سلام دفتر دوم مثنوی دکتر سروش دارید

رادیو گلها، گلهای تازه
Radio Golha, Golhaye Taze

در مرحله اول فقط اجراهای محمدرضا شجریان در گل‌های تازه را بارگذاری کردم

Golhaye Taze

گلهای تازه ۰۸۵ | Гулҳои тоза 085 | Golhaye Taze 085

دو نوازی کمانچه و سه تار - سینا جهان آبادی ، امیرحسین سام

مثـنوي معـنوي  گفتار  دکتر عبدالکريم سروش 2

آهنگ کمیاب وبسیار زیبای والس ماهیگیر باصدای شاپور جفرودی

والس ماهیگیر - شاپور جفرودی

ترانه بسیار زیبای محلی خراسانی "آهوی دشت" که توسط خیلی از خوانندگان سنتی ، پاپ و … خوانده شده است اولین بار توسط استاد حسن عابدینی خواننده خوش صدای کاشمری در همین کاست در سال ۷۳ خوانده شد و به سرعت این ملودی و شعر زیبا فراگیر شد و جای خود را باز کرد . اما متاسفانه تمام خوانندگان بدون رعایت حق تالیف این اثر زیبا آن را بدون اجازه بازخوانی کردند و اصل این آهنگ که توسط استاد خوانده شده کجا و بازخوانی ها کجا . 


    بیا بریم دشت
    کدوم دشت؟
    همون دشتی که خرگوش تاب داره   ها! بله
    بچّه صیّاد به پایش دام داره
    ها! بله
    بچّه صیدم را مزن
    خرگوش مستم را مزن
    خواب خرگوش به خواب یار می‌ماند بله
    خواب خرگوش به خواب یار می‌ماند بله

    بیا بریم کوه
    کدوم کوه
    همون کوهی که آهو تاب داره‌های بله
    بچّه صیّاد به پایش دام داره‌های بله
    بچّه صیدم را مگیر
    خرگوش مستم را مگیر
    آهوی کوهم را مگیر
    خال آهو به خال یار می‌ماند بله
    خال آهو به خال یار میمانه بله

    بیا بریم باغ
    کدوم باغ
    همون باغی که قمری تاب داره‌های بله
    بچّه صیّاد به پایش دام داره‌های بله
    بچّه صیدم را مزن
    خرگوش مستم را مزن
    آهوی کوهم را مزن
    قمری باغم را مزن
    چرخ قُمری به چرخ یار می‌ماند بله
    چرخ قُمری به چرخ یار میمانه بله

    بیا بریم چاه
    کدوم چاه
    همون چاهی که کفتر تاب داره‌های بله
    بچّه صیّاد به پایش دام داره‌های بله
    بچّه صیدم را مزن
    خرگوش مستم را مزن
    آهوی کوهم را مزن
    قمری باغم را مزن
    کفتر چاهم را مزن
    طوق[۳] کفتر به طوق یار می‌ماند بله
    طوق کفتر به طوق یار می‌ماند بله

    بیا بریم کوه
    کدوم کوه
    همون کوهی که عقاب تاب داره‌های بله
    بچّه صیّاد به پایش دام داره‌های بله
    بچّه صیدم را مزن
    خرگوش مستم را مزن
    آهوی کوهم را مزن
    قمری باغم را مزن
    کفتر چاهم را مزن
    عقاب کوهم را مزن
    چنگ عقاب به چنگ یار می‌ماند بله
    چنگ عقاب به چنگ یار می‌ماند بله 

Berim Dasht-HasanAbedini -Album Ahooye Dasht

▨ نام شعر: گلِ مهتاب
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
وقتی که موج برزبرآب تیره‌تر،
می‌رفت و دور
می‌ماند از نظر؛
شکلی مهیب در دل شب چشم می‌درید،
مردی بر اسب لخت،
با تازیانه ئی از آتش،
بر روی ساحل از دور می‌دوید.
و دست های او چنان
در کار چیره‌تر
بودند و بود قایق ما شادمان بر آب؛
از رنگ‌های در هم مهتاب
رنگی شکفته‌تر به در آمد.
هم چون سپیده‌دم
در انتهای شب
کاید ز عطسه‌های شبی تیره‌دل پدید.

