Havaye Zemzemehayat (Single)

هوای زمزمه‌هایت - همایون شجریان

شال گردن
بازگشت اسرا
بیست و ششم مرداد هزار و سیصد و شصت و نه

 ساناز زنگ زد احوالپرسي ، داشت ميگفت جدا شده چون روابط لانگ ديستنس سخته
 ، و نميشه ادمها رو فقط تو إسكايپ ديد كه خيلى فرق داره تا حضورى ، پرسيدم :خب من فكر كنم دو ماه ديگه ميرسيد كه ؟
گفت تو بگو دوروز ديگه . سختمه ، سختم بود ،ادمهاى جديد ميان ، ادم فرصتهاش رو از دست ميده.
بعد از يه سرى حرف معمولى و غيبت ،خداحافظى كرديم .

- ياد رضا افتادم ، خوشتيپ بود يه ورزشكار درست حسابى ،سليقه موسيقى اش باحال بود، سوپرترمپ و كمل دوست داشت ،تو فرانسه خلبان شده بود و اومده بود ايران بخاطر مامانى ، تو خونه با همه تمرين لغت هاى فرانسه ميكرد ،همش به سارا ميگفت تو غزون د تغ( دليل زنده بودن ) منى ،
،سارا دختر همسايه بود ، موهاى فرفرى مشكى با چشمهاى طوسي ، شبيه عروسك خواهرم نكلى بود .قرارشون بود يه سال ديگه عروسى كنن ، رضا ميرفت جنگ ،ميرفت مأموريت ،خلبان بود أز وقت رفتنش تا هر باربرگشت، سارا قلبش تو دستهاش بود،يه بار رفت ٦ ماه بر نگشت ، سارا براش هرشب نامه مينوشت ، سارا نقاش بود ،٦ ماه ٦ ماه يه تابلو تموم ميكرد، مهدكودك هم درس ميداد ، اهنگهاى فرانسوى حفظ ميكرد،صداش رو رو كاست ضبط ميكرد ، ساراكه شروع كرد فرانسه خوندن ، أدونس شد ، به ما بچه ها،المنترى فرانسه ياد ميداد با نقاشى .
رضا اومد ، نامزد كردن ،جنگ بود ،دوباره بايد ميرفت ،هواپيما شو زدن ، أسير شد ، شد ٦ سال ، سارا موند ، همه ٦ سال رو موند ، جنگ تموم شد ، رضا جزو أسيرآيى بود كه نيومد , سارا رو نديدم ديگه تا شدم ٢٦ ساله، معلم فرانسه دختر خاله از پاريس اومده بود به تهران،لهجه غريبى داشت منو ياد سارا انداخت. گفتم شب از مامانى بپرسم ، پرسيدم ، سارا رفته بود كانادا ، عروسي نكرده بود . دكترا ليترچر گرفت . مامانى گفت تو تصادف ،مرگ مغزى شده .
مامانى گفت نقاشيهاش اينجاست يه جايى تو أنبارى .رفتم دنبال نقاشيها ،نوار كاستهاش رو پيدا كردم با دو تا پليور و يه شال گردن . سارا براش اهنگ خونده بود .
ميگفت من كه ميمونم اگه غزون د تغ منم پس زنده بمون.
تمام شب رو توكوچه ها راه ميرفتم و سيگار ميكشيدم .
راستى شال گردنش رو هنوز ميپوشم.

موسیقی: Fink - Yesterday Was Hard On All Of Us

ممنون از پرهام بابت ضبط و ادیت

شال گردن

Produced By MooVan
Cover Art By MooVan


Follow MooVan :
📲 You Tube : https://www.youtube.com/@moovan7
📲 Spotify : https://open.spotify.com/artist/4EMCDabyk41blKXoIXXze0?si=Ax27RwqjSDWfndcplQtmDw
📲 Telegram : https://t.me/MooVan7
📲 SoundCloud : https://soundcloud.com/moovan
📲 Instagram : https://instagram.com/_moovan_

Quietus

Swing Me to Your Song

Hymn(feat. Antonio Licusati & Habib Meftah Boushehri) - Manushan

Live performance at Benirras Beach, Ibiza

Bandcamp 

RO - 5

About Last Time

Translate the symbolic image that encloses the decorations with the chosen pigments into sound and vibrational variations, tonal, timbre, dynamic and rhythmic representations.

The sound material thus obtained becomes the pulsation that goes to stress the static image by reconstructing its underlying voice, in an evolutionary development that visually re-proposes the possible variables contained in the decoration of the fabric. The result is audiovisual animations of one and a half minutes that will be listened to and projected contextually and in succession to the physical presentations of the project. Each fabric worn on the catwalk takes on a double "vestment", a double reading: on the one hand the substance of the matter, on the other a metaphysical, dreamy and subliminal transverse alter ego.

déco_10

خسرو گلسرخی (زاده ۲ بهمن ۱۳۲۲ در رشت – درگذشت ۲۹ بهمن ۱۳۵۲) شاعر و نویسنده مارکسیست بود. او در سال ۱۳۴۷ سردبیر بخش هنری روزنامه کیهان بود. گلسرخی از جمله روشنفکران آن دوران بود که از جنبش‌های چریکی حمایت می‌کرد. گلسرخی به همراه گروهی دیگر در سال ۱۳۵۱ به اتهام طرح ترور ولیعهد بازداشت شدند. گلسرخی در دادگاهی که به صورت زنده پخش شد از عقاید مارکسیستی و انقلابی خود دفاع کرد. با حکم دادگاه او و کرامت‌الله دانشیان اعدام شدند.

