دکلمه ابتهاج

شاملو

deklame

derakht

دل نوشته ها

روز و شبم مونس تویی 
دام مرا خوش آهوی

Tasnif Bia Bia Deldare Man - Shoure Khorshid

متن شعر:
ارغوان

شاخه ی هم خون جدا مانده ی من

آسمان تو چه رنگ ست امروز ؟

آفتابی ست هوا ٬

یا گرفته ست هنوز ؟

من درین گوشه

که از دنیا بیرون ست ٬

آسمانی به سرم نیست

از بهاران خبرم نیست

آنچه میبینم

دیوار است

آه

این سخت سیاه

آنچنان نزدیک ست

که چو بر می کشم از سینه نفس

نفسم را بر می گرداند

ره چنان بسته

که پرواز نگه

در همین یک قدمی می ماند

کور سویی ز چراغی رنجور

قصه پرداز شب ظلمانی ست

نفسم میگیرد

که هوا هم اینجا زندانی ست

هر چه با من اینجا ست

رنگ رخ باخته است

آفتابی هرگز

گوشه ی چشمی هم

بر فراموشی این دخمه نیانداخته است

اندرین گوشه ی خاموش فراموش شده

کز دم سردش هر شمعی خاموش شده

یاد رنگینی در خاطر من

گریه می انگیزد

ارغوانم آنجاست

ارغوانم تنهاست

ارغوانم دارد می گرید

چون دل من که چنین خون آلود

هر دم از دیده فرو میریزد

ارغوان

این چه رازیست که هر بار بهار ٬

با عزای دل ما می آید ؟

که زمین هر سال از خون پرستوها رنگین است ؟

اینچنین بر جگر سوختگان

داغ بر داغ می افزاید

ارغوان پنجه ی خونین زمین

دامن صبح بگیر

وز سواران خرامنده ی خورشید بپرس

کی برین دره غم می گذرند ؟

ارغوان

خوشه ی خون

بامدادان که کبوترها

بر لب پنجره ی باز سحر

غلغله می آغازند

جان گلرنگ مرا

بر سر دست بگیر

به تماشا گه پرواز ببر

آه بشتاب

که هم پروازان

نگران غم هم پروازند

ارغوان

بیرق گلگون بهار

تو بر افراشته باش

شعر خون بار منی

یاد رنگین رفیقانم را

بر زبان داشته باش

تو بخوان نغمه نا خوانده ی من

ارغوان

شاخه ی هم خون جدا مانده من ......

دکلمه شعر ارغوان با صدای استاد هوشنگ ابتهاج

آن نگاه گرم تو ، آن نگاه گرم تو
جام شـــرابه، اما سرابه
زندگی بی چشـــم تو رنج و عذابه ،رنج و عذابه

آه من ترســم شــبی دامنت بگیره، دامنت بگیره
با دلم بازی مکن، با دلم بازی مکن
عاشــق و اســیره، ترســم بمــــیره
زندگی بی چشــم تو رنج و عذابه ،رنج و عذابه

یکشــب از روی صفا، یکشب از روی صفا
با دلـــم وفــا کن، بــــا دلــم وفـــا کن
یــا وفا کن با دلم، یــا وفـا کن بـــا دلم
ِیـــا مرا رهــــا کن ،یـــا مرا رهـــا کــــن
زندگـــی بــی چشــم تو رنج و عذابه، رنج و عذابه

می شــکنی شـیشــه ی دلم، میشکنی شیشه دلم
قـــدرشــو ندونی ، قـــدرشو ندونی
مهــربونی با همه با من ودل من نامهربونی
زندگی بیچشــم تو، زندگی بی چشــم تو
رنج و عذابه ،رنج و عذابه

عبدالوهاب شهیدی - زندگی بی چشم تو Zendegi


موطن آدمی را بر هیچ نقشه‌ای نشانی نیست.
موطن آدمی تنها در قلب کسانی‌ست که
دوستش می‌دارند.

   

* * *
 
ره‌آوردهای خاص زندگی
همیشه در سکوت پیشکش می‌شوند:
دوستی و عشق،
میلاد و مرگ،
شادی و درد،
گل و طلوع خورشید،
و سکوت،
به مثابه فضای ژرف فرزانگی.

   
 
* * *
 
واپسین شعاع آفتاب شامگاهی 
نشان‌دهنده راهی‌ست
که خواهان در نوشتن آنم.

ابرهایی که با وزش باد در حرکت است
نشان‌دهنده راهی‌ست 
که خواهان در نوشتن آنم.

