معلم تاریخ ما عاشق آزاده ای بود
فقط یه قصه گوی خوب، مشرقی ساده ای بود
معلم تاریخ ما هرگز نگفت چرا
گذشته ها رو قصه کرد
نه چند و چون ماجرا
تاریخ وحشتکده ای بی شرم و بی ترحم است
دریای آتش است و خون پیوسته در تلاطم است
شمشیر فاتحان قلم، مرکب خون مردم است
در این هیاهوی غریب، معنای آدمی گم است
معلم تاریخ ما کاشکی به ما میگفت چرا
چرا پسر جای پدر، چرا سقوط چرا سفر
ویرانی یک سرزمین فقط برای یک نفر
معلم تاریخ ما کاشکی به ما میگفت چرا
تاریخ وحشتکده ای بی شرم و بی ترحم است
در این هیاهوی غریب معنای آدمی گم است
تاراج یا خراج خون یا قتل عام بی دریغ
فریب تاریخی عدل، ایمان به ضرب و زور تیغ
برادران حیله گر، پدرکشان بی پسر
توطئه های مادران، پسر به کیفر پدر
هنوز خون میجوشد از فواره های باغ فین
به یاد اعدام امیر با حیله و فتوای دین
معلم تاریخ ما کاشکی به ما میگفت چرا
نان خیانت ها چرا بر سفره تفاهم است
هر فتح باری از شکست بر شانه های مردم است
تاریخ وحشتکده ای بی شرم و بی ترحم است
در این هیاهوی غریب معنای آدمی گم است
اگر به ما میگفت چرا شاید که اینجا نبودیم
در خانه یا دور از دیار با هم و تنها نبودیم
اگر به ما میگفت چرا شاید که اینجا نبودیم
شاید که اینجا نبودیم
با هم و تنها نبودیم
شاید که اینجا نبودیم

Dariush- Moaleme Tarikhe Ma - داریوش- معلم تاریخ ما

حسام الدین سراج - بوی بهشت

جامه دران

Mehdi Yarrahi - Bi Defaa
مهدی یراحی - بی دفاع

Bi Defaa

تفنگت را زمين بگذار
که من بيزارم از ديدار اين خونبارِ ناهنجار
تفنگِ دست تو يعني زبان آتش و آهن
من اما پيش اين اهريمني ابزار بنيان کن
ندارم جز زبانِ دل -دلي لبريزِ مهر تو-
تو اي با دوستي دشمن.

زبان آتش و آهن
زبان خشم و خونريزي ست
زبان قهر چنگيزي ست
بيا، بنشين، بگو، بشنو سخن، شايد
فروغ آدميت راه در قلب تو بگشايد.

برادر! گر که مي خواني مرا، بنشين برادروار
تفنگت را زمين بگذار
تفنگت را زمين بگذار تا از جسم تو
اين ديو انسان کش برون آيد.

تو از آيين انساني چه مي داني؟
اگر جان را خدا داده ست
چرا بايد تو بستاني؟
چرا بايد که با يک لحظه غفلت، اين برادر را
به خاک و خون بغلطاني؟

گرفتم در همه احوال حق گويي و حق جويي
و حق با توست
ولي حق را -برادر جان-
به زور اين زبان نافهم آتشبار
نبايد جست…

اگر اين بار شد وجدان خواب آلوده ات بيدار
تفنگت را زمين بگذار…

شعر: فريدون مشيري |‌ آهنگساز: مجيد درخشاني | خواننده: محمدرضا شجريان

زبان آتش | محمدرضا شجريان

شعر:‌ بابک صحرایی
آهنگ:‌ تورج شعبانخانی
تنظیم:‌ نیکان

لالایی ماه محکومم لالایی … گل غمگین محرومم لالایی
لالایی که هنوزم بی گناهی … لالایی زندگی زندونه گاهی
تو معصومی تو خوبی تو حریری … نباید پشت دیوارا بمیری
تو معصومی تو خوبی تو حریری ... نباید پشت دیوارا بمیری
بخواب آروم داره بارون میگیره … زمستون داره از وچه ها میره
چیشد که گمشدی تو این شب سرد … کی هنگامه شکفتن پرپرت کرد
نمیخوام چشماتو ابری ببینم … نمیخوام روزی به سوگت بشینم
نمیخوام چشماتو ابری ببینم .. نمیخوام روزی به سوگت بشینم
لالایی غنچه پونه لالایی … بدون که شب نمیمونه لالایی
لالایی هر غمی که خوندنی نیست … همه دردای ما که گفتنی نیست
لالایی هر غمی که خوندنی نیست … همه دردای ما که گفتنی نیست


گوگوش - لالایی

در دنیای تو ساعت چند است

باله‌ دریاچه قو برای کودکان
ناشر: کانون پرورش فکری کودکان
سال انتشار :1352

دریاچه قو - Swan's lake

هنگامه قاضیانی - یک قناری یک کلاغ

خواننـده: فیـروزه..؛
آهنگسـاز: مرحـوم مجتبا میـرزاده..؛

وقتِ دیـدار..؛

هر بهاری که آید
یادم آید از اون شب
نغمه خواندی به گوشم
من گریزانم از غم
هر بهاری که آی
یادم آید که گفتی 
مستی و بی خیالی
شد نصیبم ...

دگر بین ما هر چه بود گذشته
شراره عشق همچو دود گذشته
آن شب پر امید و آرزو
با نوای غم آلود گذشته

هر بهاری که آید
یادم آید چه شبها
تا سحر گریه کردم
ز آن همه بی وفایی

هر بهاری که آید
یادم آید از آن شب
گفتی آخر رسیده
روزگار جدایی

دگر بین ما هر چه بود گذشته
شراره عشق همچو دود گذشته
آن شب پر امید و آرزو
با نوای غم آلود گذشته

Dariush- Moaleme Tarikhe Ma - داریوش- معلم تاریخ ما

mohamad_reza90