گنبد مینا

غزل: حافظ
خواننده‌: محمدرضا شجریان
آهنگساز: پرویز مشکاتیان

دیدی ای دل که غم عشق دگربار چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفادار چه کرد
آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگیخت
آه از آن مست که با مردم هشیار چه کرد
اشک من رنگ شفق یافت ز بی‌مهری یار
طالع بی‌شفقت بین که در این کار چه کرد
برقی از منزل لیلی بدرخشید سحر	
وه که با خرمن مجنون دل افگار چه کرد 
ساقیا جام می‌ام ده که نگارنده غیب	
نیست معلوم که در پرده اسرار چه کرد
آن که پرنقش زد این دایره مینایی	
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد
فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت	
یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد

گنبد مینا _ حافظ

" علیرضا قربانی - تصنیف شورانگیز "آن سو مرو
آهنگ و تنظیم"گروه شمس(پورناظری ها)
Facebook.com/Mohaleph

آن سو مرو این سو بیا...تصنیفی شورانگیز با صدای علیرضا قربانی

از يادم نروي شاهكار استاد عماد رام و استاد گلچين

)  emad ramاز يادم نروي    شاهكار استاد عماد رام وصداي استاد گلچين

بنان | تصنیف عاشق مشو

برادران کارامازوف...


اگر چه عمری ای سیه مو چون موی تو آشفته ام
درون سینه قصه این آشفتگی بنهفته ام
ز شرم عشق اگر به ره ببینمت ندانم چگونه از برابر تو بگذرم من
نه می دهد دلم رضا که بگذرم ز عشقت
نه طاقتی که بر رخ تو بنگرم من

اگر چه عمری ای سیه مو چون موی تو آشفته ام
درون سینه قصه این آشفتگی بنهفته ام
دل را به مهرت وعده دادم دیدم دیوانه تر شد
گفتم حدیث آشنایی دیدم بیگانه تر شد
با دل نگویم دیگر این افسانه ها را
باور ندارد قصه مهر و وفا را

مگر تو از برای دل قصه وفا بگویی
به قصه شد چو آشنا غصه مرا بگویی

اگر چه عمری ای سیه مو چون موی تو آشفته ام
درون سینه قصه این آشفتگی بنهفته ام
ز شرم عشق اگر به ره ببینمت ندانم چگونه از برابر تو بگذرم من
نه می دهد دلم رضا که بگذرم ز عشقت
نه طاقتی که بر رخ تو بنگرم من

پوران - حدیث آشنایی

مرضیه، قسم به دلهای خسته دلان Marzieh

خونه‌ی باهار
خواننده و اهنگساز : عليرضا پوراستاد
تنظيم : محمد مهر

Khone Bahar

نامه های گمشده . بنان

«بی‌همزبان»
محمَدرضا شجریان
آهنگ: محمَدرضا شجریان
شعر: جواد آذر
همنوازان :
سه تار: داريوش پير نياكان
ني: جمشيد عندليبي
تنبك: مرتضي اعيان
------------------------------------------------
هر دمی چون نی، از دلِ نالان، شكوه‌ها دارم
 رویِ دل هر شب، تا سحرگاهان، با خدا دارم
هر نفس آهی‌ست، كز دلِ خونین
لحظه‌هایِ عمرِ بی‌سامان، می‌رود سنگین
اشكِ خون‌آلودِ من دامان، می‌كند رنگین
به سكوتِ سرد زمان، به خزانِ زردِ زمان
 نه زمان را دردِ كسی، نه كسی را دردِ زمان
بهارِ مردمی‌ها دی شد
 زمانِ مهربانی طی شد
 آه از این دمسردی‌ها خدایا
نه امیدی در دل من، كه گشاید مشكل من
 نه فروغِ روی مهی، كه فروزد محفلِ من
نه همزبانِ دردآگاهی
 كه ناله‌ای خرَد با آهی
 داد از این بی‌دردی‌ها خدایا
نه صفایی ز دمسازی به جامِ می
 كه گردِ غم ز دل شوید
كه بگویم رازِ پنهان
 كه چه دردی دارم بر جان
 وای از این بی‌همرازی خدایا
وه كه به حسرت عمر گرامی سر شد
همچو شراری از دلِ آذر بر شد و خاكستر شد
یك نفس زد و هدر شد،
 روزگارِ من به سر شد
چنگی عشقم راه جنون زد 
ردم چشمم جامهٔ به خون زد
 یارا دل نهم ز بی‌شكیبی
 با فسونِ خود فریبی
چه فسونِ نافرجامی
 به امیدِ بی‌انجامی
 وای از این افسون‌سازی خدایا

بی‌همزبان

ای ساربان، ای کاروان
لیلای من کجا می بری
با بردن لیلای من
جان و دل مرا می بری
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
در بستنِ پیمان ما
تنها گواه ما شد خدا
تا این جهان، بر پا بود
این عشق ما بماند بجا
ای ساربان کجا می روی
لیلای من چرا می بری
فنا نگيرد ز دنياي فاني
شراره عشقی که شد آسمانی
به یاد یاری خوشا آه و اشکی
به سوز عشقی خوشا زندگانی
همیشه خدایا محبت دلها
به قصه بماند به نام دل ما
که لیلی و مجنون فسانه شود
حکایت ما جاودانه شود
«رحيم معيني كرمانشاهي»

برادران کارامازوف...

Mohammad Ebrahimian 1