دفاعیه خسرو گلسرخی و کرامت دانشیان

Saʻid Hormozi, Setâr 2
Publish Year : 2003
M. CD 106

Saʻid Hormozi, Setar 2

Avaz-e Afshari/Saʻid Hormozi, Setar 2

هوشنگ گلشیری آخرین داستانش، «زندانی باغان»، را می‌خواند. پس از قتل‌ها مطلبی برای نیویورک ریویو نوشت و از این داستان هم گفت: از مهرماه تا هم‌اکنون فقط یک داستان کوتاه نوشته‌ام: زندانی باغان. خواب دیدم. عصرهنگام بود، یکی از همین روزها که به دفتر مجله می‌رویم. ما، هر چهارنفر، من و همسرم و دختر و پسرمان، بر سراشیبی کوهی خانه داشتیم و در زیر نور ستارگان شام می‌خوردیم. یکی شبیه همین‌ها که در پراید سفید نشسته‌ بودند آمد، به گرد ما گشتی زد و زیر و بالای هر چیز را گشت و رفت. باز یکی دیگر آمد و من در خواب با او همپا شدم که: ما که چیزی نداریم. نه عرق خوریم و نه اهل هر فسق و فجور دیگری. این یکی کامله‌مردی است. می‌گوید: چرا چیزی کف دست آن جوان نگذاشتید تا راحت‌تان بگذارد؟ در همان تاریکی‌ها از پله‌هایی پایین می‌روم و جوان را پیدا می‌کنم. با او همپا می‌شوم تا می‌رسیم به جایی که بی‌شباهت به دادگاه انقلاب نیست. در همان خواب وقتی سرم به تیزی درگاهی می‌خورد، جوان می‌گوید: مواظب باش. از این به بعد مطمئن نیستم که خواب است یا داستانی که نوشته‌ام. اما از تجربهٔ بازجویی‌های مکرر استفاده کرده‌ام. این‌بار در این بازجویی همه سخن از صحنه‌هایی است که نوشته‌ام که اینجا اعتراف کرده‌ای که فلان کرده‌ای و آنجا بهمان. بالاخره هم بازجو یا شاید قاضی ـ که اینجا رسماً یکی نقش همه را، از بازپرس گرفته تا دادستان و قاضی، بازی می‌کند ـ از صحنه‌ای می‌گوید که در کتاب‌های من نیست. این حادثه دیگر یکی از واقعات خود قاضی است که انگار می‌گوید تا من بنویسمش تا از آن من شود، و او دیگر گناهکار نباشد. این داستان به خارج فرستاده‌ شده و در برلن به آلمانی خوانده‌ شده. ظرف‌ها را می‌شویم و اگر دانهٔ برنجی هست بر هرهٔ پشت شیشهٔ پنجره می‌ریزم. بالاخره برای آخرین بار پنجره‌ها و درِ رو به راهرو را بررسی می‌کنیم و می‌رویم به اتاق خواب. همسرم چیزی می‌خواند و من هنوز کتابی به دست نگرفته، می‌فهمم که چشمم دارد سنگین می‌شود. حتی می‌ترسم که دست دراز کنم و بر پوست سفید گردنش بکشم. اگر صداهامان را ضبط کنند چی؟ می‌بینمش که قرص تپش قلب می‌خورد. می‌خوابم و صبح باز ـ آفتاب نزده‌ ـ بیدار می‌شوم. دوست جوان زودتر بیدار شده. از صدای نوک پرنده‌ها بیدار شده. تا چای درست کنم خورشید هم طلوع می‌کند. قرص سرخ خورشید چه شکوهی دارد! همهٔ شهر تهران از این بالا پیداست. باز روز دیگری شروع می‌شود، باز اگر بیرون برویم و مثلاً از خیابانی بخواهیم پیاده برویم، چپ و راست نگاهی می‌اندازیم. رهگذران به نیم‌نگاهی می‌نگریم. اگر در خانه بمانیم باز تلفن دوستان شروع می‌شود، یا کسانی که می‌خواهند تلفنی مصاحبه‌ای بکنند، مثلاً بی‌بی‌سی و یا رادیو فرانسه. گاهی هم دوستی از خارج است که بیشتر چک می‌کند ببیند زنده‌ایم یا نه. در تشییع جنازهٔ مختاری ناگهان متوجه شدم که هر جا می‌روم حلقه‌ای از نویسندگان جوان گرد بر گرد من حرکت می‌کنند. یعنی در میان جمعیت هم خطری تهدیدمان می‌کند؟

زندانی باغان

MooVan is a composer and music producer and pianist , who often makes electronic, ambient and lo-fi songs. his goal is always to create a unique vibe.

Quietus

MooVan

Recent comments

wolfie

wolfie

Related tracks