Şiir

TERZİLER GELDİLER 
eser; Turgut Uyar
seslendiren; İsmet Özel

Terziler geldiler. Kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle
daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere
Bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle.
Kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı. Sonra
sonsuz çalgısı sevinçsizliğin.
Çay içmeye gidenler vardı akşamüstü, parklara gidenler de
Duruma uymak kısaltıyordu günlerini artamayan eksilmeyen bir hüzünle...
Yorgun ve solgundular, kumaşları buldular, kenti doldurdular
O çelenk onbin yıllıktı, taşıyıp getirdiler
Ölülerini gömmüşlerdi, kalabalıktılar, tozlarını silkmediler
Bütün caddeler boşaldı, herkes yol verdi,

"Tanrıtanır kadınlar ve cumhuriyetçiler
piyangocular, çiçek satın alanlar,
balıkçılar ağlarını, paraketelerini, ırıplarını, oltalarını
zokalarını, çevirmelerini ve kepçelerini topladılar.
Sigaralarını yere atıp söndürdüler sigara içenler."

Bir şey vardı ısınmaz kalın kumaşların altında, kesip biçtiler
Patron çıkardılar, karşılaştırdılar,
Katlanılmaz bir uykunun sonunu kesip biçtiler
Şarkılara başladılar ölmüş bir at için
Makaslarını bırakmadılar
Bekleniyorlardı.

"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
Ne güzeldi senin çılgınlığın, ne ulaşılırdı!
Sen açardın,
Otuzüçbin at türünün tek kaynağıydın sen!
Tüylerin karaparlaktı. Koşumların,
-kokulu yağlarla ovulup parlatılan-
nasıl yakışırdı sağrılarına ve göke.

Göke bir ululuk katardı sonsuz biçimin, at!
Toynaklarını liflerle ovardık
Senin karaya boyanırdı koşuşun
Uyandırırdı bütün karaları ve denizleri.
Çılgın kişnemeni duyardık sonsuzun yanıbaşından
Ne güzel gözlerin vardı Kara at!
Binlerce kişi,
-çocuklar, kadınlar, erkekler görkemli yahut
darmadağın giysileriyle herkes
körler ve cüzzamlılar,
bütün kutsal kitaplar kalabalığı,
ermişler, kargışlılar ve günahlılar
gebe kadınlar, vâz edenler
ve dondurmacılar ve at cambazları ve
tecimenler ve kıralcılar ve gemicilerle
Tanrıtanımazlar ve tefeciler ve
yalvaçlar...-
ormanlardan ve kıyılardan ve kıraç yerlerden gelmiş
senin mutlu ovanı doldurup
haykırırlardı.
Büyük sesler içinde sen, geçerdin..."

Terziler geldiler. Bu güneşler odaların dışındaydı artık.
Herkes titrek ve sabırsız, titrek ve sabırsız evlerinde
Gazeteler yazmadı, dükkânlar dönemindeydik
Yüzlerce odalarda yüzlerce terziler, pencerelerini kapadılar
Parmakları uzun, kurusolgun yüzleri sararmış, eskimiş durmaktan
Yitik saat köstekleri, titrek ve sabırsız yorgun bacakları
Her şeylerine yön veren durmuşluğa olur dediler
Beğenip gülümsediler.

"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
Senin eyerin ne güzeldi.
Dişi keçi derisinden, ofir altınıyla süslü
Nasıl yaraşırdı belinin soylu çukurluğuna
Seninle öteleri ansırdık.
Öteler, baklanın ve pancarın duyarlığı
Kedinin varlığı erişilmez kişilik
Güneşli bir damda
İçimizden gemiler kaldırırdın,
Suyunu büyük şölenlerle tazelerdik
Bayramımızdın. Kuburlukların
bütün kişniş ve badem doluydu.
Şimdi dar dünya
Ölümün büyük hızı kesildi."

