شب از شب‌های پاییزی‌ست
از آن همدرد و با من مهربان شب‌های شک‌آور
ملول و خسته‌دل، گریان و طولانی
شبی که در گمان من که آیا بر شبم گرید چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید از من نیز پنهانی
و اینک خیره در من مهربان بینم
که دست سرد و خیسش را
چو بالشتی سیه زیر سرم ــ بالین سوداها ــ گذارد شب
من این می‌گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوشیده 
پیشاپیش دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم، اشک بارد شب
من این می‌گویم و دنباله دارد شب...

شب از شب‌های پاییزی است ـ اخوان ثالث

Ba to (گاه سرایی)

چیزی آغاز شده است. به صدای دانشجویان دانشکده‌ی علوم پایه‌ی دانشگاه فردوسی مشهد گوش کنیم که گفتند: «این دیگه اعتراض نیست/ شروع انقلابه». به طنین «مرگ بر ستمگر/ چه شاه باشه چه رهبر» در دانشگاه تهران و خیابان جمالزاده و اراک و اهواز و دانشکده‌ی علوم پایه‌ی دانشگاه گیلان و بهبهان، از دیوارهای تهران و مهرشهر گوش دهیم. فریاد «نان کار آزادی/ پوشش اختیاری» را در خیابان‌های رشت و گوهردشت بشنویم و بیش و پیش از همه پژواک «زن، زندگی، آزادی» را از همه‌جا و هر کجا. در تداوم خیزش بزرگ دی‌ماه، گام بلند دیگری برداشته‌ایم و به تجربه‌ای نو برای روزهای نو مجهز شده‌ایم. این در مسیریم، در حرکت به سمتی که «نور انقلاب» سر خواهد زد. این را خوب می‌دانیم.
اولین اجرای «سرود فردای نو» زمانی منتشر شد که هنوز «بچه‌های اعماق» شکل نگرفته بود. روزهای پر امیدی که دوست داشتیم هسته‌ای خودبنیاد برای تولید موسیقی و سرود انقلابی شکل بگیرد که سرانجام گرفت. اینک اجرای نو از سرود فردای نو، در این روزهایی که همه‌چیز نوین است به آنجایی بازمی‌گردد که به آن تعلق دارد، به صدای جمعی سازمان‌یافته‌ای که مسیرش را از درون کوره‌ها می‌گشاید.

سرود فردای نو (اجرای نو برای روزهای نو) | بچه‌های اعماق

The first album of Ballgard that has been released by 2008

Marde jadvali

▨ نام شعر: یک متر و هفتاد صدم 
▨ شاعر: سیمین بهبهانی
▨ با صدای: سیمین بهبهانی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
______________
یک متر و هفتاد صدم افراشت قامت سخنم
یک متر و هفتاد صدم از شعر این خانه منم

یک متر و هفتاد صدم پاکیزگی، ساده‌دلی
جان ِ دلارای ِ غزل، جسم ِ شکیبای زنم

زشت است اگر سیرت ِ من، خود را در او می‌نگری
هیها که سنگم نزنی! آیینه‌ام می‌شکنم

از جای برخیزم اگر، پرسایه‌ام بید بُن‌ام
بر خاک بنشینم اگر، فرش ِ ظریفم، چمنم

بر ریشه‌ام تیشه مزن! حیف است افتادن ِ من
در خشکساران شما، سبزم، بلوطم، کهنم

یک مغز و صد بیم عسس فکر است در چارقدم
یک قلب و صد شور هوس شعر است در پیرهنم

ای جملگی دشمن من!‌ جز حق چه گفتم به سخن؟
پاداش دشنام شما آهی به نفرین نزنم

انگار من زادمتان؛ کژتاب و بدخوی و رَمان
دست از شما گر بکشم، مهر از شما بر نکنم

انگار من زادمتان؛ ماری که نیشم بزند
من جز مدارا چه کنم با پاره‌ی جان و تنم؟

هفتاد سال این گُله جا، ماندم که از کف نرود
یک متر و هفتاد صدم؛ گورم، به خاک وطنم
▨ 
سیمین بهبهانی، نیمای غزل ِایران

سیمین بهبهانی | یک متر و هفتاد صدم

Saate Faramooshi

Banooye Man

به کلبه ام از راه دور ای آشنا خوش آمدی
چون بوی گل به همره باد صبا خوش آمدی
به کلبه ام از راه دور ای آشنا خوش آمدی
چون بوی گل به همره باد صبا خوش آمدی
اکنون که پر گیاه و گل شهر و ده و صحرا بود
ای آهوی صحرا تو هم به شهر ما خوش آمدی
ای مایه نوازش صد بار دل شکسته ای
دلخوش خبر به سوی دل شکسته ها خوش آمدی

بر لوح خاطر نقش طرب زن 
چون روزگار اندوه و محنت دیگر گذشته
منعم مکن از این عشق سوزان 
تا کی دورنگی دیگر مرا آب از سر گذشته
ای آهوی گریزان به آشیانم 
خوش آمدی فدای جان تو جانم
ای آن که مقدم تو بود به راهی 
من جای گل به پایت دامن کشانم

به کلبه ام از راه دور ای آشنا خوش آمدی - پروین

▨ نام شعر: جاده خاموش است
▨ شاعر: نیما یوشیج
▨ با صدای: احمد کیایی
▨ پالایش و تنظیم: شهروز
ـــــــــــــــــ
جاده خاموش ست، از هر گوشه‌ی شب هست در جنگل.
تیرگی (صبح از پی‌اش تازان)
رخنه‌یی بی‌هوده می‌جوید
یک نفر پوشیده در کنجی
با رفیقش قصه‌ی پوشیده می‌گوید

بر در شهر آمد آخر کاروان ما زه راه دور -می گوید-
با لقای کاروان ما، (چنان کآرایش پاکیزه‌اش هر لحظه می‌آراست).
مردمان شهر را فریاد برمی‌خاست
آن‌که او این قصه‌اش در گوش، اما
خاسته افسرده‌وار از جا
شهر را نام و نشان هر لحظه می‌جوید.
و به او افسرده می‌گوید:
مثل این که سال‌ها بودم در آن شهر نهان مأوا»
مثل این‌که یک زمان در کوچه‌یی از کوچه‌های او
داشتم یاری موافق شاد بودم با لقای او«.

جاده خاموش‌ست اما هم‌چنان شب هست در جنگل
تیرگی (صبح از پی‌اش تازان)
رخنه می‌جوید
یک نفر پوشیده بنشسته
با رفیقش قصه‌ی پوشیده می‌گوید.
▨ 
نیما یوشیج
هفتم اسفند ماه ۱۳۲۸

نیما یوشیج | جاده خاموش است | صدای احمد کیایی

Illusion (Vahm in Persian)
from album "Accordion" by Farzad Milani
Released by Beethoven Music Center in Iran

Illusion (Album: Accordion) / وهم (آلبوم: آکاردئون)

Raks Raks Raks -[04]- Littles - 4x8 Jadeed

جانا حدیث شوقت در داستان نگنجد
رمزی ز راز عشقت در صد بیان نگنجد
در دل چو عشقت آید، سودای جان نماند
در جان چو مهرت افتد، عشق روان نگنجد
دل کز تو بوی یابد، در گلسِتان نپوید
جان کز تو رنگ بیند، اندرجهان نگنجد
جان داد دل که روزی کوی تو جان یابد
نشناخت او که آخر، جایی چنان نگنجد
عراقی

Raks Raks Raks -[04]- Littles - 4x8 Jadeed

Neemaha

Related tracks