خش‌خش برگ‌ها زیر قدم هایم می‌گویند: 
«بگذار تا فرو افتی!
آنگاه راه آزادی را باز خواهی یافت.»

   
 
* * *
 
گاه آرزو می‌کنم:
ای‌کاش برای تو پرتو آفتاب باشم،
تا دست‌هایت را گرم کند؛
اشک‌هایت را بخشکاند؛
و خنده را به لبانت باز آرد.
پرتو خورشیدی که
اعماق تاریک وجودت را روشن کند؛
روزت را غرقۀ نور کند؛
یخ پیرامونت را آب کند.

   
 
* * *

فسرده در دل بهاری گرم،
در محیطی یخ‌زده،
کلماتی خالی از عشق،
نوازشی سرد. 

فسرده در دل تابستانی داغ،
در تکراری غم‌انگیز،
بی‌علاقگی، دلسردی مرگ زا.

فسرده در دل پاییزی دلپذیر،
در بی‌توجهی، نگاهی مشکوک، نومیدی.

آب‌شده در دل زمستانی یخ‌زده،
در دستی گرم،
در نگاهی مهرآمیز،
در حرارت نفسی داغ.


    

* * *


حقیقت‌گرا نیز گاه به رویا گرفتار می‌آید،
رویای حیاتی دیگر،
حیاتی صلح‌آمیزتر،
حیاتی که سرِ آغاز شدن دارد؛
حیاتی دیگرگون شده،
و رویاهایی به مثابه حقیقت؛
و قطراتی که سنگ را تواند سُفت.

و حقیقت‌گرا دیگر باره
به واقعیت باز می‌آید به هشیواری
تا رویاش را بشناسد
تا بتواند همچنان 
مسافر نیکبخت رویاها باشد.

   
 
* * *
 می‌باید خود را از اوهام برهانیم؛
گر بر آن سریم که همه چیزی را دریابیم.
می‌باید ایمان داشت ـ که به‌هنگام ـ
تنها از نیروی فرزانگی خویش
مدد باید جُست.
 
 
 
* * *

به بخت اگر باور داشته باشیم 
هم امروز
یا هم امشب 
آرامش فرا می‌رسد؛
تو را،
و مرا.

از این دم اگر لذت بریم
زندگی‌مان در دست‌های ماست
و ما تنها
بار مسئولیت‌مان را
بر دوش می‌کشیم.

به بخت اگر باور داشته باشیم،
نه فقط امروز و
نه فقط امشب؛
آرامش فرا می‌رسد
تو را و مرا.

 

* * *
 
تپه‌های پوشیده از برف،
درختان پوشیده از برف،
راههای پوشیده از برف،
آن‌که بر برف‌ها قدم نهد
رد پایی بر جای می‌گذارد
که آدمی را به تعقیب خویش
ترغیب می‌کند.

تپه‌های پوشیده از برف،
درختان پوشیده از برف،
راههای پوشیده از برف،
و همیشه در جایی 
نشانی از زندگی.

 

* * *
 
اندیشه مکن که شانه‌هایت سنگین شوند.
اندیشه مکن که از کشیدن بار دیگران ناتوانی.
در شگفت می‌مانی از نیروی خویش؛
در شگفت می‌مانی که به‌رغم ضعف خویش،
چه مایه توانایی!

   
 
* * *
 
طوفان که فرو نشست،
ابرهای پر غریو که پراکند
و نخستین پرتو خورشید که باز تابید بر زمین
که هنوز از باران خیس است،
همه چیز بوی زندگی می‌گیرد.
 
 از پس آغازی و رشدی دوباره
هر علف و هر بوته تنفس آغاز می‌کند؛
هوا تازه و پاکیزه می‌شود،
شاخه‌های درختان سر برمی‌آورد،
گیسوان ژولیده دوباره آراسته می‌شود
و آرامش دوباره باز می‌گردد.
همان آرامش پیش از توفان
که همانندی ندارد در هیچ چیز.

   
 
* * *
 
عشق، عشق می‌آفریند؛
عشق، زندگی می‌بخشد؛
زندگی، رنج به همراه دارد؛
رنج، دل‌شوره می‌آفریند؛
دل‌شوره، جرات می‌بخشد؛
جرات، اعتماد به همراه دارد؛
اعتماد، امید می‌آفریند؛
امید، زندگی می‌بخشد؛
زندگی، عشق می‌آفریند؛
عشق، عشق می‌آفریند.