Terziler geldiler. Ateş ve kan getirmediler.
Hüzünleri kan ve ateşti ama. Uğultulu bir şey
Ekspresler garlarda kaldı, ilâçlar çıldırdılar
Kenti bir baştan bir başa dolaştım, tıs yok
Bütün odalara dağıldılar. Sürahiler tozlu, pabuçlar kurumuş
yerlerde kırpıntılar,

"oyulmuş yakalar, kolevlerinden arta kalanlar
vatka pamukları, verevine şeritler, kopçalar,
düğmeler, ilikler
iplik döjküntüleri, kumaş parçaları,
karanlık akşamüstleri ve sabahlar,
dükkân tabelâları, kartvizitler..."

kasıklarına kadar çıkmış, en ufak bir ölüm bile yok.
Tarafsız bir aşk çağlıyordu onların solgunluğunda
Mutfaklarını kilitlediler, büyük atsı giysiler kestiler,

"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
Koşuşun büyütürdü dünyayı senin!
Sen nasıl da koşardın.
Biz güneyde yatardık, sen koşardın
Hangi at güzelse ondan da güzeldin
Kuyruğun parlak savruluşuyla bölerdi
bir karaya göğü
ve yüceltirdi, ince bezekli kuskununu.
Gemin güzel sesler çıkarırdı güzel
ağzında,
herkesi sevinçle haykırtan.
Başın yaraşırdı düşüncemize ve
gözlerine saygıyla bakardık..."

Terziler geldiler. Durgunluktu o dökük saçık giyindikleri
Yarım kalmışlardı. Tamamlanmadılar. Toplu odalarını sevdiler.
Ölümü hüzünle geçmişlerdi, ateşe tapardılar.
Kent eşiklerindeydi, ağlayışını duydular
Kestiler, biçtiler, dikmediler ve gitmediler,
iğnelerine iplik geçirip beklediler;

"Ey artık ölmüş olan at! -dediler-
En güzeli oydu işte, yüzünün
savaşla ilişkisi.
Boydanboya bir karşıkoyma, denge
ve istekli bir azalma. Onu bilirdik.
O ağaç senin kanınla beslenirdi,
hepimizi besleyen.
Bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız
senin karşında,
alışveriniş, alfabenin, iplik döküntülerinin ve
her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..."

Turgut Uyar - Terziler Geldiler ( İsmet Özel`in sesinden)

MIKNATISSIZ PUSULA
AH MUHSİN ÜNLÜ

eser; Ah Muhsin Ünlü
seslendiren; Eser Gökay


ben sana düzenli olarak telefon ediyorum. 
adlı bir cengaver olarak telefon ediyorum. 
hakiki cinayetler işleniyor görüyorum. 
isa görüyor, şeyhim görüyor, ben görüyorum. 
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum. 

yüzyıl şilisinden bir jazz javulcusu inliyor tam arlarımda 
hiç durmadan kentli mağlup kıyasıya mağrur ve mor 
bir çocuğum şimdi pişman olmak için 
birbiriylebağlantılıyüzbinlerceyılım var. 

seni sevmem 
bu savaşı 
kesintiye uğratmaz 
ama ordan bakma! 
bu, werther`in 
leş kanını 
gül kılar. 

birleşmemiz radikal olacak ben kan vereceğim 
otobüsler olacak, trenler, bütün öldürülmüş cumhuriyet şehirleri 
saçlarım uzun olacak, bıyıklar, gözlükler, gideceğim 
çığlıklarla düzülmüştür aşk şiirleri. 

gideceğim en eski öykümde devlet denen şirk yazacağım 
göz bebeklerimde kent gördükçe kırılan gıçlar, 
ve bir dizeyi haklar gibi terli ellerim 
bu çağın açısını dik tutacaklar. 

bana bir öpücük verin yoksa galip döneceğim 
ufka bir bakın ordum akıp gidecek 
elimde çözülecek makina ve cinayet 
marşlar yazıp halkımla söyleyeceğim yoksa. 

inanmışım kaybetmek esrarıdır olmanın 
çıldırmış bir vaşak gibi kaybediyorum. 
ipimden kurtulmuşum kaybediyorum. 
birleşmiyor ellerimiz haykırıyor trapez 
tanklar tank olup geçiyor üstümüzden 

helvetius haklı, devlet şaşkın, piyanist kara 
memleket sana rağmen ket vururken yarama 
şu çıplak çocuk şu büyük türk şairi ben 

-ve emir 'kun' diyor; doğuruluyorum- 

'bu ülke'den daha bıçkın tamlama bilmiyorum. 

