BaBa

تصنیف : سرخوشانِ مست (مرکب بیات اصفهان)
شعر : حافظ
آواز : استاد محمدرضا شجریان
تار : استاد محمدرضا لطفی

ما سرخوشان مست دل از دست داده‌ايم
همراز عشق و هم نفس جام باده‌ايم

بر ما بسي كمان ملامت كشيده‌اند
تا كار خود ز ابروي جانان گشاده‌ايم

اي گل تو دوش داغ صبوحي كشيده‌اي
ما آن شقايقيم كه با داغ زاده‌ايم

پير مغان ز توبه ما گر ملول شد
گو باده صاف كن كه به عذر ايستاده‌ايم

كار از تو مي‌رود مددي اي دليل راه
كانصاف مي‌دهيم و ز راه اوفتاده‌ايم

چون لاله مي مبين و قدح در ميان كار
اين داغ بين كه بر دل خونين نهاده‌ايم

گفتي كه حافظ اين همه رنگ و خيال چيست
نقش غلط مبين كه همان لوح ساده‌ايم

سرخوشانِ مست

من ز تو دوری نتوانم دگر 
کز تو صبوری نتوانم دگر

محمدرضا شجریان - بت چین

Salar Aghili -Khoshe Chin

(درآمد نوا)
ای یوسف خوشنام ما، خوش می روی بر بام ما
ای درشکسته جام ما، ای بردریده دام ما
(گردانیه)
ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می‌ شود انگور ما
(گَوِشت)
ای دلبر و مقصود ما ای قبله و معبود ما
آتش زدی در عود ما نظاره کن در دود ما
(نهفت)
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما
(نهفت-اکتاو پایین)
ای یار ما عیار ما دام دل خمار ما
پا وامکش از کار ما بستان گرو دستار ما
(فرود نوا)
در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل
در گل بمانده پای دل جان می‌دهم چه جای دل


دود عود - محمدرضا شجریان

هر دمی چون نی، ازدل نالان، شکوه ها دارم
روی دل هر شب، تا سحرگاهان با خدا دارم
هر نفس آهی است، کز دل خونین
لحظه‌های عمر بی سامان، می‌رود سنگین
اشک خون آلود من دامان، می‌کند رنگین
به سکوت سرد زمان
به خزان زرد زمان
نه زمان را درد کسی
نه کسی را درد زمان
بهار مردمی‌ها دی شد
زمان مهربانی طی شد
آه از این دم‌سردیها خدایا
نه امیدی در دل من
که گشاید مشکل من
نه فروغ روی مهی
که فروزد محفل من
نه همزبان دردآگاهی
که ناله‌ای خرد با آهی
داد از این بی‌دردیها خدایا
نه صفایی ز دمسازی، به جامِ می
که گَرد غم زدل شوید
که بگویم راز پنهان
که چه دردی دارم بر جان
وای از این بی همرازی خدایا
وای از این بی همرازی خدایا
وه که به حسرت عمر گرامی سر شد
همچو شراری از دل آذر
بر شد و خاکستر شد
یک نفس زد وهدر شد
روزگار من به سر شد
چنگی عشقم راهِ جنون زد
مردم چشمم جامه به خون زد
دل نهم ز بی شکیبی
با فسونِ خود فریبی
چه فسون نافرجامی
به امید بی انجامی
وای از این افسون سازی خدایا
وای ا ز این افسون‌سازی خدایا
جواد آذر

نام تصنیف: بی‌همزبان
آلبوم: پیام نسیم
اجرا: کنسرت دانشگاه برکلی، تابستان ۱۳۶۹
خواننده: محمد رضا شجریان
آهنگساز: محمد رضا شجریان
سه تار: داریوش پیرنیاکان
نی: جمشید عندلیبی
تنبک: مرتضی اعیان
دستگاه: ماهور

به سكوت سرد زمان ـــ  استاد شجريان

Vocal: Master M.R. Eshaghi          آواز :  استاد محمد رضا اسحاقی           
Music: Arya Aziminejad                       موسیقی : آریا عظیمی نژاد
The Capital 3 (TV Series)                                  ۳  سریال پایتخت                                                            

آواز شکست (Song of Losing)

آواز مخالف سه‌گاهِ محمدرضا شجریان در فیلم دل‌شدگان.
نمی‌دانم چرا این آواز در کاست دل‌شدگان دل‌آواز حذف شده بود!