   
 


احمد شاملو - چیدن سپیده دم - مارگوت بیکل - پارت دوم

Her -  love scene - leaving scene - soundtrack

New Persian Music Kamran Tafti - Parvaaz Rooye Baame Tehran
 آهنگ جدید کامران تفتی به نام پرواز روی بام تهران
خوشحال میشیم به سایت ما هم سر بزنید با آدرس زیر
Newahang.Com

Kamran Tafti - Parvaaz Rooye Baame Tehran

بر گرفته از برنامه یک شاخه گل شماره ۳۷۶
 ای ساربان آهسته رو
 عبدوالوهاب شهیدی 
با همکاری شهیدی و معروفی  
آهنگ از جواد معروفی  
اشعار : سعدی

عبدوالوهاب شهیدی - ای ساربان آهسته رو

کاری از حامد طاری
@Haataari
کاور برگرفته از کتاب شعر "تاسیان" است
دانلود: t.me/haataarii/14
|
هوشنگ ابتهاج: یه شعر نسبتا کوتاهی است به اسم تاسیان، در ولایت ما گیلان این کلمه (تاسیان) هنوز زنده است و به کار میره. وقتی که عزیزی از خونه به سفر میره یا از دنیا میره، به اون اولین غروبی که جای اون خویشاوند یا مهمان خالیه میگن تاسیان

خانه دل تنگ غروبی خفه بود 
 مثل امروز که تنگ است دلم 
 پدرم گفت چراغ 
 و شب از شب پر شد 
 من به خود گفتم یک روز گذشت 
 مادرم آه کشید 
 زود بر‌خواهد گشت 
ابری آهسته به چشمم لغزید
و سپس خوابم برد 
 که گُمان داشت که هست این همه درد 
 در کمین دل آن کودک خُرد؟
 آری آن روز چو می‌رفت کسی
داشتم آمدنش را باور 
من نمی‌دانستم 
 معنی هرگز را
 تو چرا بازنگشتی دیگر؟

 آه ای واژه‌ی شوم
 خو نکرده ست دلم با تو هنوز 
 من پس از این همه سال 
 چشم دارم در راه 
که بیایند عزیزانم . . . آه

این شعر یک حالت سیال داره میان دوران بچگی و امروز. یک چیز ساده‌ای بدون آرایش‌های معمول شاعرانه است و فقط همون حالت تاسیان رو می‌خواد بگه
|

هـ . الف . سایه | تاسیان

کلام: سعدی | آهنگساز: حمید متبسم | آلبوم: شوریده

www.facebook.com/delnavazan.playlist

کس نگذشت در دلم تا تو به خاطر منی
یک نفس از درون من خیمه به در نمی‌زنی
مهرگیاه عهد من تازه‌ترست هر زمان
ور تو درخت دوستی از بن و بیخ برکنی
کس نستاندم به هیچ ار تو برانی از درم
مقبل هر دو عالمم گر تو قبول می‌کنی
از همه کس رمیده‌ام با تو درآرمیده‌ام
جمع نمی‌شود دگر هر چه تو می‌پراکنی
ای دل اگر فراق او و آتش اشتیاق او
در تو اثر نمی‌کند تو نه دلی که آهنی

مهرگیاه | پریسا

شعر: مهرداد اوستا | آهنگ: عبدالحسین مختاباد | آلبوم: شکوه

www.facebook.com/delnavazan.playlist

وفا نکردی و کردم، خطا ندیدی و دیدم
رمیدی و نرمیدم، بریدی و نبریدم
اگر ز جمله ملامت،‌ شنیدم از تو شنیدم
وگر ز کرده ندامت، کشیدم از تو کشیدم
شکوه دارم شکوه دارم با دل بی غمگسارم
مُردم ای مهتاب بسوزی همچو شمعی در مزارم
بعد از این یا گردبادم، یا در این صحرا غبارم
تا رسم در رهگذارت، یا رسی در رهگذارم
گذشتی و نگذشتم،شکستی و نشکستم
بریدی و نبریدم، گسستی و نگسستم
اگر که خانه به دوشم، اگر که باده پرستم
کجا که با تو نبودم، کجا که بی تو نشستم

شکوه | عبدالحسین مختاباد

محبوبم, مرا ببخشید که اینهمه شما را دوست دارم

ویژه نامه هوشنگ ابتهاج

امیر هوشنگ ابتهاج روز یکشنبه ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت متولد شد. پدرش آقاخان ابتهاج از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود. هوشنگ ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را به نام نخستین نغمه‌ها منتشر کرد. ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام [گالیا] شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دست مایه اشعار عاشقانه‌ای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خون‌ریزی و جنگ و بحران شد، ابتهاج شعری به نام کاروان (دیرست گالیا…) با اشاره به‌همان روابط عاشقانه‌اش در گیرودار مسائل سیاسی سرود. 

