جان من - راحله برزگری و گروه هم آوایان

Rank Of Fire

Call of Hafiz

Call of Hafiz - Roham Sobhani - Haleh Seyfizadeh - Hasan Sharghi

دونوازی در دستگاه همایون و آواز افشاری.
تنبک: امیرعباس قاسمی‌زاده.
رِنگ افشاری و رِنگ همایون از استاد فرامرز پایور.
قطعه ضربی (مَوالیان) از استاد رضا پرویززاده.

Homayoun Afshari.mp3


جز نقش تو در نظر نیامد ما را
جز کوی تو رهگذر نیامد ما را
خواب ارچه خوش آمد همه را در عهدت
حقا که به چشم در نیامد ما را

«The dark side of the moon»

حسین علیزاده را سالهاست می شناسم
سالهاست که می شناسند
آلبوم های متعددی ساخته که بیشترشان شاهکارهای موسیقی سنتی ایرانی ست
گبه، دلشدگان، زمانی برای مستی اسبها، نیمه ی ماه و .... اما انتخاب این قطعه برمیگردد به خاطره ی نخستین بار شنیدنش
:
اول بار که شنیدم این قطعه را، نمی شد جلوی اشک هام را بگیرم
چه چیز داشت در خودش را نمی دانم اما حس غربت داشت در خودش 
حس غربتی که هنوز در من هست
هیچ وقت نخواستم اسم خواننده اش را بدانم اما شنیده ام که "حسین بهاربین" این قطعه را خوانده

از آلبوم "زیر تیغ" قطعه ی "شوق یوسف" را از کافه صور همواره خواهید شنید، حتی روزهایی که در کافه صور نیستید
بشنویم:

Shooghe Yoosof (Hosein Alizadeh)

آواز: پریسا - تار: جلال ذوالفنون - نی: محمد موسوی

حسین قوامی (فاخته) متولد ۱۲۸۸ خورشیدی، فرزند رضاقلی قوامی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی ایرانی است، او از دوران کودکی به موسیقی علاقمند بودند، حسین خان اسماعیل زاده، همان کسی که صبا، مرتضی خان محجوبی، رضا محجوبی، حسین یاحقی و حسین تهرانی را آموزش داده بود در همسایگی وی بود. هنگامی که حسین خان اسماعیل زاده صدای حسین قوامی را در سنین ۱۰-۱۲ سالگی شنید از پدر او خواست تا به وی اجازه دهد تا آموزش آوازی او را عهده دار شود که با مخالفت پدر محمود قوام مواجه شد.

در آن زمان با دید خوبی به موسیقی نگریسته نمی‌شد و دلیل مخالفت پدر حسین قوامی نیز همین بود، از آنجا که حسین قوام به خوانندگی علاقه داشت و حسین خان اسماعیل زاده نیز مشوق او بود دلسرد نشد. وی به آهستگی با گوش گرفتن آثار خوانندگان آن زمان و تقلید از ایشان به تجربه اندوزی پرداخت، با رسیدن به سن بلوغ محرمانه در نزد عبدالله حجازی آموزش دید، عبدالله حجازی به ردیف‌های آوازی مسلط بود . در سال ۱۳۲۵ از سوی مستعان رییس رادیو به او پیشنهاد کار در رادیو داده شد، محمود قوام به دلیل شرایط خانوادگی و مخالفت ایشان این پیشنهاد را به این شرط قبول کرد که در رادیو به عنوان ناشناس معرفی شود. با همکاری مجید وفادار، حمید وفادار و یا علی تجویدی آغاز به کار نمود، پس از مدت شش ماه روح الله خالقی نام مستعار فاخته را برای وی برگزید. او مجموعا ۲۹ سال از سال ۱۳۲۵ تا سال ۱۳۵۴ در رادیو مشغول به کار بوده‌است. از شاگردان نامی او می‌توان از مجید نجاهی و علی تحریری نام برد. حسین قوامی در سنین ۸۰ سالگی به خوبی می‌خواند. حسین قوامی پنجشنبه ۱۷ اسفند ۱۳۶۸ بیمارستان ایران مهر در ساعت ۸:۳۰ شب فوت شد و در امامزاده طاهر کرج در جوار غلامحسین بنان و مرتضی حنانه بخاک سپرده شد.


ای جوانــــــی 
رفتی ز دستـــم ، در خون نشستــم 
جوانــــــی، کجایــــی 
چرا رفتـــی که من بر تو عهدی نبستم
غم پیری ، نبود دیری ، که در هم شکستــم
چه امید به کف داده ام را یگانی 
کنون حسرت برم روز و شب بر جوانی
نه هوشیار و نه مستم
ندانم که چه هستم
جوانی چو رفتی تو ز دستم
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
جفا کن که بودم دردا که دیدم از مهربانان ، نامهربانی
غمت را نهفتم در سینه اما با کس نگفتم راز نهانی
ندیدم سود از جوانی در زندگانــــــــی
چه حاصل از زندگانی دور از جوانی
چو این دل به نشا دادم
که چون جویم از رهابم
امیدم کجایــــی ، کجایـــــی

اگر در برم نیایــــی ، بخوانم با سوز هجر و داغ جدایـــــی
بخوانم با سوز هجر و داغ جدایــــی

Homayoun Afshari.mp3

mohamad javad najibi

Recent comments

Leili ameri

ehsan sad

Related tracks