The Music of Southern Khorassan - Persian Folk Songs

Ahange Raghs

Best of Delkash - Persian Music

Pashiman Shodam

دکتر الهی قمشه ای

Dance Mix

Maaheh Shabeh Chahardah

M. Shajarian شجریان - ای مهربانتر از برگ - سروده شفیعی کدکنی.M4A

تصنیف از خون جوانان وطن لاله دمیده با اجرای عبدالله دوامی در سال ۱۲۹۳

از خون جوانان وطن لاله دمیده-عبدالله دوامی

مجموعه‌ی «نمک» (نغمه‌های محلی برای کودکان) -که در دو نسخه‌ی باکلام و بی‌کلام در اختیار شنوندگان قرار می‌گیرد- حاصل تلاش گروه «آدمک» است برای بازگرداندن ریشه‌های بومی و ایرانی به فرهنگ شنیداری کودک و نوجوان. در این مجموعه تلاش شده‌ است با استفاده از بُن‌مایه‌های آموزش‌محور‌ِ نگرش‌ِ اُرف‌-شول‌وِرک در تنظیم قطعات، در کنار ملودی‌های آشنا، فضای صوتی نویی ایجاد شود تا افزون بر اهداف فرهنگی، اهداف آموزشی را نیز پی بگیرد.۰

۹) لالایی | گرگان

🎧 پادکست  فوووووق العاده شاد ( بیا آزاد باشیم) 

#شاد ، #قدرتمند ، #امیدبخش

🎖موزیک خاص و گوش نواز 


🔴 ویژه : 
با تمام تمرکز و با آخرین صدا گوش کنید ☺️🎧


 🔴 موزیک #donya  _ deep house

برای مشاهده میلیونها نتیجه عالی خودشفادهی ، ثروت و موفقیت و بهبود روابط از سراسر دنیا به کانال یا سایت سر بزنید 

برای دانلود آثار دیگر به صورت #رایگان ، به آدرس تلگرام یا سایت بین المللی مراجعه بفرمایید
 
💡 سایت رسمی :  https://amirhemmati.com
💡 کانال تلگرام :  https://t.me/www_amirhemmati_com

بیا آزاد باشیم _ فوق العاده شاد و انگیزشی (Let's be free - Extremely happy and motivating )

برای من باش

مـراسم ختم ِ نصرت است؛ همسر استاد عبادی. احمد عبادی را می‌گویم. همان که سه‌تار می‌زد. چند نفری نشسته‌اند دور هم. جمع خودمانی است. انگاری چند تا موزیسین هم آمده باشند با سازهایشان. قاب ِ تصویر، خالی است. همه‌چیز بر اساس یک صدا شکل می‌گیرد. مخاطب از آنچه که در این اطاق می‌گذرد آگاه نیست. تنها صدا است که روایت آنچه در این اطاق می‌گذرد را به عهده دارد.

صدای نی‌ای می‌پیچد توی فضا. نوازنده‌اش کسایی است. کسایی نی می‌زند اما این صدا، تنها صدای نی نیست. صدای نی که می‌پیچد توی اطاق، انگار نغمه‌ای ریشه گرفته از اندوه متراکمی پهن می‌شود در فضا. صدا، صدای مرگ است؛ مرگی که انگاری ناخواسته اتفاق افتاده. مرگی که از یک حماسه حاصل شده است. انگار نصرت قهرمان ملتی بوده، در واقعه‌ای حماسی مرده و حالا، توی جمعی خودمانی چند نفری جمع شده باشند و با این نغمه‌ها،‌ یادش را زنده نگه می‌دارند. صدای نی، صدای زنجموره است. صدایی است که انگار، همه‌ی اندوه‌های جهان را از همه‌ی قرن‌ها جمع کرده باشد و ریخته باشد توی نی‌ای که حسن کسایی می‌نوازدش.

کسایی می‌نوازد. یک دقیقه‌ای وشاید مبلغی بیشتر. آن‌قدری که شاید شنونده را آماده‌ی دریافت همه‌ی وجوه این اندوه می‌کند. این سمفونی ِ تک نفره که نواخته می‌شود، ادیب خونساری [خیلی از قدیمی‌ها "خوانساری" را "خونساری" می‌گفتند؛ شنیده‌اید حتما] شروع می‌کند به خواندن. با صدایی خسته، درهم‌شکسته و فروریخته،‌ صدایی که قدرت ِ روزهای پیشین را ندارد و البته همین فروریختگی، سوزناکی‌اش را می‌افزاید. مثل شمشیری که کُند شده. ادیب با صدای خسته و زخمی‌اش درآمد می‌خواند: «سینه از آتش دل در غم جانانه بسوخت/ آتشی بود در این خانه که کاشانه بسوخت» و انگار شعر را به خدمت می‌گیرد که این اندوه را -این آوار ِ فروریخته از هر کران را- به مخاطب منتقل کند، وگرنه همه چیز در آن قاب ِ خالی راوی ِ آن است که گویی زبان و کلام را یارای بیان این اندوه نیست.

این خط را که می‌خواند، کسایی پاسخ‌ش را با نی‌اش می‌دهد. خونساری می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم» و دوباره می‌خواند: «ماجرا کم کن و باز آ که مرا مردم چشم/ خرقه از سر به درآورد و به شکرانه بسوخت». و این بیت را طوری می‌خواند که تو منتظری کسی «ماجرا کم کند» و «باز آید». نی اینجا خاموش می‌ماند. عبادی -که خود سوگوار نصرت است- به کمک می‌شتابد. زخمه به سه‌تار می‌زند و پاسخ ادیب خونساری را با نوک انگشتان‌ش می‌گوید. ادیب می‌خواند: «تو که نوشم نه‌ئی، نیشم چرایی/ نمک‌پاش ِ دلم ریشم چرایی» و می‌نالد همراه با سه‌تار و نی. بعد انگار که ادامه‌ی شعر یادش نمی‌آید، نومیدانه می‌خواند: «ببین انتظارت چه کرده با روزگارم، ببین انتظارت چه کرده با روزگارم».
.......
ادامه‌ی روایت را از اینجا بخوانید:
tchaikovsky.blogfa.com/post/92

Sooge Nosrat Ebadi

در سوگِ نصرت (درگذشت همسر احمد عبادی) | ادیب، عبادی، کسائی و شجریان

آلبوم: زمستان است
تار: حسین علیزاده
کمانچه: کیهان کلهر
مهدی اخوان‌ثالث

سلامت را نمی خواهند پاسخ گفت
سرها در گریبان است
کسی سر بر نیارد کرد پاسخ گفتن و دیدار یاران را
نگه جز پیش پا را دید، نتواند
که ره تاریک و لغزان است
وگر دست محبت سوی کس یازی
به اکراه آورد دست از بغل بیرون
که سرما سخت سوزان است - نفس، کز گرمگاه سینه می آید برون، ابری شود تاریک
چو دیوار ایستد در پیش چشمانت
نفس کاین است، پس دیگر چه داری چشم؟
ز چشم دوستان دور یا نزدیک

دکتر الهی قمشه ای

Mostafa Eghdamipour

Recent comments

کانون دفاع از حقوق بشر در ایران

Related tracks