تیشتَر"
بارون میاد از زیر چتر آسمون 
سقف پاره پوره 
ی اتاقم میشه پاسبون 
دیده سرخ رو سیاه
از تولد بی دفاع 
زدم نهیب به ریشه ها
شدم مهیب آن 

سرب روی تار هاست نمیزاره من بگم 
گرد یادگار کودکی از رو شونه هام برن 
گذشتم از تیغشون که بدم زیرو بم نشون
  بوی خون ،سراب ، واحه توی رقص باد 
توی اون همه سیاهی منم میشم بیکران
هی کرانه میدرم نشم به سان بی دلان
نقب شعر من نمیشه پر تا وقتی هستم 
وقتی زیر پوست شهرم ضربان مهیب
از غم از خشم از پیچش مو همیشه هستم 
همیشه هستم 

دریا ، بشنو مرثیه 
بشنو ‌دردی که
سالهاست دفنه در اعماق تو
چطور 
عمر من ،سفیدی موی من به پای تو 
سهم من از تو چطور
موج ها و صخره ها و روح های سرگردان 
پس و پیش تیغ تقدیر منن 
پروردگار
فریاد محبوس تو حباب رو بکن گوش
فلق ، بتاب به دیدم که من پر از فقر امیدم 
ک شهر سر به سر به سینه ها ستم 
چ زیر چ بر 

باز کن دری ب من  
سری بزن 
به زیر آب ، به کینه ها 
  به زیر نور ماه 
به اعماق 

نرو ای گدای مسکین تو غنی ای از بصیرت 
و به ما گفتی آنچیز که بود راز حقیقت 





Tishtrya [prod • dehghan]

rvsouli