan - Iran

ايرج بسطامی خواننده آواز های اصيل و ترانه های عرفانی که اهل بم بود و برای ديدار پدر و مادر در شهر خود به سر می برد، زير آوار ماند و جان باخت ايرج بسطامی در سال ۱۳۳۶در بم به دنيا آمد و تا قبل از بروز زلزله دلخراش اين منطقه، در همين شهر زندگی می کرد.او موسيقی را نزد عموی خود، يدالله بسطامی فرا گرفت سپس برای تکميل آموزه هايش به تهران آمد و از محضر استاد محمدرضا شجريان بهره برد.سيروس علی نژاد، روزنامه نگار سرشناس، می گويد: "موسيقی را نزد استادان فن از جمله شجريان آموخته بود و وقتی درست آموخته بود، پا به صحنه گذاشته بود. می گفت که موسيقی در خانواده پدری او ريشه دار است. پدرش هنوز در ساعات فراغت ساز می زد. اما خود را بيشتر مديون عمويش يدالله بسطامی می دانست که از نظر او در موسيقی استادی و مهارت داشت. او بود که صدا و ذوق ايرج را به موسيقی کشف کرده بود و از همان نوجوانی شروع کرده بود به آموختن گوشه ها و رديف های موسيقی اصيل به او. اين عمو در اوايل انقلاب فوت شد. پس از مرگ او، ايرج به تهران آمد و نزد استادان و بيشتر از همه خود مشکاتيان موسيقی خواند و کم کم به ميدان آمد."بسطامی در فعاليت هنری خود با اساتيد ديگری همچون پرويز مشکاتيان، محمدرضا درويشی و کيوان ساکت همکاری داشته است।وی يک بار در سال ۱۹۹۰به همراه پرويز مشکاتيان به اروپا رفت و کنسرتهای متعددی در سراسر اروپا ترتيب داد। در سال ۱۹۹۴هم به همين منوال با پرويز مشکاتيان همراه شد و به اروپا سفر کرد اماپس از آن در بم گوشه نشين شد.پرويز مشکاتيان می گويد: "شرايط جاری موسيقی امروز،همه را بی انگيزه و خانه نشين کرده است. بسطامی با اميد و انگيزه ای والا به تهران آمد و تنها به تعالی هنرش می انديشيد، اما پس از چندی ديگر چشم انداز روشنی نديد. آرزوی او داشتن سقفی بود که باران بر سرش نريزد اما آن را هم نداشت."

ایرج بسطامی...وطن من

باز هوای وطنم

تو را دوست دارم

هان ای ایرانیان! ایران اندر بلاست
ایران مال شماست

ای وای دریغا که وطن جمع ندارد
کـَس درد ندارد

سیل خون آلود اشکم بی خبر گیرد تورا
خون مردم آخر ای بیداد گر گیرد تورا

یک مرغ گرفتار درین گلشن ویران
تنها به قفس ماند و هزاران همه رفتند

جور و بیداد کند عمر جوانان کوتاه
ای بزرگان وطن بهر خدا داد کنید

آشیان من بیچاره اگر سوخت چه باک
فکر ویران شدن خانه ی صیاد کنید

ای بر سر سودای تو سر ها شده بر باد
دور از تو چنانم که سری بی بدن افتد

در دست کسانی است نگهبانی ایران
که اصرار نمودند به ویرانی ایران

ای مردم دلخون وطن دغدغه تا کی
دندان فساد و خفقان را بکن از پی

هان ای ایرانیان، ایران مال ِ شماست !

ایرانی به سر کن شام مستی

ایران ای سرای امید
بر بامت سپیده دمید
بنگر کزین ره پر خون
خورشیدی خجسته رسید
اگر چه دلها پر خون است
شکوه شادی افزون است
سپیده ما گلگون است ِ وای گلگون است 
که دست دشمن در خون است
ای ایران غمت مرساد
جاویدان شکوه تو باد
راه ما راه حق راه بهروزی است
اتحاد اتحاد رمز پیروزی است
صلح و آزادی جاودانه در همه جهان خوش باد یادگار خون عاشقان،
ای بهار تازه جاودان در این چمن شکفته باد

(ایران ای سرای امید محمدرضا شجریان هوشنگ ابتهاج ( ه.ا.سایه

بلوار میرداماد

شعر : محمد علی سپانلو


شهرزاد سپانلو | بلوار میرداماد - محمد علی سپانلو

" ایران "
آهنگساز : ارسلان کامکار
شعر : محمود شاهرخی
تکخوان : حسین سرشار 
اجرای اعضای  کر و ارکستر سمفونیک تهران ( ضبط استودیویی ) ا
اولین اجرا در تالار رودکی به رهبری : نادر مرتضی پور 1367

تنها آوازی که
هنوز گم نکرده بودی
ستـاره‌یی بود
که از پیشانی درختـ می‌تابید
به نـامی نیازت نبود
تو را تمام قفـس‌ها
در بی‌نامی می‌شناختند
قفسـی برداشتی
از درختـ بالا رفتی
و به جای تمام پرنـدگان
که آوازشان را
گم کرده بودند
صیحـه زدی

از : حسین منـزوی
برای حسیـن سرشـار

Iran-Kaamkaar-Sarshaar "  ایران " اثر ارسلان کامکار ، تکخوان حسین سرشار "

تصنیف وطـــن
 گروه دستان وهمایون شجریان
ساخته‌ی سعید فرجپوری
شعـر از سیاوش کسرایی
حمید متبسم-نوازنده تار
پژمان حدادی -نوازنده تمبک
 بهنام سامانی -نوازنده دف و دایره
سعید فرج پوری-نوازنده کمانچه
حسین بهروزی نیا - نوازنده بربط

http://www.simorqmusic.com

Homayoun Shajarian and Dastan Ensemble- Vatan تصنیف وطـــن  گروه دستان وهمایون شجریان

ای ایران
آهنگ : روح الله خالقی 
آواز: غلام حسین بنان
شعر: حسین گل گلاب 
مایه دشتی

وطن ، میهن و کشک خانگی

Mirzamir