یادش همیشه در دل ها  زنده است 

Esfahan

حاج قربان سلیمانی

Löwenzahn

Part three of the Party of Zen series. Get your body movin'

hyperzenbomb_

چهار مضراب دلکش
ساز و آواز
هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود
تصنیف
و ادامه ساز و آواز 
شعر: سعدی

ماهور
فرود به شور  
دلکش، قرچه،رضوی،حسینی و دلکش و فرود به ماهور

شب وصل - هر لحظه در برم دل از اندیشه خون شود

بس که شستیم به خوناب جگر جامه جان ... نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی - همای

شعر بسیار زیبای سایه با آواز استاد بسیار دلنشینه. اولین بار سال 82 تو تالار وزارت کشور بود که رفتم کنسرت استاد. و این آواز رو اونجا شنیدم. با کمانچه کیهان کلهر. یکی از بی نظیر ترین کنسرت هایی بود که رفتم. بعد از 15 سال بود که شجریان کنسرت گذاشته بود
برسان باده که غم روی نمود ای ساقی ... این شبیخون بلا باز چه بود ای ساقی
دیدی آن یار که بستیم صد امید در او
چون به خون دل ما دست گشود ای ساقی
تیره شد آتش یزدانی ما از دم دیو
گرچه در چشم خود انداخته دود ای ساقی
تشنهی خون زمین است فلک، واین مه نو
کهنه داسی است که بس کشته درود ای ساقی
منتی نیست اگر روز و شبی بیشم داد
چه ازو کاست و بر من چه فزود ای ساقی
بس که شستیم به خوناب جگر جامهی جان
نه از او تار به جا ماند و نه پود ای ساقی
حق به دست دل من بود که در معبد عشق
سر به غیر تو نیاورد فرود ای ساقی
این لب و جام پی گردش می ساختهاند
ورنه بی می و لب جام چه سود ای ساقی
در فروبند که چون «سایه» در این خلوت غم
با کسم نیست سر گفت و شنود ای ساقی
هوشنگ ابتهاج (سایه)


برسان باده...محمد رضا شجریان

اجرای خصوصی در کاروانسرای قصر بهرام گرمسار از شهرهای استان سمنان

اجرای ۱۵ مهرماه سال ۱۳۸۹ – بیات زند


دریافت از سایت خصوصی:
http://Khosousi.com/NKBAq


دریافت از کانال تلگرام
https://t.me/Khosousi/5054


غمش در نهان‌خانهٔ دل نشیند
به نازی که لیلی به محمل نشیند
به‌نازم به بزم محبّت که آنجا
گدایی به شاهی مقابل نشیند

فریاد از آن نرگس مستی که تو داری
آه از دل بیگانه پرستی که تو داری
ترسم که یکی زاهل وفا زنده نماند
در کشتن این طایفه دستی که تو داری

من چهره ام گرفته،
من قایقم نشسته به خشکی.
با قایقم نشسته به خشکی،
فریاد می زنم.

همه شب نالم چون نی
که غمی دارم ، که غمی دارم
دل و جان بردی از ما
نشدی یارم ، نشدی یارم
با ما بودی ، بی ما رفتی
چو بوی گل به کجا رفتی؟
تنها ماندم ، تنها رفتی
چو کاروان رود ، فغانم از زمین بر آسمان رود ، دور از یارم ، خون می بارم
فتادم از پا ، به ناتوانی ، اسیر عشقم ، چنان که دانی
رهایی از غم ، نمیتوانم ، تو چاره ای کن ، که میتوانی
گر ز دل برآرم آهی
آتش از دلم ریزد
چون ستاره از مژگانم
اشک آتشین ریزد
چو کاروان رود ، فغانم از زمین بر آسمان رود ، دور از یارم ، خون می بارم
نه حریفی تا با او غم دل گویم
نه امیدی در خاطر، که تو را جویم
ای شادی جان ، سرو روان ، کز بر ما رفتی
از محفل ما ، چون دل ما سوی کجا رفتی ، تنها ماندم ، تنها رفتی
به کجایی غمگسار من ، فغان زار من بشنو و بازآ، بازآ
از صبا حکایتی ز روزگار من بشنو و بازآ ، بازآ سوی رهی
چون روشنی، از دیده ما رفتی
با خاطره باد صبا رفتی
تنها ماندم
تنها رفتی