bana bir öpücük verin yoksa şair öleceğim 
ilk dildar tohum ekecek sözüme yoksa 
ve bir dizenin tan yerini ağartamsıysa 
ellerini tutarım ki kudurtucudur.ellerin 
bunun için gözlerinin meryem hali sevgilim 
gözlerinin meryem hali gerçek yurdumdur 
ki zuhrettiğinde ilk formuyla isa yeniden 
ağlıyorum, ağlıyorum, ağlıyorumdur. 

ben bu çağdan bir kere de şerefimle geçeceğim 
lazım gelen gülleri göğsüme gömerek 
birleşmemiz radikal olacak ben kan vereceğim 
bunu daha çok küçükken bir film de görmüştüm! 

ah laikse aşkımız biter elbet bir kış baharyaz günü 
gözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarıma 
bir çınar gövdesini bir hamle daha yarar 
üç içbükey komodin silah çeker vurulur 
sen gidersin, denklem düşer, ben aşk olduğumu ağlarım 
bir kelebek konduğu yerde bir mayın olduğunu anlar. 
beynime düşer infilak eder 

ben dünyaya karşı durmak ile meşhurum 
olma. yokluğun bulunmaman bedenime lacivert lavlar akıtır. 
nasıl çekip gitmiş bir şaman 
çekip gitmiş, bir şaman değilse en çok 
benim gibi sonsuz bir at 
hiç koşmuyorken de attır. 

biliyorum lir sızmıyor şakaklarımdan 
ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok 
annem beni hep çok sevdi, kız gördüm mü ağlıyorum 
modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum 
yeniden dünyaya gelsem yeniden seni severim 

ben sana düzenli olarak telefon ediyorum. 
adlı bir cengaver olarak telefon ediyorum 
hakiki cinayetler işleniyor görüyorum 
isa görüyor şeyhim görüyor ben görüyorum 
ben sana düzenli olarak telefon ediyorum 
mıknatıssız bir pusula olarak

Ah Muhsin Ünlü - Mıknatıssız Pusula


“Babamın öldüğü gün birine aşık olmuştum. Bazen öyle olur; her şey üst üste gelir. Polis olmasaydım, katil olurdum. Çünkü sahici bir sarsıntı sahte bir dengeden iyidir. Binlerce ceset, binlerce katil ve bir evlilik gördüm. 

Seni, intihar ettiğin gün tanıdım kızım. Seninle o gün barıştım. Şimdi sadece geceleri yapayalnız ve yalın ayak anlayabildiğim şeyler var. 

Şimdi benim de yalanlara inanmaya ihtiyacım var, bütün çaresiz insanlar gibi, dağılan bir okul gibi. Acılarımız da birbirine benziyor artık kızım. Birbirine benzeyen parmaklar gibi; ama her birinin eşsiz bir izi var. 

Bazen gözlerim doluyor karanlıkta ama fısır fısır konuşmaya başlıyorsun kulağımın dibinde hiç susmuyorsun. Ağlamama asla müsaade etmiyorsun. Her şey affedildi babacık diyorsun. Hiç ayrılmayacağız diyorsun. Keşke hep yanımda olsaydın diyorum öyle konuştuğunu duyunca. Bu kış çok kar yağar belki beraber kayboluruz diyorsun sen bana. Ama kar taneleri birbirine benzemez ki kızım. Cesetler de benzemez. Ama bir cinayet başka bir cinayeti hatırlatır her zaman. Koşan atlar, düşen atları hatırlatır.

Yağmur yağar, durur, tekrar başlar, yanlış yolda yürümek doğru yolda beklemekten iyidir. 

Beşikten mezara kadar. Karanlıkta herkesle çarpışabilir insan. Yalan mı söylüyorum sana? Affet beni kızım, affet. Bir sürü doğru söyledik ama hiç burnumuz kısalmadı ki kızım.
***

-Mutsuz oluruz.
-Mutsuz olalım. Hep mutlu olunacak diye bir kural yok ya, biz de mutsuz olalım. Olmaz mı? Ben kötü bi adam mıyım? 
-Kötü adamların arasında kalmış, kötü adam olmuş birisin…
***