ابتهاج مدتی به‌عنوان مدیر کل شرکت دولتی سیمان تهران به‌کار اشتغال داشت. منزل شخصی سایه که از منازل سازمانی شرکت سیمان است در سال ۱۳۸۷ با نام خانه ارغوان به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیده‌ است. دلیل این نام‌گذاری وجود درخت ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف ارغوان خود را برای آن درخت گفته است. 

ابتهاج از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ سرپرست برنامه گل‌ها در رادیوی ایران (پس از کناره‌گیری داوود پیرنیا) و پایه‌گذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود. تعدادی از غزل‌ها، تصنیف‌ها و اشعار نیمایی او توسط موسیقی‌دانان ایرانی نظیر محمدرضا شجریان، شهرام ناظری و حسین قوامی اجرا شده است. تصنیف خاطره انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه است. سایه بعد از حادثه میدان ژاله (۱۷ شهریور ۱۳۵۷) به‌همراه محمدرضا لطفی، محمدرضا شجریان و حسین علیزاده، به‌نشانه اعتراض از رادیو استعفا داد. 

از مهم‌ترین آثار هوشنگ ابتهاج تصحیح او از غزل‌های حافظ است که با عنوان «حافظ به سعی سایه» نخستین بار در ۱۳۷۲ توسط نشر کارنامه به‌چاپ رسید و بار دیگر با تجدیدنظر و تصحیحات تازه منتشر شد. سایه سال‌های زیادی را صرف پژوهش و حافظ‌شناسی کرده که این کتاب حاصل تمام آن زحمت‌هاست که سایه در مقدمه آن را به همسرش پیشکش کرده است. در تاریخ پنجشنبه ۱۲ مهر ۱۳۹۷ در مراسم پایانی ششمین «جشنواره بین‌المللی هنر برای صلح»، نشان عالی «هنر برای صلح» به هوشنگ ابتهاج و ۳ هنرمند دیگر اهداء شد.



اطلاعات اپیزود به ترتیب ورود:
 ترانه Endless Melancholy - washed away
ریورک از امیر ملکی (یغما)
شعر و خوانش: احمد شاملو
گوینده: امیرنظام صمدآبادی
تحقیق و نگارش متن (اردلان جنتی)
نوازنده سه تار: محمدحسین قاسمی
همایون شجریان - غم گسار (شعر از سایه)
محمدرضا شجریان - ای شادی آزادی (شعر از سایه)
علیرضا قربانی - بیقرار (شعر از سایه)
علیرضا قربانی - ارغوان (شعر از سایه)
ترانه از Yves Montand 
موسیقی از مجید پروریان
گوینده: محمود سرمدی
متن: روزبه مقدم

منابع:
هزارداستان (مسعود بهنود)
قلم فرسایان (داریوش سربلند)
انجمن سخن (لندن)

DialogueBox;

ویژه نامه هوشنگ ابتهاج

هوشنگ ابتهاج | نیامدی، دیر شد
دانلود: https://t.me/haataarii/38
با صدای هوشنگ ابتهاج
@behzad_shams به همراه آوازی از بهزاد شمس
کاری از حامد طاری
پیانو: Julien Marchal

Hatari

هوشنگ ابتهاج | نیامدی، دیر شد

برای تمام رفاقت‌های تمام شده قبل از اینکه بخواهیم.

Maman Touba | مامان طوبی

چه مبارک است این غم که تو در دلم نهادی
به غمت که هرگز این غم ندهم به هیچ شادی
ز تو دارم این غمِ خوش، به جهان از این چه خوشتر
تو چه دادی ام که گویم که از آن به ام ندادی؟
چه خیال میتوان بست و کدام خواب نوشین
به از این در تماشا که به روی من گشادی
تویی آنکه خیزد از وی همه خرمی و سبزی
نظر کدام سروی ؟ نفس کدام بادی؟
همه بوی آرزویی مگر از گل بهشتی
همه رنگی و نگاری ، مگر از بهار زادی؟
ز کدام ره رسیدی ز کدام در گذشتی
که ندیده دیده ناگه به درون دل فتادی؟
به سر بلندت ای سرو که در شب ِ زمین کَن
نفس ِ سپیده داند که چه راست ایستادی
به کرانه های معنی نرسد سخن چه گویم
که نهفته با دلِ سایه چه در میان نهادی؟