(مثنوی)
گر ز حال دل خبر داری بگ‍‍و

                                ور نشانی مختصر داری بگو

(مثنوی)
مرگ را دان‍‍م؛ ول‍‍ی تا ک‍‍وی دوست

                                راه اگر نزدیکتر داری بگو

(مخالف)
ارغنون ساز فلک رهزن اه‍‍ل هنر است
ارغنون ساز فلک؛ رهزن اهل هن‍‍ر است

                                چون از این غصه ننالی‍‍م
                                چون از ای‍‍ن غصه ننالیم چرا نخروشی‍‍م

(مخالف)
گل به جوش آمد و از می‌نزدی‍‍مش؛ آب‍‍ی

                                لاجرم؛ زآتش حرم‍‍ان و ه‍‍وس م‍‍ی‌ج‍‍وش‍‍ی‍‍م

(مخالف)
ح‍‍اف‍‍ظ؛ این حال عج‍‍ب با که توان گ‍‍فت

            ب‍‍ا که توان گفت؛ که م‍‍ا

                                بل‍‍بل‍‍ان‍‍‍ی‍‍م
                                بلبل‍‍انیم؛ که در موسم گ‍‍ل خام‍‍وش‍‍یم



آواز مخالف سه‌گاه-محمد رضا شجریان

نگارا نگارا مرو از برم
به فصل شکفتن مکن پرپرم
همه هستی من ز عشق تو سوخت
مزن تیشه بر ریشه و پیکرم
خیال رخت گشته رویای دل
شده غرق مهرت سر و پای دل
چو عاشق شدم خو شدم سوختم
دلم وا دلم وا دلم وای دلم 
به جادوی چشم تو شیدا شدم
ز خود گم شدم در تو پیدا شدم
من آن قطره بودم که با موج عشق
در آغوش مهر تو دریا شدم
نگارا نگارا مرو از برم
به فصل شکفتن مکن پرپرم
همه هستی من ز عشق تو سوخت
مزن تیشه بر ریشه و پیکرم
به دنبال خود در سراب فزون
کشیدی دلم را به دریای خون
تو رفتی و من مانده ام با غمت
گرفتار رنج و عذاب و جنون
کجا ماندی ای لیلی قصه ها
که مجنون شده کوهی از غصه ها
برو ای کبوتر به یارم بگو
فتادم ز پا بی وفا بی وفا
گل گریه روید ز چشم ترم
ندانی چه آورده ای بر سرم
فتاده به دوشم غم روزگار
دلم گشته بازیچه ی انتظار
نگارا نگارا مرو از برم
به فصل شکفتن مکن پرپرم
همه هستی من ز عشق تو سوخت
مزن تیشه بر ریشه و پیکرم

Salar aghili negara - سالار عقیلی نگارا

Music : Arya Aziminejad     موسیقی: آریا عظیمی نژاد
Vocal : M-R Eshaghi          خواننده: محمد رضا اسحاقی 




Folk Love Song - عاشقانه فولکلور

آواز دیلمان-مثنوی همایون-استاد شجریان

آهنگ قدیمی که سالیان دور از صدا و سیما پخش میشد ساخته فریدون شهبازیان از آلبومی به نام میعاد

قطعه میعاد اثر فریدون شهبازیان

بیایید بیایید _ شهرام ناظری

سلامت را نمی‌خواهم پاسخ گفت
سرها در گريبان است
كسي سر برنيارد كرد پاسخ گفتن و ديدار ياران را.
نگه جز پيش پا را ديد،‌ نتواند،
كه ره تاريك و لغزان است.
و گر دست محبت سوي كس يازي،
به اكراه آورد دست از بغل بيرون،
كه سرما سخت سوزان است.
نفس كز گرمگاه سينه مي‌آيد برون، ابري شود تاريك.
چو ديوار ايستد در پيش چشمانت.
نفس كاين است، پس ديگر چه داري چشم،
ز چشم دوستان دور يا نزديك؟
مسيحاي جوانمرد من! اي ترساي پير پيرهن چركين!
هوا بس ناجوانمردانه سرد است… آي …
دمت گرم و سرت خوش باد!
سلامم را تو پاسخگوي. در بگشاي!
منم من! ميهمان هر شبت. لولي‌وش مغموم.
منم من، سنگ تيپا خورده رنجور.
منم، دشنام پست آفرينش، نغمهء ناجور
نه از رومم، نه از زنگم. همان بيرنگ بيرنگم.
بيا بگشاي در، بگشاي، دلتنگم.
حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي‌لرزد.
تگرگي نيست، مرگي نيست.
صدائي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است.
من امشب آمدستم وام بگذارم.
حسابت را كنار جام بگذارم.
چه مي‌گويي كه بيگه شد، سحر شد، بامداد آمد؟
فريبت مي‌دهد، بر آسمان اين سرخي بعد از سحرگه نيست.
حريفا! گوش سرما برده است اين، يادگار سيلي سرد زمستان است.
و قنديل سپهر تنگ ميدان، مرده يا زنده،
به تابوت ستبر ظلمت نه توي مرگ اندود پنهانست.
حريفا! رو چراغ باده را بفروز، شب با روز يكسان است.
سلامت را نمي‌خواهند پاسخ گفت.
هوا دلگير، درها بسته، سرها در گريبان، دستها پنهان.
نفس‌ها ابر، دلها خسته و غمگين،
درختان اسكلتهاي بلور آجين،
زمين دلمرده، سقف آسمان كوتاه،
غبار آلود مهر و ماه،
زمستان است.