"Dışı sevda, içi zindan değilim artık.
Gözlerimden süzen güvensizliği kuşkuyu
hiç bu renk bir sevgiyle yenmedim
Ve güzelim sana sunduğum değerleri
karşılıkların içinde büyütmedim…”



Behzat Ç. - Afili Parçalar (Madde 33: Karanlıkta nüfus sayımı)

Benim çok güzel bir kızım vardı. Küçücüktü. Canım ne zaman sıkılsa onu düşünürdüm. Şu dünyada cinayetle uğraşmak dışında üşenmediğim tek şey Berna'nın saçlarını taramaktı. Berna öldü. Şule geldi. Bir gün bana ne dedi biliyon mu Şule? Unutmak kelimesi undan çıkmış. Bildiğimiz un yani hamur işi. Öyleymiş. Unutmak için un ufak etmek gerekiyormuş. Birini bütün olarak unutamazmışsın zaten, öyle pat diye unutamazmışsın. Yavaş yavaş, yavaş yavaş unuturmuşsun. Gözleri, kaşı, burnu..Öyle kulağı, sesi..Yavaş yavaş. Unuttuğun zamanda o kişi olmazmış. Hatırlamazmışsın. Sonra unuttuğunu unuturmuşsun.

Ben unutmak istiyorum lan!

Her gün ne zaman unutucam diye soruyorum ben kendime. Her sorduğum zaman da her şeyi yeniden hatırlıyorum ben. Daha net. Unutamıyorun ben..

kaynak; Tolga A. & Aras / https://soundcloud.com/tga120

Ben unutmak istiyorum lan! (Behzat Ç)

LOKMAN HEKİM`İN SEV DEDİĞİ
METİN ELOĞLU

eser; Metin Eloğlu
seslendiren; Eser Gökay

Bu yürek 
Seni seveceğini biliyordu herhalde 
Bu kafa seni kuracağını seziyordu hanidir 
Bire bin veren buğday 
Elmadaki mayhoşluk 
Hukuki beşer 
Çınçınlı hamam 
Çizmedeki kedi 
Sanki elleriyle koymuşlar gibi 
İkimizden bir işmar 
Seni sevmemiş olsam , sözlerim yarı yarıya 
Gözlerim yarım 
Ellerim çolak hüseyin eli 
Seni sevmesem , nefes almayı beceremem ki 
Bugün günlerden ne ? 
Cumartesi 
Seni sevdiğim için , Cumartesi elbet 
Seni sevdiğim için , bak temmuz ayındayız 
Ayşe onbaşı , pir sultan abdal , büsbütün sevdalıyım sana 
Bu gemiler nereye gidiyor , seni sevdiğim için 
Seni sevdiğimden , suyun akası geliyor 
Bacaların tütesi 
Nurhayat’ın halleri , seni sevdiğim için güzel 
İbrahim’in dilleri 
İnsan seni sevince , tutsaklığa kızar tabi 
Savaşın adı geçse , cinifrit olur 
Ereğli’nin kömürünü düşünür , ne kömür o be 
Raman’ı düşünür , Çukurova’yı düşünür 
Seni sevdiği için , Haliç’te bir uğultu 
Marmara’da bir deniz 
Isparta bahçesinde güller 
Seni sevdiği için goncalanıyor 
Seni sevdiğim için , kilim dokuyor Avşar’da 
Yarın sabahlar , seni sevdiğim için icat edildi 
Penisilin , halk şiiri , canlı sinema 
Mapushaneler , yedi düvel , harbi ispanyol nezlesi 
Sultan Hamid , don civani 
Ne bilsinler seni sevdiğimi 
Başaklanmayan yulafa söylemeli 
Cılk yumurtaya 
Paslı demire 
Kulağını bükmeli kurtlu kirazın 
Hoşnut değilllerse bu gidaşattan 
Akıl etsinler seni sevdiğimi , 
Yeşille turuncunun kafa barıştırması , bu sevdadan ötürü 
Tepemizdeki o göçmez tavan 
Sulardaki yakamoz , ortancadaki pembe 
Ben seni sevdim diye 
Bingöl vilayetinde , kamyondan inince 
Tığ gibi bir delikanlıya soruyorum 
Siz nerenin bulutlarısınız böyle ? 
Biz sizin sevdanızın bulutlarıyız 
Bir yıldızlı akşamı varsa Ankara’nın 
1953 kışları içinde 
Karnı tok , sırtı pekse hısım akrabanın 
Konu-komşu , dirlik düzenlik içindeyse 
Birbirimizi daha çok sevelim diye 
İnsan seni sevince iş-güç sahibi oluyor 
Şair oluyor mesela 
Meyhaneden cayıyor bir akşamüzeri 
Caysın be güzel 
Caysın be iyi 
Tütünü bırakıyor , tütün neyime zarar 
Keseme zarar , ciğerime zara , sevdama zarar 
Seni sevince adamın papuçları eskimiyor 
Beti-benzi yeni çarktan çıkmış gibi 
Seni sevince insan bilgili saygılı gönlü gani şen 
Saçları zencefilli 
Erkencecik evine dönmek istiyor canı 
Hep seni düşün 
Hep seni yaşat 
Hep seni yıka 
Seni doyur üç öğün 
Seni bir kanım uyut , sonra uyandır 
Lokman hekim , seni sev diyor bana 
Seni sevmeseydim , ilkbaharı kodunsa bul gayrı 
İstanbul diye bir kent yoktu ki yeryüzünde 
Umut diye bir şey yoktu ki , seni sevmeseydim 
Hak , hukuk , bereket diye 
Eşitlik , kardeşlik , hürriyet diye 
Yüreğime sağlık ne iyi ettim..!

