باری اگر روزی کسی از من بپرسد
چندی که در روی زمین بودی چه کردی
من می‌گشایم پیش رویش دفترم را
گریان و خندان برمیفرازم سرم را
آنگاه میگویم که بذری نو فشاندست
تا بشکفد تا بردهد بسیار ماندست
در زیر این نیلی سپهر بی‌کرانه
چندان که یارا داشتم در هر ترانه
نام بلند عشق را تکرار کردم
با این صدای خسته شاید خفته‌ای را
در چارسوی این جهان بیدار کردم
من مهربانی را ستودم
من با بدی پیکار کردم
پژمردن یک شاخه گل را رنج بردم
مرگ قناری در قفس را غصه خوردم
وز غصه‌ی مردم شبی صد بار مُردم
شرمنده از خود نیستم گر چون مسیحا
آنجا که فریاد از جگر باید کشیدن من با صبوری بر جگر دندان فشردم
اما اگر پیکار با نابخردان را شمشیر باید می‌گرفتم
بر من نگیرید، من به راه مهر رفتم
در چشم من شمشیر در مشت یعنی
یعنی کسی را میتوان کشت
در راه باریکی که از آن می‌گذشتم
تاریکی بی‌دانشی بیداد می‌کرد
ایمان به انسان شب چراغ راه من بود
شمشیر دست اهرمن بود
تنها سلاح من در این میدان، سخن بود
شعرم اگر در خاطری آتش نیفروخت
اما دلم چون چوب تر از هر دو سر سوخت
برگی از این دفتر بخوان شاید بگویی
آیا که از این می‌تواند بیشتر سوخت؟
شبهای بی پایان نخفتم
پیغام انسان را به انسان بازگفتم
حرفم نسیمی از دیار آشتی بود
در خارزار دشمنی‌ها شاید که طوفانی گران بایست می‌بود
تا برکند بنیان این اهریمنی‌ها
پیران پیش از ما نصیحت وار گفتند
دیر است دیر است تاریکی روح زمین را نیروی صد چون ما ندایی در کویر است
نوحی دگر میباید و طوفان دیگر
دنیای دیگر ساخت باید وز نو در آن انسان دیگر
اما هنوز این مرد تنهای شکیبا با کوله بار شوق خود ره میسپارد
تا از دل این تیرگی نوری برآرد
در هر کناری شمع شعری می‌گزارد
اعجاز انسان را هنوز امید دارد
اعجاز انسان را هنوز امید دارد

Dariush- Diyareh Ashti - داریوش- دیار آشتی - Official Audio

حسام الدّین سراج - بوی بهشت

سرو خرامان

Sina Hejazi Parandeh سینا حجازی پرنده

رادیو بندر تهران | قسمت صدم، «بوس خداحافظی» | هجدهم شهریور ۱۴۰۱ ‌‌
‌‌‌‌‌‌
‌‌
ا‌‌‌‌‌‌‌ین قسمت با حمایت «مخاطبین رادیو بندر تهران» منتشر می‌شود.
برای حمایت از ما، از داخل و خارج از ایران با ارزهای ریال، یورو، بیت‌کوین از طریق لینک زیر:
https://hamibash.com/bandaretehran
به صورت امن اقدام کنید.
‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
‌‌‌
خرید کتاب «مرلین مونرو غمگین نیست»، دومین کتاب محمدامین چیت‌گران:
https://esmbook.ir/book/109701
‌‌‌‌‌
‌‌
 عشق ترمینالی یعنی خاطره جنرِیتور! یعنی تو راه گیلان، قزوین قیمه نثار خوردن، یعنی واسه اقامت مشکل شناسنامه داشتن، یعنی خطر تصادف با گراز، ترافیک فیروزکوه، چایی ریختن، املت زدن، یعنی دو نفر هیچ کسی رو بین خودشون راه ندادن. عشق ترمینالی یعنی فاصله، یعنی فاصله افتادن، واقعاً فاصله، فاصله آورد؟
‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌
در این قسمت آثاری از هانیه کسائی‌فر، نوید نوروزی، شیما ترابی، ندا مکی، برنوش پورغفار و الهام فلاح را می‌شنوید و در نهایت قسمتی از نامه به عشق تریاکی تقدیم خواهد شد.
‌‌‌‌‌
موسیقی‌های استفاده شده در این قسمت:
Sadde Ya'jooj - Mohsen Namjoo
Ou - Sam Goharbin
Daryay-E-Maghreb - Minoram
Raz-E-Del - Taher Ghoreyshi
Akharin Otoboos - Mohsen Chavoshi
Zamooneh - Hayedeh
Shahr-E-Hasood - Ali Zandvakili
Sabr-E-Ayoob - Babak Khangholi
Shirina Sawza - Homayoun Shajarian
‌‌
کانال تلگرامی «کشکول رادیو بندر تهران«
(موسیقی‌های مورد استفاده شده‌ی پادکست در این کانال قرار داده می‌شود):
https://t.me/Bandaretehran_kashkoul
‌

Dariush- Diyareh Ashti - داریوش- دیار آشتی - Official Audio

mohamad_reza90