شعر «تو را دوست می‌دارم» از
‎احمد شاملو

‎طرف ما شب نیست
‎صدا با سکوت آشتی نمی کند
‎کلمات انتظار می کشند

‎من با تو تنها نیستم
‎هیچ کس با هیچ کس تنها نیست
‎شب از ستاره‌ها تنهاتر ست

‎طرف ما شب نیست
‎چخماق‌ها کنار فتیله بی‌طاقت‌ند

‎خشم کوچه در مشت توست
‎در لبان تو شعر روشن صیقل می خورد 
‎من تو را دوست می‌دارم
‎و شب از ظلمت خود وحشت می کند


The poetry of loving you
Ahmad Shamlou

Where we are, night does not prevail
Sounds never make peace with silence
Words are waiting to be born
 
I am not lonely, with you, nobody
Is lonely, with anybody, -only night-
Watching the company of stars, from afar.
 
Where we are, night does not prevail
Matchsticks burn in desire by the side of candlewicks.
 
In your fists, lies the fury of these roads and alleys
On your lips, words are turning into brightest poetry
I am in love with you, in the dark
And it scares the hell
Out of the heart of this lonely night.

Translation from Farsi: Mandana Arabi


Personal Cipher

Be Madaram به مادرم

Makan Ashgvari Amir Saremi Bad Boro

Makan Ashgvari Amir Saremi Nazandeh Bala

اگر دستم رسد روزی که انصاف از تو بستانم
قضای عهد ماضی را شبی دستی برافشانم

چنانت دوست می‌دارم که گر روزی فراق افتد،
تو صبر از من توانی کرد و من صبر از تو نتوانم 

دلم صد بار می‌گوید که چشم از فتنه بر هم نه 
دگر ره دیده می‌افتد بر آن بالای فتانم 

تو را در بوستان باید که پیش سرو بنشینی .
و گر نه باغبان گوید که دیگر سرو ننشانم .

رفیقانم سفر کردند ، هر یاری به اقصایی
خلاف من که بگرفته است دامن در مغیلانم

به دریایی درافتادم که پایانش نمی‌بینم
کسی را پنجه افکندم که درمانش نمی‌دانم

فراقم سخت می‌آید ولیکن صبر می‌باید
که گر بگریزم از سختی رفیق سست پیمانم

مپرسم دوش چون بودی به تاریکی و تنهایی
شب هجرم چه می‌پرسی که روز وصل حیرانم

شبان آهسته می‌نالم مگر دردم نهان ماند 
به گوش هر که در عالم رسید آواز پنهانم 

دمی با دوست در خلوت به از صد سال در عشرت
من آزادی نمی‌خواهم که با یوسف به زندانم 

من آن مرغ سخندانم که در خاکم رود صورت
هنوز آواز می‌آید به معنی از گلستانم

سعدی

Namjoo - Morghe Sokhandan - مرغ سخندان - نامجو

بیایید ، بیایید ای سایه ها
سایه های پنهان در پشت میله ها

نیست اینجا چیزی جز رازهای تنهایی
رازی که  تو از عمق آن می آیی

نیست اینجا یک نور آشنا
نیست اینجا ! یک نور آشنا

بر سر آنم که اگر شب بگذارد
خانه به جایی برم که سایه ندارد
بگذرم از سایه هایی
 که از پشت سرم می گذرد سیاهی نگاهش

Ta Parvanegi

Saye Roshan

بیا که در غم عشقت مشوشم بی تو_شبهای روشن

'Ballyseedy Woods' is a harp led waltz invoking the mysterious feeling of this Co. Clare woodland. The ensemble is: lever harp, fiddle, flute, whistle, cello, bass, and light percussion. I'd love to hear from any harpists who might like the score.

