کاش یه عکس دیگه میزاشتی

سنتي خوب

موزیک پاپ قدیمی/www.facebook.com

شهرام ناظری و شادروان جلال ذوالفنون - گل صد برگ

وطن! وطن!
نظر فکن به من که من
به هر کجا، غریب‌وار، که زیر آسمان دیگری، غنوده‌ام
همیشه با تو بوده‌ام،
همیشه با تو بوده‌ام، همیشه با تو بوده‌ام
---
اگر که حال پرسی ام، تو نیک میشناسی ‌ام
من از درون غصه ‌ها و قصه‌ ها برآمدم
---
حکایت هزار شاه با گدا
حدیث عشق ناتمام آن شبان به دختر سیاه چشم کدخدا
ز پشت دود کشت‌های سوخته درون کومه های سیاه
ز پیش شعله‌های کوره‌ها و کارگاه
تنم ز رنج، عطر و بو گرفته است
رخم به سیلی زمانه خو گرفته است
اگر چه در نگاه اعتنای کس نبوده‌ام
یکی ز چهره‌های بی‌شمار توده‌ام
---
چه غمگنانه سال‌ ها که بال ها زدم به روی بحر بی‌کناره‌ات
که در خروش آمدی، به جنب و جوش آمدی
به جنب و جوش آمدی
---
به اوج رفت موج های تو
که یاد باد اوج های تو

در آن میان که جز خطر نبود
مرا به تخته‌پاره‌ها نظر نبود
نبودم از کسان که رنگ و آب دل ربودشان
به گودهای هول
بسی صدف گشوده‌ام
گهر ز کام مرگ در ربوده‌ام
بدان امید تا که تو دهان و دست را رها کنی
دری ز عشق بر بهشت این زمین دل فسرده واکنی
به بند مانده‌ام شکنجه دیده‌ام
سپیده هر سپیده جان سپرده‌ام
هزار تهمت و دروغ و ناروا شنوده‌ام
اگر تو پوششی پلید یافتی
ستایش من از پلید پیرهن نبود
نه جامه، جان پاک انقلاب را ستوده‌ام
---
کنون گر ز خنجری، میان کتف خسته‌ام
اگر که ایستاده‌ام و یا ز پا فتاده‌ام
برای تو، به راه تو، شکسته‌ام
برای تو، به راه تو، شکسته‌ام
---
اگر میان سنگ‌های آسیا چو دانه‌های سوده‌ام
ولی هنوز گندمم غذا و قوت مردمم
همانم آن یگانه‌ای که بوده‌ام
---
سپاه عشق در پی است
 شرار و شور کار ساز با وی است

دریچه‌های قلب باز کن
 سرود شب شکاف آن
 ز چار سوی این جهان
---
کنون به گوش می ‌رسد
کنون به گوش می رسد
من این سرود ناشنیده را، به خون خود سروده‌ام

نبود و بود برزگر را چه باک اگر برآید از زمین
هر آنچ او به سالیان فشانده یا نشانده است
---

وطن! وطن! تو سبز جاودان بمان

 که من،
پرنده‌ای مهاجرم، که از فراز باغ با صفای تو
به دوردست مه گرفته پر گشوده‌ام

وطن! وطن! وطن! وطن!
 تو سبز جاودان بمان
تو سبز جاودان بمان


تصنیف وطن همایون شجریان

سلسله موی دوست-استاد محمد رضا شجریان

محمدرضا شجریان، آواز
حسین علیزاده، تار
کیهان کلهر، کمانچه
همایون شجریان، آواز، تنبک

آواز درمانده
غزل عطار
دل ز دستم رفت و جان هم، بی دل و جان چون کنم
سر عشقم آشکارا گشت پنهان چون کنم
هرکسم گوید که درمانی کن آخر درد را
چون به دردم دایما مشغول درمان چون کنم
چون خروشم بشنود هر بی خبر گوید خموش
ی‌تپد دل در برم می‌سوزدم جان چون کنم

آواز : درد شوق
غزل حافظ
 
دل از من برد و روی از من نهان کرد
خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود
خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
صبا گر چاره داری وقت وقت است
که درد اشتیاقم قصد جان کرد


ساز خاموش-ساز و آواز دشتی

من بی می ناب زیستن نتوانم

شاملو-شجریان(خیام)

شجریان_به جز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمیدانم

جان عشاق-شجریان

رو سر بنه به بالین - پرویز مشکاتیان- محمد رضا شجریان- مولوی- آلبوم قاصدک

ز ملک تا ملکوتش حجاب برگیرند

هر آنکه خدمت جام جهان نما بکند

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار

که رحم اگر نکند مدعی، خدا بکند

بسوخت حافظ و بویی به طلف یار نبرد

مگر دلالت این دولتش صبا بکند

چهار مضراب ابوعطا به همراه آواز- شجریان ، کلهر ، علیزاده

( أولم ير الإنسان أنا خلقناه من نطفة فإذا هو خصيم مبين ) 🌺 سورة يس 2025 | الشيخ حاتم فريد 

ترانه سرا : غلامرضا طریقی 
آهنگساز : بهزاد عبدی

Mohammad Motamedi - Dar Jostojooye Aramesh

Mohammad Motamedi, Dar Jostojooye Aramesh / محمد معتمدی، در جستجوی آرامش

اپرای مولوی – بخش پنجم

بازاری در دورترین نقطه ی ایران ، نقالی پرده خوان از آموزه ی تلخ روزگار می گوید و مخاطبانش را امید می دهد که روزی همچون همه ی حاکمان ظالم ، مغولان نیز تخت و بختشان بر باد خواهد رفت .
سلطان العلما با مولوی به بازار وارد شده و به پرده خوان نصیحت می کند که به جای آرزوی مرگ کردن برای دیگران از عشق بگوید ، تا اژدهای درون انسانی مجالی برای عرض اندام پیدا نکند .

