تنها نگذارم در میدان ولی را

سَید و مولا حسین، آرام دل­ها حسین
زِمزمه­ ی عاشقان، یاحسین و یاحسین
ندارم غیر تو فکر و خیالی
بنفسی انت و اهلی و مالی
روضه­ های مقتل را، مثل باران می گرییم
در غم تو این شبها، با شهیدان می گرییم
اشک ما مرثیه خوان فرات است
مولای ما قتیل العبرات است
با ولایت می مانیم، شور ما از عاشوراست
ای عاشقان بسم الله، راه قدس از کربلاست
تنها نگذارم در میدان، ولی را
مولایم رهبرم سِید علی را
کل یوم عاشورا، کل ارض کربلا
وارث خون حسین، مهدی زهرا بیا
یار مظلومان کی میرسی از راه
العجل العجل یا حجةَ الله

سيد ومولا حسين - میثم مطیعی

چادر تو پناهم

این الطالب بدم المقتول بکربلا

بریده حنجر خداحافظ -ميثم مطيعي

من و این همه غم ..

روحي مشتاقة و بعيد الدرب

شمیم رحمان از یمن میاید/میثم مطیعی

زائر! ز خود برون آ، وقتِ سفر رسیده
پا در ره ولا بگذار
جابر! به سوگ مولا ماه صفر دمیده
خود را به جاده ها بسپار
به قلب سالک نیست/اثر ز بیم ِ بلا
ز خود سفر باید/ به سوی کرب و بلا
چه بیم اگر این ره/ سوی بلا افتد
خوشا سری کزتن/ به کربلا افتد
اگرچه ناقابلم سر من فدای راه حسین
به غیر سر مرکبی ندارم برای راه حسین

جابر! به جای زینب، جای رباب و لیلا
باید سفر کنی امروز
زائر! به جای شیعه، سوی مزار مولا
باید خطر کنی امروز
به نوحه و افغان/به جاده باید رفت
به یاد طفل حسین/ پیاده باید رفت
ببند احرامی/ که عید قربان است
مسیر کرب و بلا/ بدون پایان است
صبا! تو خود را، به صحن مولا، به آن سرا برسان
صدای ما را، سلام ما را، به کربلا برسان

داغ تو مرهمی تا صبح ابد ندارد
ای قبله ی دل عالم
الله اکبر از این ماتم که حد ندارد
الله اکبر از این غم
حبیب آمده بر/ حبیب می گرید
به غربتِ مردِ/ غریب می گرید
اگر که بی پاسخ/ سلامِ جابر بود
بدان بدونِ سر/ امامِ جابر بود
بمیرم آخر، بمیرم آخر، به غربت مولا
غریبِ مادر، فتاده بی سر، به دشت کرب و بلا

با خاطری غمین و با قامتی شکسته
در زیر بار ماتم ها
سوی مدینه آمد این کاروان خسته
بی ساربان خود اما
چه مجلسی برپا/ در این غم آباد است
که روضه خوان اینجا/ امام سجاد است
که سنگ می گرید/ که خاک می موید
دمی که زینب از/ حسین خود گوید
ز چله ی غم، نشد که زینب، دمی شود بیرون
چهل صباح و چهل مساء از غم تو گرید خون