استاد هوشنگ ابتهاج  هـ . الف . سایه

موسیقی : ژیوان گاسپاریان
میکس : احسان :D

استاد هوشنگ ابتهاج هـ . الف . سایه  - شعرخوانی غزل چه مبارک است این غم - دودوک ژیوان گاسپاریان

بوسه
دانلود: https://t.me/haataarii/73
با صدای هوشنگ ابتهاج
کاری از حامد طاری
پیانو:
Luca Longobardi
Oskar Schuster
کاور براساس نقاشی "بوسه" اثر مشهور "گوستاو کلیمت" است
|
گفتمش:
ـ «شیرین‌ترین آواز چیست؟»
چشم غمگینش به‌رویم خیره ماند،
قطره‌قطره اشکش از مژگان چکید،
لرزه افتادش به گیسوی بلند،
زیر لب، غمناک خواند:
ـ «نالۀ زنجیرها بر دست من!»
گفتمش:
ـ «آنگه که از هم بگسلند . . .»
خندۀ تلخی به لب آورد و گفت:
ـ «آرزویی دلکش است، اما دریغ
بختِ شورم ره برین امید بست!
و آن طلایی زورق خورشید را
صخره‌های ساحل مغرب شکست! . . .»
من به‌خود لرزیدم از دردی که تلخ
در دل من با دل او می‌گریست.
گفتمش:
ـ «بنگر، درین دریای کور
چشم هر اختر چراغ زورقی ست!»
سر به سوی آسمان برداشت، گفت:
ـ «چشم هر اختر چراغ زورقی‌ست، 
لیکن این شب نیز دریایی‌ست ژرف!
ای دریغا شبروان! کز نیمه‌راه
می‌کشد افسونِ شب در خوابشان . . .»
گفتمش:
ـ «فانوس ماه
می‌دهد از چشم بیداری نشان . . .»
گفت:
ـ «اما، در شبی این‌گونه گُنگ
هیچ آوایی نمی‌آید به‌گوش . . .»
گفتمش:
ـ «اما دل من می‌تپید.
گوش کُن اینک صدای پای دوست!»
گفت:
ـ «این افسوس! در این دام مرگ
باز صید تازه‌ای را می‌برند،
این صدای پای اوست . . .»
گریه‌ای افتاد در من بی‌امان.
در میان اشک‌ها، پرسیدمش:
ـ «خوش‌ترین لبخند چیست؟»
شعله‌ای در چشم تاریکش شکفت،
جوش خون در گونه‌اش آتش فشاند،
گفت:
ـ «لبخندی که عشق سربلند
وقت مُردن بر لبِ مردان نشاند!»من زجا برخاستم، 
بوسیدمش.

Hamed Tari

هوشنگ ابتهاج | بوسه

چه فکر می‌کنی؟
که بادبان شکسته
زورق به گل نشستهای است زندگی؟
در این خراب ریخته
که رنگ عافیت از او گریخته
به بن رسیده راه بسته‌ای است زندگی؟

چه سهمناک بود سیل حادثه
که هم‌چو اژدها دهان گشود
زمین و آسمان ز هم گسیخت
ستاره خوشه خوشه ریخت
و آفتاب در کبود دره‌های آب غرق شد

هوا بد است
تو با کدام باد می‌روی؟
چه ابر تیره‌ای گرفته سینه‌ی تو را
که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی‌شود

تو از هزاره‌های دور آمدی
در این درازنای خون فشان
به هر قدم نشان نقش پای توست
در این درشتناک دیولاخ
ز هر طرف طنین گامهای رهگشای توست
بلند و پست این گشاده دامگاه ننگ و نام
به خون نوشته نامه‌ی وفای توست
به گوش بیستون هنوز
صدای تیشه‌های توست

چه تازیانه ها که با تن تو تاب عشق آزمود
چه دارها که از تو گشت سربلند
زهی شکوه قامت بلند عشق
که استوار ماند در هجوم هر گزند

نگاه کن
هنوز آن بلند دور
آن سپیده، آن شکوفه زار انفجار نور
کهربای آرزوست
سپیده ای که جان آدمی هماره در هوای اوست
به بوی یک نفس در آن زلال دم زدن
سزد اگر هزار بار بیفتی از نشیب راه و باز
رو نهی بدان فراز