زمستان است...محمد رضا شجریان

Salar Aghili - Doostat Daram | سالار عقیلی - دوستت دارم

تقدیم به یگانه دلشده آواز ایران استاد محمد رضا شجریان

Remixs

Delshodegaan

نوا- مرکب خوانی

آواز: محمدرضا شجریان
آهنگ: پرویز مشکاتیان
شعر: سعدی

نوا-مرکب خوانی، محمدرضا شجریان

کلام: مولوی | آهنگساز: جلال ذوالفنون | آلبوم: گل صدبرگ

www.facebook.com/delnavazan.playlist

اندک اندک جمع مستان می‌رسند
اندک اندک می پرستان می‌رسند
دلنوازان نازنازان در ره اند
گلعذاران از گلستان می‌رسند
اندک اندک زین جهان هست و نیست
نیستان رفتند و هستان می‌رسند
سر خموش کردم که آمد خوان غیب
نک بتان با آب دستان می رسند

اندک اندک | شهرام ناظری

استاد شجریان - فیلم دلشدگان - آواز مخالف سه گاه

دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد

به زیر آن درختی رو که او گلهای تر دارد

در این بازار  عطاران مرو هر سو چو بیکاران

به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

ترازو گر نداری پس تُرا   زو  ره   زند هر کس

یکی قلبی بیاراید   تو پنداری که زر دارد

تو را بر در نشاند او به طراری که می آیم

تو منشین منتظر بر در ، که آن خانه دو در دارد

به هر دیگی که میجوشد  میاور کاسه و منشین

که هر دیگی که میجوشد  درون چیزی دگر دارد

نه هر کلکی شکر دارد ، نه هر زیری زبر دارد

نه هر چشمی نظر دارد ، نه هر بحری گوهر دارد

بنال ای بلبل دستان ، ازیرا ناله مستان

میان صخره و خارا اثر دارد ، اثر دارد

بنه سر گر نمیگنجی ، که اندر چشمه سوزن

اگر رشته نمیگنجد ازآن باشد که سر دارد

چراغ است این دل بیدار، به زیر دامنش می دار

از این باد و هوا بگذر، هوایش شور و شر دارد

چو تو از باد بگذشتی مقیم چشمه ای گشتی

حریف همدمی گشتی که آبی بر جگر دارد

چو آبت بر جگر باشد  درخت سبز را مانی

که میوهی نو دهد دایم درون دل سفر دارد

مثنوی

شهرام ناظری - دلا نزد کسی بنشین

نوبت وصل و لقاست نوبت حشر و بقاست                       نوبت لطف و عطاست بحر صفا در صفاست
درج عطا شد پدید غره دریا رسید	                           	صبح سعادت دمید صبح چه نور خداست
صورت و تصویر کیست این شه و این میر کیست		این خرد پیر کیست این همه روپوش‌هاست
چاره روپوش‌ها هست چنین جوش‌ها		چشمه این نوش‌ها در سر و چشم شماست
در سر خود پیچ لیک هست شما را دو سر		این سر خاک از زمین وان سر پاک از سماست
ای بس سرهای پاک ریخته در پای خاک		تا تو بدانی که سر زان سر دیگر به پاست
آن سر اصلی نهان وان سر فرعی عیان		دانک پس این جهان عالم بی‌منتهاست
مشک ببند ای سقا می‌نبرد خنب ما		کوزه ادراک‌ها تنگ از این تنگناست
از سوی تبریز تافت شمس حق و گفتمش		نور تو هم متصل با همه و هم جداست

BaBa

Mohammad Hassan Zoee