شاعر: حسن صنوبری

زائر ز خود برون آی وقت سفر رسیده - میثم مطیعی


دوباره بساط طرب شد محیا
دوباره رسیده شب شور و غوغا
شب می فروشی شب باده نوشی
شب لب نهادن به لبها ی صحبا
شب هوو کشیدن گریبان دریدن
شب پر کشیدن پریدن به بالا
چه شب که زهرا دعا کرده تا ما
همه شیعه گردیم و بیتاب مولا
غلامی این خانواده دلیل و مراد خدا بوده از خلقت ما
مسیرت مشخص امیرت مشخص
 مکن دل دل ای دل بزن دل به دریا
که دنیا به خسران عقبی نیرزد
به دوری ز اولاد زهرا نیرزد
و این زندگانی فانی جوانی
 خوشی های امروز و اینجا
به افسوس بسیار فردا نیرزد
اگر عاشقانه هوادار یاری
اگر مخلصانه گرفتار یاری
اگر آبرو میگذاری به پایش
یقینا یقینا خریدار یاری
بگو چند جمعه گذشتی ز خوابت
چه اندازه در ندبه ها زارِ یاری
به شانه کشیدی غم سینه اش را
و یا چون بقیه تو سر بار یاری
اگر یک نفر به او وصل کردی
برای سپاهش تو سردار یاری
به گریه شبی را سحر کردی یا نه؟
چه مقدار بیما رو بی تاب یاری
اگراشک داری به شکرانه اش هااا !!!
که مست نگاه گوهر بار یاری
دل آشفته بودن دلیل کمی نیستی
اگر بی قراری بدان یار یاری
و پایان این بی قراری بهشت است
بهشتی که سر خوش ز دیدار یاری
نسیم کرامت وزیدن گرفته
و باران رحمت چکیدن گرفته
مبادا بدوزی نگاه دلت را
به مردم که بازار یوسف فروشی در این دوره ی بد شدیدا گرفته
خدایا به روی درخشان مهدی
به زلف سیاه و پریشان مهدی
به قلب رئوفش که دریای داغ است
به چشمان از غصه گریان مهدی
به لبهای گرم علی یا علی اش
به ذکر حسین و حسن جان مهدی
به دست کریم و نگاه رحیمش
به چشم امید فقیران مهدی
به حال نیازو قنوت نمازش
به سبحانَ سبحانَ سبحانِ مهدی
به برق نگاه و به خال سیاهش
به عطر ملیح گریبان مهدی
به حج جمیلش به جاه جلیلش
به صوت حجازی قران مهدی
به صبح عراق شبانگاه شامش
به آهنگ سمت خراسان مهدی
به جان داده های مسیر عبورش
به شهد شهود شهیدان مهدی
مرا دائم الاشتیاقش بگردان
مرا سینه چاک فراقش بگردان
تفضل بفرما بر این بنده ی بی سرو پا
مرا همدمو محرم و هم رکاب
سفرها ی سوی شام و خراسان عراقش بگردان
ندیدم شَهی در دل آرامی تو
به قربان اخلاق مولایی تو
تو خورشیدی و ذره پرور ترینی
فدای سجایای زهرایی تو
نداری خماری به مشتاقی من
ندیدم نگاهی به صحبایی تو
نداری خرابی به بی تابی من
ندیدم صبویی به مینایی تو
نداری به کویت زمن بینوا تر
ندیدم کریمی به طاهایی تو
نداری گدایی به رسوایی من
ندیدم نگاری به زیبایی تو
نداری مریضی به بد حالی من
ندیدم دمی چون مسیحایی تو
نداری غلامی به تنهایی من
ندیدم غریبی به تنهایی تو
نداری اسیری به شیدایی من
ندیدم کسی را به آقایی تو
امید غریبانِ تنها کجایی
چراغ سر قبر زهرا کجایی
تجلی طاها
گل اشک مولا
دل آشفته ی داغان
 کوچه ی غم
گرفتار گودال خونین
در افکار غم های زینب
سیه پوش قاسم
عزادار اکبر گل باغ لیلا
پریشان دست علم گیر سقا
نفس های سجاد
نواهای باقر
دعاهای صادق
کس بی کسی های شب های کاظم
حبیب رضا و انیسِ غریبِ جواد الائمه
تمنای هادی
عزیز دل عسکری
پس نگارا بفرما کجایی
دلم جز هوایت هوایی ندارد
لبم غیر نامت نوایی ندارد
وضو و نماز و قنوتم بدون ولایت صفایی ندارد
دلی که نشد خانه یاس نرگس خراب است ویران بهایی ندارد
مرا در کمندت بیفکن که دیگر گرفتار عشقت رهایی ندارد
خوشا آنکه غیر از ظهورت نگارا شب قدر دیگر دعایی ندارد
ید الله ی و حق به جز دست مشگل گشای تو مشگل گشایی ندارد
غلام تو ام از ازل تا قیامت که این بنده گی انتهایی ندارد
بیا تا جوانم بده رخ نشانم
که این زندگانی وفایی ندارد
نگارا نگاهی به جز نوش لعلت دل زخم خورده دوایی ندارد
بیا تا نمردم به فکر دوا باش
به فکر علاج بی نوا باش
کریما ریحما رئوفا عطوفا نگارا بهارا بیاا جان مولا
بیا جان زهرا بیا جان زینب بیا جان سقا
سحر خیز مکه
سحر خیز کوفه
سحر خیر مشهد
سحر خیز کربو بلا و مدینه
سحر یاد ما باش...
سحر یاد ما باش...
سحر یاد ما باش...

be Taha be Yasin, Complete Poem, به طه به یاسین, Haj Mahmoud Karimi

ای حسرت جان و تنم تنها دلیل بودنم

آه ای شهادت العجل

چشم منو امر ولی جان منو سید علی

ای مقتدایم چشمان تو

مومن شدم بر ایمان تو

در دست مهدی دستان تو

جانم فدای سید علی

سرمست حسین و سرباز ولی ام

در راه خدا هست دین علویم

تا آخر عمرم من ولائیم

مثل آقاجونم انقلابیم

زائر ز خود برون آی وقت سفر رسیده - میثم مطیعی

Mohtadun - مهتدون

Related tracks