Ballyseedy Woods

Karlsen,Barahani,AmirMaleki


رثای غزاله



لا
حالی که به نخجیر آیی از کشمیر
شالی از دریا آیی با
حالی که به آن گودی بی ما آیی
و سیاه آیی خوابایی از مخفیدر
حالی که ندانی که نمی‌دانی نه، دانی می‌دانی
با آن لب بالا برگشته بالا
لالا لالا تو غزاله لا
حالی که تو بازوها را خالی کردی از خیل سودا
برگشتی به زبانِ پیش از بودنِ خود لا
با سینه‌ی مغروری مفرد سرشاری از خود بی شیرازه لا لالا لا
«گِریم تا او نکشاند خود را
ما را بکشد خود را نکشاند»
این را یک زنکودکِ عاشق پیش از خود مرگیدنِ او می‌گفت
حالی که بجنباند به بیابان سر را گورآهو
که ببوساند خود را به فضای پوشان
که بیندازد دنیا را شرقی در مخفیدر
نه، دانی می‌دانی تو غزاله لا
خوابی و بخوابی خوابی و بخوانی دربردر
اویانم دنیا را تا زیبا شد
بِتوام خود را تا حدِ نمنیدن
لالایم تا مرز خود ــ مرگیدن
که شوم کفنش
و زنیدن را طلبم
بتِ چینی خفته در پرده
که خراسانِ ابروهایش آمودریا را دربردر
حالی که مویم نیمه‌ی آن مینیاتور بی عاشقه را مویم لا
خشک آید آن جنگل که تو را از خود ناویزدها
خشک آید! نیمه‌ی آن بی عاشقه را لا حالا مویم
معشوقه در گودی آن شانه‌ی خوابآور و خرابآباد
طاوسی روی آور
محزونه‌ی ذیلِ ناهیدِ باران
بالا بالا
بارانِ بالا
و بلایی مشتق از شقه‌ی شاعر و کفن در وا
به نخفتن گفته آری و جهان را اما خفته آن‌جا‌ در مخفیدر
حالا به مصاف آید با مور آن‌جا آن میلاوِ رودکی‌ی ریگِ آمودریا
و زبانش میلاویه از او و سه بوس از آن سبزه با لب‌های بی چشمِ شاعر
لالا
تو غزاله لا
لالا
مویم لا بی صاحبِ «شب‌های تهران» را
و نگفتن را گویم گفتن را که نگفتن را گفتن لا
و زنیدن را طلبم
اویانم دنیا را تا زیباشد
نمنم از از
از از نمنم ای «راحله»ی «گردوشکنان»، گویم با باتو بی از
و جلوتر نروم
طاهر شدنت را نتوانم دیدن زیرزمینی شدنت را نتوانم
و بیایم این زیرزمین
که هسته‌ی خرما را برمی‌گیریم
و مغز گردو را در خرما می‌کاریم
طاووسی روی آور در مغز گردو در خرما لا لا
گیسو از روی پیشانی با انگشتی خونین به کنار
و طراوت غوغا تو غزاله
لا لا لا

@https://soundcloud.com/farnaz-hashemnia

/لالا لالا تو غزاله لا  /براهنی

گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن

کسی نی که از مه بُپُرسه چه تِن تو

چه بودن که لاغرتِه بودِی

همیشَه سَرت بِی چه زیرن

چشِت بیِ چِه سُرخِن

گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن

.

تو خیلی خاشی

خاشتِر از سوره ی کُل هُوَلّا

که اُن وخَتُ ما رَفته مَختَب

اُ تو، تو چِشُن مه هِجّی تَکِردَه

مه یادُم نَرَفتن که مارفتَه ایسین

که تو باغ لیمو تو جیکو تخاردَه

مه پُشتِ دِرختُن مَگردی

اُ  تو فکرُنُم

روزُنِ شادِمُنی خو پیدا مَکردَه

مه وا کُوت و شلوالِ دومادیمُ

تو وا اُ هَمَه بَنگری

اُهَمَه اَشرفی روی سینَه ت

چه تور ِبهاره ی سَفیدی

اَگِی بلکه باپیر، آهسته رو تارَه

گازی نَکِردِن

گِریخُم نَهُندِن، گِریخُم نَهُندِن

Rami.ir

Gerikhom Nahonden : Ebrahim Monsefi l گریخُم نَهُندِن: ابراهیم منصفی

صدای : احمدرضا احمدی
موسیقی : میلاد موحدی
شعر : ای.ای . کامینگز

به جایی که بدان سفر نکرده ام - احمدرضا احمدی Ahmadreza Ahmadi

O-HUM- Tehran

«شعر شب» 
قطعه‌ای برای ویلن، ویولا،‌عود و آواز
با شعر «تو را دوست می‌دارم» از احمد شاملو

آهنگ، عود و آواز: نگار بوبان
ویلن و ویولا: میثم مروستی

ساخت و ضبط قطعه: خرداد و تیر ۱۳۸۹- تهران

Poetry of Loving you
a piece for violin, viola, oud and voice
on a poem by Ahmad Shamlou

شعر شب

Negar Bouban

Recent comments

Zk

auro_ra

user646151326

user646151326

Related tracks