چرا عاقلان را نصيحت کنيم؟
بياييد از عشق صحبت کنيم

تمام عبادات ما عادت است
به بي‌عادتي کاش عادت کنيم

چرا عاقلان را نصیحت کنیم؟ - شعر و صدای قیصر امین پور

خوش است خلوت - استاد شجریان

قسم خوردم بر تو من ای عشق
که جان بازم در رهت ای عشق

نیارزد جان در رهی والا
که ناچیز است هدیه‌ای اِی عشق

به خون ِپاک شهیدانت
به قلب ِپرخون این ملت

نگیرد این شعله خاموشی
فروزد از هر کران ای عشق

گمان بردند شعله می‌میرد
بساط ِظلم ریشه می‌گیرد

نخشکد آن شاخه‌ی سرسبز
که آب از خون ِشهیدان خورد

ز هر برگی که‌اش به خاک افتد
هزاران سرو ِچمن روید

پدید آید جنگلی انبوه
ز نیروی قهر ِخلق ای عشق

قسم خوردم بر تو من ای عشق

توبه کردی زآنچه گفتی ای حکیم
این حدیثی دردناک است از قدیم
توبه کردی گر چه می دانی یقین
گفته و ناگفته می گردد زمین
تائبی گر ز آن که جامی زد به سنگ
توبه فرما را فزون تر باد ننگ

هوشنگ ابتهاج - دکلمه

Noor,e Jan

نورجان داود آزاد

شجریان تصنیف قدیمی عشق پیری و معرکه‌گیری

موسیقی: پرویز مقصدی
تنظیم : علی موثقی  
کلام : اردلان سرفراز
خواننده : حمید حامی

ماهی تنگ بلور

از تصانیف عارف، اجرا شده در سال۱۳۵۱ گروه شیدا به سرپرستی استاد لطفی، با صدای استاد شجریان :

هنگام می و فصل گل و گشت و چمن شد
دربار بهاری تهی از زاغ و زغن شد
از ابر کرم خطه‌ی ری رشک ختن شد
دلتنگ چو من مرغ قفس بهر وطن شد

(چه کج‌رفتاری ای چرخ!
چه بدکرداری ای چرخ!
سر کین داری ای چرخ.
نه دین داری نه آیین داری ای چرخ)

از خون جوانان وطن لاله دمیده
از ماتمِ سروِ قدشان، سرو خمیده
در سایه‌ی گل بلبل از این غصه خزیده
گل نیز چو من در غمشان جامه دریده

(ترجیع)
 
از اشک همه روی زمین زیر و زبر کن!
مشتی گرت از خاک وطن هست، بسر کن.
غیرت کن و اندیشه‌ی ایامِ بتر کن
اندر جلوِ تیر عدو، سینه سپر کن
 
(ترجیع)
 
از دست عدو ناله من از سر درد است.
اندیشه هر آنکس کند از مرگ، نه مرد است.
جان‌بازی عشاق، نه چون بازی نرد است.
مردی اگرت هست، کنون وقت نبرد است.
 
آواز:
*ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز
کان سوخته را جان شد و آواز نیامد
این مدعیان در طلبش بی‌خبرانند
آنرا که خبر شد، خبری باز نیامد*
(سعدی)

از خون جوانان وطن - لطفی و شجریان_گروه شیدا

کلام: محمد رضا شفیعی کدکنی | آهنگساز: حمید متبسم | آلبوم: به نام گل سرخ

www.facebook.com/delnavazan.playlist

بزن آن پرده اگر چند تو را سیم از این ساز گسسته
بزن این زخمه اگر چند در این کاسه ی تنبور نماندست صدایی
بزن این زخمه بر آن سنگ بر آن چوب
بر آن عشق که شاید بردم راه به جایی
پرده دیگر مکن و زخمه به هنجار کهن زن
لانه ی جغد نگر کاسه ی آن بربط سُغدی ز خموشی
نغمه سر کن که جهان تشنه ی آواز تو بینم
چشمم آن روز مبیناد که خاموش در این ساز تو بینم
نغمه ی تست بزن آنچه که ما زنده بدانیم
اگر این پرده بر افتد من وتو نیز نمانیم
اگر بمانیم و بگوییم همانیم

سغد. [ س ُ ] (اِخ ) نام شهری است از ماوراءالنهر نزدیک سمرقند

از خون جوانان وطن - لطفی و شجریان_گروه شیدا

Mohammad Alishahi