گل‌های «جیزر» از نفسی سرد گشت تر
زافسانهٔ غمین پر از چرک زندگی
طرح دگر بساختند؛
فانوس‌های مردم آمد به ره پدید.
جمعی به ره بتاختند.
و آن نو دمیده رنگ مصفا
بشکفت هم چنان گل و آکنده شد به نور
برما نمود قامت خود را.
با گونه‌های سرد خود و پنجه‌های زرد،
نزدیک آمد از بر آن کوه های دور
چشمش به رنگ آب،
بر ما نگاه کرد.

تا دیده‌بان گمره گرداب،
روشن‌ترش ببیند،
دست روندگان،
آسان‌ترش بچیند؛
آمد به روی لانهٔ چندین صدا فرود؛
بر بال‌های پر صور مرغ لاجورد
گرد طلا کشید.
از یک‌سره حکایت ویرانهٔ وجود
زنگار غم زدود
وز هر چه دید زرد
یک چیز تازه کرد.

آن وقت سوی ساحل راندیم با شتاب،
با حالتی که بود
نه زندگی نه خواب.
می‌خواست همرهم که ببوسد ز دست او.
می‌خواستم که او
مانند من همیشه بود پای بست او.
می‌خواستم که با نگه سرد او دمی
افسانه‌ای دگر بخوانم از بیم ماتمی
می‌خواستم که بر سر آن ساحل خموش
در خواب خود شوم
جز بر صدای او،
سوی صدای دیگر ندهم به یاوه گوش.
و آن‌جا جوار آتش همسایه‌ام
یک آتش نهفته بیفروزم.

اما به ناگهان
تیره نمود رهگذر موج؛
شکلی دوید از ره پایین،
آن‌گه بیافت بر زبری اوج
در پیش روی ما گل مهتاب،
کمرنگ ماند و تیره نظر شد؛
در زیرکاج و بر سر ساحل،
جادوگری شد از پی باطل؛
وافسرده‌تر بشد گل دل‌جو.
هولی نشست و چیزی برخاست
دوشیزه‌ای به راه دگر شد!
▨ 
نیما یوشیج
اسفند ماه ۱۳۱۸

نیما یوشیج | گل مهتاب | صدای احمد کیایی

زین دو هزاران من و ما ای عجبا من چه منم
گوش بنه عربده را دست منه بر دهنم

چونک من از دست شدم در ره من شیشه منه
ور بنهی پا بنهم هر چه بیابم شکنم

زانک دلم هر نفسی دنگ خیال تو بود
گر طربی در طربم گر حزنی در حزنم

تلخ کنی تلخ شوم لطف کنی لطف شوم
با تو خوش است ای صنم لب شکر خوش ذقنم

اصل تویی من چه کسم آینه‌ای در کف تو
هر چه نمایی بشوم آینه ممتحنم

تو به صفت سرو چمن من به صفت سایه تو
چونک شدم سایه گل پهلوی گل خیمه زنم

بی‌تو اگر گل شکنم خار شود در کف من
ور همه خارم ز تو من جمله گل و یاسمنم

دم به دم از خون جگر ساغر خونابه کشم
هر نفسی کوزه خود بر در ساقی شکنم

دست برم هر نفسی سوی گریبان بتی
تا بخراشد رخ من تا بدرد پیرهنم

لطف صلاح دل و دین تافت میان دل من
شمع دل است او به جهان من کیم او را لگنم

با صدای عبدالکریم سروش

دیوان شمس- 1397.زین دو هزاران من و ما ای عجبا این چه منم

قصر سیاه‌پوشان، هفت‌پیکر، نظامی گنجوی
source: https://t.me/DrSoroush/1234
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

:نشستن بهرام روز شنبه در گنبد سیاه و افسانه گفتن دختر پادشاه اقلیم اول
{https://ganjoor.net/nezami/5ganj/7peykar/sh26/}

Bahram and the Indian Princess in the Black Pavilion | The Seven Beauties | Nizami Ganjavi

نظامى

قصرِ سیاه‌پوشان» | راوی: عبدالکریم سروش»

هو هو زنم از عشق علی حیدر کرار - سید خلیل عالی نژاد - seyed khalil ali nejad

تک نوازی تار ...مثنوی افشاری....استاد جلیل شهناز

03- Masnavi Afshari

ای همه گل‌های از سرما کبود،
خنده‌هاتان را که از لب‌ها ربود؟

مثـنوي معـنوي گفتار دکتر عبدالکريم سروش 2

Md MK

Recent comments

toktamshirkosh@gmail.com

Related tracks