Ghayegh Shekasteh

قایقْ شکسته - اجرای خصوصی محمدرضا  لطفی در بیات زند

| احمدرضا احمدی | به جایی که بدان سفر نکرده ام |

دوبیتی، خارا Dobeyti, Khârâ - داریوش طلایی - Dariush Talai

جانا ز فراق تو این محنت جان تا کی		دل در غم عشق تو رسوای جهان تا کی
چون جان و دلم خون شد در درد فراق تو		بر بوی وصال تو دل بر سر جان تا کی
نامد گه آن آخر کز پرده برون آیی		آن روی بدان خوبی در پرده نهان تا کی
در آرزوی رویت ای آرزوی جانم		دل نوحه کنان تا چند، جان نعره‌زنان تا کی
بشکن به سر زلفت این بند گران از دل		بر پای دل مسکین این بند گران تا کی
دل بردن مشتاقان از غیرت خود تا چند		خون خوردن و خاموشی زین دلشدگان تا کی
ای پیر مناجاتی در میکده رو بنشین		درباز دو عالم را این سود و زیان تا کی
اندر حرم معنی از کس نخرند دعوی		پس خرقه بر آتش نه زین مدعیان تا کی
گر طالب دلداری از کون و مکان بگذر		هست او ز مکان برتر از کون و مکان تا کی
گر عاشق دلداری ور سوخته‌ی یاری		بی نام و نشان می‌رو زین نام و نشان تا کی
گفتی به امید تو بارت بکشم از جان		پس بارکش ار مردی این بانگ و فغان تا کی
عطار همی بیند کز بار غم عشقش		عمر ابدی یابد عمر گذران تا کی

آسمان عشق - غزل عطار

شبانه‌روزِ تهرانِ تو
دانلود: https://t.me/haataarii/85
با صدا و شعری از بیژن نجدی
کاری از حامد طاری
موسیقی:
Olafur Arnalds
Sun Rain

بیژن نجدی (زاده ۲۴ آبان ۱۳۲۰ در خاش - درگذشت ۴ شهریور ۱۳۷۶ در لاهیجان)، شاعر و داستان‌نویس بود. بیژن نجدی نویسندهای با ذوق ادبی است که داستان‌هایش در سبک‌های واقع‌گرایی و فراواقع‌گرایی نوشته شده‌است. وی از پیشگامان داستان‌نویسی پست مدرن در ایران به‌شمار می‌آید. نشانه‌های سبک واقع گرایی از زندگی ملموس شخصیت‌ها در بخش‌های مختلف برخی از این داستان‌ها و نشانه‌های سبک فراواقعیت گرایی از هم ذات پنداری با اشیای بیجان در تعداد دیگری از داستان‌ها است که به‌طور بارز به ذهن خواننده کتاب منعکس می‌شود. بیژن نجدی از قریحه شاعری خود در متن داستان‌ها بهره برده و استعاره‌ها و تشبیه‌های فراوانی در متن کتاب موجود است. اما متأسفانه در زمان حیات او شعرها و داستان‌هایش مورد بررسی قرار نگرفت. بیژن نجدی نویسنده‌ای است که از عناصر شاعرانه در داستان‌های خود استفاده می‌کرد، به حدی که داستان‌های او را می‌توان داستان‌های شاعرانه دانست. آنچه در زبان نجدی به حد وفور موج می‌زند وجود استعاره‌های بی‌بدیلی است که در محورهای جانشینی زبان قرار می‌گیرند. انواع استعاره، تشبیه، تشخیص، فضا سازی، حس‌آمیزی و تصویر از مهم‌ترین دستاوردهای این زبان خاص است. اگر از منظر زبان‌شناسی به زبان به کاربرده شده در داستان‌های نجدی بنگریم در بعضی از داستان‌ها با متن داستانی‌ای رو به رو هستیم که اگر موسیقی را در آن نادیده بگیریم، شعر است. شعر و داستان هر دو در حوزهٔ نوشتاری در بستر زبان است که شکل می‌گیرند، زبان است که شکل شعر را برای شاعر و داستان را برای نویسنده‌اش خلق می‌کند | از ویکی‌پدیای بیژن نجدی

عکاس کاور: مهرشاد رجبی
عکس‌های ایشون رو می‌تونید اینجا ببینید
https://unsplash.com/@mehrshadr
https://www.instagram.com/mehrshadr
|
در گودِ خیال و خیابان و تاریکی
نئون راه می‌رود
با طرحی از تن پروانه 
مبل‌فروشی پروانه

که بوی تو در آن نشسته است
بوی روشن و خاموش
خاموش و روشن تو 

در میدان و آن‌سوی شیشه‌ی اتوبوس
پشت پرده‌ی باران 
نئون راه می‌رود
چایخانه‌ی پروانه

کاش صبحانه‌ای با تو در دلِ شب 

تهران و خیابان فردوسی
آسمانی پر از بُراده‌هایِ سرخ نئون
عتیقه فروشی پروانه 
پروانه های روی زره
و تیغه شمشیر و جامی از نقره 


حالا صبح تهران است
و شکسته‌های خاموش نئون ریخته بر اِسفالت 
آرایشگاه پروانه

چشمانی بی‌سرمه
نیمرخ تو 
عطر دور حنا و نگاهی پر از آب مروارید

حاج قربان سلیمانی

MohammadKarbalaee

Recent comments

mohsen

matin_art

Majiid Beygi

AMIR.H

Related tracks