پرده خوان :
" هم مرگ بر جهان شما نیز بگذرد ... هم رونق زمان شما نیز بگذرد
این بوم محنت از پی آن تا کند خراب ... بر دولتِ آشیان شما نیز بگذرد
باد خزانِ نکبت ایام ، ناگهان ... بر باغ و بوستان شما نیز بگذرد "

همخوان پرده خوان :
" آب اجل که هست گلوگیر خاص و عام ... بر حلق و بر دهان شما نیز بگذرد "

پرده خوان :
" چون داد عادلان به جهان در بقا نکرد ... بیداد ظالمان شما نیز بگذرد "

همخوان پرده خوان :
" بادی که در زمانه بسی شمعها بکشت ... هم بر چراغدان شما نیز بگذرد "

پرده خوان :
" این نوبت از کسان شما نیز بگذرد ... نوبت ز ناکسان شما نیز بگذرد "
" آبیست ایستاده در این خانه مال و جاه ... این آب ناروان شما نیز بگذرد "

سلطان العلما :
" خلق همه یکسره نهال خدایند ... هیچ نه برکن تو زین نهال و نه بشکن
دست خداوند باغ خلق دراز است ... بر خسک و خار ، همچو بر گل و سوسن
گر نپسندی همه که خون تو ریزند ... خون دگر کس چرا کنی تو به گردن ؟
عشق است پایدار ... هر چه جز عشق ، بشکن "

" دیر بماندم در این سرای کهن من ... تا کهنم کرد ، صحبت دی و بهمن
دیر بماندم که شصت سال بماندم ... تا به شبان روزها همی بروم من
شمع خرد بر فروز در دل و بشتاب ... با دل روشن به سوی عالم روشن
(بشتاب) "

" پس بگردید و بگردد روزگار ... دل به دنیا در نبندد هوشیار
مدتی بالا گرفتی تا بلوغ ... سرو بالایی شدی سیمین عذار
همچنین تا مرد نام آور شدی ... فارس میدان و صید و کارزار
آنچه دیدی بر قرار خود نماند ... وین چه بینی هم نماند بر قرار
دیو با مردم نیامیزد ، مترس ... بل بترس از مردمان دیو سار
گر تو خواهی کز شقاوت کم شود ... حق نباید گفت ، الّا آشکار
جهد کن تا عشق تو افزون شود ... پند من را گوش کن چون گوشوار
این همه هیچ است ، چون می بگذرد ... تخت و بخت و ، امر و نهی و ، گیر و دار "

مولوی :
" دستش بهل ، دل را ببین ، رنجش برون از قاعده است
صفراش نی ، سوداش نی ، قولنج و استسقاش نی
زین واقعه در شهر ما هر گوشه ای صد عربده است
نی خواب دارد نی خورش ، از عشق دارد پرورش
کاندر بلای عاشقان ، دارو و درمان بیهده است "

سلطان العلما :
" آآآی ، رفتم به طبیب جان ، گفتم که : ببین دستم ... هم بیدل و بیمارم ، هم عاشق و سر مستم
گفتا که : نه تو مردی ؟ ، گفتم که : بلی ، امّا ... چون بوی تو بشنیدم ، از خاک برون جستم
صد جام بنوشیدم ، صد گونه بکوشیدم ... صد کاسه بریزیدم ، صد کوزه در اشکستم
باز آن شه روحانی ، میخواند به پنهانی ... بر میکشدم بالا ، شاهانه از این پستم
امروز چنان مستم ، کز خویش برون جستم ...
ای یار ای یار ای یار ، ای یار بکش دستم ، آنجا که تو آنجایی
برکش برکش برکش از این پستم "

مولوی :
ای دریغا ای دریغا ای دریغ ... کان چنان ماهی نهان شد زیر میغ
خانه ویران گشت ، ویران گشت ... ای دریغ "

Rumi Opera - 05 Vasiyat

هرگز نمیشد باورم این برف پیری بر سرم سنگین نشیند چنین
من بودم و دل بود و می آواز من آوای نی هر گوشه میزد طنین
اکنون منم حیران ز عمر رفته سرگردان ای خدای من
با این تن خسته هزاران ناله بنشسته در صدای من
ای عشق نا فرجام من رفتی کجا ای آرزوی خام من رفتی کجا
آن دوره آشفتگی های تو کو ای عمر نا آرام من رفتی کجا
تو بخوان شب همه شب برایم ای مرغ سحر
که دل خسته من درامد از سینه به در
تو سبک بالی و من اسیر بشکسته پرم
تو پر از شوری و من ز عالمی خسته ترم
تو بخوان تو بخوان به گوش اهل جهان
که خبر شود از شتاب این کاروان

Az Man Bogzarid - [ Listen2Music.ir ]

مرضیه - پیری

ره میخانه(عطار) / محمدرضا شجریان

آواز کم نظیر شجریان در ابوعطا به همراه ساز پیرنیاکان و عندلیبی در آلبوم پیام نسیم - اجرای لوزان سویس

شجریان_به جز غم خوردن عشقت غمی دیگر نمیدانم

MohammadMehdi Bashiri

Recent comments

Mah Boo

hvshkf

کورش شهیاری

delavari_arash

Related tracks