Metin Eloğlu - Lokman Hekim'in Sev Dediği

Ahmet Telli - Anladım

Ah Muhsin Ünlü Mıknatıssız Pusula Yorum Eser Gökay

Ya aç işte ya . Ya şey ben şey için aramıştım.
Ya aslında çok önemli bişey yok öyle bi problem bi sıkıntı yok da .
Biraz sessiz yani fazla sessiz burası .
Ve sanki fırtına kopacakmış da öncesi gibi sessiz yani .
Ben değiştim biliyorum sanki başka bir adammışım gibi geliyor bana da bazen.
Ama beni böyle böyle de sev istiyorum biraz bencilce biliyorum ama ne yapayım .
Ben hala seni çok seviyorum .
Bozulan şeyleri böyle düzeltmek değilde her şeye yeniden başlamak istiyorum .
Yine o aynı heyecanı ne yapacağını bilmeme telaşını istiyorum .
Yoksa ben hala senin gözlerine bakarken konuşamıyorum . 
Bir sürü şey söylemek geliyor içimden ondan sonra hepsini birbirine karıştırıyorum . 
İşte bu yüzden sürekli saçmalıyorum .
Sensiz öyle dağıldım ki toparlayamıyorum .
Bir fırtına kopmuş da alabora olmuş gibiyim .
Çok konuştum kusura bakma ben sadece şunu söylemek istiyorum . 
Seni almaya geliyorum nasıl özlediğimi anlatamam başka türlü...﻿

Osman Sonant Duygusal Siir - Bende Ozledim

Ahmet Telli - Bu Kent Öldürür Diyorlar

Kuşlara soruyorum seni bu sabah
Ağaçları olmayan bu kentte kuşlara
Çocuklara soruyorum seni bu sabah
Parkları olmayan bu kentte çocuklara

Kimseler yok ağlayan topraktan başka
Kimseler yok ağrıyan gönlümden başka
Gökyüzünü kirletmişler
Şehri götürmüşler

Tut elinden hadi gölgenin
Güneşi giyin gel bekleme
Tut elinden hadi kendinin
Şehri getir gel bekleme

Balıklara soruyorum seni bu sabah
Denizi olmayan bu kentte balıklara
Sokaklara soruyorum seni bu sabah
Evleri olmayan bu kentte sokaklara

Kimseler yok ağlayan topraktan başka
Kimseler yok ağrıyan gönlümden başka
Gökyüzünü kirletmişler
Şehri götürmüşler

Tut elinden hadi gölgenin
Güneşi giyin gel bekleme
Tut elinden hadi kendinin
Şehri getir gel bekleme

Söz - Müzik: Serkan Atay

Ben unutmak istiyorum lan! (Behzat Ç)

mutlu dalkınov ⍟

Recent comments

Armağan Akça

quentre

Yusuf Can Ayaz

ali.mekhdiyev

Related tracks