Navâ-ye Bi Nahoft
Publish Year : 2015
Atâ Jangouk, Setâr
Farid Mozaffarzâde, Tombak
M. CD 410

Nava-ye Bi Nahoft

Sarmast/Nava-ye Bi Nahoft

“چِلِّه” در واژه‌نامه چهل(روز یا سال) معنی شده است.گِرِه‌ی‌ست که به کاری می‌افتد...زمان و مکان‌ی‌ست برای گوشه‌نشینی؛مکان خلوت‌ی‌ برای ریاضت کشیدن.و در نهایت،زِه کمان!

این آواز،در پاییز یک‌هزار و سیصد و نود و هفت خورشیدی به عنوان بخش موسیقایی از یک ایده‌ی تصویری خوانده شد که هنوز به انجام نرسیده است؛ایده و تصویری به بهانه‌ی روایت چهل سال سلب حقّ آوازخوانی از زنان ایرانی و ممنوعیت پخش صدای زنان در ایران.
بخش آوازی،گفت‌و‌گویی است میان دو روان(روان مردانه و روان زنانه فارغ از جنسیت نقش‌ها) که از نقطه‌ای برابر آغاز شده و با آینه‌گونگی توسّط یک نقش ادامه می‌یابد؛تا آن‌جا که صدای دیگر در تلاش برای دست یافتن به سلطه،روندِ متعادل را بر‌ هم زده و سعی در حذف و سرکوب دیگری دارد.
در بخش‌ی از توضیح کار آمده است که “روانِ رنجور در لحظات‌ی از نبودِ هم‌حسّی،تفاوت را شکل‌ی از ناهنجاری و انحراف انگاشته و تبعیض و سلطه آغاز می‌کند...امّا آثار ویران‌گرِ ماندگار و عموماً جبران‌ناپذیر این برتری‌جویی را نمی‌توان به لحظه تقلیل داد و چشم پوشیدن بر این چرخه‌ی آلوده به خشونت نیز،خود شکل‌ی از بربریت و ستم‌گری‌ است.”...
اجرای دو خطّ صدا توسّط یک خواننده نمادی از یکی بودگی و برابری در نظر گرفته شده است و هم‌چنین تلاشی‌ست افراطی برای به تصویر کشیدن تک‌صداییِ حاکم بر فضای موسیقی ایران در چهل سال گذشته.

“...دل‌م مانند پروانه مایل به آتش شده است؛می‌ترسم دل‌م عاقبت بسوزد...”


Arrangement and Vocal: Navâ Jangouk
Mixing: Peymân Salimi
Poems: Ahmad Shâmlou, Rahi Mo’ayyeri
Painting: Leonora Carrington
Photo: Paola Boscaini
Self-Portrait: Francesca Woodman
Photomontage: Navâ Jangouk


شما که عشقِتان زندگی‌ست
شما که خشمِتان مرگ است،

شما که تابانده‌اید در یأسِ آسمان‌ها
امیدِ ستارگان را

شما که به وجود آورده‌اید سالیان را
قرون را

و مردانی زاده‌اید که نوشته‌اند بر چوبه‌ی دارها
یادگارها
و تاریخِ بزرگِ آینده را با امید
در بطنِ کوچکِ خود پرورده‌اید

و شما که پرورده‌اید فتح را
در زهدانِ شکست،

شما که عشقِتان زندگی‌ست
شما که خشمِتان مرگ‌ست!

Čellè (چِلّه)

Navâ Jangouk

Related tracks