چه فکر می‌کنی؟
جهان چو آبگینه‌ی شکسته‌ای است
که سرو راست هم در او شکسته می‌نمایدت
چنان نشسته کوه در کمین دره‌های این غروب تنگ
که راه، بسته می‌نمایدت

زمان بی‌کرانه را
تو با شمار گام عمر ما مسنج
به پای او دمی است این درنگِ درد و رنج

به سان رود
که در نشیب دره سر به سنگ می‌زند رونده باش
امید هیچ معجزی ز مرده نیست
زنده باش!
هوشنگ ابتهاج

ه. الف. سایه
نام اصلی شعر: زندگی
کتاب: تاسیان

Houshang Ebtehaj (Sayeh) Zendeh Bash هوشنگ ابتهاج - زندگی

Zemestan | زمستان
(Mix by 3hand / Poems of Hafez, Khayyam, Akhavan & Ebrahim Jafari / Voices of Akhavan, Ebrahim Jafari & Shamloo)

آهنگ  "زمستان" از ماها با شعر هايى از حافظ، خيام، مهدى اخوان ثالث و محمد ابراهيم جعفرى به همراه صداى احمد شاملو، مهدى اخوان ثالث و محمد ابراهيم جعفرى و ميكس موسيقى و اديت سهند ماها منتشر شد. 
اميدواريم از شنيدن آن لذت ببريد.

Music Mix & Edit by @3hand
Release Date: 1399/06/13 | 2020.09.03 
Presented by @mysticmaha

#زمستان
Find us : ماها را پيدا كنيد
@mysticmaha

Zemestan | زمستان (Music By Oriensi / Maha Mix / Akhavan Sales , Jafari & Shamlou)

Bia | بیا 
(Mix by 3hand/ Poems & Voices of Mahdi Akhavan Sales & Ahmad Shamloo)

 آهنگ "بیا" با شعر و صداى احمد شاملو و مهدی اخوان ثالث و موسیقی كلاسيك "Seasonal" سومين آهنگ آلبوم "زمستان" از ماها، با ميكس و اديت سهند منتشر شد.
اميدواريم از شنيدن آن لذت ببريد.

در لینک زیر گوش کنید:
🔶 https://soundcloud.com/mystic-maha/bia

Release Date: 1399/09/12 | 2020.12.02
Presented by @mysticmaha

#بیا #زمستان
Find us : ماها را پيدا كنيد
@mysticmaha

Zemestan

Bia | بیا (Music By Seasonal / Maha Mix / Mahdi Akhavan Sales & Ahmad Shamloo)

Maha | ماها (Mix by 3hand / Poems & Voices of Mahdi Akhavan Sales & Ahmad Shamloo)

 آهنگ "ماها" با شعر و صداى احمد شاملو و مهدی اخوان ثالث و موسیقی Sedat Sahin چهارمين آهنگ آلبوم "زمستان" از ماها، با ميكس و اديت سهند منتشر شد.
اميدواريم از شنيدن "ماها" آن لذت ببريد.

در لینک زیر گوش کنید:
🔶 https://soundcloud.com/mystic-maha/maha

Release Date: 1399/09/17 | 2020.12.07
Presented by @mysticmaha

#ماها #زمستان
Find us : ماها را پيدا كنيد
@mysticmaha

Maha | ماها (Music By Sedat Sahin / Maha Mix / Mahdi Akhavan Sales & Ahmad Shamloo)

The Tree | درخت (Mix by 3hand / Poem & Voice of Hooshang Ebtehaj)

 آهنگ "درخت" با شعر و صداى هوشنگ ابتهاج و موسیقی Kosh Anade ، با ميكس و اديت ماها منتشر شد.
اميدواريم از شنيدن آن لذت ببريد.

در لینک زیر گوش کنید:
🔶 https://soundcloud.com/mystic-maha/the-tree

Release Date: 1399/09/21 | 2020.12.11
Presented by @mysticmaha

#ماها #درخت
Find us : ماها را پيدا كنيد
@mysticmaha

Derakht | درخت (Music By Kosh Anade / Maha Mix / Houshang Ebtehaj | هوشنگ ابتهاج)

پادکست
گمشده در زمان

نویسنده: حمید سلیمی
گوینده: محمود سرمدی
میکس و مستر: بهنام بازیار

Music: Crows in the Rain - The Tale of Creation within Her Being

Mahmood Sarmadi

Lost in Time - New Version

Listen on SoundCloud | در ساندکلاود بشنوید
Watch on YouTube | در یوتیوب ببینید